Viktor was na de kassen direct naar de etage terug gekeerd. Hij haalde de ketting onder zijn kleding vandaan en legde dat op tafel. Verder deed hij zijn vest uit en gooide dat op de leunding van een stoel. Viktor liep naar zijn kamer en pakte daar een ander flesje met een goudkleurige vloeistof en een zwaar boek. Dat boek en het andere flesje legde Viktor ook op de tafel. Hij sloeg het boek een klein beetje open maar zoals hij had verwacht was er nog niets veranderd. Hij sloeg het boek direct weer dicht voor de bezwering op hem zou worden losgelaten. Enkel diegene die op sterven liggen mogen dit boek lezen. Zo niet dan wordt je echt gedood. Viktor had geen zin om zo lang te wachten met het lezen van de verboden spreuk in dit boek dus moest hij deze bezwering neutraliseren of in ieder geval kunnen omleiden. Het blauw zwarte gif dat hij uit de kassen had gehaald zorgde dat hij voor een uur lang een stervende zou lijken voor het boek. Maar als hij voor dat dat uur om was het tegengif niet gedronken had, zou hij echt een stervende worden.
Viktor viste een kladblok uit zijn tas. Hij moest dit in een keer goed doen. Hij haalde de dop van de blauw zwarte vloeistof en keek er nog even naar. Daarna nam hij een grote slok en werkte de hele inhoud in een keer naar binnen. Even duizelde het voor Viktor's ogen. Hij klokte in dat zijn horloge precies vijf minuten voor tijd af zou gaan zodat Viktor voldoende tijd had om het tegengif in te nemen. Daarna sloeg hij het boek open en begon als een gek dingen over te schrijven. Hij werkte zich in dat uur door de vergeelde bladzijden, moeilijke en makkelijke spreuken, dodelijke en gewoon spreuken die enkel veel pijn veroorzaakte. na 55 minuten ging zijn horloge af. Viktor schreef de zin af, pakte het flesje met de goudkleurige vloeistof en dronk de inhoud op. Viktor keek naar het boek dat met een klap voor zijn neus dichtsloeg. Hij hoopte maar dat het gif geen bijwerkingen zou hebben.
PROFILE
Onderwerp: Onderzoek. 
wo feb 03 2010, 09:06
