Jahtel Saïd Mu'Tamid

'wordѕ ѕpιll ғroм мy drυɴĸeɴ мoυтн, ι jυѕт cαɴ'т ĸeep тнeм αll ιɴ'

. ɢ e ɴ e r α l .

volledige naam Jahtel Saïd Mu’Tamid
roepnaam Jahtel

geslacht Mannelijk
geaardheid Bi-curious

geboortedatum 4 Maart
sterrenbeeld Vissen
leeftijd 17 jaar

thuisplaneet Nova
taal Puffoons [Arabisch], Shadraans [Brits], Novaans [Frans]
magiesoort Duister en Wind
magiegebruik Illusies

. o υ т ѕ ι d e .

faceclaim Judal || Magi The Labyrinth of Magic

. ι ɴ ѕ ι d e .

Jahtel is niet de gemakkelijkst in de omgang, ook al doet hij wel erg zijn best. Erg zijn best op zijn eigen manier wel te verstaan. Jahtel kan een zeer charmante jongen zijn, daar niet van, maar dit gaat alleen goed als mensen zich gedragen naar zijn verwachtingen. De jongen voorspelt mensen graag en handelt altijd zo dat hij de gewenste reactie terug krijgt, maar als iemand opeens iets anders doet dan hij had verwacht, gaat het mis. Zijn ‘stoere’ schild verdwijnt dan gelijk als sneeuw voor de zon en de jongeman wordt onhandig en verlegen. Hij kan beginnen met struikelen over zijn eigen woorden, nerveus worden of helemaal niks zeggen. Het is nu eenmaal zo dat de jongen zeer weinig ervaring heeft met omgaan met mensen en dat toont op zulke momenten. Een verrassing voor velen aangezien Jahtel normaal gesproken juist een zeer grote mond heeft en altijd wel bezig is met of herrie te schoppen of iets soortgelijks. Hij kan niet zo goed tegen stilte, het maakt hem nerveus en onrustig. Stil zitten kan de jongen net zo min; hij is altijd wel aan iets aan het fröbelen of zijn haar aan het vlechten. Deze ‘niet-tegen-stilte-kunnen’ uit zich soms ook in een waterval van woorden. De jongen wilt en kan dan niet stil zijn. Dan krijgt niemand zelfs maar de kans om te reageren, hij zal maar door blijven praten. Maar het allerliefste overdondert hij mensen gewoon zodat ze ook werkelijk stil blijven en er geen onverwachte dingen gebeuren.

. p α ѕ т .

Ik probeer nu al een paar dagen Jahtel zijn verleden te schrijven. Ik kom niet ver. Dit gaat vaag klinken, maar hij wilt zijn verleden niet aan mij vertellen. Er is iets gebeurt wat hij strikt voor zichzelf houdt en zelfs ik, zijn maker, niet mag weten. Mijn personages staan zeer dichtbij me en ik geloof er ook in elke keer dat dat ik schrijf, dat ik een aparte wereld schep waar mijn personages dan leven. Ze zijn geen verzonnen dingetjes voor mij, maar levensechte personen. En net zoals bij echte personen, weet je bij sommige mensen niet gelijk hun hele verhaal. Jahtel is zo ook voor mij. Zijn eerste post verbaasde me al; hij is veel onzekerder en draagt veel meer maskers dan ik verwacht had. De karakter-omschrijving hier boven klopt dan wellicht ook niet. Het zet hem te optimistisch neer, te luchtig; twee dingen die Jahtel zeker niet is. Hij is een gebroken pop die niet gerepareerd wilt worden en niet wilt vertellen wat hem heeft gebroken. Ik weet dat hij op zeer jonge leeftijd zijn zusje heeft verloren en dat hij een tijdje met een illusionist heeft rond gereisd, maar er is iets anders. Iets wat hij verbogen houdt. Iets waar ik niet mijn vinger op kan leggen. Misschien komt het wel later, misschien komt het wel nooit. Sorry voor degene die hier een goed lopend verhaal verwachtten en nu dit gezwets te lezen krijgen, maar Jahtel vormt geen goed lopend verhaal. Zou hij waarschijnlijk ook nooit zijn. Hij is een samenhangend geheel van allemaal puzzelstukjes die net niet bij elkaar passen. Dat is Jahtel. Ik hoop dat ik later hier meer kan schrijven, maar voor nu blijft het bij dit: een excuses en een hoop verwarrend gebrabbel.

. ɴ υ м в e r ѕ . т o . ɢ e т . н ι м . ĸ ɴ o w . в e т т e r .

~ 30STM - From Yesterday
He's a stranger to some and a vision to none
He can never get enough, get enough of the one

For a fortune he'd quit, but it's hard to admit
How it ends and begins
On his face is a map of the world

From yesterday, it's coming
From yesterday, the fear
From yesterday, it calls him
But he doesn't want to read the message here

On a mountain he sits, not of gold but of shit
through the blood he can look, see the life that he took
From council of one
He'll decide when he's done with the innocent

On his face is a map of the world

~ Editors - Racing Rats
When the time comes, you're no longer here
Fall down to my knees - begin my nightmare
Words spill from my drunken mouth
I just can't keep them all in
I keep up with the racing rats and do my best to win

Slow down little one, you can't keep running away
You mustn't go outside yet, it's not your time to play
I push my hands up to the sky
Shade my eyes from the sun
As the dust settles around me
Suddenly nightime has begun

If a plane were to fall from the sky
How big a hole would it leave
In the surface of the earth

Let's pretend we never met
Let's pretend we're on our own
We live different lives
Until our covers blown

Come on now, you knew you were lost
But you carried on anyway
Oh come on now, you knew you had no time
But you let the day drift away

~ 30STM - Attack
I won't suffer, be broken, get tired, or wasted
Surrender to nothing, or give up what I started
And stopped it, from end to beginning
A new day is coming, and I am finally free

Run away, run away, I'll attack
Run away, run away, go chase yourself
Run away, run away, now I'll attack
I'll attack

I would have kept you, forever, but we had to sever
It ended for both of us, faster than a
Kill off this thinking, it's starting to sink in
I'm losing control now, and without you I can finally see

Your promises, they look like lies
Your honesty, like a back that hides a knife
I promise you
And I am finally free

Code:: [table align=center cellpadding=0 cellspacing=0 width=575][td valign=top]<div style='padding-right: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; width: 575px; overflow: auto; text-align: justify;'>[color=#000000][size=10][font=Verdana][center]'wordѕ ѕpιll ғroм мy drυɴĸeɴ мoυтн, ι jυѕт cαɴ'т ĸeep тнeм αll ιɴ'[/center]
TEXTO.[/font][/size][/color]</div>[/td][/table]