Aanvraagje:

Laat in de ochtend had ze de les geplant voor de ingeschreven persoon, ze vond het zelf geen probleem meer omdat het later in de ochtend was geworden.
Yori was door de tijd hier, altijd nog nieuw met mensen kennen. Ze had in al die tijd haast geen andere docenten gezien en had een hand of twee vol aan leerlingen gezien. Toch bleven er leerlingen zich inschrijven. Ze was altijd nog blij om te zien dat mensen meer wilde leren in de kunsten van survivallen. Want het was niet zo simpel zoals het leek, je kon niet zeggen ‘ik kan survivallen’ want als je het niet een keer of twee gedaan was, was het hopeloos.

Ezio was een leerling die wijs genoeg was om zichzelf voor een bijles op te geven. Het waren twee dingen die je moeilijk kon mixen dus ze zou het een voor een moeten leren, ze zou zelf eerst met Hand to hand beginnen had ze in haar hoofd, dan met Shelter. Want daar had je meer denk voor nodig en van sporten werd je actief, net zoals in denkvermogen. Ze had op school wat krijtjes mee genomen en had een paar bomen gemarkeerd. Dit zou het gebied aangeven dat Ezio op deel twee van de bijles zou kunnen gebruiken. Zijzelf was rustig aan het wachten en wat theorie van andere leerlingen aan het nakijken met een vrolijke glitter roze stift voor de jongens en een knal groene voor de dames. Zo ver ze het aan de naam kon herkennen dan.

Nog met een half broodje in zijn mond slofte Ezio richting buiten. Terwijl andere leerlingen zich verplaatsten naar de trappen om binnen les te hebben moest hij naar buiten. Hij had om extra lessen survival gevraagd en de lerares, Miss Yori, had daar aardig snel op gereageerd. Het ging helaas wel van zijn vrije morgen af, al was het al vrij laat, maar hij was er blij om. Survival was altijd een interesse van hem geweest. Met een tas over zijn schouder waar alleen wat boeken, zijn muziek en wat eten in zat liep hij nu buiten. Hij zou de lerares ontmoeten bij de ruïnes en had zelf geen idee wat hij helemaal kon verwachten. Ze zouden gevechtstechnieken oefenen en dan zou hij een nacht alleen moeten overleven. Klonk best spannend. Hij hoopte dat ze niet zijn tas zou afnemen want dan had hij geen eten. Of hij moest het zelf gaan zoeken. Daarnaast was er ook nog slecht weer voorspeld en Ezio wist niet zeker of Miss Yori deze dag opzettelijk had uitgekozen of niet. Het was ook nog koud en hij hoopte dat er geen sneeuw zou vallen, dat zou alleen maar vervelend en koud zijn. De nacht ervoor had Ezio nog wat research gedaan. Hij wist hoe hij een vuur moest maken en een beetje hoe hij moest tracken, maar hij verwachtte niet dat hij de hele nacht zou overleven. Zou er een optie opgeven zijn? Of kon je gewoon weglopen als je er klaar mee was? Maar toch zou hij niet opgeven tot het echt niet meer verder kon.
Ezio was bijna aangekomen bij de ruines, waar Miss Yori al zat te wachten op een steen, nakijkwerk aan het verrichten. Toen hij dichtbij genoeg was kuchte hij even en liet zijn tas op de grond vallen. 'Ezio present, Miss Yori.' Zei hij, al was het wel duidelijk voor haar wie hij zou moeten zijn. Tenzij ze nog iemand anders verwachtte.