8.00 Bij het meer

Mitsu zat bij het meer en hoopte dat Kori het had gelezen. Hij keek naar het meer en daarna naar de lucht. Hij was verliefd op Kori en op Rose. Hij wist niet goed wat hij moest kiezen. Hij kende Kori langer maar hij wilde Rose ook niet teleur stellen. Hij dacht even diep na. "Okey ik weet al wie..." zei hij zacht. Hij keek even rond maar zag Kori nog niet. Hij had er moeite mee om het te vertellen maar hij zou het doen.

Met haar hart kloppend in haar keel was Kori naar het meer gelopen. Ze had een van de rode rozen in haar haren gestoken. Het rood viel erg goed op tussen haar kastanjebruine lokken. Kori zag Mitsu al zitten en ze haalde even diep adem terwijl ze merkte dat haar handen trilde. ''Hey'' zei ze zacht toen ze achter Mitsu stond. Ze ging naast hem zitten en keek hem ietwat onzeker aan.

Mitsu was aan het wegdromen en keek ineens op toen hij een stem hoorde. Deze stem herkende hij uit duizenden. Hij keek om met een glimlach en merkte dat ze ging zitten. De zon was inmiddels onder aan het gaan en het gaf een geweldig uitzicht. Langzaam kwamen er uit de grond verscheidene bloemen en dit hielp mee aan een romatische sfeer. Hij keek naar Kori. "Gaat het een beetje?" zei hij. "Je leek nogal verdrietig in de les.." zei hij en keek haar aan.

Kori sloeg haar ogen even een beetje neer. ''Dat is echt niet jouw schuld hoor'' zei ze zacht. Ze wou hem vertellen wat ze voor hem voelde maar om de een of andere reden sloeg Kori dicht zodra ze bij Mitsu was. Haar blik ging even naar de bloemen. Ze waren allemaal even prachtig geworden. Mitsu had echt veel geoefend en het zag er fantastisch uit.

Mitsu keek haar aan. "Oh ik had iets anders gehoord." zei hij zachtjes. "Het punt dat ik jou hier wilde hebben is wat moeilijker..." zei hij. Hij zuchte even en opende zijn mond maar er kwam niets uit. "Ik...ik..." stamelde hij. Hij keek even weg en zocht de kracht om het te vertellen. Toen hij besefte dat hij die niet vond draaide hij zich naar haar toe. Ineens duwde hij zijn lippen op de hare en omarmde haar. Hij stopte en keek haar aan. "Is het duidelijk?" vroeg hij met een lach.

Kori werd even lichtrood en staarde naar de grond. Ze keek weer optoen ze Mitsu oorde stamelen. Het volgende moment zoende hij haar volop haar mond. Eerst was ze verbaasd maar sloot toen haar ogen. Pas toen Mitsu losliet opende ze haar ogen weer. Ze wist even niks te zeggen. Daarna verscheen er een glimlach om haar lippen. Ze kuste Mitsu terug op zijn lippen als teken dat het haar volkomen duidelijk was.

Mistu begreep haar reactie ook. Hij ging recht zitten en duwde haar tegen hem aan. Hij bleef zo zitten. Hij had voor haar gekozen en dat zou zo blijven. Maar hoe ging hij het aan Rose vertellen? Daar dacht hij maar even niet over na. Hij bleef nu maar naast Kori zitten en stelde dat maar uit.

Kori legde haar hoofd een beetje te rusten op Mitsu`s schouder. Ze gloeide helemaal warm van binnen. Ze was blij dat ze nu niet meer zo onzeker hoefde te zijn. Kori luisterde naar Mitsu`s ademhaling en voelde het zachtjes bonken van zijn hart. Nu wist ze het zeker. Ze zou voor altijd van Mitsu houden.

Mitsu glimlachte. Hij voelde zijn hart bonken en hij keek naar de zon die nog steeds langzaam onder ging. Het zou zo meteen wat kouder worden. Hij keek naar Kori en glimlachte naar haar. Hij was ook onzeker geweest en durfde het haar niet te vertellen. Ook was het feit dat hij niet kon kiezen een blokkade. Hij hield haar vast en wilde haar niet meer laten gaan.

Kori opende haar ogen weer en richtte haar blik ook op de zon die langzaam onder ging. Het was een romantisch zicht. En ze zou het met niemand liever willen delen dan met Mitsu. ''Ik hou van je'' fluisterde ze opeens zacht. Zo zacht dat ze er niet zeker van was of Mitsu haar wel verstaan zou hebben.

Mitsu glimlachte om haar woorden. "En ik hou van jou..." zei hij kalm en keek haar aan. Hij legde zijn arm op haar achterhoofd en gaf haar een zoen. Hij zoende haar teder en stopte daarna. Hij glimlachte. Hij keek haar in de ogen en wachtte op een reactie.

Toen Mitsu haar zoende legde Kori zachtjes haar hand om zijn nek. Ze gloeide helemaal van binnen. Toen Mitsu haar in de ogen keek glimlachte ze even terug. Daarna zoende zij Mitsu. Ze had haar ogen gesloten en had haar mond wat verder open.

Mitsu voelde hoe zij hem zoende hij genoot er van en voelde zich helemaal warm van binnen. Hij legde zijn armen om haar middel en zoende mee. Hij merkte een paar jongens op die eerst die steen naar haar gooide. Hij deed achter haar rug een paar bewegingen met zijn vingers maken en nu rende er een boom op hun af. Ze rende gillend weg en hij ging verder alsof er niets gebeurd was en grinnikte in gedachten.

Toen Kori Mitsu losliet zag ze net vanuit haar ooghoek de jongens wegrennen. Ze keek Mitsu even aan met een opgetrokken wenkbrauw. Daarna grinnikte ze zachtjes. Ze legde haar armen om Mitsu`s nek. Ze gaf hem een kus op zijn lippen. Daarna leunde ze een beetje tegen hem aan.

Mitsu keek haar aan en voelde haar kusje. Hij keek naar de zon terwijl hij haar vasthield. Hij glimlachte en was dol gelukkig.
Na een tijdje was de zon onder en hij keek haar aan. "Zullen we weer terug gaan..." zei hij en grinnikte even. Het zou zo koud worden en dus kon ze het nogal koud krijgen.

''Dat is misschien wel een goed idee ja'' zei Kori zacht glimlachend naar Mitsu. Ze stond daarna op en klopte even wat gras en zand van haar kleren af. Ze merkte aan de wind dat het kouder begon te worden. Toen hij waaide rilde ze even van de kou.

Mitsu stond op en glimlachte. Hij liep al verder met haar en merkte dat ze rilde. "Oh waar zijn mijn manieren..." zei hij en trok zijn jack uit en legde deze over haar schouders. Hij liep nu alleen in een shirt rond. Hij glimlachte. Hij leide maar kou, dat kon hem niet veel schelen. Hij keek haar aan en gaf haar een kusje op de wang.

Kori keek Mitsu even aan toen hij zijn jack over haar schouders legde. ''Krijg jij het zo niet koud dan?'' vroeg ze aan hem. Ze kon niet zomaar zijn jack aannemen. Dan zou hij het koud hebben. Zo`n ver stuk was het niet lopen. Kori zou best even zonder jas kunnen. Ze glimlachte even zachtjes toen Mitsu haar een kus op haar wang gaf.

"Nee...ik krijg het niet koud..." zei hij met een glimlach. Hij loog wel maar dat maakte hem nu even niets uit. Hij legde zijn arm over haar schouders en liep tegen haar aan. "En bovendien maken de gedachten aan jou mij al warm..." zei hij en glimlachte. Hij liep zo verder met haar en rilde even kort. Hij keek haar aan en glimlachte.

PROFILE MAGICIAN