Romeo naar ziekenzaal slepen

Een ijskoude rilling ging over zijn rug heen toen Savador hem aankeek. 'Welk verhaaltje denk je dat ze eerder zullen geloven? De jouwe.. of de mijne?' Ryan keek Savador ongelovig aan. Dat meende hij niet! Moest hij ook nog Romeo mee naar de ziekenzaal slepen. Want op dat punt wist Ryan dat Savador gelijk had, een leerling zouden ze nooit geloven. Toen Savador was verdwenen, keek Ryan naar Romeo. Lijkbleek, alsof Romeo dood was. Ryan mompelde een paar verwensingen tegen Savador en hoopte tegelijk dat Madeline weer terugkwam, ook al kende hij haar niet. Maar aan Savador te horen was zij een stuk milder. Ryan keek naar de school, het leek wel alsof de school met de minuut verder weg was. Hij greep Romeo’s bovenarmen beet en begon het loodzware lichaam mee te slepen. Hij had nooit gedacht dat Romeo zo zwaar was. Na een hele tijd slepen liet Ryan Romeo vallen. Zijn rug had een stekende pijn, het zweet stond op zijn voorhoofd. Ryan keek op. De school was nog zover weg, het leek wel alsof hij amper vooruit was gekomen. Ryan zakte neer op de grond om even uit te rusten. Hij keek naar Romeo. ‘Als jij er niet was geweest, dan was er niets aan de hand geweest’ mompelde hij kwaad. ‘Jij zorgt ook altijd voor alle problemen, op straat en nu hier op school’ Na een paar minuten stond Ryan weer op en sleepte Romeo weer voort. Na enkele seconden begon zijn rug ook weer te zeuren maar Ryan bleef Romeo voortslepen totdat hij terug bij de school was. Een paar jaargenoten hielpen hem om Romeo naar de ziekenzaal toe te dragen. De zuster keek Ryan wantrouwig aan. ‘Wat is er gebeurd?’ Ryan kwam eerst op adem en zei daarna:’U zou me toch niet geloven’ Dat was zijn enige uitleg. Romeo had een behoorlijk bloedend been. Ryan ging naast Romeo’s bed zitten. Niet om hem te steunen, maar om uit te kafferen als hij nog wakker zou worden.

Avalana zuchtte en stond op. Het vieze gevoel verdween maar niet. Steeds voelde ze Romeo's handen ergens aan haar lichaam en dan kon ze zich niet goed concentreren. Ze liet zichzelf hangen over de balustrade, die opgesteld stond vlak voor het raam. Ze keek naar beneden. Haar hart stokte in haar keel toen ze het vest van Ryan herkende. Hij droeg iets. Wat het ook was, het zag er niet goed uit. Avalana rende zo snel ze kon naar beneden, de trap af. Ze bedacht zich meteen waar ze Ryan kon vinden. Natuurlijk, in de ziekenzaal! Waar anders? Langzaam kwam het beeld van wat Ryan droeg in haar hoofd terug. Romeo? Avalana probeerde zich te bedenken wat Ryan en Romeo ook alweer hadden. Oh ja, ze hadden straf gekregen van Master Savador. Hopelijk was er niks gebeurd met Ryan. Ze rende zo gauw ze kon de ziekenzaal in en buiten adem zocht ze rond. Ze vond Ryan al snel en liep op hem af. 'Ryan,' zei ze zacht, toen ze bij hem kwam. Ze sloeg haar armen om zijn middel heen en drukte een kus op zijn mond. Ze liet hem los, maar zorgde wel dat ze tegen hem aan stond en keek naar Romeo, die op een bed lag. Zijn hele been was bebloed. Wat was er met hem gebeurd? Ze keek opzij naar Ryan. 'Wat is er gebeurd?' vroeg ze zachtjes, terwijl ze naar Romeo lonkte. Ze keek Ryan aan. Ze bekeek hem. Hij zag er trouwens ook niet al te goed uit. Zijn haar zat helemaal in de war en Avalana kon enkele schrammen op zijn gezicht zien. Ze wreef het bloed uit zijn gezicht weg, door haar vinger nat te maken en over die plekken te gaan. Ze aaide zachtjes zijn wang en keek toen opzij naar Romeo. Avalana drukte zich nog dichter tegen Ryan aan. Master Savador zou nu vast niet zo blij zijn. Misschien hadden Ryan en Romeo wel gevochten. Of zou het met de straf te maken hebben die ze gekregen hadden? Avalana keek met samengeknepen ogen op. Als Master Savador zo'n erge straf had, dan hoopte ze dat hij algauw van school verwijderd werd. Master Savador's straffen waren nu eenmaal niet mild.

Ryan sloeg zijn arm om Avalana heen, hij was zo blij dat hij haar weer terug zag. Amper een uur geleden stond hij nog op het punt om het loodje te leggen. Ryan keek om zich heen, om zeker te weten dat Savador niet in hun buurt stond. ‘Ze zijn beiden totaal gestoord. Romeo wist je al, maar Savador probeerde ons te vermoorden! En daarna liet hij me Romeo nog naar de ziekenzaal slepen, want als die dood zou gaan dan was het Savador’s woord tegen mijn woord. En dan zou ik je nooit meer zien’ Hij sloeg zijn andere arm ook om haar heen en drukte een kus op haar mond. Daarna liet hij weer een arm los. ‘Als Romeo slim is, blijft hij uit de buurt van Savador aangezien ik niet ga uitkijken. Hij moet met zijn poten van jou afblijven’ Ryan wierp weer een korte blik op Romeo, zijn been zag er flink gehavend uit, zijn verdiende loon. ‘Het is slechts een kwestie van tijd voordat een van ons twee dood gaat als Savador in de buurt is. Hij is totaal geflipt! Een levensgevaarlijk doolhof met giftige slangen en nog meer van dat soort monsters’

Met open mond gaapte Avalana Ryan aan. Ze keek hem aan en keek toen naar de uitgang van de ziekenzaal. Gelukkig was Savador er nog niet, anders had hij Ryan misschien gehoord. Ze keek naar Romeo's been, die er inderdaad alles behalve lekker uitzag. Ze keek naar Ryan, geschokt. 'Ik heb een plan. We pakken de eerste beste shuttle naar Cassia of zo en huren daar een woning,' zei Avalana grijnzend. Ze keek naar Ryan. Ze gaf hem een kus op zijn mond en knuffelde hem. 'Ik ben blij dat je heel terug gekomen bent,' zei ze en ze keek hem aan. Ze keek of Savador of iemand anders niet in de buurt was en keek of Romeo nog steeds bewusteloos was. Ze keek toen ondeugend naar Ryan. 'Ik zal straks alle plekjes waar je je pijn hebt gedaan maar eens een lekkere massage geven,' fluisterde ze in Ryans oor, zodat niemand hun kon horen. Toen ze Ryans ogen ontmoette, gaf ze hem een vette knipoog. Ze had nu al zin om dit gedoe achter hun te laten en gewoon weg te gaan. Maar dan zou die creep erachter komen en kreeg Ryan nog eens straf. Avalana keek naar Ryan. Ze wou hem zo ongelooflijk graag meenemen, een weekendje uit. Een weekendje met hun tweeën, zonder Romeo of Savador, die dat konden verpesten. Dromerig keek ze voor zich uit. Ze kreeg rode blosjes op haar wangen bij het idee dat ze alleen was met Ryan. Alleen in een woning. Dat was pas een droom. Geen Savador, geen Romeo en vooral geen school, die vervelende verplichtingen opstelden waaraan je je dan weer moest houden. Alleen Ryan en zij.

Het was donker. Donker en pijnlijk. De gesloten ogen van Romeo zaten met een lading vol zweet. Hij voelde zich tien kilo lichter. Hij kon zich ook niet echt meer herinneren wat er voor gebeurd was. Hij voelde dat zijn hoofd langzaam uit de duisternis gehaald werd. Hij opende zijn ogen, iets wat een moeilijke last was. Hij keek naar zijn been. 'Oh gatver!' riep hij uit. Hij probeerde zijn gedachten een beetje te ordenen, voordat hij dadelijk de hele boel zou overgeven. Hij keek opzij. Hij zag een meisje met rond haar en een jongen met blond haar. De blonde jongen keek hem aan alsof hij hem wou vermoorden. Hij sloot zijn ogen even en schudde zijn hoofd. 'En jullie twee zijn?' vroeg hij. Hij kon zijn eigen naam niet eens meer herinneren op dit moment. Hij kon alleen de pijn in zijn been herinneren. Hij sloot zijn ogen en probeerde zichzelf te focussen op wat er voor zijn been zo was gebeurd was. Hij sloot zijn ogen en dacht diep na. Hij wist het niet. Hij keek opzij naar de jongen. Hij herkende hem niet. In ieder geval: nu nog niet. Was het familie? Een vriend? Hij herinnerde zich niks meer. Hij herinnerde zelfs vroeger niet. Hij wist alleen niet waar hij was. 'Lijkt wel alsof ik in een ziekenzaal ben of zo,' mompelde hij zachtjes en hij keek rond zich heen. Wat was dit voor een rotplaats!?

- Flut -

PROFILE MAGICIAN

» De ziekenzaal
» Toch maar naar de ziekenzaal.

Romeo naar ziekenzaal slepen

Romeo naar ziekenzaal slepen

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen