Nieuw schooljaar.

Miss Madeline stapte de nog donkere aula in. Ze zette de capuchon van haar grijze cape af en klopte de sneeuw van haar schouders. ''Eerst maar eens wat licht creeren'' zei ze zacht. Ze spreidde haar armen en met een oorverdovende klap schoten verschillende lichtbollen weg en verlichtte de hele academy. Miss Madeline deed haar cape af en hing hem over een stoel. Ze keek naar de grote tafel waar zij en de leraren van de Starshine Academy altijd zaten. Daar lag al een hele stapel klaar met documenten over nieuwe leerlingen. Madeline zuchtte. ''Het schooljaar is weer begonnen hoor'' verzuchtte ze terwijl ze naar de stapel liep en die begon door te spitten. De leraren en Leerlingen konden hier elk moment aankomen.

Jayro hield zijn wenkbrauwen nors omlaag, elke keer weer dat blije gedoe in het begin. Hij was er om te leren, niet om te juichen naar een schoolhoofd die per slot van rekening ook nog een Nova was. Jayro mocht Madeline niet, evenals een aantal andere leerkrachten. Hij heeft er ook enkele kwaad gemaakt. Hij zette dan ook nooit een stap achteruit om één of meerdere regels te overtreden. Een duel heeft hij dan ook nooit genegeerd en zelden verloren, een discussie is hetzelfde verhaal.

Madeline keek even om toen ze voetstappen hoorde. Ze zag Jayro. Ze had niet zozeer een hekel aan hem, hij was per slot van rekening een leerling maar ze mocht hem niet. Niet om het feit dat hij van Shadra kwam. Ze kende wel meer mensen van Shadra waar ze goed mee overweg kon. Het was gewoon Jayro zelf en altijd zijn norse gedrag. Zij kon er toch ook niets aan doen dat ze nou toevallig van Nova kwam? ''Gegroet Jayro'' zei ze ijzig zonder nog verder op te kijken van haar papieren.

Jayro ging aan een stoel zitten in de buurt van meerdere Shadra's en negeerde de begroeting van Madeline. Hij trok zijn haarband goed en begon te fantaseren over het nieuwe schooljaar en dacht terug aan de verleden schooljaren. Jayro was nu vierdejaars en mocht voor werkweken naar Shadra, dit heeft hij geweigerd. Als er iets is waar Jayro minder graag wil zijn als in Nova, moet dit Shadra zijn. Niemand weet dit van hem, hij heeft het er dan ook nooit over.
Jayro deed zijn haarband los, knoopte hem goed en trok hem weer over zijn zwarte haren heen. Met altijd nog dezelfde blik als toen die de aula in kwam lopen.

Ikuto kwam de aula binnenwandelen en hij keek even droog naar de rest. Hij geeuwde eens en zette zich neer op een stoel. Hij keek wat rond en verveelde zich al kennelijk, hij haatte nieuwe schooljaren, altijd dat hyperactieve, melige gedoe, niets voor hem.

Door het open raam vloog ineens een gigantische zwarte vogel. Hij landde in de aula en transvormeerde naar een man met een staf en een dikke winterjas aan. Kale schudde al de sneeuw uit zijn haar en van zijn jas. ''Morgen Madeline'' zei hij met barse stem. ''Rot sneeuw'' mompelde hij en trok zijn jas uit. Hij liet die opgaan in rook zodat hij later in zijn lokaal zou verschijnen. Hij keek even naar wie er aan leerlingen al waren. Hij kon Jayro en Ikuto ontdekken. Beide had hij vorig jaar in zijn klas gehad.

Miss Madeline keek niet op toen de zwarte vogel binnekwam. Ze kende Kale immers al een aantal jaar dus ze keek niet meer op van zijn entree. ''Morgen Kale'' zei ze tegen hem. Bij haar begroeting keek ze wel op. Ze legde de papieren aan de kant en ging rustig zitten. Ze keek kalm hoe de aula volstroomde met kinderen. Ikuto was haar ookal opgevallen.

Ikuto keek vanuit zijn ooghoeken naar Master Kale. Hij keek al snel weer verveeld voor zich uit. Hij onderdrukte een geeuw en keek toen weer even naar master kale. Die had hij vorig jaar ook, niet dat hij dat erg vond ofzo. Hij liet zijn hoofd steunen op zijn hand. Hj had zin in wat duistere magie.

