Eerste indruk.

Clera liep met zachte geluidloze stappen naar de gymzaal. Het enige wat geluid maakte waren de linten en de rok van haar jurk die een ruisend geluid maakte als wind die zachtjes door de bomen blaast alsof hij een vlam wou doven. Haar spierwitte haar wolkte om haar heen. Net als je onder water bent en je haren allerlei kanten op wordt getrokken door de stroming. Het leek net of ze zweefde omdat de rok van haar zilverwitte jurk over haar voeten viel. Ze was nog nooit in de gymzaal zelf geweest. Ze was sowieso al een tijdje niet in deze omgeving geweest. Ze was hard nodig in Utopia, het Rijk van Licht, haar rijk. Nu het er eindelijk weer een beetje rustig en ordelijk was, had Clera terug naar de Starshine Academy kunnen keren om te peilen hoe het de rest hier verging. Het verbaasde haar hoe rustig het was. Zelfs Deshas had niet veel gedaan in haar afwezigheid. Misschien zou het geholpen hebben nu hij weer iemand had om lief te hebben. Misschien dat Felicia hem er onbewust van weerhield sommige dingen te doen. Maar wat Felicia tegenhield zou Savador waarschijnlijk wel weer opflakkeren. Bij de gedachte aan Savador gingen Clera's gedachte automatisch ook naar het kiezen van een eigen opvolger. Het werd hoog tijd. Misschien zou ze eens rond moeten kijken of ze geschikte personen kon vinden. Maar zodra ze een opvolger had, was ze kwetsbaar voor Deshas. Nu mocht hij haar nog niet aanvallen. Maar zodra zij een opvolger had benoemd kon hij alles doen wat hij wou. Clera slikte even onhoorbaar maar duidelijk zichtbaar. Aan de andere kant kon ze ook niet eeuwig de Vrouwe van het Licht blijven. Ze moest die titel op een dag doorgeven. Het leven bracht vaak moeilijke keuzes mee. Met een ruk keek Clera om toen ze bij de deur van de gymzaal geluid hoorde. Haar witte hare waren langzamer dan de rest van haar bewegingen waardoor ze een beetje een sprookjesprinses effect kreeg. Haar irissen die de kleur van vloeibaar zilver hadden keken strak naar de deur.

Master Rude liep door de gang naar de gymzaal. Hij had het vannacht niet afgesloten, omdat hij dacht dat er toch geen leerlingen meer kwamen, maar toch voor de zekerheid wou hij even controleren of er iemand was. Hij moest de toestellen checken op veiligheid, en de papieren ordenen. Misschien kon hij dan ook al gelijk de gymzaal boenen, maar dat kon wel even wachten. Toen hij de deur naderde, liet hij per ongeluk zijn papieren vallen. Hé, verdorie! Hij had de deuren toch dicht gedaan? Vroeg hij zich in gedachten af, toen hij hurkte om de papieren op te rapen, en naar de deur keek. Misschien kwam het door de wind. Master Rude deed zijn papieren weer bij elkaar, droeg het onder zijn arm, en keek door het kiertje van de deur naar de gymzaal. Niks te zien, nee, echt niks, maar toen hij de deur verder opendeed sloeg zijn hart over. Hij schrok! Op het eerste gezicht leek het een geest te zijn die in een jurk daar in de gymzaal zweefde, maar pas later merkte hij op dat ze ook voeten had. Dus het was een leerling! Een glimlach trad bij hem op, dat hij zich daar druk om had gemaakt! Ze leek een beetje op een sprookje. "Dag leerlinge, wat maakt een dag zo vroeg bijzonder voor jouw?" Vroeg hij grijnzend, terwijl hij zijn papieren op een bankje legde. Toen wist hij dat hij zijn koffer in de gang had laten staan! Och, dat kon later wel wachten, hij wou weten wat deze leerlinge hier deed...

Clera liet haar ingehouden adem ontsnappen toen ze merkte dat het waarschijnlijk maar een leraar was. Ongetwijfeld de gymleraar. Ze trok even licht haar wenkbrauwen op toen de man waarschijnlijk dacht dat ze een leerlinge was. Een kleine glimlach verscheen op haar gezicht waarna ze zachtjes achter haar hand een heldere lach uitstootte. ''Het spijt me, ik denk dat u me nu voor iemand anders aanziet'' begon ze met zachte, zuivere stem toen ze een beetje uitgelachen was. ''Ik ben geen leerlinge. Mijn naam is Clera. Ik ben de Vrouwe van het Licht'' stelde ze zich daarna op serieuze toon voor. Ze streek even een plooi in haar rok glad waarna ze de man weer aankeek met haar kwik zilveren ogen. ''Het spijt me als ik hier niet mocht komen. U bent leraar gymnastiek neem ik aan?'' vervolgde ze. Zo'n beetje alles aan Clera leek een witte gloed om zich heen te hebben. Zelfs haar handen, zag ze, waren omringt door een witte gloed van Novaanse magie. Vredesmagie werd het ook wel genoemd. Maar met Deshas erbij kon ze er niet erg veel vrede mee stichten.

Master Rude keek haar aan, en toen ze ging praten, klonk het geen leerlinge die voor hem stond, maar als een jonge vrouw. Toen ze vertelde dat hij haar voor iets anders had aangezien, trok hij vreemd zijn wenkbrauwen op. Maar toen ze zij, dat ze Vrouwe van het Licht was, was die verbazing al gauw weer verdwenen. Toen ze was uitgesproken, was hij even stil, maar zei met een glimlach: "Dat klopt, Rude is de naam, ja, en 'Master' voor leerlingen, maar u bent geen leerlinge, sorry dat ik u zo heb aangezien, neemt u me niet kwallijk..." meende hij met een kleine schaamte in zijn stem. Toen keek hij naar het bankje, en zei: "Als u me even wilt excuseren, moet ik nog wat papieren ordenen..." zei hij met een glimlach, en liep naar het bankje, en deed de papieren op het bankje. Vreemd eigenlijk, wat deed een vrouwe van het licht hier? En nogwel ín de gymzaal! Van school! Hij durfde het haar niet te vragen, want hij bedwong zichzelf. Toch vond hij het nog vreemd, maar vertrouwde haar wel.

(Sorry voor het late post silent

)

(Geeft niet, ik was ook een tijdje niet online)

Clera had haar handen op had rug vastgepakt en ze keek de man die zich even later als Rude voorstelde met een glimlach aan. ''Aangenaam dan Rude'' zei ze met diezelfde warme glimlach op haar gelaat. ''Ik neem het u niet kwalijk dat u me voor leerling aan zag. Eigenlijk kan ik dat wel een compliment noemen'' grijnsde ze. Dat betekende in elk geval dat ze er nog niet oud uit zag toch? ''Ga vooral uw gang. Ik wil u niet in uw werk belemmeren. Ik keek enkel wat rond'' zei ze toen hij haar vertelde dat hij nog wat papier werk te doen had. Ze bleef nog even naar hem kijken maar streek toen een lok spierwit haar achter haar oor waar een zilveren hanger in hing en liet haar blik weer rond gaan. Ze keek even vanover haar schouder naar Rude. ''mag ik vragen hoe lang u hier eigenlijk al les geeft?'' vroeg ze. ''Oh sorry, nu houd ik u alsnog van het werk'' vervolgde ze er met een schuldigde glimlach achteraan.

Master Rude keek over zijn papieren heen, om te kijken waar zijn dossier over zijn volgende les bij zat. Toen de warme woorden van de vrouw die ook aanwezig in de gymzaal was, keek hij op, toen ze verontschuldigde dat ze hem van zijn werk hield, grijnsde hij. "Dat geeft niets, de lessen beginnen toch nog niet, en de gymzaal boenen kan wel wachten hoor, eeehhm... ik geef hier pas deze zomer les op deze school, en het werk bevalt me zeer erg..." zei hij met een grijns, en legde zijn papieren naast zich. Toen keek hij in de ogen van het Vrouwe des Licht. Ze was nog jong voor een vrouw, dus het zal wel een jonge vrouw zijn. Met een glimlach pakte hij zijn dossier en streepte sommige namen af. De volgende les volgde, maar nog niet nu. Toen strekte hij zich even uit, en borg de dossiers in zijn koffer op, maar nog wel met de gedachten wat een Vrouwe des Licht hier deed, achja, ze is altijd welkom... alhoewel hij niet weet of Savador weet dat ze hier is.

Clera glimlachte weer even naar Rude toen hij hij dat het niet erg was en daarna kalm antwoord op haar vraag gaf. ''Zeer erg? Volgens mij is dat dubbelzinnig'' grijnsde ze even. ''Niettemin leuk om te horen'' vervolgde ze erachteraan. Clera voelde opneens iets een zacht zetje in haar rug geven. Ze wankelde een stap naar voren en draaide zich om. Een klein, lichtgevend meisje dat niet groter kon zijn dan de hand van een volwassene zat op de grond. Clera zuchtte zachtjes toen ze zag dat een van de tere, kleine vleugeltjes op haar rug omgevouwen was. ''Minna'' zei ze zachtjes. Voorzichtig pakte Clera het kleine meisje op en boog haar vleugel weer recht. Minna bewoog ze even om te testen of ze het weer deden. ''Minna, wat doe je hier?'' vroeg Clera zachtjes. Ze was even helemaal vergeten dat Rude er ook nog bij was. Minna was een boodschapster. Als ze kwam had hij bijna altijd slecht nieuws te betekenen. Minna maakte eerst een kleine buiging voor Clera. ''Problemen in het Rijk Vrouwe. Vier dagen geleden zijn er Zonen van de Duisternis gesignaleerd. Belial was bij hen. Ze hebben nog niets gedaan, alsof ze alleen maar op verkenningstocht zijn lijkt het'' zei Minna. Haar stem klonk zacht en hoog. ''Deshas'' mompelde Clera zachtjes. Wat moest hij in haar rijk?

Master Rude keek weer naar Clera, toen ze iets zei. Hij glimlachte, maar antwoorde niet. Even was hij helemaal afwezig, en zelfs vergeten dat Clera hier stond, maar toen hoorde hij haar iets zachts zeggen. Hij schrok op, maar toen hij opkeek, zag hij dat Clera het niet tegen hem had. Ze hield iets vast, maar wat was het? Lucht? Nee, natuurlijk niet, geen lucht, het leek wel of ze iets vast had, maar wat? Was het dan onzichtbaar voor hem? Hij stond zachtjes van het bankje op, en probeerde te kijken of hij iets kon ontdekken. Weer niks te zien. Dus hij wist het zeker, dat het iets onzichtsbaars was. Maar w;at het was, durfde hij niet te vragen... dat zou zo onbeleefd overkomen, dacht hij. Toen ging hij weer zitten, en ondersteunde zijn hoofd. Toen wreef hij over zijn ogen, en wist dat hij nog de gymzaal moet uitboenen... ach, dat maakt niks uit, dat kan wel wachten.

PROFILE MAGICIAN

» Eerste Les
» De eerste dag
» De eerste les.
» De eerste les
» De eerste keer.

Eerste indruk.

Eerste indruk.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen