Het was een zomerse dag op SSA, de vogeltjes floten en de zon scheen aan de kraakheldere lucht. Norwood legde de laatste hand aan zijn lokaal. Het was vandaag een studiedag en hij had die dag genomen om de trainingen bij te wonen en was nu bezig met het opruimen van zijn lokaal. Een stofdoek ging langs de kasten. Norwood had een klein glimlachje op zijn gezicht. Vandaag was voor het eerst dat zijn eerste album uit kwam. Hij had zo af en toe een leerlinge over horen praten op de gang. Hij hield niet van al die roem die een artiest met zich mee kreeg, hij hield er zijn hoofd koeltjes onder. Het waren zijn nummers die hij speelde, zijn hart die hij uitstortte. Hoeveel er mensen van hielden was aan die mensen. Hij deed het om zijn verdriet een plek te geven en niets meer. Zwijgzaam liep hij met een kalme pas naar het raam en keek even over het terrein. De leerlingen waren of aan het zwemmen of ergens aan het voetballen. Sommige lagen rustig in de zon te genieten van het weer. Norwood glimlachte. Hij kon niet, hij had nog een gesprek staan met een nieuwe stagiaire. Dat was nou het onhandige aan de organisatie hier. Savador nam de persoon aan en Norwood moest er nog eens apart mee op gesprek. Zwijgzaam zuchtte hij even. Hij keek naar de lucht. "Het ga je goed..." sprak hij en keek toen kort naar de foto op zijn bureau van een blonde vrouw. Hij schudde zijn hoofd en keek weer naar buiten. Het weer was prachtig maar hij had een afspraak gemaakt met de stagiaire, misschien zou hij daarna wel een wandeling buiten maken. Hij wilde gewoonweg wat kennis maken. Elkaar beter leren kennen in dit soort situaties was het beste wat een stagiaire kon hebben in de periode dat deze stage liep. Niet alleen dat, ook wist Norwood dan precies wat hij aan die stagiaire zou hebben. Zwijgzaam sloot hij zijn ogen en luisterde zachtjes naar de muziek die in het lokaal klonk. Het was een zachte stem van een vrouw, een mooi nummer vond Norwood. Hij keek naar de stofdoek die de laatste loodjes legde en uiteindelijk was zijn lokaal weer netjes. Hij zuchtte. "Het komt wel goed..." sprak hij zichzelf moed in. Hij zei het wel vaker sinds de dood van zijn partner. Hij opende zijn ogen en draaide zich om toen er op de deur geklopt werd. Hij keek naar de klok. Netjes op tijd dat was al een goed teken van de persoon. Zwijgzaam liep hij naar de deur en opende deze. Zijn blik bestudeerde het gedaante dat had aangeklopt. "Kan ik je ergens mee helpen?" sprak zijn stem kalm. De reactie van de persoon zou wel bepalen of het de stagiaire was of gewoon een leerlinge met een vraag.

[Alleen Reinette]

Zoveel dat Reinette wist over Norwood, zoveel wist Norwood over Reinette. Ze kende niets van elkaar. Het enige wat Norwood wist was dat het waarschijnlijk een persoon was met kansen. De persoon moest potentie hebben wanneer Savador deze aannam. En Norwood was er zeker van dat deze persoon deze kansen zou benutten. Tenminste, was dat niet je taak als stagiaire?


Zwijgzaam opende Norwood de deur en keek de dame aan die er stond. Netjes gekleed, niet te. Al met al kreeg Norwood een goede eerste indruk. Hij werd nog met een frans woordje aangesproken ook. Norwood knikte. "Dan heb je de juiste voor je..." sprak hij kalm. Hij stak zijn hand netjes uit. "Norwood Vavyendor. Docent woudmagie.." legde hij uit en opende de deur wat wijder. "Kom binnen..." sprak Norwood kalm en liep verder het lokaal in. Hij liep naar een tafeltje waar hij twee kannen had staan. "Kan ik je wat te drinken aan bieden? Koffie? Thee?" sprak Norwood. Je kende iemand het beste kennen wanneer de sfeer wat losjes was en Norwood probeerde deze zo losjes mogelijk te houden. Hij was niet van het beleefde gedoe hij was immers net zoals Reinette in de twintig en dat leeftijdsverschil maakte het daarbij alleen maar meer rede om het zo informeel mogelijk te houden. Wanneer het een leerlinge was had Norwood vast anders gepraat, maar dit werd een semi-collega. Waarom dan niet behandelen als een van de tandwielen in het systeem. Norwood schonk in wat Reinette wilde en zette deze aan de andere kant van het bureau. Hij ging aan de ene kant zitten en een al net zo gemakkelijke bureaustoel stond aan de andere kant. "Nerveus zijn is nergens voor nodig..." sprak hij kalm en glimlachte. "Je bent immers al aangenomen dit is alleen maar om de samenwerking te bevorderen.." sprak hij kalm en glimlachte vriendelijk. "Om te beginnen..." sprak Norwood toen kalm en pakte een formulier. "Ik ben misschien je stagebegeleider, maar dat nette formele gedoe eromheen is bij niet verplicht.." sprak Norwood kalm. "Je bent gewoon een collega-in-opleiding en daarom mag je me gewoon aanspreken met de voornaam en mag je meneer achterwegen laten..." sprak hij kalm ter informatie. "Maar dat terzijde. Vertel eens, waarom Starshine Academy in plaats van een andere school op Gren waar ze ook woudmagie les geven?" sprak Norwood kalm. Een vraag die hij aan voorgaande stagiaires ook had gesteld en het kon al een redelijk beeld geven van de persoon tegenover hem. Zwijgzaam zat Norwood wat recht tegenover Reinette. Hij had echter een glimlach op zijn gezicht. De persoon voor hem gaf een goede indruk en dat maakte het op langere termijn beter om mee te werken. Anders bleef men ook maar in die negatieve verwachtingen hangen. Norwood nam een slok van zijn koffie en keek toen weer naar Reinette wachtend op haar reactie.

Norwood had de deurgeopend en nodigde Reinette uit om binnen te laten komen. Hij schonk rustig een kop thee in en stelde haar gerust dat nerveus zijn niet nodig was. Haar reactie deed Norwood vriendelijk glimlachen. Hij nam een slok van zijn koffie en keek haar kort aan. "Zijn er dingen waarbij ik kan helpen om dat ongemakkelijke gevoel te verminderen?" sprak hij kalm. Iemand leerde het beste in een omgeving waar hij zich het prettigst voelde en als hij Reinette daar bij kon helpen zou hij daar graag aan bijdragen. Hij wachtte geduldig op antwoord voor hij verder zou gaan met zijn vragen. Hij zweeg en keek naar zijn formulier en maakte een paar notities. Haar verbetering deed hem glimlachen. "Het is net wat je het prettigst vind, Reinette..." sprak hij kalm. "Ik reageer ook gewoon wanneer je me met meneer aanspreekt..." sprak hij vriendelijk. Hij glimlachte. Ze was er kennelijk prettiger onder als ze het formele gedrag wel deed. Het maakte Norwood niet veel uit. Vaak diende een stagiaire zich aan te passen aan de werkplek maar Norwood wilde hier ook bij helpen. Hij was zelf ook bereid dingen te accepteren als het Reinette hielp haar stage door te nemen. Norwood noteerde weer wat toen zijn vraag werd beantwoord. Hij nam de conclusie uit haar antwoord dat haar verleden er mee te maken had en dat ze er niet graag over praatte. Geen probleem, Norwood accepteerde dat maar wat graag. Ze moest zich niet ongemakkelijker gaan voelen dan ze al deed. Zwijgzaam nam Norwood nog een slok en keek haar aan toen ze klaar was. "Heb je al enige vooropleiding voor je hier kwam?" sprak hij. Weer zo'n standaard vraag gevolgd door een andere. "En wat zou je hier eventueel willen leren?" sprak hij kalm. Hij zag aan Reinette dat ze nog steeds redelijk nerveus was. Zwijgzaam noteerde Norwood af en toe wat en zeker aandachtspuntjes waarbij hij Reinette het zo makkelijk mogelijk kon maken. Hij vond het belangrijk dat de stagiaire hier veel leerde en niet alleen de rotklusjes kreeg. Norwood zou haar de kans geven om haar te ontwikkelen tot de docent die zij wil zijn. Het enige wat Norwood's taak was, was haar te sturen en feedback te geven. Norwood glimlachte vriendelijk en tikte even met zijn pen op de tafel. "Heb je verder nog hobby's?" sprak hij kalm. Hobby's zeiden veel over een persoon, en Norwood was hier immers uit om Reinette beter te leren kennen. Zwijgzaam nam Norwood de laatste slok en ging wat achterover zitten in zijn stoel. Hij bleef enkel vriendelijk kijken en glimlachen. Hopelijk had Savador haar niet te ongemakkelijk gemaakt. Norwood was in dat opzicht net het tegenovergestelde. Rustig, kalm en geduldig.

"Zijn er dingen waarbij ik kan helpen om dat ongemakkelijke gevoel te verminderen?" "Ja, uit mijn buurt blijven, dat zou werken," Dacht Reinette er sarcastisch achteraan, maar ze wilde Norwood niet direct beledigen door haar ongemak. Het was immers niet zijn schuld dat ze die angst had gekregen. Ze huiverde en voelde hoe de thee in het kopje begon te klotsen. Oké, voorzichtig wezen hier. Ze wilde geen thee morsen over haar jurk heen. Dat zou wel een heel erg slechte indruk maken bij dit gesprek. "Het is net wat je het prettigst vind, Reinette..." Ze glimlachte hem toe en kreeg het voor elkaar om te knikken, voorzichtig. "Ik reageer ook gewoon wanneer je me met meneer aanspreekt..." Reinette beet op haar lip terwijl ze haar de vloeistof in haar kopje staarde. "Sorry ... Ik ben het gewend om beleefd te zijn," zo was ze immers opgevoed en dat waren manieren die niet leken te slijten. Ze pakte het oortje van haar kopje vast en bracht 'm langzaam tot haar mond. Voorzichtig en zorgend dat ze niet ging slurpen, nam ze een slokje, waarbij ze bijna haar tong verbranden. Snel zetten ze het kopje weer op het schoteltje en keek op naar Norwood. "Heb je al enige vooropleiding voor je hier kwam?" Terwijl ze nadacht over de vraag, kwam de volgende er achter aan. "En wat zou je hier eventueel willen leren?" Reinette dacht diep na over de vragen. Thuis op Gren werd ze klaargestoomd voor haar huwelijk met d'r "neef", dus echt geen opleiding had ze niet gehad, jammer genoeg. "Echt een vooropleiding heb ik niet gehad. Mijn ouders hadden andere plannen met me," Een lichte blos kroop omhoog vanuit d'r nek, terwijl haar hart sneller ging slaan. Ze wilde niet liegen, ze mocht niet liegen, ze zou niet liegen! "Ik werkte op Gren vaak in de tuinen, die ik naar smaak mocht veranderen." Beëindigde ze haar antwoord op de eerste vraag. "En om terug te komen op uw tweede vraag. Ik wil graag mijn kennis vergroten en mijn kracht tot z'n volledige potentieel kunnen gebruiken. Op Gren heb ik maar weinige kunnen bijleren, vandaar ook dat ik me hier had aangemeld." Eindelijk had ze de moed gevonden om Norwood recht aan te kijken, zonder zich te storen aan de pen die over het papier heen schraapte. Ze was ontzettend nieuwsgierig naar wat hij zou opschrijven over d'r, maar ze hielt het binnen. "Heb je verder nog hobby's?" Voordat Reinette antwoord gaf dronk ze de rest van haar kopje leeg en zetten deze voorzichtig op het bureau wat haar van Norwood scheidde. "Ik schrijf graag, op Gren had ik schriften vol met verhalen staan. En af en toe schilder ik, maar voor de rest ben ik vooral creatief in de tuin," antwoorden ze, hopend dat haar stem niet trilde van de zenuwen. Ze kon hier echt niet tegen. Telkens weer zag ze flashbacks voor haar ogen van haar geschiedenis samen met hém. Ze wilde dit niet, ze wilde hier weg! maar ze wist dat, dat niet kon. Jammer genoeg.

[Duizend maal sorry voor het ontzettend late antwoord D: //Please, forgive me.]

Norwood glimlachte toen ze hem toch met meneer aansprak. Hij glimlachte kalm en legde uit dat ze moest doen wat ze het prettigst vond. 'Het is een goede eigenschap, zonder twijfel' sprak hij kalm. 'Zoals ik al zei, ik reageer op zowel mijn voornaam, master of meneer' glimlachte hij haar vriendelijk toe en ging verder met de volgende reeks aan verschillende vragen. Geen vooropleiding? Of Savador zag iets in haar wat haar toegelaten had of hij was stekenblind geworden. Vaak hadden stagiaires een vooropleiding of waren nog bezig met hun studie als docent. Om er als stagiaire blanco in te komen is een lastige taak en hij respecteerde Reinette er volledig in haar keuze. Hij vond het eerlijk gezegd bewonderenswaardig dat ze hier zat. Norwood rechtte zijn bril bij haar antwoord en knikte. "Geen vooropleiding dus. Dan krijg je nog veel te leren de komende weken..." sprak hij vriendelijk. "Groene vingers dus' kwam er concluderend uit gevolgd door een tevreden knik. Hij noteerde opnieuw iets en glimlachend keek hij op toen ze de tweede vraag ging beantwoorden. Hij luisterde terwijl hij een slok van zijn thee nam en knikte toen ze haar antwoord had afgerond. "Mooie woorden..." sprak hij. "Ik ben bereid om je de mogelijkheid te bieden om bij te leren naast de lessen woudmagie die je al 'passief' gaat bijwonen." sprak hij kalm. "Mocht er in de les een sitautie voorkomen en je weet niet wat je moet doen, wees niet bang om mij er bij te roepen..." sprak hij kalm. "Ik ben hier niet alleen om je een cijfer voor je stage te geven, ik ben hier ook om je de nodige hulp te bieden..." sprak hij kalm. Hij stelde rustig de vraag naar haar hobby's. Hij hoorde een lichte trilling in haar stem en hij legde zijn pen neer en borg het formulier op in een bakje waar meerdere formulieren van de soort lagen. "Je komt heel gespannen over, Reinette..." sprak hij terwijl hij zijn bril af deed en opstond. Hij had nog steeds dezelfde glimlach op zijn gezicht en liep naar het raam om niet pal tegenover haar te staan. 'Ik heb zo mijn vermoedde dat dit niet met mij qua persoon te maken heeft...' weerklonk zijn stem terwijl hij zijn blik niet op Reinette richtte. 'Kan het liggen aan een angst?' vroeg hij kalm. Hij had de trilling in haar stem gehoord, en haar ademhaling leek lichtelijk versnelt. Daarboven op kwam de pupil die lichtelijk verwijd leek te zijn. Norwood had over zijn bril heen gekeken. Hij had geen beperking op zijn zich, integendeel. Hij zag details zo goed dat het alleen maar lastig was en de bril belemmerde dit. Het was net het tegenovergestelde van wat een bril zou moeten doen, maar het hielp hem enorm. Norwood had met opzet over zijn bril gekeken om deze tekenen op te vatten en zwijgzaam sloot hij zijn ogen. Hij wachtte niet op een antwoord maar sprak rustig verder. 'Ik weet hoe moeilijk het is om een angst te vertellen en je hoeft je niet verplicht te voelen...' sprak Norwood terwijl hij wat dichter bij het raam liep om over het terrein uit te kijken. Hij creëerde bewust afstand tussen haar en hem omdat hij ergens een vermoedde had dat de angst wel iets met hem te maken had, maar niet in persoon. Hij keek over zijn schouder naar Reinette. 'Ik wil je er echter wel op attenderen dat ik je er bij kan helpen en er rekening mee kan houden als de angst betrekking heeft op je prestaties in de les...' Hij draaide zich daarna volledig om en bleef op een afstand staan van Reinette en keek haar toen kalm aan.

- Mijn excuses dat ik daarna een week of twee niet reageer. Ik ben net terug van vakantie, maar dat las je vast wel... - ^^