Master?

Gast PROFILE MAGICIAN

Aigaithis liep door de gangen heen. Hij was opweg naar Master Norwood. Er waren wat dingen die hij met hem nog moest bespreken. Zijn donkere ogen flitsen eerst voor hem door de gang. Daarna keek hij even achterom alsof hij bang was achtervolgd te worden. Uiteindelijk hield Aigaithis stil voor de deur van het lokaal en klopte even twijfelend aan. Als hij er nou maar was.

Norwood zat achter zijn bureau een boek te lezen over planten. Hij was de volgende les aan het voorbereiden en op het bord schreef een zwevend krijtje wat tekst. Ineens hoorde hij geklop en keek op. Het krijtje ging op het bureau liggen en Norwood liep naar de deur. Hij opende deze en zag Aigaithis staan. Er verscheen een glimlach op zijn gezicht. "Wat kan ik voor je doen..?" vroeg hij vriendelijk.

Gast PROFILE MAGICIAN

Aigaithis glimlachte even zwak terug naar Master Norwood toen hij de deur open deed. ''Eigenlijk wou ik iets met U bepraten'' zei hij tegen hem. ''Kom ik gelegen?'' vroeg hij daarna. Even keek hij weer de gang in, alsof hij iemand verwachtte maar keek daarna weer naar Master Norwood. Hij had zijn handen in zijn zakken zitten. Hij voelde zijn handpalmen gloeien. Maar hij moest zijn krachten nog even onder controle houden.

Norwood keek naar Aigaithis zijn glimlach verdween en hij keek naar hem. "Nee hoor. Kom er in..." zei hij en sloot de deur achter Aigaithis. Hij ging tegen zijn burereau staan. Hij keek hem vragend aan. "Vertel het eens. Wat is er aan de hand..." zei hij en keek hem aan. Wat zou er gebeurt zijn.

Savador zag net dat de deur van het Wood Magic lokaal gesloten werd toen hij de hoek om kwam. Kalm opende hij die weer en bleef in de deuropening staan, zijn hand nog rustend op de klink. Tot zijn grote teleurstelling trof hij Norwood niet dood aan, zoals hij gehoopt had. Aigaithis was er ook, tenminste Donovan was er ook in Aigaithis' lichaam. Savador sloeg zijn armen over elkaar en leunde zuchtend tegen de deurpost. 'Norwood, wat een verassing,' siste hij vol sarcasme. 'Ik heb het gehoord over je vader. Erg.. triestig. Werkelijk erg triestig. Ik vond het ook verschrikkelijk jammer dat ik niet aanwezig kon zijn op de begrafenis. Nu zul je je tijd alleen met je moedertje moeten doorbrengen, is het niet?' Hij grijnsde breed, maar zodra zijn gouden ogen zich op Aigaithis richtten, zakten zijn mondhoeken direct omlaag. Hij ging recht staan en deed de deur achter zich dicht. 'En jij, Donovan, jij ziet hier ook wel de lol van in, hè? Je spelletje heeft lang genoeg geduurt, schoelje. Al had ik je liever rustig je gang laten gaan zodat we een slome duikelaar minder hebben..' Savador rustte even tussen zijn zinnen en keek even vuil naar Norwood. 'Ik weet niet wat je van plan bent of waarom je juist iemand als hem hebt uitgekozen deze keer, maar het is tot hier en niet verder,' ging hij nijdig verder terwijl hij verder het lokaal inliep.

Gast PROFILE MAGICIAN

Aigaithis liep het lokaal binnen. ''Ik weet niet goed hoe ik dit verhaal het beste kan beginnen'' begon hij zacht. Hij keek even naar buiten maar richtte zich toen weer op Master Norwood. Hij grijnsde in gedachte. Fantastisch dat die man hem totaal niet doorhad. Hij voelde dat zijn hele hand begon te gloeien en steeds warmer werd. ''Daarom denk ik dat ik maar gewoon het beste kan overschakelen op actie in plaats van woorden'' zei hij kalm. Hij haalde in een snelle beweging zijn hand uit zijn broekzak en schoot een krachtige vuurbal op Norwood af. Hoewel hij Aigaithis' lichaam bezat, bezat hij niet diens krachten en moest hij het dus met zijn krachten doen die hem gegeven waren. Enkel had hij geen rekening gehouden met Aigaithis' reactievermogen en coordinatie waardoor hij Norwood miste. Aigaithis vloekte luid. ''Die gozer moet echt eens wat minder lezen'' mompelde hij tegen zichzelf. Hij wou net een nieuwe aanval doen toen de deur open ging en Master Savador verscheen. Er verscheen een valse trek rond zijn mond. ''Het lijkt erop dat mijn broer en dat achtelijke wicht Diva hun mond voorbij hebben gepraat'' zei hij hatelijk. ''Dan is die vermomming ook niet meer nodig'' zei hij daarna luchtig.

Donovan kwam gejaagd het lokaal in sprinten. Tot zijn grote verbazing hijgde hij amper. Zijn broer had kennelijk een fantastische conditie. Maar Donovan had geen tijd om daarvan onder de indruk te zijn. Hij keek Aigaithis woedend aan. In zijn hand gloeide een lichtbal. Met volle kracht vuurde hij die af naar Aigaithis. ''Dat is omdat je me opsloot'' riep hij. Hij rende op Aigaithis af en gaf hem een forse dreun in zijn maag. ''En die is omdat je je voordeed als mij'' siste hij hem toe. Hij had gelukkig nu wel het voordeel Donovan`s lichaam te hebben. Hij was zo een stuk sterker.

Savador staarde Aigaithis met vuurschietende ogen aan. 'Waag het niet Diva een wicht te noemen!' siste hij kil terwijl hij naar hem toeliep en hem vastgreep bij zijn kraag. 'Niet in mijn bijzijn!' Hij schudde Aigaithis eerst ruw door elkaar voor hij hem losliet. Het was maar goed dat Savador op tijd afstand genomen had, want nog geen seconde later kwam Donovan het lokaal binnen en vuurde een lichtbal op Aigaithis af. Hij leunde tegen de muur en keek met over elkaar geslagen armen toe hoe Donovan zijn broer te lijf ging. 'Mooi, moord elkaar maar fijn af,' verzuchtte hij verveeld. Hij richtte zijn blik weer op Norwood maar zweeg een moment voor hij sprak. 'Met jouw notenbrein heb je vast geen idee waar dit over gaat,' zei Savador uiteindelijk minachtend.

Norwood merkte op dat Aigaithis een vuurbal op hem afschoot en wist deze met gemak te ontwijken. "Waar zijn we me bezig?" vroeg hij kalm. Even later kwam Savador ook binnen.
"Ik vond het alles behalve jammer dat jij er niet was..." zei hij hatelijk. Hij keek naar Savador en balde zijn vuisten. Hij keek daarna terug naar de deur aangezien nu Donovan binnen kwam rennen. Hij hoorde de minachtende woorden van Savador. Hij keek hem nijdig aan en liep op hem af. Hij pakte hem bij zijn keel en er kwamen lianen die zijn greep verstevigde. "Pas maar op.....dit lokaal zit vol met planten en ze staan aan mijn kant..." siste hij nijdig. Hij liet hem daarna los en keek hem aan. "Het enige wat ik hier uit kan opmaken is het feit dat ze verwisseld zijn. Maar ik heb er geen tegenspreuk voor..." mompelde hij. Hij keek Savador giftig aan en keek daarna naar de twee.

''Nee maar ik daarintegen wel''. Kale kwam ook kalm het lokaal binnenlopen. ''Ik had al zoiets van chaos in je lokaal gehoord Norwood'' zei hij even kalm maar maakte zijn collega geen verwijten. Hij liep op Donovan en Aigaithis af en trok die twee uit elkaar. Hij keek even minachtend van de een naar de ander. ''Eerst maar eens even jullie je eigen lichaam terug geven'' mompelde hij. Hij greep beide jongens vast bij een schouder en mompelde een spreuk. Zo verwisselde hij ze weer met elkaar. ''ZO. En dan gaan we het nu hebben over jullie straf'' vervolgde hij en greep ze bij hun oren beet. Hij was ook bereid om hen aan hun oren mee te slepen. Kale keek nog even op naar Savador. ''Ik wens jou ook nog even te spreken zometeen. En wil je Diva ook naar Madeline`s kantoor sturen?'' vroeg hij kalm.

Donovan voelde ineens een ijzeren greep die hem weg trok bij Aigaithis. Hij keek op recht in het gezicht van Kale. Hij staarde zwijgend naar de grond. Die actie veraadde dat het nog steeds Aigaithis was die in Donovan`s lichaam zat. Er ging een lichte schok door hem heen toen ze weer verwisseld werden. Donovan wankelde even. Toch voelde het beter om weer in zijn eigen lichaam te zitten. Hij keek Kale recht en uitdagend aan toen hij over straf begon. ''Wat bent U van plan te doen. Ons laten schorsen door Madeline'' grijnsde hij kil en spottend.

Gast PROFILE MAGICIAN

Aigaithis keek Kale kil aan toen hij hen vastgreep en stribelde op alle mogelijke manieren tegen. Het had niet echt veel zin. De greep van Kale was te sterk. Donovan kon hem in zijn eigen lichaam misschien aan maar in dat van zijn broer zeer zeker niet. Hij keek zijn broer nijdig aan. ''Train jij dan echt nooit?'' vroeg hij vol verwijt. Eerst een schok en daarna een klap was het gevolg van Kale`s spreuk. Aigaithis wreef even over zijn hoofd. Nu begreep hij wel het gezegde eigen haard is goud waard. Wat hem betrefd was deze wisseltruc eenmalig geweest. Hij keek op naar Kale toen hij over straf begon. ''Straf? Maar ik heb helemaal niks gedaan!'' riep hij verontwaardigd uit. Hij keek naar Donovan toen hij diens opmerking hoorde. ''Voor het geval je het gemist hebt. Madeline is weg Donovan. Kale is nu het schoolhoofd'' zei hij droog tegen zijn broer. Maar wat dat betrefd had Aigaithis toch liever Madeline.

Diva kwam een beetje laat binnenrennen. Ze was eerst naar de etage van Shadra gehold om de benodigde dingent e halen die ze wellicht nodig kon hebben mocht het op een gevecht uitdraaien. Ze zag nog net hoe Master Kale Donovan en Aigaithis weer terug wisselde. ''Nou daar zijn we ook weer vanaf'' zei ze ergens teleurgestelt. Eigenlijk had ze wel iets meer actie gehoopt. Toen ze zijn woorden hoorde keek ze even verbaasd op. Waarom zou Kale haar willen spreken? En nog belangrijker waarover?

Savador was kalm blijven staan toen Norwood hem bij zijn keel vastgegrepen had, maar zijn ogen verraadden dat hij zich wel degelijk opwond. 'Moet ik nu bang worden van je flora? Laat me niet lachen. Hou je liaantjes bij je en ga een bloemenwinkel beginnen, zoals je vader vast graag gewild had met je plantenkrachtjes,' zei hij spottend. Ergens vond hij het jammer dat Norwood hem zo snel weer losliet. Een stap verder en hij was bereid hem weer een dreun te geven. Savador keek pissig op toen Kale opeens het lokaal binnenkwam; dat kon er ook nog eens bij. Hij zag er helemaal geen lol meer in om nog langer toe te kijken toen Donovan en Aigaithis door een spreuk van Kale weer in hun eigen lichamen terecht kwamen. Hij keek de jongens die aan hun oren mee werden getrokken met een norse blik na, die vanzelf weer verdween toen Diva binnenkwam. Hij vroeg zich af waarom het zo lang had geduurd aangezien eerder als hem vertrokken was bij de kerkers. Savador liep kalm naar haar toe en streek een haarlok achter haar oor. 'Maak je geen zorgen, Diva,' zei hij zacht in haar oor nadat hij zich naar haar toegebogen had, doelend op wat Kale gezegd had. Eigenlijk moest hij haar niet proberen gerust te stellen terwijl hij zich net zoveel zorgen maakte over waar Kale het met hen over wilde hebben.

Kale keek even minachtend op Donovan neer. ''Zoals Aigaithis inderdaad al vermeldde, Madeline is er niet dus je zit aan mij vast. En ik maar denken dat vooral jij een gat in de lucht zou springen door dat nieuws'' zei Kale droogjes. Hij lachte even kort en sarcastisch toen Donovan vroeg of hij hem ging schorsen. ''Schorsen? Wat denk je dat ik ben? Achtelijk? Nee ik zal jou eens naar huis sturen waar je lekker de hele dag lol kan gaan maken met die circusapen die jij vrienden noemt. Dat is geen straf dat is vakantie! Nee Meneer Revas, jij gaat de komende maanden verzuipen in het werk dat kan ik je verzekeren'' zei hij tegen hem. Hij knikte Norwood nog even kort toe en keek toen naar Aigaithis die geprotesteerd had toen Kale over straffen begon. ''Hoezo? Jij hebt toch ook gevochten'' antwoorde hij kalm en met die woorden trok hij Donovan en Aigaithis letterlijk aan hun oren mee het lokaal uit.

Toen Kale vertelde dat Madeline er inderdaad niet was slikte Donovan even. Madeline was vergevingsgezind. Bij haar kwam hij er altijd zonder al te veel problemen vanaf. Maar als Kale nu de baas was dan waren die tijden voor Donovan afgelopen. Het voelde maar als een schrale troots toen Aigaithis ook straf kreeg. Donovan viel bijna om toen Kale hem en Aigaithis mee trok aan hun oren. Hij wist ook zeker dat als hij zou vallen, Master Kale hem gewoon aan zijn oor over de grond mee zou slepen. Dus half vallend en zijn tanden op elkaar bijtend van het brandende gevoel in zijn oor, liep Donovan zo goed en zo kwaad als het ging mee met Kale.

PROFILE MAGICIAN

» Hello Master.
» For my master..
» Bijles // Master Iro
» Master Elatha?
» Hallo Master.

Master?

Master?

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen