Op verkenning uit.....

Sorax keek rond en glimlachte. Hij had zijn gewoonlijke vest aan en keek af en toe rond. Hij vond het terrein rond de school mooi. Ineens trok iets zijn aandacht. Een paar rotsblokken die niet natuurlijk waren. Hij liep er op af en grinnikte. "Een ruine..." zei hij verbaasd. Hij klom een paar stenen over en stond nu midden in wat eens een kamer zou moeten zijn geweest. Hij glimlachte en keek naar de lucht. De zon scheen en dat deed hem goed. Hij glimlachte en keek even rond.

(alleen Evi en Sorax...

Sorax had op deze plek genoeg gezien en wilde zich omdraaien en liep aan en botste ineens op tegen Evi. Hij viel met haar op de grond en hij kwam boven op haar terecht. Hij wist zich nog op te vangen zodat Evi niet zijn volle gewicht op haar kreeg. Hij keek met grote ogen naar haar. "S-s-sorry..." stamelde hij. Hij ging van haar af en wreef over zijn achterhoofd. Hij keek met zijn helderblauwe ogen naar haar. "Het spijt me..." zei hij met een kalme maar toch vriendelijke stem en wreef een paar grassprietjes uit haar haar.

Sorax keek naar Evi en glimlachte even. Hij merkte dat ze wat rood was geworden en stond op. Hij maakte een paar lichtbolletjes die haar overeind hielpen. Hij knipte met zijn vingers en ze verdwenen weer. Hij liep een rondje om haar heen. "Geen gescheurde kleding geen vieze kleding en geen verwondingen..." zei hij. "Gelukkig. Ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om iemand zoals jou te verwonden of iets van jou kapot te maken..." zei hij met een lichte zucht van opluchting. Hij ging voor haar staan en keek met zijn zeeblauwe ogen in die van haar. "Mag ik je naam weten..." zei hij en glimlachte.

Sorax keek haar aan en glimlachte. "Dat is een mooie naam voor een mooi meisje...." zei hij met een glimlach en ging met zijn hand even langs haar wang. Hij keek ineens op en grinnikte. Hij gaf een tikje tegen het bolvormige zakje bij zijn heup. Hij glimlachte en keek naar Evi. "Sorry werd even afgeleid door iemand..." zei hij. "Sorax, Sorax Kairos..." stelde hij zich voor. Ze leek erg verlegen. "Verlegen zijn is geen ramp...maar bij mij hoef je dat echt niet te zijn." zei hij met kalme stem tegen haar.

Sorax keek haar aan en merkte dat ze bloosde. Kennelijk had hij iets gezegd wat haar erg verlegen gemaakt had. Hij keek naar Evi en glimlachte. "Wie vraag je?" zei hij en keek naar het zakje. Hij glimlachte en klikte het zakje open. Een rond lichtbolletje met vleugels in een witte kleur vloog er uit en vloog om het hoofd van Evi. "Chronos, even kalm..." zei hij tegen het bolletje die nu rustig bij Sorax oor begon te zweven. Hij keek haar aan en glimlachte. Hij wachtte geduldig af op een reactie.

Sorax glimlachte. "Dat is zijn naam..." zei hij. Dat is het inderdaad.... zei chronos ineens. Het had een wat hoger stemmetje dan een gemiddelde mens. En Sorax jij moet niet zo overdreven aardig tegen haar doen. Het lijkt haast alsof je met haar flirt.. zei het bolletje toen tegen Sorax. Sorax grinnikte. "Jij denkt teveel..." zei hij tegen het bolletje en pakte het vast. "Ga jij maar weer terug..." mompelde hij en stopte hem weer in het zakje. Chronos mopperde nog wat in zijn eigen taaltje maar verdween gehoorzaam weer terug in het zakje. "Sorry voor zijn gedrag. Hij is nog jong en kan nog al wat druk en vervelend zijn..." zei hij tegen Evi.

Sorax keek naar Evi en glimlachte. Hij hoorde haar woorden en knikte even. Haar vraag die volgde deden hem nadenken. "Niet echt..." zei hij en keek naar het zakje. Bedankt chronos nou kan ik me er weer uitzien te helpen... dacht hij. Sorax had een enigzins rodere kleur gekregen. Hij had nog nooit echt zo aardig tegen iemand gedaan. Evi vond hij eerlijk gezicht wel een leuk meisje. Hij keek voorzichtig naar haar. "Maar misschien zat er iets van waarheid in..." mompelde hij.

Sorax hoorde de woorden van Evi en keek haar aan. Hij? Rood? Hij had nog nooit gebloosd. Wat deed ze toch met hem. Was hij nu verliefd aan het worden of was dit allemaal maar een illusie. Hij zuchtte even en keek haar aan. Haar vraag deed hem nadenken. "De waarheid....hmmm....ik ben tegen ieder meisje of jongen aardig. Maar iets is er bij jou waardoor het anders voelt als anders. Maar wat kan ik nog niet thuisbrengen.." zei hij tegen haar. Hij wist het niet zeker maar er nog aan toegeven deed hij niet. Hij keek haar aan en kreeg ineens een drang om haar een knuffel te geven maar toch besloot hij te blijven staan.

Sorax keek naar Evi toen ze die vraag stelde. Hij kon het moeilijk aan zichzelf beschrijven laat staan aan haar. Hij merkte dat ze dichterbij kwam en voor hij het wist stonden haar lippen op de zijne. Zijn hoofd kleurde langzaam rood. Hij keek haar aan en slikte even. "Maakt niet uit.." zei hij kalm. Hij liep naar haar toe en omarmde haar even en drukte haar tegen zich aan. "Het voelde zelfs goed..." zei hij tegen haar en streelde kort haar haar.

Sorax hoorde haar woorden en liet haar los en draaide zich om. Hij keek even naar de grond. Een vriendinnetje vroeg ze. Dat bracht vervelende herinneringen op. Hij kreeg licht tranen in zijn ogen en balde zijn vuisten. Hij herinnerde zich het nog als de dag van gisteren. Hij merkte dat een traan op de grond viel. Hij veegde ruw de tranen weg en keek haar aan. "Nee..." zei hij kalm. "Ik ben hier nog maar net en heb nog niet zo veel mensen ontmoet.." zei hij en keek daarna even naar de lucht. Hij zag een gezicht tevoorschijn komen die licht tegen hem knikte. Hij zuchtte even en keek daarna naar Evi. Het gezicht kon ze onmogelijk gezien hebben omdat het iets was dat Sorax kon zien.

Sorax zijn ogen sloegen neer. "Je lijkt op 'haar'...." zei hij. Zijn ogen keken haar even aan. "Twee jaar geleden...was ik geen vrijgezel..." zei hij. "Alleen mijn vriendin...." hij kreeg opnieuw tranen in zijn ogen. Hij ging op een rots zitten en keek Evi aan met waterigge ogen. "Ze is overleden..." zei hij met een trillende stem. Hij veegde wat tranen weg maar deze werden al snel vervangen door nieuwe. Het was moeilijk om verder te gaan en opnieuw te beginnen. Hij sloot even zijn ogen en keek Evi aan.

Sorax keek met betraande ogen naar Evi. Hij hoorde haar woorden en merkte haar omhelzing. Een lichte glimlach verscheen op zijn gezicht. Haar woorden deden hem wat gerust stellen. Ineens stond hij op en legde zijn hand op haar wang. Niet veel later gaf hij haar een zoen op haar mond. Hij stopte na een tijdje en keek haar in haar ogen. Zijn tranen waren niet meer gekomen en met een glimlach keek hij haar aan.

Sorax zijn ogen keken in die van haar en hij hoorde haar woorden. "Jij bent helemaal mooi..." zei hij tegen haar en gaf haar een knipoog. Hij merkte dat ze terug zoende en zoende mee. Hij legde zijn hand op haar rug en hield haar stevig vast. Hij sloot zijn ogen en zoende rustig mee.

PROFILE MAGICIAN

» Op verkenning.

Op verkenning uit.....

Op verkenning uit.....

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen