What do we have here?

Jake liep in zijn normale, langzame pas door een kas. Hij keek naar de planten. Er waren hele kleine, maar er waren ook die helemaal tot het plafond kwamen. Hij keek om zich heen. Jake vond al dat groen wel rustgevend. Alleen die warmte..De zon scheen volop buiten, dus kwam er nu ook veel zonlicht naar binnen. Het was dan ook redelijk warm. Hij zag ook dat er mensen waren die de planten bestudeerde, en er soms groene groene kleine stralen van de mensen in de planten gingen. Dit waren vast Grenianen. Tenminste zo zagen ze er wel uit. Als bomenknuffelaars. Jake besloot maar eens naar buiten te gaan. Hij liep naar de uitgang, af en toe bukkend voor een tak die laag hing.
Eenmaal buiten voelde hij al snel het verschil. Heerlijk. Hij liep over een pad. Het pad was betegeld en lichtelijk overwoekerd. Hij volgde het pad, totdat het pad zich splitste. Hij besloot de rechtersplitsing te nemen. Hij volgde de weg. Het viel hem op dat het pad steeds wilder werd, en het onkruid ook hoger kwam. Toen hij op een gegeven moment het pad niet meer zag, besloot hij maar om om te keren. Toen zag hij opeens iets glimmen tussen de bosjes. Hij keek er even onderzoekend naar. Hij liep er heen, af en toe het onkruid weg duwend. Toen hij er dichterbij was, zag hij dat het spijlen waren. Hij zag ook iets van scharnieren. Toen hij beter keek zag hij dat dit een poortje was. Hij duwde er zachtjes tegenaan. Het poortje gaf niet mee. Toen duwde hij nog harder. Toen gaf het porrtje plotseling mee, zo plotseling dat Jake bijna viel. Hij zag dat er een soort van pad achter het poortje was, maar deze was heel overwoekert. Hij bukte, en kroop onder de dichte begroeiing door. Toen hij dacht dat hij niet meer verder kon, zag hij licht door de begroeiing. Hij duwde wat ervan opzij, en zag dat dit uitkwam op een heel mooi grasveld. Jake kroop onder de begroeiing uit, stond op en keek rond. Wat Jake zag was inderdaad een kein grasveld, met bloemenperkjes, wat snel overging in een bos. Hij zag dat er ook een meertje was, waar een paar herten uit dronken. Hij hoorde allemaal exotische vogels.

"Dit had ik nou echt niet geassocieerd bij Starshine.." Hij keek rond met een not-amused blik. Toen hoorde hij voetstappen achter zich. Hij besloot maar niet om te kijken en gewoon dor te lopen.

Langzaam slenterde de blondharige jongen door de kassen. Eigenlijk had hij geen idee wat hij hier precies deed. Andere leerlingen kwamen hier om planten te onderzoeken of te bekijken, en hij - als hij al als leerling te tellen was dan, aangezien hij hier pas één dag was - kwam hier omdat hij zich verveelde. Het was warmer dan normaal in de kassen, wat natuurlijk wel te verwachten was. Als Raziaan hield hij van warmte, en was het dus fijn als het wat warmer was. Hij had al gemerkt dat het bij zijn dorm ook warm was. De slaap had hem trouwens goed gedaan. Aiden was uitgerust en viel nu tenminste niet om de minuut in slaap.
Hij volgde het pad maar, en keek maar half naar de planten. Na nog wat leerlingen en planten gepasseerd te hebben, waardoor hij inmiddels al buiten was, leek hij iets te zien. Dit keer ging hij dichterbij kijken, en merkte hij op dat er achter wat planten een soort poort te zien was. Even keek hij op, omdat hij niet zeker was of dit er wel hoorde te zijn. Hij had er nog niemand doorheen zien lopen, en het leek er ook niet op dat iemand anders het op had gemerkt. Hmn, dit leek hem wel interessant. Aiden duwde de planten opzij en stapte tussen de planten door. De doorgang was erg smal, - ja, zelfs voor de kleine gast - en allerlei planten raakten hem. Na een paar van de planten die waren blijven steken van zijn cape en uit zijn haar gehaald te hebben stapte hij weer door. Even zocht hij naar een klink, maar aangezien die niet op het paartje zat duwde hij er maar tegen. Hij was maar klein, dus kostte het hem toch een beetje moeite tot de poort eindelijk meewerkte. Ietwat verderop leek het dood te lopen, maar toen zijn handen de planten raakten leek het erop dat het erachter open was. Weer schoof hij wat groen opzij en stapte door nog een heg van planten heen. En inderdaad, hier was licht te zien, en het was niet meer zo dichtbegroeid als in de doorgang. Hij stond nu op een vredig grasveldje, dat op een soort open plek in een bos leek. Er was getsjirp van de vogels te horen en er was nog wat ander wild te zien. Plots merkte hij een jongen op, en natuurlijk was die weer een stuk groter dan hemzelf. Zoals bijna iedereen. "Dit had ik nou echt niet geassocieerd bij Starshine.." Aiden liep een stukje vooruit terwijl de jongen ook doorliep. "Is deze tuin wel bekend bij de rest van de leerlingen?" vroeg hij maar. Meh, het was wel op de jongen gericht. Maar het maakte hem niet echt uit of die zou antwoorden. Het leek hem van niet, omdat het zo.. Afgelegen was. Nou ja, de jongen leek hem in elk geval wel iemand die hier al langer dan hem op school zat.