Ikuto kwam aanlopen, één van de Shadra's waar Jayro het niet zo goed mee kon vinden. Het paarsharig-beest, zoals Jayro hem in gedachte en tegen vrienden wel eens noemde, ging niet heel ver van hem vandaan zitten, Jayro besloot geen aandacht aan hem te schenken. De vierdejaars kwam van een ander deel in Shadra, Jayro kwam uit het noorden waar het halve jaar sneeuw lag. Nogmaals pulkte de jongen aan zijn haarband en liet zijn blik door de zaal verspreiden.

Ikuto kon het ook niet met Jayro vinden, hijzelf was een zwarte kat, iets waar je niet trots op kon zijn. Hij negeerde Jayro ook verder en speurde met zijn blik de zaal eens rond. Zijn hand ondersteunde zijn hoofd en hij geeuwde nog eens. Hij was niet moe, nee integendeel, hij was best actief maar hij verveelde zich gewoon. Hij had best zin in een les, ookal was het de eerste schooldag, de saaiste dag war dar alle mensen hyper en melig zijn.

''Jongens toon eens wat meer inzet. Dit is pas de eerste schooldag. Je moet nog een heel jaar'' zei Kale. Het klonk eerder dreigend dan streng. Master Kale ging op zijn eigen stoel zitten. Hij was compleet zwart met wat donkerblauw ertussen. Hij keek nogmaals naar Ikuto en Jayro. Nee het waren niet de makkelijkste jongens, dat had hij vorig jaar wel gemerkt. Toch waren beide ook vrij getalenteert.

Jayro keek over zijn schouder naar Kale. Ondanks dat hij een Shadra was, was het lang niet de beste leerkracht, voor het gevoel van Jayro. Hij werkte te veel volgens het boekje, figuurlijk bedoelt, maar hij kon er mee door voor een Star Academy leerkracht. Jayro liet zich absoluut niet bang maken voor het toontje dat hij opzette en behield zijn starre blik. Hij had zin om zijn vriendin weer te zien, maar wist dat ze vandaag later zal komen. Hij wist alleen niet of Madeline het wist.

"helaas"mompelde Ikuto haast onverstaanbaar. Hij zakte onderuit op zijn stoel en keek de leraar aan. Hij streek met zijn ene hand door zijn haar en keek daarna weer rond. Het was hier best rustig, geen drukte. Ikuto zuchtte eens zachtjes maar hield wel van de stilte, hij was geen druk persoon, dat hadden de meesten vorig jaar al gemerkt. Hij blijft meestal koel onder nare situaties en dat was een van zijn gaves. Hij had nog geen vriendin en had ook geen zin om er eentje te zoeken, hij vond alle meisjes eigenlijk best wel lastposten.

''Laat ze nou Kale het is de eerste schooldag'' zei Madeline tegen haar collega. Kale en zij waren het niet altijd eens over de manier van lesgeven. Toch waren er ook momenten dat ze het ondanks hun afkomsten wel met elkaar konden vinden. Madeline keek weer voor zich uit. ''Nee Madeline je had tegen jezelf gezegd dat je Kale zijn gang moet laten gaan'' mompelde ze zo zacht dat niemand het verder kon horen.

"Halloooooo Starshine Acadamy!" klonk er ineens door de aula. Een wind blies door de aula en een deur sloeg open.
"Hier ben ik dan!" Een jongen zweefde de aula binnen en landde met een plof op een tafel, maar gleed uit en viel op de grond.
"Of niet..." zei hij met een rode kop en wrijvend op zijn pijnlijke hoofd. "Dat wordt een bult." mompelde hij en hij kwam weer overeind met wat lucht magie. "Ja, ik weet...het is mijn eerste jaar, maar ik ben al 18. leerplichtMagiër kwam er achter dat ik niet naar school ging en alles thuis leerde..." ratelde Sky door, alsof hij wist wat ze hem gingen vragen. "Maargoed...mijn naam is Sky Sorazami. Leuk jullie te ontmoeten." Sky keek met een big smile op zijn gezicht rond, maar die veranderde zodra hij zag dat eigenlijk niemand meer zijn of haar aandacht schonk aan hem.

Sky zuchte en ging zitten. "Ik zal dus opnieuw vrienden moeten maken en mijn klasgenoten zullen zo zoveel jaar jonger zijn...maargoed. Gelukkig ken ik al genoeg magie om mezelf te vermaken." Teleurgesteld zat Sky aan de tafel, niet meer de 'bekende' jongen van zijn thuis.

Kale gromde iets wat niet verstaanbaar was voor Madeline of wie dan ook. Hij keek op toen er een nieuwe jongen binnen zweefde. ''Zitten meneer Sorazami. Dat zweven mag na de openingsceremonie'' zei hij tegen hem met een norse maar ook wat dreigende stem. Hij keek even naar Madeline toen Sky was gaan zitten. ''Is die knul niet wat te oud voor school?'' vroeg hij met een opgetrokken wenkbrauw.

Madeline grinnikte zachtjes bij Kale`s norse houding tegenover Sky. ''Welkom op de academie Sky'' zei ze met een glimlach tegen hem. Ze kon het gewoon niet helpen. Maar soms vond ze de manier waarop Kale op sommige dingen reageerde gewoon grappig of schattig of in dit geval voorspelbaar. Ze kon het niet laten om te grinniken.

Kori kwam de aula ook inrennen en ging ergens zitten. Ze struikelde over haar losse schoenveter en viel voorover. ''Niks aan de hand'' zei ze direct en stond weer op. Ze ging aan een tafel zitten en verbog direct haar gezicht in haar handen. Ik moet weer struikelen bij binnekomst dacht ze beschamend. Ze schaamde zich inmiddels dood maar ze was wel gewend dat mensen haar om haar kluzige actie uitlachtte.

"Ja ja meneer...ik zit toch al..." Sky mompeld wat woordje en ging verveeld met zijn wijsvinger wervelwinden maken. Hij glimlachte wat nepjes toen Miss Madeline hem welkom heette. "Ja ja, ik ben wat oud...ik heb het toch uitgelegd? En ik ben het er nog steeds niet mee eens om in de eerste geplaatst te worden. Waarom kan ik niet meteen een examen doen?" Al draaiend begon Sky een beetje weg te dromen.

"Oké broertje! Laat maar eens zien wat je in je hebt." riep een net iets oudere jongen dan Sky. "Zal ik doen Ryuu! PAK MAAR AAN!" Een grote wervelstorm kwam tevoorschijn uit Sky's handen en hij vuurde het af op zijn oudere broer. "Niet slecht, maar is zo tegen te gaan." Met een simpele tegenbeweging loste de wervelstorm op. "Niet weer hè! Jij kan al mijn aanvallen weerstaan." Ineens werd Sky wakker uit zijn dagdroom. Een knal galmde door de Aula. "Blijkbaar ben ik niet de enige die een 'knallende' entree maakt..."

Celedë kwam de aula ook in gelopen. Weer terug op die achtelijke school dacht ze verveeld. Haar felrode ogen keken rond naar wie er al was. Daarna ging Celedë droog aan een tafel zitten zonder nog op of om te kijken. Ze had ook gezien dat Master Kale er was. Met hem kon ze het wel goed vinden al was hij soms wat stijfjes. Vorig jaar nog had ze wat privelessen van hem gehad op aanraden van Miss Madeline. Celedë had niet zozeer iets tegen haar maar ze was niet haar favoriete leerkracht.

Sky vond het openings-ceremonie, of hoe ze het ook noemen..., een beetje saai worden. Hij stond op en verliet lopen de aula. Buiten te aula zette hij handen tegen elkaar en crëerde twee azuur blauwe vleugels op zijn rug.
"Laten we nu maar de school verkennen. Misschien dat er nog wel iets leuks te doen is." Met zijn magische vleugels steeg hij op en vloog hij door de gangen van het gebouw.

Rose liep de zaal binnen, en ze keek wat in het rond. Ze zag dan vele leerlingen, en ze twijfelde om verder te gaan. Ze bleef dan maar in de deuropening, en ze zucht heel even diep. Het enige wat ze wilde was bij haar neef zijn, aangezien hij de enige overlevende was van hun familie. Ze slaakte een diepe zucht, en ze draaide zich dan om waarna ze wilde weglopen van de aula.

PROFILE MAGICIAN

» Nieuw vak, nieuw lokaal, nieuwe leraar
» nieuw nieuw
» Net nieuw.
» Nieuw!
» Nieuw!

Nieuw schooljaar.

Nieuw schooljaar.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen