Ceres Elena Damon - Kahn

N I C E T O M E E T Y O U , I G U E S S

Name: Ceres Elena Damon – Kahn
First Name: Ceres
Meaning: Growing one/Goddess of the agriculture – Latin
Title: Tattooed priestess of the Kahn-family

Age: 17
DOB: 13-03-..
Gender: Female
Orientation: Bisexual

Planet: Nova
Magic: Light - Dark (Curse)
Language: Latin - Learned Japanese from the Kahn's

Parents: Arthur Damon (†) – Selene Damon (†)
Siblings: None
Foster Family: The Kahn-family
Partner: Aeron Dimich (†)

H O W D O W E L O O K ?

Skin tone: White
Hair: White, half-long, poorly trimmed
Eyes: Pale-brown, sometimes yellow
Other: A tattoo on her shoulderblades. Click.

N O W , W H O A M I ?

Personality: Ceres is bang, heel bang. Niet voor anderen, maar voor zichzelf. Ze weet dat ze voortbestemd is om op een dag haar geliefden pijn te doen en vreest zichzelf daarom. Ze haat zichzelf echter niet; zij kan er niets aan doen, het is allesbehalve haar fout dat ze is wat ze is geworden. Door haar constante angst om mensen pijn te doen en haar lichte schaamte om hoe ze er soms uitziet, is ze een einzelgänger geworden. Ze heeft er geen problemen mee om alleen te zijn – vind dit zelfs wel fijn. Ondanks haar angsten en haar lichte eenzaamheid is het meisje levendig. Ze leeft letterlijk met de dag, heeft geen idee wat haar de volgende dag kan overkomen. Het zou maar zo kunnen dat haar vloek zich uitbreidt over haar hele lichaam en dat ze verandert in een monster. Vandaar dat ze wel nadenkt over wat ze doet, maar niet zo lang en ook niet veel. Ze heeft de tijd er niet voor, want voor haar telt echt iedere seconde. Ze probeert er dan ook zoveel mogelijk uit te halen. Het is nu niet dat ze bizar positief of heel erg negatief is over haar leven – ze is ietwat depressief, maar dat merken de meesten niet – ze is gewoon realistisch.
Likes: Singing, sunsets, watching people
Dislikes: Memories, watching happy couples, sadness

W H A T H A P P E N E D T H A T D A Y I N J U N E

Stel je dit voor: een kalm dorpje rond een heuvel van gemiddelde grootte, met op de heuvel een bijna kasteelachtig landhuis, waar de rijkste familie met de oudste tradities woont. Men leeft er van de landbouw, iedereen kent elkaar en eigenlijk zouden de mensen hele eeuwen kunnen doorbrengen zonder de buitenwereld nodig te hebben.
In zo’n dorpje werd Ceres geboren, als eerste en laatste dochter van een gelukkig huwelijk. Ze was enigskind, maar in zo’n boerendorpje betekende dat nog niet dat je ineens verwend werd. Nee, eigenlijk was Ceres het soort meisje dat bijna al het werk voor haar moeder deed. Vrijwillig, dat wel, want Selene was na de geboorte van haar dochter een stuk minder gezond geworden. Verder ging alles gewoon zijn gangetje, was er niets mis. Ceres groeide op, werd bijna het evenbeeld van haar moeder toen ze een jaar of acht was.
In het dorp waar Ceres woonde was het heel gewoon voor de ouders om het huwelijk van hun kinderen wat te “sturen”. Vaak was dit goedbedoeld en hoewel het soms fout ging, had Ceres geluk. De oudste zoon van de smid van het dorp, Aeron, en zij waren eigenlijk hun hele leven al vrienden geweest, dus de stap van dat tot geliefden was niet zo heel groot. Nu was het niet meteen dat ze trouwden, maar de vijftienjarige Aeron en de veertienjarige Ceres zouden daar geen problemen mee gehad hadden.
Het was dan ook zo dat ze op een mooie dag in Juni met Aeron weg was toen het noodlot toesloeg: Selene had geprobeerd zelf te koken en had daardoor het vuur laten overslaan naar de vloer, die van hout was. Doordat de lucht zo droog was brandde het hele huis, inclusief de schuur ernaast, af. Zowel Arthur als Selene kwamen om in de brand, Selene omdat ze het huis niet uit kon komen en Arthur omdat hij zijn vrouw wilde redden. Daardoor was Ceres in een dag haar ouders kwijt, iets wat ze zichzelf nog steeds verwijt. Had ze maar beter opgelet met weggaan, dan hadden ze nog geleefd.

De oudste en rijkste familie in het dorp, de Kahn-familie, had een hoop tradities. Er werden nooit vragen over gesteld, maar velen in het dorp wisten dat het niet al te frisse tradities waren. Hun best bewaarde traditie, een die niet openbaar bekend was, was de traditie van een getatoeëerde priester of priesteres. De eerstgeborene van de tweede dochter van het hoofd van de familie moest deze taak vervullen. Deze taak hield in dat alle pijn van de familieleden in een tatoeage op de priester of priesteres werd overgedragen.
Het probleem was, ten tijde dat het huis van Ceres afbrandde, dat de tweede dochter onvruchtbaar was en dus geen priester of priesteres kon baren. Vandaar dat ze Ceres in huis opnamen; niet uit barmhartigheid of medelijden, maar om te voorkomen dat hun traditie niet werd voortgezet.
Natuurlijk pakte dit verkeerd uit. Als eerste was Aeron het er niet mee eens dat zijn verloofde niet bij hem in huis kwam, ten tweede wilde Ceres het helemaal niet. Maar er was geen keus. De Kahn’s hadden de meeste macht in het dorp en waren niet bang het te laten zien. In plaats van Ceres terug te geven en een andere wees te zoeken, hebben ze Aeron uitgenodigd – zogenaamd om haar op te halen – en voor Ceres’ ogen vermoord. Niets bloederigs, ze hebben simpelweg zijn hart doorboord. Het meisje had niets meer om naar terug te keren, noch had ze mensen die ze kon vertrouwen. Ze móest haar lot wel accepteren.
Het grootste probleem was echter dat dat soort familietradities in de familie behoren te blijven. Toen Ceres dus, in al haar verdriet, ingewijd werd als priesteres, ging het niet helemaal volgens plan. In plaats van de pijn in zich op te nemen, werd haar tattoo een soort tijdbom. De voorouders waren het niet eens met de beslissing van de familie om een buitenstaander tot priesteres te benoemen, dus legden ze een vloek op het meisje.
Ceres muteerde. Ze veranderde langzaam maar zeker in een monster, de Kahn’s verloren de controle over het meisje. Het begon op haar linkerschouder, maar groeide al snel uit tot haar gezicht, haar hals en haar gehele linkerarm (Click.) De enige oplossing was het eten van rauw vlees, hoewel deze oplossing ver van permanent was. De familie werd bang van het meisje, bang voor haar constante mutaties. Waar ze het konden terugdringen met rauw vlees, was dit maar tijdelijk en kwam het altijd weer terug, iedere keer heviger. Ze was een tijdbom geworden, met niets dan uitstel als oplossing. Maar van uitstel kwam geen afstel en dat zal er ook nooit komen.
Uiteindelijk werd het meisje weggestuurd; zover als ze maar konden bereiken. Het nu zeventienjarige meisje was te jong om naar een andere planeet te gaan zonder familielid, dus werd ze naar Starshine gestuurd. Niet omdat ze educatie nodig had, maar omdat dat het verste was waar ze haar heen konden sturen.

» Elena Hanna Romeijn

Ceres Elena Damon - Kahn

Ceres Elena Damon - Kahn

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen