getting stronger.

Tsukimiya stapte gewoon rustig verder. Ze had geen zin om de hele ochtend in haar kamer te zitten, en wat is er beter om je verveling weg te krijgen? Trainen. Ze bond onderweg naar buiten haar goudbruina haren in een stevige staard dat nog steeds tot haar heupen reikte. Haar tas hangde ze aan haar schouder, want ze wist goed genoeg dat je van het trainen natuurlijk honger en dorst kreeg. Dus is ze nog vlug stiekem even naar de eetzaal gerend en wat eten in haar tas gestopt, niemand had het gezien en van alles een klein beetje nemen zouden ze helemaal niks merken. Zonder enig geluid de maken stapte ze richting het duistere bos, ze mocht dan wel in puffoon wonen, maar ze heeft wel nog steeds shadraans bloed in haar aders. Dus het is wel best logich dat ze nog wel eens daar dat bos ging. Ze maakte haar staart nog wat straker legde toen haar tas neer op de grond tegen een boom en ging er wat verder vanaf staan, straks is haar tas nog helemaal verscheurd. Miya sloot rustig haar ogen schopte haar voet tegen een tak en dwong haar magie er rond te wikkelen. De tak vloog recht door een boom en lande wat verder. Ze stapte naar de boom en keek door het gat in de boom. Ze grinnikte even en ging toen terug op haar plaats staan. Opnieuw sloot Miya haar ogen maakte toen een bal van haar handen en trok die toen langzaam weer uitelkaar waardoor er een grote wind bal tussen haar twee handen ontstond. Ze ademde diep in en maakte het nog groter. Ze liet het van haar ene hand richting haar schouder glijden over haar rug zo naar haar andere hand, en smeet toen met een lichte worp het naar een andere boom. Verbaasd deed ze haar open en zag de boom in tweeën gebroken."Oeps, iets teveel kracht erin gestoken zo te zien" Mompelde ze tegen haar zelf. Draaide zich toen van de boom weg en ging naast haar tas tegen de boom gaan aanzitten. Nam er toen een snack uit en nam er een hap van terwijl ze haar water opdronk.

-Ciel-

Ciel liep richting het duistere bos, z'n butler Sebastian wilde mee maar Ciel wilde dat niet.
Zo hadden Ciel en z'n butler een hele discusie gehad of Sebastian wel of niet mee mocht.
Ciel had er uiteindelijk genoeg van gehad en het Sebastian gecomandeert om weg te blijven van het duistere bos.
Ciel ademde de frisse buitenlucht in en keek rond, het was rustig en hoe dichter hij bij het duistere bos kwam hoe rustiger het was. Uiteindelijk kwam Ciel bij het duistere bos aan en liep het duistere bos in. Opeens klonk er een stem: Oeps, iets teveel kracht erin gestoken zo te zien". Verbaast keek Ciel naar de vrouw, en toen naar de boom die in tweeën was gebroken.
Geschrokken zette Ciel een stap naar achter, had zij dat echt helemaal zelf gedaan?
Ciel wilde eigenlijk weg gaan maar bleef toch nog even kijken, hij wilde natuurlijk wel zien hoe ze dat had gedaan.
De vrouw draaide zich van de boom weg en ging naast haar tas tegen de boom aan zitten.
Toen haalde ze een snack uit haar tas en nam een hap ervan toen pakte ze haar water en dronk dat op. Ciel besloot toch maar weg te gaan, voor dat hij gezien werd maar stond op een takje, nu wist hij bijna wel zeker dat ze door had dat hij er was.
Opeens merkte Ciel dat er iemand achter hem stond, het was z'n butler Sebastian. Sebastian had een vriendelijke glimlach op z'n gezicht.
Sebastian had waarschijnlijk niet door dat Ciel stil probeerde te zijn, of misschien wist hij het wel en probeerde gemeen te zijn.
Ciel legde z'n vinger op z'n mond, hij probeerde Sebastian duidelijk te maken dat hij stil moest zijn.
Maar Sebastian begreep hem niet. ,,Wat bedoelt u meneer'' zei Sebastian. Ciel sloeg woedent op z'n eigen hoofd, was het nodig om zo hard te praten? Toen zuchte Ciel. ,,Meneer, ik weet dat u me had gecomandeert om hier weg te blijven, maar ik vond het te gevaarlijk voor u om alleen te zijn. Ik ben natuurlijk u butler om u te beschermen'' zei Sebastian.
Ciel kon zich altijd dood ergeren aan z'n butler, want Sebastian behandelde hem als een klein kind, misschien omdat Ciel niet zo lang was, maar 1.57 maar dan hoefde Sebastian nog niet zo te doen.

-mag ik doen dat Sebastian m'n butler er ook is, anders stuur ik hem wel weg

Ze genoot van de snack. De stilte was goed, de duisternis was overal rond haar en dat kalmeerde haar woede goed genoeg. Wat verderop voelde ze hoe de wind daar trilde. Een sierlijke grijns kwam er op haar lippen haar linker rood oog gloeide even op. Maar toen ze nog meer luisterde naar de wind ontdekte dat de jongen nog redelijk klein was. de leeftijd wist ze niet maar oke. Toen ze zich weer op haar eten concentreerde want zo te zien wou de jongen liever niet gezien worden. Een tak onder zijn voeten brak, nu kon ze niet meer doen alsof ze zijn aanwezigheid niet had opgemerkt. Dus Miya draaide half haar hoofd in de richting waar de tak had gekraakt. Ze zag daar een jongen staan en uiteindlijk nog een oudere jongen. Ze moest haar gelach onderdrukken toen ze de jongen gebaren zag doen tegen de andere. maar de meneer begreep het niet,,Wat bedoelt u meneer'' zei hij. de jongen sloeg woedent op z'n eigen hoofd, was het nodig om zo hard te praten? Toen zuchte hij. ,,Meneer, ik weet dat u me had gecomandeert om hier weg te blijven, maar ik vond het te gevaarlijk voor u om alleen te zijn. Ik ben natuurlijk u butler om u te beschermen'' zei de oudere. Tsukimiya kon het niet meer aanzien, en begon te lachen. Stond toen recht en stapte met sierlijke beweging naar hun 'schuilplaats' ze keek hen beide lachend aan met haar twee verschillende kleur ogen."Jongen, je kunt slecht bespioneren met die..euh...butler van jou" sprak ze grijnzend.

-nee is goed hoor ^^-

"Jongen, je kunt slecht bespioneren met die..euh...butler van jou" zei de vrouw.
Ciel draaide zich om. Sebastian zwaait vrolijk naar haar alsof er niks aan de hand was.
,,H-hoe bedoel je dat ik slecht kan bespioneren? Ik wilde alleen weten hoe je die boom in tweeën had gekregen. Zou je dat wel willen laten zien?'' zei Ciel en keek naar de vrouw.
,,Trouwens ik ben Ciel Phantomhive, en dit is m'n butler Sebastian michaelis.
Sebastian glimlachte vriendelijk. ,,aangenaam kennis met u te maken'' zei Sebastian.
Ciel keek naar de vrouw, ze had 2 verschillende kleuren ogen en ze had lang goudbruin haar dat ze in een staart had gedaan. Ze leek behoorlijk lang als ze naast Ciel stond en moest dus op hem neer kijken om naar hem te kijken.
Toen keek Ciel weer naar de boom die natuurlijk nog steeds in tweeën lag en wees toen naar en boom die nog heel was.
,,wil je het laten zien hoe je dat had gedaan?'' Zei Ciel, het leek eigenlijk alsof hij het comandeerde maar wilde geen ruzie met iemand die zo sterk was dus maakte er een vraag van.
Sebastian keek even naar Ciel, hij vond het natuurlijk raar want Ciel was eigenlijk nooit ergens geintreseerd in.

Ze sloeg afwachtend haar armen over elkaar en leunde nonchalant tegen de boom die vlak achter haar stond. De jongen draaide zich om terwijl zijn butler vrolijk zwaaide waardoor er een geamuseerde grijns Tsukimiya haar lippen sierde. ,,H-hoe bedoel je dat ik slecht kan bespioneren? Ik wilde alleen weten hoe je die boom in tweeën had gekregen. Zou je dat wel willen laten zien?'' zei Ciel en keek naar haar. ,,Trouwens ik ben Ciel Phantomhive, en dit is m'n butler Sebastian michaelis." Ze glimlachte even kort en knikte. ,,aangenaam kennis met u te maken'' zei de butler Sebastian. Wat een vrolijke meneer."Ook aangenaam" Zei ze weer met haar melodieuze stem."Ik ben Tsukimiya Vavendyor" STelde ze zich nu ook beleefd voor. De jongen zei het nog eens om het te laten zien waardoor Miya haar ogen hem half dichtgeknepen aankreeg. Ze wist dat die waarschijnlijk net als zij veel geld moest hebben om een butler te krijgen. De meeste waren dan arrogant, ze moest niks van die mensen hebben. Ja zij had ook een butler die ze thuis had achter gelaten omdat ze vrijheid wou hebben, maar ze was niet arrogant geworden."Omdat je het zo vriendelijk vraagt" Zei Miya terwijl ze het woord vriendelijk wat strenger zei. Ze stapte nonchalant van hem weg en ging van een boom af staan. Zuchtte toen eens sloot haar ogen en sloot zoals de vorige keer haar handen tegen elkaar en opende die langzaam waardoor er een druke luchtbal kwam te ontstaan net als de vorige keer liet ze die van haar arm naar de rug en dan naar de andere arm glijden om er zo meer kracht achter te zetten, deze keer zwaaide ze wat harder dan ze wou waardoor de eerstte boom in tweeën brak en die er achter vooroverboog."Damn" Mompelde Miya geirriteerd toen ze de tweede boom zag. Met geirriteerde passen ging ze naar naar de gebogen boom, mompelde iets waardoor de wind van alle kanten tegen de boom opbotste en die uiteindelijk weer recht kwam te staan, nouja ietsje krom maar niemand kon die boom precies recht krijgen. "Happy?" Vroeg ze rustig aan de jonge ciel terwijl ze weer naar haar water greep doordat ze nu wel erg veel dorst had gekregen.

PROFILE MAGICIAN

» Make me that much stronger ~

getting stronger.

getting stronger.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen