Een avondwandelingetje, dat was een goed plan. Zeker nu de maan zo helder scheen, dan zag je alles nog hartstikke goed. En de gloed die daarvan af kwam verlichtte het meer zodat het haast een zilveren spiegel leek. Maar helaas, als je je hand erin stak werd die enkel nat en gebeurde er niets magisch. Wellicht dat dat nog zou veranderen, nu de nachten kouder werden en vriestemperaturen niet meer zeldzaam waren. Dan mochten de schaatsen weer uit de kast, nadat ze een jaar hadden staan verstoffen op de onderste plank.
Ze genoot van haar omgeving, maar met als enige gezelschap het ruizen van de wind was het toch wel een beetje te saai, te stil. En dan werd de duisternis al gauw bedreigend. Gelukkig was die angst heel simpel te verdrijven, gewoon door geluid te maken. ''Twinkle, twinkle, little star, how I wonder what you are. Up above the world so high, like a diamond in the sky-'' Er bewoog iets en nieuwsgierig trokken haar ogen naar de beweging toe. ''Oh, hey!'' sprak ze verrast. Diegene had daarnet gezeten, waardoor ze totaal niet opgevallen was, maar nu ze stond merkte Moyra haar gezelschap op. Het meisje snelde op de ander af, zag het zwaard en fronste. ''Waarom heb je dat bij je?'' vroeg ze nieuwsgierig aan de zwartharige.
PROFILE
Onderwerp: een volle maan (open) 
di dec 09 2014, 22:19
