Lang geleden

Sorax was opnieuw bezig met het vangen van Chronos. Wat was het een vervelend ventje. Chronos, het lichtbolletje, vloog door de lucht en lachtte luid. Sorax vloekte zacht in zichzelf. "Kom hier jij!" riep hij naar het bolletje. Deze vloog voor hem en schoot verschillende gangen in. Sorax volgde hem op de voet. Ineens stopte het bolletje en Sorax evenmin. Hun ogen verwijdde zich. Wat een hoop shuttles. Sorax greep Chronos voor dat hij weg kon vliegen en deed hem in het zakje bij zijn heup. Nieuwschierig keek hij rond. Het was mooi hier.

Verbaasd staarde Mao naar de shuttles en grote open ruimte die voor zich oprees. Toen ze aankwam, had het er heel anders uitgezien. Ze wist niet waarom, maar iets had haar aangetrokken tot deze plaats. Evi en Mao hadden lang moeten lopen om uit de bossen te komen, maar uiteindelijk was de connectie met Evi's zus hier heel erg groot. Ergens in de schaduw van de hoge muren bij de ingang stond Mao stil. Ze was absoluut positief. Hier was Eva.

Sorax keek even op toen hij de aanwezigheid voelde van een darkmagician. Hij voelde dat altijd sterker aan dan andere. Hij keek de omgeving rond en merkte de aanwezigheid van Mao op. Maar die interreseerde hem minder toen hij merkte dat Evi er ook bij was. "Evi!..." zei hij en liep naar haar toe. Hij omhelsde haar en gaf haar even een kusje op haar wang. Sorax keek toen naar de rest. Sorax had geen goed gevoel bij Eva. Wat was er gebeurt op Razen? Waarom was ze weg gegaan dan? En meer vragen spookte door zijn hoofd.

De vier stonden bij elkaar, maar toch had Mao het gevoel erbuiten te staan. En niks verheugde haar meer. Evi was redelijk lastig geweest in de bossen. Toen ze opmerkte dat haar vriendje er al even schijnheilig was, trok ze een lang gezicht. Hij kuste haar, met een glinsterende blik.

"Kalverliefde," zuchtte Mao terwijl ze met haar ogen draaien.

Zo te onderscheiden. Haar interesse was echter snel naar Evi's zus geschoven. Ze zag er niet gezond uit. Misschien had haar trucje toch wat neveneffecten gehad op het meisje. Zonder rekening te houden met het koppel, liep Mao op Eva af.

"Waar was je? Hoe heb je het contact met m'n geest verbroken? En wat ben je in hemelsnaam van plan?" Het vloeide eruit bij de herinneringen aan de verbinding die ze met het meisje had gemaakt. Er was een connectie geweest met een recent gestorven persoon, maar als Eva hier voor haar neus stond, wie was dat dan geweest?

Sorax keek op bij Moa's woorden. Stomjaloers... dacht hij en glimlachte. Hij keek daarna naar Eva en hoorde haar woorden. Zijn mond viel open en hij kreeg een medelevende blik in zijn ogen. Zijn blik verstarde echter toen hij de verdere woorden hoorde. Sorax ging beschermend voor Evi staan. "Dat laat ik niet toe..." zei hij op een lage en zachtte toon. Hij keek strak naar Eva. Hij had een arm voor Evi geplaatst en langzaam zag je er een lichte gloed om komen. "Geen tweede keer..." stamelde hij. Hij keek strak naar Mao en Eva. Er leek een paar tranen te komen bij zijn ogen. Van woede en verwarring.

"Ach man," liet Mao los toen Sorax bijna stond te janken. "Leerkrachten zouden zoiets nooit toestaan. Als ze tenminste zoveel waarde hebben als mijn vader blijft beweren." Daarna richtte ze zich naar Eva, "En wat heeft jou familie uitgespookt om zoveel woede bij iemand te veroorzaken? Ik vermoed dat het niet voor niks is."

Mao zette een stap dichterbij, actiever deelnemend aan het gesprek. Haar blik stond nog steeds sceptisch tegenover het hele verhaal.

Evi, maar ook Mao waren aangekomen bij het lanceringsplatform. Eva en Sorax waren ook aanwezig. "Mij vermoorden?" vroeg ze in de richting van Eva, en wachtte haar antwoord af. Ze keek in de richting van Sorax. "Waarom huil je? Eva zal mij echt niet vermoorden. Wij zijn zussen. Wij zijn er voor elkaar. Is toch zo, Eva?" zei ze in de richting van Sorax, en wachtte intussen ook een antwoord af van Eva. Ze keek in de richting van Mao.

"En wat wil je bereiken met hiernaartoe te komen?" snelde Mao, "Als ze achter je zus zijn, dan was naar hier komen het slechtste idee dat je kon hebben! Je lokt ze hier rechtstreeks naartoe."

Het waren haar zaken niet, maar als ze eenmaal betrokken was in iets, kon Mao het moeilijk loslaten. Het kon haar niet schelen om wie het ging, of er slachtoffers zouden vallen, of haar eigenbelang er baat bij had of niet - ze zou niet afwijken.
Dat goedgepraat over haar ouders stond Mao ook al niet aan. Er moest een reden zijn voor dit gebeuren. Voor alles was een reden. Waarom zouden moordenaars iemand tot aan het andere uiteinde van het heelal achterna zitten als er geen reden voor is? Dat kon toch niet!
Misschien besefte dat meisje het zelf niet. Hypocritisch denken had al veel slachtoffers geëist - en als zij haar ogen niet zou opentrekken, dan zou zij wel eens de volgende kunnen zijn.

Sorax tranen stopte met vloeien toen hij de woorden van Eva hoorde. Ook Evi deed hem licht bedaren. Hij veegde de tranen ruw weg. "Als het om leerkrachten gaat, kan ik wel hulp in schakelen." zei hij. "En met Evi beschermen wil ik niets liever dan helpen..." zei hij en knikte. Hij ging door zijn knieën en dacht na. Hij zat vaker zo als hij na moest denken. Hij had zijn ogen gesloten en keek niet op of om bij wat er gezegd werd. Terwijl kwam er voor hem verschillende lichtpuntjes dat zich een beeld vormde. Even schudde hij zijn hoofd. De lichtjes gingen langzaam uit elkaar en vormde zich weer terug in een ander beeld. Opnieuw schudde Sorax zijn hoofd.

"Als ze weten dat Evi hier zit, waar wachten ze dan op? Laat ze maar komen!" zei Mao terwijl ze met haar ogen draaide.

Met zoveel getalenteerde mensen op de academie, hadden die criminelen geen schijn van kans. Mao snapte de paniek van de drie leerlingen dan ook niet. Hadden ze geen vertrouwen in hun kracht? In die van de leerkrachten? Hun klasgenoten? Mao had altijd gedacht dat zo'n goedgeluimd type mensen vertrouwen net wel hoog aanstelden! Sommig mensen verdienden de kans om op deze school te zitten niet. Al die drama die hier gebeurde, was als het ware een voorbereiding op het leven buiten de schoolplaneet. Die twee mannetjes zouden geen probleem mogen zijn...

Eva keek in de richting van Sorax. "Welke leerkrachten? Wie van de leerkrachten heb jij eigenlijk in gedachten om in te schakelen voor hulp?" zei ze in de richting van Sorax, en wachtte zijn antwoord af. Ze keek eventjes maar in de richting van Mao, en daar ook eventjes in de richting van Evi. "Ik pleeg zelfmoord als er wat gebeurt met Evi" zei ze, tegen de aanwezigen op de lanceringplatform "Maar, ik ben blij met iemand zoals Sorax als bescherming voor Evi" zei ze in de richting van Sorax. "Dankjewel" zei ze, ook nog achteraf in de richting van Sorax. "En?" vroeg ze in de richting van Sorax, en wachtte zijn antwoord af. Ze keek richtte zich in de richting van Mao. "De moordenaars komen uit eindelijk ook voor mij niet alleen voor Evi, tenzij ik Evi zelf vermoord in plaats van de moordenaars" zei ze in de richting van Mao.

Evi keek in de richting van Sorax, en ook in de richting van Mao en Eva. "Wil jij mij echt beschermen tegen de moordenaars van op het planeet Razen?" vroeg ze in de richting van Sorax, en wachtte zijn antwoord af. Ze nam ook rekening op de bescherming van Eva, aangezien ze uit eindelijk ook haar zus was. "En bescherm jij mij ook tegen de moordenaars van op het planeet Razen?" vroeg ze in de richting van Mao, en ze wachtte ook haar antwoord af. Ze liep in de richting van Eva. "Bedankt trouwens voor de waarschuwing van de moordenaars van op het planeet Razen" zei ze in de richting van Eva, en ze gaf haar ook maar eventjes een knuffel. Evi en Eva hadden elkaar uit eindelijk ook gemist na zo'n een lange tijd, was toch normaal voor zussen.

Sorax bleef een tijdje door gaan tot hij op een moment een keer geen nee schudde. Zijn ogen schoten open. "Dit is niet goed..." zei hij. Sorax rende naar Evi en Eva toe en ging voor hun staan. Hij vormde een lichtschild en voelde een enorme hitte. Zijn ogen kneep hij tot spleetjes. Even ging zijn blik naar achter. De enorme vlam die op hun af was gekomen wist Sorax net op tijd te stoppen. "Ze zijn er dus al..." zei hij en keek naar de plek waar de shuttle aan kwam. Sorax keek naar Evi en Eva. Daarna ging zijn blik naar Mao. "Ik gun jullie wat tijd. Zorg dan dat je hier weg bent..." zei hij en sprong via een paar stangen omhoog. Hij keek nog even naar beneden naar Evi. Hij zou hoe dan ook haar beschermen.

Evi keek in de richting van Eva en Sorax. "Jou nu al verlaten? Waarom?" vroeg ze in de richting van Sorax, met traantjes in haar oogjes wachtte ze een antwoord. En met traantjes in haar oogjes keek ze ook maar in de richting van Eva en Mao. Ze was ook wel blij met de bescherming van Sorax tegen de moordenaars van de planeet Razen, en ze waren nu trouwens al aanwezig op Starshine Academy volgens Sorax. "Sorax, ik hou echt zielsveel van jou weet je dat dan?" vroeg ze in de richting van Sorax, en wachtte zijn antwoord af.

Sorax keek richting Evi. "Ik wil dat je veilig bent..." zei hij. "En ik hou van jou..." zei hij. Hij merkte een paar vuurballen die Sorax ontweken en op Evi afvlogen. "Geen denken aan..." mompelde hij en schoot een paar lichtbollen naar de vuurballen die verdwenen op een meter afstand van Evi. Sorax keek strak naar de moordenaars. Hij slikte even. Dit kon nog lastig worden. Hij moest Evi beschermen op wat voor kosten dan ook.

"Weggaan?" grijnsde Mao, "Terwijl er iets interessants gebeurt? Mij niet gezien!"

Ze volgde Sorax' beschermende voorbeeld, en bouwde zonder moeite een muur op. Hij was opgebouwd uit een soort zwart zand. Hoe had haar vader het ook alweer genoemd? Een basis in haar training thuis. Bescherming was alles wat een vrouw nodig had. Puh! Mao zag het nut er eerlijk gezegd niet van in, maar vandaag kwam het goed van pas. De muur zou onvoorziene aanvallen even weten te omzeilen. Het gunde haar de tijd die ze nodig had om een aantal zielen op te roepen. De donkere rookorgaantjes doemden voor haar op. Goed, wie van de mannen zou het eerste van Mao's zwarte magie proeven?

Sorax keek op toen Mao een muur opriep en knikte. We zijn misschien licht verkeerd begonnen. Maar samenwerken is momenteel het beste wat we kunnen doen... zei Sorax tegen Mao in gedachten. Hij knikte voor de tweede keer. Hij keek toen richting de shuttle. "Laten we dat ding maar eens naar de schroothoop blazen..." zei Sorax met een grijns. Echter waren de moordenaars hem voor. Hij slikte even en merkte een zwarte schim voor hem. Hij werd in zijn maag getrapt en voelde een steek er door gaan. Hij greep nog net op tijd de relling vast om zich van de hoge val te redden. Hij keek strak omhoog. Met een sierlijke boog sprong Sorax er weer op en trapte hem er af. Hij keek even naar Mao. Daarna ging zijn blik weer naar de moordenaar voor hem. "Met zijn tweeën dus..." zei Sorax kalm. Hij sloeg zijn handen tegen elkaar en er vormde zich een zwaard van licht. De moordenaar trok zijn zwaard. Sorax grijnsde en rende op de moordenaar af.

Evi keek in de richting van Sorax. "Ik ben toch veilig bij jou, en ook bij Eva" zei ze in de richting van Sorax. Ze was eventjes geschrokken van een paar vuurballen van de moordenaars van planeet Razen, maar ze verdwenen al op een meter afstand dankzij Sorax. Ze keek in de richting van Eva en ook in de richting van Mao. "Dank jullie wel trouwens Sorax en Mao" zei ze nog in de richting van Sorax en Mao. "Is dit een interessante gebeurtenis volgens jou?" vroeg ze in de richting van Mao, en wachtte haar antwoord af. Ze liep eventjes in de richting van Eva, en één van de moordenaars had het gemunt op Evi. Er vloog intussen ook maar één vuurbal op haar af. Ze keek nog maar eens eventjes in de richting van Sorax, Eva en Mao, en weg was ze buiten het bewustzijn. Uit eindelijk was ze gewoon geschrokken van de schok was ze flauwgevallen, maar het was niks ergs met haar, alleen maar enkele brandwonden van maar één vuurbal.

Eva was eventjes geschrokken van één vuurbal van de moordenaars van Razen. Het vloog alleen maar in de richting van Evi. "Help mij a.u.b!" riep ze in de richting van Sorax en of Mao, aangezien Evi buiten het bewustzijn was flauwgevallen, en maar enkele brandwondingen had van maar één vuurbal van de moordenaars op Razen. "Gaat het?" zei ze in de richting van Sorax, en wachtte zijn antwoord af. "Wat doen we nu met Evi?" vroeg ze in de richting van Sorax en Mao, en wachtte ook maar een antwoord af langs beide kanten.

PROFILE MAGICIAN

» 9 jaar geleden.
» Lang gebabbel
» Lang zal ze leven ~

Lang geleden

Lang geleden

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen