Hopeless

Roakes zette voorzichtig een voet in de bladeren van het bos. Ze ritselden geheimzinnig. Roakes stapte verder. Ze had een lichtgeel shirt aan, een knaloranje broek en lichtgele zware laarzen. Ze trok haar veters wat strakker dicht en stapte verder. Haar laarzen lieten grote afdrukken achter in het bladerdek. Roakes' ogen waren al aangepast aan het donker. Ze zette grote stappen verder en keek op naar de maan. Ze ging even zitten en overliep alles wat er gebeurt was al: ze had iemand afgesnauwd in de gangen, was verliefd geworden om daarna weer afgewezen te worden, ze had enkele vrienden gemaakt, en had die vrienden dan weer verloren, ze was bijna verdronken,... Ze had al zo veel meegemaakt. Ze stond weer op. Het was laat en ze zou eigenlijk moeten slapen, maar ze had tijd nodig om te denken.
Na even gelopen te hebben, was ze van plan om terug te keren en in haar bed te rollen. Ze stapte en struikelde plots over een boomstronk, waarbij ze haal pols pijnlijk tegen een stukje steen stootte. "Ehmm... Help?!" riep ze.

[Deidara]

Deidara was in het duistere bos om te genieten van de eenzaamheid. Hij had al veel gedaan vandaag, de dood verbannen bij Rhine. Les gevolgd maar kunst dus dat was nog heel aangenaam. Dan zag hij een meisje verder lopen met enorm felle kleuren. Hij grijnsde en achtervolgde haar. Ze struikelde over een boomstronk en ze pijnigde haar pols tegen een steen. Hij liep snel naar haar toe en glimlachte toen ze "Ehmm... Help?!" riep ze toen hij net achter haar stond. Hij ging voor haar staan en merkte dat het Roakes was. Hij hurkte voor haar en ging dan gewoon zitten. "Kom ik zal je pols even helen... Hm" Hij nam voorzichtig haar pols vast, mompelde een paar woordjes en een groene gloed omhulde haar pols. "Zo, ik help je even overeind.. Hm" Hij pakte haar op en zette haar op de boomstronk waarover ze was gevallen. "Alles in orde.. Hm?" Hij glimlachte en hij zette zich ook neer. Hij geeuwde en rekte zich uit, hij dacht even aan de dienst dat Rhine hem wou bewijzen toen hij de dood had verbannen. Hij grijnsde bij de gedachte, hij kon binnenkort eindelijk terug met zijn beste vriend Sasori praten. Daar was hij zo blij om. Hij richtte zich naar Roakes "En wat doe jij hier... Hm? Ik ben hier om te genieten van de stilte. ik moest even alles van vandaag verwerken.. Hm" Hij zweeg weer en keek Roakes met een grijns aan wachtend op een antwoord.

Een gestalte kwam op haar aflopen. "Deidara?" stamelde ze toen ze hem herkende. Hij zei: "Kom ik zal je pols even helen... Hm" Hij nam haar pols vast, mompelde een paar woordjes en een groene gloed omhulde haar pols. Roakes' paarsblauwe ogen vergrootten. Deidara zei: "Zo, ik help je even overeind.. Hm" Hij zette Roakes op de boomstronk waarover ze was gevallen. "Alles in orde.. Hm?" Hij glimlachte en rekte zich uit. Toen vroeg Deidara aan Roakes: "En wat doe jij hier... Hm? Ik ben hier om te genieten van de stilte. ik moest even alles van vandaag verwerken.. Hm" Roakes glimlachte even. Toen zei ze: "Er is zoveel gebeurt in zo'n lange tijd... Ik moest even alles op een rijtje zetten en beseffen wat het probleem eigenlijk is met me is..." Ze zuchtte even en schudde met haar hoofd. Het was allemaal zo... Vreemd.

"Deidara?" stamelde ze toen ze hem herkende. Deidara knikte:" Dat ben ik.. Hm" Hij zei: "Kom ik zal je pols even helen... Hm" Hij nam haar pols vast, mompelde een paar woordjes en een groene gloed omhulde haar pols. Roakes' paarsblauwe ogen vergrootten. Deidara zei: "Zo, ik help je even overeind.. Hm" Hij zette Roakes op de boomstronk waarover ze was gevallen. "Alles in orde.. Hm?" Hij glimlachte en rekte zich uit. Toen vroeg Deidara aan Roakes: "En wat doe jij hier... Hm? Ik ben hier om te genieten van de stilte. ik moest even alles van vandaag verwerken.. Hm" Roakes glimlachte even. Toen zei ze: "Er is zoveel gebeurt in zo'n lange tijd... Ik moest even alles op een rijtje zetten en beseffen wat het probleem eigenlijk is met me is..." Ze zuchtte even en schudde haar hoofd. "Ik denk niet dat er iets mis is met je Roakes. Maar je kan natuurlijk altijd vertellen wat er is gebeurt, misschien kan ik je dan ergens mee helpen of zo... Hm?" Hij keek haar eventjes vragend aan "Ik ben vandaag flauwgevallen, had te veel van mijn kracht gebruikt.. Hm" Hij lachtte hierom "Ik heb nog veel training nodig klaarblijkelijk. Mijn speciale techniek heb ik nog niet echt onder de knie.. Hm" Hij was echt een babbelmens, maar dat kon je hem niet kwalijk nemen. Dan had je aan hem nog iets. Maar hij hield wel enorm van zijn kunst en hij was extreem koppig.

"Ik denk niet dat er iets mis is met je, Roakes. Maar je kan natuurlijk altijd aan me vertellen wat er is gebeurt, misschien kan ik je dan ergens mee helpen of zo... Hm?" Hij keek Roakes vragend aan, waarna hij zei: "Ik ben vandaag flauwgevallen, had te veel van mijn kracht gebruikt.. Hm" Hij lachtte. "Ik heb nog veel training nodig, klaarblijkelijk. Mijn speciale techniek heb ik nog niet echt onder de knie... Hm." Roakes glimlachte even. Zelf had Roakes vuur ook nog niet echt onder de knie, maar ze was nog nooit flauwgevallen. Toen zuchtte ze: "Er is gewoon veel te veel gebeurt. Ik vlieg te snel uit en krijg daardoor een heleboel vijanden bij, amper vrienden. En ik heb nu zelf al een gebroken hart gekregen." Ze veegde een klein traantje weg, maar rechtte daarna haar rug weer en keek weg.

(Wat heb jij met het woordje 'hm'? XD)

(dat is zijn afsluitwoordje, een tic)

"Ik denk niet dat er iets mis is met je, Roakes. Maar je kan natuurlijk altijd aan me vertellen wat er is gebeurt, misschien kan ik je dan ergens mee helpen of zo... Hm?" Hij keek Roakes vragend aan, waarna hij zei: "Ik ben vandaag flauwgevallen, had te veel van mijn kracht gebruikt.. Hm" Hij lachtte. "Ik heb nog veel training nodig, klaarblijkelijk. Mijn speciale techniek heb ik nog niet echt onder de knie... Hm." Roakes glimlachte even. Toen zuchtte ze: "Er is gewoon veel te veel gebeurt. Ik vlieg te snel uit en krijg daardoor een heleboel vijanden bij, amper vrienden. En ik heb nu zelf al een gebroken hart gekregen." Ze veegde een klein traantje weg, maar rechtte daarna haar rug weer en keek weg.
"Goh, ikzelf heb ook een korte lont, maar mensen schijnen er geen last van te hebben. Maar je moet jezelf niet veranderen voor anderen, anderen moeten je accepteren zoals je bent.. Hm" Deidara glimlachte lichtjes "En beter, weinig vrienden in de hand dan veel in de lucht of hoe ging die zegswijze nu ook al weer.. Hm" Hij begon met een beetje klei vanuit zijn zijzakjes en maakte er een vogeltje mee. "Ook vinden mensen me raar omdat ik van kunst en explosies hou, maar dat ben ik nu eenmaal, als ze dat niet accepteren hebben ze pech." Hij grijnsde even uitdagend en dan werd dat weer een glimlach.

(haha oke ^^)
"Goh, ikzelf heb ook een korte lont, maar mensen schijnen er geen last van te hebben. Maar je moet jezelf niet veranderen voor anderen, anderen moeten je accepteren zoals je bent.. Hm" Hij glimlachte lichtjes. "En beter, weinig vrienden in de hand dan veel in de lucht of hoe ging die zegswijze nu ook al weer.. Hm" Roakes begon te lachen. "Vogels, Deidara!" Toen zei Deidara: "Ook vinden mensen me raar omdat ik van kunst en explosies hou, maar dat ben ik nu eenmaal, als ze dat niet accepteren hebben ze pech." Hij grijnsde en glimlachte daarna. "Ik vind explosies best cool, zo lang dat ze warm zijn, maar dat zijn ze meestal wel, zeker? En kunst is ook best cool, vind ik... Zo raar ben je toch niet?"

"Goh, ikzelf heb ook een korte lont, maar mensen schijnen er geen last van te hebben. Maar je moet jezelf niet veranderen voor anderen, anderen moeten je accepteren zoals je bent.. Hm" Hij glimlachte lichtjes. "En beter, weinig vrienden in de hand dan veel in de lucht of hoe ging die zegswijze nu ook al weer.. Hm" Roakes begon te lachen. "Vogels, Deidara!" Toen zei Deidara: "Ook vinden mensen me raar omdat ik van kunst en explosies hou, maar dat ben ik nu eenmaal, als ze dat niet accepteren hebben ze pech." Hij grijnsde en glimlachte daarna. "Ik vind explosies best cool, zo lang dat ze warm zijn, maar dat zijn ze meestal wel, zeker? En kunst is ook best cool, vind ik... Zo raar ben je toch niet?"
Deidara begon te lachen. Hij niet raar? Oh dat zou ech het achtste wereldwonder zijn als hij niet raar was. Hij was zeker raar, vooral zijn handen, maar hij had de dingen laten verdwijnen, dus zijn handen zagen er normaal uit. Hij liet het vogeltje de lucht invliegen en Deidara riep eenmaal de vogel hoog genoeg was: "KATSU" Het vogeltje versnipperde en vele kleine explosies zorgden voor vele kleurtjes. Hij was trots op zijn nieuwe techniek en hij keek even naar Roakes "Ik ben wel raar.. Geloof me maar op m'n woord... Hm"

Deidara begon te lachen. Toen liet hij het vogeltje de lucht in vliegen en riep toen: "KATSU!" Het vogeltje versnipperde en vele kleine explosies zorgden voor vele kleurtjes. Toen riep Deidara: "Ik ben wel raar... Geloof me maar op m'n woord... Hm." Roakes glimlachte en keek naar de vogel, die de donkere nacht kleurde. Roakes antwoordde: "Ik zal je maar geloven, zeker? Wel, die explosie was best cool. Vond ik toch. Waar heb je dat eigenlijk geleerd? Want het ziet er best cool uit. "

-IK KREEG ER ECHT NIKS MEER BIJ :S DUSS, MIJN FAVORIETE AFSLUITING: KORT EN FLUT.-

(breng herinneringen op, gedachten, gevoelens, beschijf de omgeving,...)

Deidara begon te lachen. Toen liet hij het vogeltje de lucht in vliegen en riep toen: "KATSU!" Het vogeltje versnipperde en vele kleine explosies zorgden voor vele kleurtjes. Toen riep Deidara: "Ik ben wel raar... Geloof me maar op m'n woord... Hm." Roakes glimlachte en keek naar de vogel, die de donkere nacht kleurde. Roakes antwoordde: "Ik zal je maar geloven, zeker? Wel, die explosie was best cool. Vond ik toch. Waar heb je dat eigenlijk geleerd? Want het ziet er best cool uit. "
"Goed dat je het mooi vindt en hoe ik dat heb geleerd? Dat heb ik niet geleerd, dat zat al in me vanaf mijn geboorte. Ik meng mijn explosieve energie met klei dat ervoor zorgt dat ik het kan laten exploderen wanneer ik het wil. Maar de techniek om het te leren controleren, dat heb ik bij het oude koppel geleerd dat me heeft opgevangen sinds ik ten vondeling werd gelegd op Shadra, terwijl ik van de houtplaneet ben. Ik heb het nooit gesnapt waarom m'n ouders het hebben gedaan maar bon, het kan me ook niet schelen.. Hm" Hij begon nerveus met zijn handen te spelen. Hij was best geïrriteerd geworden sinds al die emoties terug kwamen toen het oude koppel hem had gezegd dat hij voor hun deur lag en zij niet zijn echte ouders waren. Hij geeuwde ensloot zijn ogen eventjes. Het was hem allemaal teveel geworden die dag en hij had zijn kamer niet verlaten voor de rest van de dag.

(I'll try

)
"Goed dat je het mooi vindt en hoe ik dat heb geleerd? Dat heb ik niet geleerd, dat zat al in me vanaf mijn geboorte. Ik meng mijn explosieve energie met klei dat ervoor zorgt dat ik het kan laten exploderen wanneer ik het wil. Maar de techniek om het te leren controleren, dat heb ik bij het oude koppel geleerd dat me heeft opgevangen sinds ik ten vondeling werd gelegd op Shadra, terwijl ik van de houtplaneet ben. Ik heb het nooit gesnapt waarom m'n ouders het hebben gedaan maar bon, het kan me ook niet schelen.. Hm" Hij begon nerveus met zijn handen te spelen. Hij geeuwde en sloot zijn ogen eventjes. Roakes hield haar hoofd even schuin."Oh," zei Roakes kort. Hij had het duidelijk best moeilijk. Met Roakes' verleden was er niks mis, nee, zij was doodnormaal opgegroeid op Razen en ging dan naar Starshine Academy. Het was niet het verleden waar Roakes problemen mee had, maar juist het heden. "Gaat het?" vroeg Roakes

"Goed dat je het mooi vindt en hoe ik dat heb geleerd? Dat heb ik niet geleerd, dat zat al in me vanaf mijn geboorte. Ik meng mijn explosieve energie met klei dat ervoor zorgt dat ik het kan laten exploderen wanneer ik het wil. Maar de techniek om het te leren controleren, dat heb ik bij het oude koppel geleerd dat me heeft opgevangen sinds ik ten vondeling werd gelegd op Shadra, terwijl ik van de houtplaneet ben. Ik heb het nooit gesnapt waarom m'n ouders het hebben gedaan maar bon, het kan me ook niet schelen.. Hm" Hij begon nerveus met zijn handen te spelen. Hij geeuwde en sloot zijn ogen eventjes. Dan opende hij zijn ogen weer even om dan Roakes hem te zien aankijken met een schuin hoofd."Oh," zei ze kort. Deidara haalde zijn schouders op "Het is niet iets waar ik nu over wil praten. Ze hebben me verlaten, punt uit, niets aan te doen, het is nu zo.. Hm" Zijn blik stond nors en hij keek met een glazige blik voor zich uit. Hij had geen ^problemen met het heden. "Gaat het?" vroeg Roakes en hij schrok op uit zijn gedachten. Hij knikte maar om er snel vanaf te zijn, hij wou er echt niet over praten. "Hoe zit het bij jou, Roakes... Hm? Wat is er bij jou gebeurd?" Hij zweeg even en keek weer voor zich uit. Hij was er niet meer bij met zijn gedachten, maar als ze zou gaan praten, dan zou hij wel luisteren. Alleen wou hij zijn verhaal niet doen omdat het gevoelig lag sinds het zo'n diepe sneeën in zijn hart had achtergelaten bij wijze van spreken.

"Het is niet iets waar ik nu over wil praten. Ze hebben me verlaten, punt uit, niets aan te doen, het is nu zo.. Hm" zei Deidara. "Gaat het?" vroeg Roakes. Hij knikte en vroeg toen: "Hoe zit het bij jou, Roakes... Hm? Wat is er bij jou gebeurd?" "Je hebt vast tijd," lachte Roakes, ", er is echt veel gebeurd." Roakes haalde even diep adem. "Toen ik hier aankwam, ben ik meteen een jongen gaan afsnauwen en heb ik een andere jongen op mijn nek gekregen. Daarna ben ik verliefd geworden, en heb dat per ongeluk bijna verklapt, en dan zij hij dat hij enkel vrienden wou zijn, maar toen heeft hij aan een ander meisje opgebiecht dat hij van haar houd, en daardoor heb ik een gebroken hart gekregen... Ik ben ook bijna verdronken en heb ruzie met een meisje gekregen omdat ik per ongeluk een prop tegen haar kop heb gegooid en zij uitvloog. Ik sta dus niet bepaald op een goed blaadje bij... Euh, zowat iedereen, denk ik." Roakes blies uit en ging in het bladerdek liggen. "Waarom is het leven zo lastig..." zuchtte ze.

"Het is niet iets waar ik nu over wil praten. Ze hebben me verlaten, punt uit, niets aan te doen, het is nu zo.. Hm" zei Deidara. "Gaat het?" vroeg Roakes. Hij knikte en vroeg toen: "Hoe zit het bij jou, Roakes... Hm? Wat is er bij jou gebeurd?" "Je hebt vast tijd," lachte Roakes, ", er is echt veel gebeurd." Roakes haalde even diep adem. "Toen ik hier aankwam, ben ik meteen een jongen gaan afsnauwen en heb ik een andere jongen op mijn nek gekregen. Daarna ben ik verliefd geworden, en heb dat per ongeluk bijna verklapt, en dan zij hij dat hij enkel vrienden wou zijn, maar toen heeft hij aan een ander meisje opgebiecht dat hij van haar houd, en daardoor heb ik een gebroken hart gekregen... Ik ben ook bijna verdronken en heb ruzie met een meisje gekregen omdat ik per ongeluk een prop tegen haar kop heb gegooid en zij uitvloog. Ik sta dus niet bepaald op een goed blaadje bij... Euh, zowat iedereen, denk ik." Roakes blies uit en ging in het bladerdek liggen. "Waarom is het leven zo lastig..." zuchtte ze.
"Hmm... ik was in hetzelfde lokaal, je hebt dat propje tegen Wren gegooid, ik kwam niet meer bij van het lachen. Sorry zo ben ik nu eenmaal, je timing was perfect. Trouwens ik had in het begin ook niet zo'n fantastische start. Ik heb ruzie gekregen met mijn beste vriend die niet meer wilt praten, omdat ik zijn zus heb afgewezen, ik werd verliefd op een meisje en werd gewoonweg afgewezen. Ik heb een lokaal opgeblazen. Maar je moet weten, het leven is nooit gemakkelijk, we moeten knokken voor hetgene wat we willen bereiken en dat is normaal.. Hm" Hij haalde even adem en keek Roakes met een lichte glimlach aan "Jij hebt goede kanten, je kan me doen laten lachen, ook al is het onbewust.. Hm"

(het lokaal opblazen is een spoiler voor les kunst)

"Hmm... ik was in hetzelfde lokaal, je hebt dat propje tegen Wren gegooid, ik kwam niet meer bij van het lachen. Sorry zo ben ik nu eenmaal, je timing was perfect. Trouwens ik had in het begin ook niet zo'n fantastische start. Ik heb ruzie gekregen met mijn beste vriend die niet meer wilt praten, omdat ik zijn zus heb afgewezen, ik werd verliefd op een meisje en werd gewoonweg afgewezen. Ik heb een lokaal opgeblazen. Maar je moet weten, het leven is nooit gemakkelijk, we moeten knokken voor hetgene wat we willen bereiken en dat is normaal.. Hm" Hij haalde adem en glimlachte licht naar Roakes. "Jij hebt goede kanten, je kan me doen laten lachen, ook al is het onbewust.. Hm." Roakes lachte: "Dus je was bij het Wren-incident? O, dat was echt erg! Ik begon niet, hoor, ik gooide per ongeluk die prop naar haar hoofd en zij gooide opzettelijk die prop in mijn mond. Dan is het toch normaal dat ik reageer en dan is het toch niet normaal dat ik zogezegd het slechte mens, de ruziestoker ben? Pfff... Dat vind ik toch." Ze trok een scheve glimlach en voegde eraantoe: "O, het is normaal dat je lacht, dat zou ik ook doen als het met iemand anders is. Het is je dus vergeven." Roakes glimlachte.

"Hmm... ik was in hetzelfde lokaal, je hebt dat propje tegen Wren gegooid, ik kwam niet meer bij van het lachen. Sorry zo ben ik nu eenmaal, je timing was perfect. Trouwens ik had in het begin ook niet zo'n fantastische start. Ik heb ruzie gekregen met mijn beste vriend die niet meer wilt praten, omdat ik zijn zus heb afgewezen, ik werd verliefd op een meisje en werd gewoonweg afgewezen. Ik heb een lokaal opgeblazen. Maar je moet weten, het leven is nooit gemakkelijk, we moeten knokken voor hetgene wat we willen bereiken en dat is normaal.. Hm" Hij haalde adem en glimlachte licht naar Roakes. "Jij hebt goede kanten, je kan me doen laten lachen, ook al is het onbewust.. Hm." Roakes lachte: "Dus je was bij het Wren-incident? O, dat was echt erg! Ik begon niet, hoor, ik gooide per ongeluk die prop naar haar hoofd en zij gooide opzettelijk die prop in mijn mond. Dan is het toch normaal dat ik reageer en dan is het toch niet normaal dat ik zogezegd het slechte mens, de ruziestoker ben? Pfff... Dat vind ik toch." Ze trok een scheve glimlach en voegde eraantoe: "O, het is normaal dat je lacht, dat zou ik ook doen als het met iemand anders is. Het is je dus vergeven." Roakes glimlachte.
"Je lokte het gewoon uit onbewust, maar Wren heeft een korte lont, maar als ze niet gereageerd had was er niets gebeurt. Maar als zij terugreageerde, had je slim moeten zijn Roakes en gewoon er geen verder drama van moeten maken.. Hm" Hij grijnsde lichtjes en keek dan even naar de lucht, het was een mooie nacht met veel sterren aan de hemel. Hij bleef ernaar kijken, wetend dat sterren ook ontploften op het einde van hun leven, dat zij ook voor hem een soort kunst waren. Vallende sterren waren sterren die ontploften en naar beneden storten. Hij keek dan weer naar Roakes: "Dan denk je net zoals mij.. Hm" Hij keekk weer naar de lucht "Ik hoop dat het voor jou allemaal meevalt en het dus beter gaat met je sinds dat incident.. Hm"

"Je lokte het gewoon uit onbewust, maar Wren heeft een korte lont, maar als ze niet gereageerd had was er niets gebeurt. Maar als zij terugreageerde, had je slim moeten zijn Roakes en gewoon er geen verder drama van moeten maken.. Hm." zei Deidara. Hij grijnsde lichtjes en keek dan even naar de lucht. Hij keek dan weer naar Roakes: "Dan denk je net zoals mij.. Hm." Hij keek weer naar de lucht "Ik hoop dat het voor jou allemaal meevalt en het dus beter gaat met je sinds dat incident.. Hm." Roakes knikte en zuchtte: "Goh, beter, ik ben er niet van doodgegaan, dus het maakt me sterker, denk ik dan. En wat ik ook heb geleerd is dat je mislukte schilderijen beter niet zomaar in de lucht gooit, maar dat je ze best braafjes naar de vuilnisbak brengt." Ze lachte even om haar eigen grapje en vroeg toen: "Waar kijk je naar?"

"Je lokte het gewoon uit onbewust, maar Wren heeft een korte lont, maar als ze niet gereageerd had was er niets gebeurt. Maar als zij terugreageerde, had je slim moeten zijn Roakes en gewoon er geen verder drama van moeten maken.. Hm." zei Deidara. Hij grijnsde lichtjes en keek dan even naar de lucht. Hij keek dan weer naar Roakes: "Dan denk je net zoals mij.. Hm." Hij keek weer naar de lucht "Ik hoop dat het voor jou allemaal meevalt en het dus beter gaat met je sinds dat incident.. Hm." Roakes knikte en zuchtte: "Goh, beter, ik ben er niet van doodgegaan, dus het maakt me sterker, denk ik dan. En wat ik ook heb geleerd is dat je mislukte schilderijen beter niet zomaar in de lucht gooit, maar dat je ze best braafjes naar de vuilnisbak brengt." Ze lachte even om haar eigen grapje Deidara grijnsde alleen maar en keek naar de lucht: "Ja het zal je zeker sterker maken, je zal die situaties leren begrijpen en ze nemen zoals ze zijn. Ik heb dat ook gedaan sinds ik ruzie kreeg met mijn beste vriend. Hij wilt niet meer met me praten en ik hou daar rekening mee.. Hm" Dan vroeg Roakes: "Waar kijk je naar?" Deidara keek haar aan en hij keek weer naar boven. "Ik kijk naar de sterren, dat is voor mij ook kunst, zeker als ze op het einde van hun leven zijn, ontploffen en hun weg naar beneden maken met een vlammende snelheid.. Hm" zei hij met een brede glimlach en hij dacht terug aan hoe hij ooit een wens had gemaakt sinds hij een vallende ster had gezien. "Ik ben heel erg bezig met kunst, dat staat dan ook bij mij op nummer één. Maar kom genoeg over mezelf, ik lijk nu erg egoïstisch.. Hm" Hij grijnsde even en keek weer naar Roakes, hij vroeg zichzelf af wat ze dacht.

"Ja het zal je zeker sterker maken, je zal die situaties leren begrijpen en ze nemen zoals ze zijn. Ik heb dat ook gedaan sinds ik ruzie kreeg met mijn beste vriend. Hij wilt niet meer met me praten en ik hou daar rekening mee.. Hm"zei Deidara. "Waar kijk je naar?"vroeg Roakes. Hij antwoordde: "Ik kijk naar de sterren, dat is voor mij ook kunst, zeker als ze op het einde van hun leven zijn, ontploffen en hun weg naar beneden maken met een vlammende snelheid.. Hm. Ik ben heel erg bezig met kunst, dat staat dan ook bij mij op nummer één. Maar kom genoeg over mezelf, ik lijk nu erg egoïstisch.. Hm" Hij grijnsde. "Valt best mee," lachte ze. Plots merkte ze een vallende ster op. "Ik ga een wens doen..."fluisterde ze. Wat ze wenste? Ze wenste dat Alois Taiga zou vergeten en enkel aan haar zou denken, even veel als zij aan hem dacht...

"Ja het zal je zeker sterker maken, je zal die situaties leren begrijpen en ze nemen zoals ze zijn. Ik heb dat ook gedaan sinds ik ruzie kreeg met mijn beste vriend. Hij wilt niet meer met me praten en ik hou daar rekening mee.. Hm"zei Deidara. "Waar kijk je naar?"vroeg Roakes. Hij antwoordde: "Ik kijk naar de sterren, dat is voor mij ook kunst, zeker als ze op het einde van hun leven zijn, ontploffen en hun weg naar beneden maken met een vlammende snelheid.. Hm. Ik ben heel erg bezig met kunst, dat staat dan ook bij mij op nummer één. Maar kom genoeg over mezelf, ik lijk nu erg egoïstisch.. Hm" Hij grijnsde. "Valt best mee," lachte ze. "mooi dat ik meeval voor je mensen vinden dat ik een te grote mond heb en ik moet hen eigenlijk gelijk geven.. Hm" zei Hij met een grijns en dan zag hij, net zoals Roakes het zag, een vallende ster. Hij zou een wens moeten doen, maar hij wist niet wat, hij zou zo er wel uitraken. "Ik ga een wens doen..."fluisterde ze. "Goed plan.. Hm" zei hij en hij legde zijn arm om haar schouders, gewoon omdat hij daar zin in had. En hij had een wens, een wens dat Sasori het hem zou vergeven en dat alles tussen hem en Sasori weer goed kwam. Hij keek glimlachend naar de vallende ster en mompelde: "Ik hoop dat mijn wens uitkomt... Hm" Hij keek dan weer naar Roakes. Hij ging niet vragen wat ze wenstte, want dan zou het niet uitkomen, maar hij hoopte dat haar wens uitkwam, net zoals hij wou dat zijn wens uitkwam en dat hij en Sasori het zouden uitpraten.

"Mooi dat ik meeval voor je mensen vinden dat ik een te grote mond heb en ik moet hen eigenlijk gelijk geven.. Hm" zei Deidara. Roakes zei: "Ik ga een wens doen..." Toen zei hij: "Goed plan... Hm." Deidara legde zijn hand om haar schouders. Roakes begon wat te blozen, maar door de duisternis van de nacht zag je het amper. Deidara mompelde: "Ik hoop dat mijn wens uitkomt... Hm." Roakes antwoordde: "Ik ook... Zo graag..." Een kleine traan liep over haar wang. Ze was zo verliefd op Alois, al gedroeg ze haar er niet echt naar, en was Alois op Taiga... Ze wenste dat het echt zou uitkomen. Ze veegde de traan weg en zei: "Mijn wens moet uitkomen..." Achter de grote mond en de kleurrijke kleren zat een hart... Een verliefd hart. Ze staarde naar de sterren, kleine lichtjes. Kleine lichtjes, die niet uitdoofden... Haar gedachten dwaalden weer af naar Alois. "Zet hem uit je hoofd," mompelde ze zo zacht dat niemand het kon horen.

"Mooi dat ik meeval voor je mensen vinden dat ik een te grote mond heb en ik moet hen eigenlijk gelijk geven.. Hm" zei Deidara. Roakes zei: "Ik ga een wens doen..." Toen zei hij: "Goed plan... Hm." Deidara legde zijn hand om haar schouders. Roakes begon wat te blozen, maar door de duisternis van de nacht zag je het amper. Deidara mompelde: "Ik hoop dat mijn wens uitkomt... Hm." Roakes antwoordde: "Ik ook... Zo graag..." Een kleine traan liep over haar wang. "Kan ik hem laten uitkomen Roakes.. Hm?" Hij keek weer naar boven, hij had nog een wens. Ze veegde de traan weg en zei: "Mijn wens moet uitkomen..." Deidara glimlachte en depte het vochtige deel van haar wang droog. "Als je het zo graag wilt, dan komt de wens wel uit.. Hm" zei hij zachtjes en hij gaf haar dan een knuffel ook al was hij niet het persoon dat graag knuffelde, maar hij vond dat Roakes daar nood aan had. Ze zag er zo triest uit en hij wou haar graag helpen. Maar hij begon zo'n vermoeden te hebben dat het over liefde ging en dat heeft hij nooit gekend, niet iets dat wederzijds was tenminste. Hij glimlachte: "Je kan me vertrouwen, ik wil je graag helpen... Misschien iets van advies geven of het met je uitpraten.. Hm" Hij wou haar echt dolgraag helpen ook al was het misschien onmogelijk.

Deidara vroeg: "Kan ik hem laten uitkomen Roakes.. Hm?" Roakes zei: "Mijn wens moet uitkomen..." Hij depte het vochtige deel van haar wang droog en zei: "Als je het zo graag wilt, dan komt de wens wel uit.. Hm. Je kan me vertrouwen, ik wil je graag helpen... Misschien iets van advies geven of het met je uitpraten.. Hm" Roakes zuchtte even. "Er is niet veel aan te veranderen," mompelde ze. Het zou lukken als je iemand zou kunnen verliefd laten worden als die op iemand anders was... Toen zei ze zacht: "Ik denk niet dat je hem kan laten uitkomen... Ik kan er echt niets aan veranderen. Mmmh... Wil je echt dat ik het uitleg?" Het was best lastig om met een jongen over een andere jongen te praten, maar wie weet kon Deidara haar wel helpen. "Ik ben hopeloos. Ik weet echt niet wat te doen..."zuchtte ze terwijl ze haar hoofd tussen haar knieën legde.

Deidara vroeg: "Kan ik hem laten uitkomen Roakes.. Hm?" Roakes zei: "Mijn wens moet uitkomen..." Hij depte het vochtige deel van haar wang droog en zei: "Als je het zo graag wilt, dan komt de wens wel uit.. Hm. Je kan me vertrouwen, ik wil je graag helpen... Misschien iets van advies geven of het met je uitpraten.. Hm" Roakes zuchtte even. "Er is niet veel aan te veranderen," mompelde ze. deidara zweeg en keek haar vragend aan, veel snapte hij niet van wat ze zei maar dat liet hij achterwegen. "Ik denk niet dat je hem kan laten uitkomen... Ik kan er echt niets aan veranderen. Mmmh... Wil je echt dat ik het uitleg?" Hij knikte en keek haar glimlachend aan "Natuurlijk meid... Hm" Hij grijnsde even. "Ik ben hopeloos. Ik weet echt niet wat te doen..."zuchtte ze terwijl ze haar hoofd tussen haar knieën legde. "Niemand is hopeloos genoeg dat ik niet kan helpen... En ik denk dat ik je goed genoeg kan helpen. Kom je kan het me vertellen. Er is niemand in de buurt en ik ga je niet uitlachen hoor... Hm" Hij keek haar glimlachend aan en besloot weer naar de sterren te kijken omdat ze prachtig waren deze avond. De hemel was zo helder. Hij had de juiste dag uitgekozen om een avondwandeling te komen maken. Hij keek bewonderend naar boven, wachtend tot Roakes met haar verhaal begon.

Deidara zei: "Natuurlijk meid... Hm." Hij grijnsde even. Roakes zei: "Ik ben hopeloos. Ik weet echt niet wat te doen..." Deidara antwoordde: "Niemand is hopeloos genoeg dat ik niet kan helpen... En ik denk dat ik je goed genoeg kan helpen. Kom je kan het me vertellen. Er is niemand in de buurt en ik ga je niet uitlachen hoor... Hm" Hij keek Roakes glimlachend aan en keek weer naar de sterren. Roakes haalde diep adem en begon. "Wel, toen ik ging dus naar de vuurmagieles, en daar ontmoette ik iemand... Laten we hem A noemen. Toen kwam ik hem ergens anders tegen, waar er een andere vriendin van hem bij was, die gaan we T noemen. Wel, dus daar heb ik door mijn gedrag laten aantonen dat ik A leuk vind, en daarna heeft A opgebiecht dat hij eigenlijk op T verliefd is, en toen ben ik weggelopen, en toen ik terugkwam, zag ik dat hij verkering vroeg met T, en dan heeft hij staan roddelen over me, en toen ben ik boos geworden, maar nu is hij weer superlief tegen me en zo... Wel, als jij hier advies voor hebt, dan ben je een pro."

(Ik heb dit al uitgelegd, is het niet? 2e pagina, 3e post. Maar het is wel een beetje verlengd...)
*gave nieuwe ava X3*

PROFILE MAGICIAN

» I am hopeless -.-
» I am hopeless .. D:
» Hopeless
» This is hopeless.. [OPEN]

Hopeless

Hopeless

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen