Cupids fail {Open}

Met glinsterende ogen en roze wangetjes gluurde Jacey tussen de takken van de boom door. Haar blik was gevestigd op een jongen en een meisje. Ze had dit gloednieuwe stelletje zélf gekoppeld en was dolenthousiast over haar resultaat, stiekem had ze zelfs een beetje het gevoel dat ze zélf de gelukkige was, zó trots was ze. Het was erg makkelijk geweest om deze twee bij elkaar te brengen. Ze had de bezweette handjes en stotterende zinnetjes wel gehoord als deze leerlingen bij elkaar waren. Het enige wat ze had moeten doen was hun allebei een briefje sturen, waarin de ander voorstelde vandaag naar Kovomaka's Gardens te gaan. Het was alleen en kwestie van tijd voor het zover was geweest.
Plots zag ze de jongen opstaan en de hand van het meisje pakken, waarna hij haar meetrok. Met een bijna stalkerige glimlach leunde ze naar voren, om de twee met de noorderzon zien te vertrekken. Jacey leunde echter een beetje té ver naar voren. Met een kort gilletje viel ze de boom uit, recht in de hortensia naast de stam. Verschrikt bleef ze stil zitten, luisterend naar voetstappen. Gelukkig bleef het stil, op een paar geschrokken vogels na. Langzaam verscheen haar hoofd - bezaaid met takjes en bloemen. Even keek ze van links naar rechts, om helemaal op te staan toen ze niemand zag. Jacey had echter niet achter zich gekeken.

Hij hoorde een doffe klap op de grond en een gilletje terwijl hij rustig zat achter een bosje. Hij was exspress achter een bosje gaan zitten zodat hij niet opviel. De jongen die daar zat had wit haar en blauwe ogen. Zijn haren waaide zachtjes op de wind mee. Hij stond rustig op en keek in de richting waar het geluid vandaan kwam. Hij liep rustig naar de plek en stond toen achter de persoon, dat blijkbaar een meisje was. Zijn blik werdt nieuwschierig omdat ze bezaaid met takjes was. Ze had dus duidelijk in die boom gezeten. "Tip voor de volgende keer, val niet uit de boom" zei hij rustig en een kleine glimlacht verscheen. Hij vroeg zich af hoe het meisje ging reageren na dat die dat zei en leunde toen voorzichtig tegen de boom aan. Het was een tijdje geleden dat hij weer iets gezegd had, de laaste tijd was hij veel op zich zelf geweest maar een gesprek met een meisje aangaan was nooit een probleem.

"Tip voor de volgende keer, val niet uit de boom" Klonk een rustige stem achter haar. Even schrok het meisje, maar toen ze zich omdraaide was dit alweer over. "En jij bent zeker het genie van de eeuw?" Knarsetandde ze, terwijl Jacey een takje uit haar geruïneerde kapsel plukte. Met een grumpy face sloeg ze haar armen over elkaar en bekeek de witharige jongen. Dat leek behoorlijk in te zijn, witte haren. Haar haren waren van nature ook heel lichtblond, maar sommige mensen op deze school verfden hun haren gewoon om erbij te horen. Ze had zo'n vermoede dat dit er ook weer eentje was, en dan leunde hij ook nog eens zo nonchalant tegen dezelfde boom als waarin zij zojuist had gezeten. "Het is niet erg netjes om anderen te bespieden." Die was raak.

Een lach ontsnapte hem toen ze zei dat het niet erg netjes was om iemand te bespieden. "Nee, ik ben niet de genie van de eeuw, als ik dat was zat ik niet op deze school, en als jij de volgende keer niet zo hard op de grond neer valt kom ik ook niet weer kijken" zei hij op een rustige toon. Hij was toch exspress achter de bosje gaan zitten om niet het uitzicht van een liefdes stelletje te hebben. Yoki was nou eenmaal niet zo liefdes typje. Tuurlijk was hij goed in charmeren maar hij bleef er wel eerlijk in, als hij iets niet mog nou dan mog die het dus ook gewoon niet en zei hij het ook. Deze persoon was echter anders. Het was voor het eerst dat iemand hem op zo'n toon aanspreekte. Op de toon die hij precies zou doen als hij daar stond. Opeens bedacht hij zich iets. "Wacht ff, Jij zeg wel dat het niet netjes is om andere te bespieden maar wat deed jij dan in die boom? Er zat hier net nog een verliefd..stelletje" zei hij en bij dat stelletje was er een toon van walging.

Weer ging de wind door zijn natuurlijke witte haren. "Zijn joun haren ook zo van zichzelf?" zei hij zachtjes en bewonderde haar haren. Zijn haren waren ook natuurlijk wit en niet geverd. Al wist hij wel dat de meeste dat de laaste tijd deden en daar walgde hij ook al van. Iedereen moest gewoon zichzelf blijven en niet iemand anders. Aan het meisje kon je ook wel zien dat dit niet geverd was. Hij glimlachte even, iets wat die zelden deed. Het was wel een meisje waar hij mee praatte dus een beetje respect was teminstens op zijn plaats. Hij was eigenlijks op iemand anders aan het wachten maar hij vondt het niet erg om bij dit meisje te zijn.

Het was al een tijdje geleden dat het meisje met de roze haren hier was geweest. Ze had met haar neef hier afgesproken en dat deed haar altijd goed. Ze zag hem iets verder op staan en het viel haar direct op dat er een ander meisje bij was. Ze bleef staan en keek er even na. Moest ze hier blijven staan of liep ze verder.

De zon scheen op haar gezicht en de wind ging door haar roze haren terwijl ze hier zo stond te kijken naar haar neef Yoki en het onbekende meisje. Als Yoki iets met der had wist ze dat al. Ze keek naar haar medailon maar die stuurde geen bepaalde emotie af. Ze knikte goedkeurend. Tot nu toe was er nog niks aan de hand maar ze weet dat elke emotie kan veranderen. Ze liep op hun af maar op een rustig tempo. "Yoki" riep ze en ze zwaaide in hun richting. Ze rende op hem af en knuffelde hem. "Blij je weer te zien neefie" zei ze zachtjes en glimlachte. Toen keek ze naar het meisje. "Ik ben yuno en jij bent...?"vroeg ze voorzichtig.

"Wacht ff, Jij zeg wel dat het niet netjes is om andere te bespieden maar wat deed jij dan in die boom? Er zat hier net nog een verliefd.. stelletje" Hij klonk erg bewonderend. "Ik heb ze zelf gekoppeld!" Knikte ze met een trotse glimlach. Een windje stak op en blies haar haar in haar gezicht, waardoor ze voelde dat er van dat walgelijke, plakkerige boom sap in zat. Een getraumatiseerde blik verscheen op haar gezicht toen de wind ging liggen en een deel van Jacey's haar aan haar gezicht bleef plakken. "Zijn jou haren ook zo van zichzelf?" Wat was dat nou voor vraag.. "Nee, meestal zijn ze schoner.." Piepte ze met trillende lip. Als ze nou weg kon komen en een douche nemen. Ze voelde zich smerig en lelijk, haar vriendinnen mochten haar zo níét zien.
"Yoki!" Gered. Opgelucht keek ze toe hoe het meisje, dat waarschijnlijk zijn vriendin was, de jongen een omhelzing gaf. "Blij je weer te zien.." Ze zei er nog iets achterna wat Jacey niet kon verstaan omdat het zo zacht klonk. Waarschijnlijk een of ander troetelnaampje. "Ik ben yuno en jij bent...?" Nee.. Haar redder in nood bleek haar ergste vijand te zijn. Een bedriegster die deed alsof ze een held was en haar vervolgens in het nauw dreef door haar naam te vragen. Maar Jacey liet zich niet op stang jagen. Ze moest en zou die douche nemen, al was dat het laatste wat ze deed.
"Ik ben Jacey" Zei ze poeslief. Even bekeek ze het meisje voor een verschrikte blik plaats maakte voor haar glimlach. "Shit, ik had een afspraak.." Jacey sprong op en stormde weg. "Ik zie jullie nog wel!" Gilde ze terwijl het meisje tussen obstakels door zigzagde en zo snel ze kon terug naar school rende. Tijdens het rennen haalde ze de walgelijke haren van haar gezicht, waar een plakkerige vlek achterbleef. Op weg naar de douche, haar ware held.

~Jacey uit

PROFILE MAGICIAN

» [Valentine Event] Cupids Roses
» Fail-topic~
» Train until you don't fail anymore
» It would be fun, they said || Open
» The one and the only... ||open||

Cupids fail {Open}

Cupids fail {Open}

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen