Yori had een les opgezet, block. In deze les zouden de leerlingen leren blokken op meerdere maten. Wat ze niet wisten, wat nog leuk ging worden voor haar. Is dat ze voor korte periode van de les hun magie zouden missen zodat ze de les inderdaad ook konden afronden met voldoende wijsheid over blokken zonder en met magie.
Yori had deze les in de gymzalen besloten te behouden door de wind en de kou van buiten maar ook was het gaan hagelen en natte sneeuw aan het naja… soort van sneeuwen. Ze vond het zelf niet erg dat het erg waaide, of dat ze kippenvel zou krijgen van de kou. Waar ze zich meer zorgen om maakte was dat de leerlingen misschien ziek konden worden of misschien wel wegwaaide. Je wist het immers maar nooit van te voren.
In de gymzaal had ze een paar dunnere matten van zijn plek afgehaald en de gymzaal al les-gereed gemaakt. De zaal was door de helft en hadden iedere daarvan de helft. De matjes waren 4 bij 3 groot aan beide kanten. Dat moest nu wel val narigheden voorkomen, mochten ze vallen.
Ze wachtte rustig tot de leerlingen binnen zouden lopen, ze had verteld dat ze gemakkelijk bewegende kleding moesten aantrekken zonder een capuchon of andere dingen waar ze aan konden haken boven de middel.

Buiten was het erger gaan stormen, je kon het horen gieren door de kieren bij de ramen die ze maar dicht deed om warmte te besparen want doordat het op een kier had gestaan was er ook weinig warmte over in de zaal. Ze legde de matjes neer, verplaatst ze de matjes nog een beetje en liet het uiteindelijk maar liggen. Ze rechtte haar rug wat meer en rekte zich daarbij even heerlijk uit.

Het leek een rustige ochtend te blijven, want enkel een leerling had zich gemeld voor deze les. Ze had gelijk haar huisdier om de overige mensen te halen, maar ook haar huisdier kwam al sjokkend terug, laten zien dat het niet gelijk gelukt was. Toch was ze blij Wren te zien, sommige verhalen over haar bleken niet geheel aan de goeie kant te gaan. “Goeie….morgen.” Ze moest even naar de klok kijken, zelf was ze nog niet geheel bij de tijd, ze hield het zelden bij. “Gelukkig dat je gekomen bent, de andere laten het zich op hun wachten. “ Zei ze rustig en was op een van de matjes gaan zitten. “We wachten nog vijf minuten en anders gaan wij samen beginnen, mensen die later komen zijn er niet vanaf natuurlijk. “ Ze sprak met later iets van een grimmige grijns op haar gezicht, als het een chibi scene was, had je het kloppende adertje er ook wel bij. Naast haar had ze de roze softbal, die helaas voor de telaatkomers aan het wachten waren. “Wat weet je allemaal over blocken?” Vroeg ze uit nieuwsgierigheid met wat ze er nu allemaal precies over wist, ze moesten op een manier de 5 minuten verdoen. “Zal je iets op weg helpen, je heb meerdere soorten blocken.”