Just the silence...

Na een tijdje in de buurt van de kassen te hebben rondgelopen had Enma uiteindelijk te geheime tuin gevonden. Ze was echter er niet echt naar op zoek geweest. Ze had de verscholen ingang gewoon ineens gevonden. Nu liep ze rond door de tuin. Vreemd genoeg stond zelfs tijdens de winter het hier vol met bloemen. Enma`s aandacht werd getrokken door de grisanten. Haar emotieloze en zwak oplichtende ogen keken gefasineerd naar de bloemen. Enma liep ernaartoe en bleef zwijgend stilstaan. Haar armen hingen slap langs haar lichaam.

Mitsu was ook in de geheime tuin en keek zijn ogen uit. Hij glimlachte en was helemaal in zijn nopjes. Hij merkte ineens een meisje op in de tuin en keek even naar haar. Haar aandacht was blijkbaar getrokken door de chrysanten aangezien ze er naar toe liep en er gefascineerd naar keek. Mitsu liep rustig naar haar toe en glimlachte. Hij stond achter haar en knikte. "Ze zijn mooi he?" zei zijn zachte maar vriendelijke stem. Hij glimlachte en wachtte haar reactie af.

Enma keek vanuit haar ooghoeken even naar de jongen, tenminste voor zover ze hem van daaruit kon zien. Toch draaide ze zich niet om. ''Ze doen me denken aan de tuin thuis op Puffoon'' zei ze met een heldere stem die niet bij haar verlegen uiterlijk paste. Ze draaide zich nu wel om. Ze keek de jongen recht aan. Haar rode ogen lichtte een beetje op. Haar armen hingen slap langs haar lichaam.

Mitsu glimlachte zwak. "Heel veel planten doen mij denken aan Gren..." zei hij en knikte. Hij keek naar een mooie bloem en daarna naar Enma. "Mijn naam is Mitsu.." zei hij en stak zijn hand uit, uit beleefdheid. "Aangenaam...." zei hij en glimlachte vriendelijk.

Enma bleef Mitsu strak aankijken toen hij zich voorstelde. ''Ik ben Enma Ai'' stelde ze zichzelf voor. Ze keek even naar Mitsu's uitgestoken hand. Daarna, twijfelend, nam ze hem toch aan en schudde die licht waarna ze hem losliet en haar arm weer slap langs haar lichaam liet vallen. ''Kom jij van Gren Mitsu?'' vroeg ze daarna. Haar rood gloeiende ogen keken onafgebroken in de zijne zonder zelfs maar eenmaal te knipperen.

Mitsu glimlachte zwak richting Enma en keek rond. Hij knikte en bekeek haar van top tot teen. "En jij komt van Shadra niet waar?" zei hij en glimlachte. Hij wist eigenlijk niet veel te zeggen dus zei hij maar wat.

PROFILE MAGICIAN