MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Cassia/Water Klas: I'm a Legendary Magician, I don't need a class Partner: If you can steal the heart of ice, then we talk...
Onderwerp: ~ Starshine Academy: The Secret of Magic ~ wo aug 03 2011, 10:38
Hallootjes!
Met toestemming van de admins, mocht ik een verhaaltje maken over Starshine Academy D: Daar ben is dus mee begonnen. Houd dit topic regelmatig in de gaten, abonneer je er desnoods op, ik plaats hier redelijk vaak edits als er een nieuw hoofdstuk is. Meld je desnoods op de site aan waarvan ik een linkje stuur waar ik het verhaal op zet, zodat je sneller op de hoogte blijft. Maar goed, eerst een omschrijving van het verhaal!
Omschrijving: Starshine Academy is een school waar veel magische dingen gebeuren. Leerlingen met magie gaan er naartoe, leren bij en kunnen met hun magie verschillende kanten uit. Of ze nu stagiaire, leraar of Legendarische Magiërs worden, met de magie van Starshine is alles mogelijk!
De zomervakantie is voorbij. Daisy besluit om naar Starshine te gaan. Eenmaal daar, gebeuren er dingen die ze niet voor mogelijk had kunnen houden. Ze wordt verliefd, maar is die persoon wel op haar? En wat doen die mannen in zwarte mantels eigenlijk in- en buiten de school? Wat houdt de school geheim?
- Omdat ik nu pas een goed idee heb voor Starshine-verhaal, plaats ik het opnieuw D: -
Laatst aangepast door Aura op wo aug 03 2011, 23:03; in totaal 1 keer bewerkt
Ephony Ere Oud-Lid
PROFILEReal Name : Elodie Posts : 2621
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Lucht magie. Klas: Mentorklas van sexy Saf :3 Partner: Sometimes your nearness takes my breath away, and all the things I want to say can't find my voice. Then, in silence, I can only hope my eyes will speak my heart. ♥
Onderwerp: Re: ~ Starshine Academy: The Secret of Magic ~ wo aug 03 2011, 10:41
Oeeeh, klinkt ineteressant! ;D
Ik ga hem zeker in de gaten houden Ben benieuwd hoe je het gaat doen met karakters enzeeuu
Aura
PROFILEPosts : 170
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Cassia/Water Klas: I'm a Legendary Magician, I don't need a class Partner: If you can steal the heart of ice, then we talk...
Onderwerp: Re: ~ Starshine Academy: The Secret of Magic ~ wo aug 03 2011, 11:33
Ik zucht als ik voor de shuttle sta die me naar mijn eindbestemming zou moeten brengen. Juist ja, ik heb besloten om naar Starshine Academy te gaan. Zij zijn de enige die meer antwoorden op mijn magie hebben. Nou ja, eigenlijk beheers ik er twee. Ik kan vuur-en watersturen, maar ben afkomstig van Razen, de vuurplaneet. Ik heb het helemaal in mijn eentje besloten om naar die school te gaan, geen ouders die me bijstonden. Die zijn dood. Hoe? Je komt het nog wel te weten. Misschien. Ooit. Vast wel een keertje. Wees gewoon niet zo nieuwsgierig, wil je?!
Maar goed, ik zal me dus eens voorstellen. Ik ben Daisy Flower - ja, ja, ik weet hoe toepasselijk mijn voornaam en mijn achternaam zijn, maar ik heb er ook niet voor gekozen - en ben zeventien jaar. Ik voel me eigenlijk nog redelijk jong. Maar als ik ook maar van iemand hoor dat ik al zeventien jaar ben, vind ik mezelf oud. En dan verwachten ze ook nog van mij dat ik me goed en netjes gedraag, mogen wij zeventienjarigen ook nog eens lollig doen, of is dat ook al verboden!?
Zoals je leest, heb ik dus enorm veel kritiek op de mensheid. Dus eigenlijk ook op mezelf. Want ja, als je de mensheid betrekt, betrek je jezelf ook en... God, wanneer stop ik nu eens met mijn gedachten? Ik zucht opnieuw. Maar goed, ik ben dus Daisy en start aan een nieuw avontuur, namelijk, Starshine!
~ First meet: 1.0 ~:
Daisy moest moeite doen om haar lach in te houden toen ze eenmaal de vrouw zag toen die haar de shuttle zou laten zien en haar van alles zou uitleggen. Ze leek nog wel het meest op de heks van Sneeuwwitje. Nee, zelfs nu was ze gewoon lelijker dan die heks. Om het maar even te omschrijven: ze had een pukkel op haar neus, waar waarschijnlijk best veel mee-eters in zouden zitten. Uit de pukkel op haar kin staken drie kleine, zwarte haartjes en haar grijze, lelijke haar, bestond uit een grote pak stro, dat in de een of andere stijl gekamd was waardoor zelfs een kapper de juiste haarscheiding niet meer zou kunnen vinden. Daisy grinnikte even. Dan was zij met haar lichte, roze haren, die tot in haar nek kwamen en haar gave huidje, nog redelijk knap vond ze. De stem van de vrouw was precies wat ze verwacht had: een beetje krakerig. Daisy's stem daarintegen was zacht, een melodieus melodietje die zelfs in de nacht alle mensen kon laten luisteren als ze wou. En nee, dat was geen magie. Volgens omstanders had ze dat van haar moeder. Ze slikte even toen ze aan haar moeder dacht. Ze schudde haar hoofd en probeerde te luisteren naar de heks, maar ergens had ze ook zo'n afkeer om naar Starshine te gaan. Wat als het nu tegen zou vallen? Daisy toonde haar onzekerheid nooit, maar het was er - net zoals bij elk ander mens die beweerde dat die geen onzekerheid voelde - toch wel. Ze zuchtte even. 'Ik denk dat ik het wel begrijp. Mocht ik trouwens op mijn hoofd vallen, bewusteloos raken en doodgaan, dan ben ik overal vanaf,'zei Daisy met een poeslieve glimlach. 'Huh?' vroeg de heks. Daisy haalde haar schouders op en stapte in. 'Raar kind,' mompelde de heks. 'Heks,' prevelde Daisy zachtjes.
Terwijl de sterren voorbij leken te flitsen - of wat het ook mocht zijn - keek Daisy uit het raam. Ze beet op haar lip. Dit ding ging sneller dan ze verwacht had. Om eerlijk te zijn, had ze ook totaal niet geluisterd naar de uitleg. Ze grinnikte even. Waarom zou ze naar de uitleg luisteren als ze toch wel zou weten dat ze sowieso aankwam op Starshine? Haar tijd verdoen aan uitleg, daar was haar leven nog te veel in de bloei voor. Ze was hier immers niet om voor machines te leren, maar om voor magie te leren. Ze slikte terwijl ze naar buiten keek. Ze haatte dit. Dat haar ouders vermoord waren, dat ze nu naar Starshine moest en vooral die onzekere gevoelens haatte ze. Zonder dat ze het merkte, dropen de tranen over haar wangen. 'Shit. Verrekt. Kak!' snauwde ze, waarna ze door haar tranen heen lachte. Je moest haar hier nu horen. Aan het schelden op haar tranen. Ze werd met de minuut gekker. Zo voelde het eigenlijk ook. En het ergste was: er was nu geen weg meer terug. Want de shuttle zou zo al landen. Ze slikte. Dit was het dan. Het moment waarvoor ze zoveel gevreesd aan. Maar eerst.. Ze drukte zo hard mogelijk. Een hard geluid ging door de shuttle. 'Nee! Die stinkt!' zei Daisy lachend. 'Ga open, ga open, ga open!' zei ze grijnzend tegen de deur. 'Ik had die scheet buiten moeten laten,' zei ze toen de deur na een minuutje nog niet openging. 'Waarom ga je niet open!' snauwde ze. 'Omdat je op het knopje aan de linkerkant van de deur van de shuttle moet drukken. Normaal hoor je dat bij de uitleg,' hoorde ze een stem van buiten zeggen. Daisy keek opzij en zag inderdaad een knopje. Ze drukte erop. 'Hoi,' zei iemand en ze keek die persoon recht aan.
~ First meet: 1.1 ~:
'Jaden!' (Klik) riep Daisy blij uit. Ze liet haar koffers staan en vloog Jaden rond de hals. Jaden begroef zijn neus in haar nek, zodat hij haar lekkere geur kon ruiken. 'Ik heb je gemist,' zei Daisy en ze keek Jaden lachend aan. 'Ik jou ook, gekkie!' 'Hoe wist je dat ik het was?' vroeg ze en ze keek Jaden aan. 'Nou, eerst wist ik het niet zeker, maar toen ik je gevloek hoorde, wist ik gewoon dat het mijn kleine Daisy was,' zei Jaden plagend en hij aaide over haar bol. Daisy lachte. Jaden was al haar beste vriend sinds ze samen op Razen High zaten. Zij was gepest geweest en Jaden was voor haar opgekomen. 'Ik wist niet dat je ook naar Starshine ging,' zei Daisy grijnzend. Nu Jaden er was, werd het vast een stuk leuker. 'Ik ook niet, maar het moest van mijn moeder. Ik kon mijn kleine zusje gewoon niet achterlaten, maar toen die me uiteindelijk ook dwong om te gaan, moest ik wel,' zei Jaden lachend. Daisy keek naar zijn bruine haren, die nog altijd in de leuke, Jaden-achtige stijl zaten. Ze grijnsde. Jaden droeg erg veel zorg voor zijn kleine zusje, Miranda. Iets wat Daisy erg schattig vond. Nog niet vaak genoeg was ze op bezoek geweest bij Jaden. Hij was haar beste vriend. Jaden sloeg zijn arm om haar schouders. 'Ik ben ook nog maar net aangekomen hoor, dus zo bekend vind ik het hier nog niet. Ik bleef stilstaan toen ik je shuttle hoorde,' zei hij grijnzend. 'Pak je koffers, dan gaan we onze etage opzoeken! Het blijkt dat het op planeet is ingedeeld,' zei Jaden en Daisy nam haar koffers.
Het interieur was ongelooflijk groot. Eerst kwam je in een gang, daarna kwam je in een gang met allemaal fakkels, waarna je een stenen trap tegenkwam. Ze grijnsde en liep door. 'Dames voor,' zei Jaden galant tegen Daisy. Daisy schoot in de lach. 'Zoals u wilt, mijn heer,' zei ze en ze boog een perfecte buiging, waarna ze de trappen opging. Als Jaden niet achter haar liep, was ze gevallen geweest. Omdat ze haar koffers omhoogtrok en daarbij gelijk een paar treden moest ontwijken met haar voet, verloor ze dikwijls haar evenwicht. Jaden legde dan zijn hand op haar rug om haar dat nodige zetje te geven. Ze keek achterom naar Jaden. 'Als jij er toch niet was,' zei ze dramatisch. Lachend schudde Jaden zijn hoofd. 'Zou het hier zijn?' vroeg Daisy en ze keek op. Ze schrok zo hard dat ze haar evenwicht verloor.
~ First meet: 1.2 ~:
Snel hield Jaden zijn handen achter Daisy's rug om haar op te vangen. Gelukkig kon Daisy grip krijgen met haar handen aan de muren. Er waren nu niet bepaald trapleuningen, iets wat verschrikkelijk onhandig was in hun geval. Jaden gromde zachtjes. 'Gaat het?' vroeg hij bezorgd aan Daisy, wiens lichaam hij verstijfd tegen zich voelde. 'Ja hoor,' zei ze en ze keek opnieuw omhoog. Jaden grinnikte. 'Leuk, gezet voor de nieuwkomers,' zei Daisy met een boze grimas. Voor haar stond een soort skelet, die rechtstreeks uit een biologisch centrum gekomen leek te zijn. 'Welnee joh, er is gewoon iemand gestorven en voor de grap hebben ze die bovenaan de trap gezet,' zei Jaden grijnzend. Bang keek Daisy achterom. 'Zou je denken?' vroeg ze geschrokken. Jaden dacht eerst dat ze het niet meende, maar toen ze zo bleef kijken, schudde hij ongelovig en lachend zijn hoofd. 'Jij gelooft ook alles!' grijnsde hij. Daisy zuchtte. 'Rotjoch,' zei ze, maar ze grinnikte wel.
Even later waren ze allebei op een zaal. Daisy rook. 'Aan de aftershave te kijken is dit jouw zaal,' zei Daisy met een vies gezicht. Dat werd nog maar een bevestigd toen een jongen in zijn naakte bovenlijf een kamer van rechts uitkwam, waarschijnlijk - volgens Daisy en Jaden dan toch het meest logische - de badkamer. De jongen keek Daisy recht aan en een aangename huivering ging door haar heen. De jongen knipoogde en blozend draaide Daisy zich om. 'Ik ga mijn zaal maar eens zoeken,' zei ze tegen Jaden. Die had het schouwspel voor zich met een opgetrokken wenkbrauw gekeken en knarste met zijn tanden toen hij de jongen nogmaals zag knipogen naar Daisy. Ja hoor, alsof ze het de eerste keer niet gezien had! Hij vermande zich. Hij trok zijn schouders op en liep zijn zaal verder binnen. Daisy had gelijk. Het rook inderdaad vet naar aftershave en hij had het gevoel dat het sterk van de jongen kwam. 'En wie ben jij?' vroeg de jongen en hij keek Jaden aan. 'Jaden Yuki, aangenaam,' zei Jaden en hij stak zijn hand uit. De jongen haalde zijn neus op en stak ook zijn hand uit, om vervolgens Jadens hand aan te nemen. 'Romeo Lagoon,' zei de jongen alleen. 'Wie was dat wie bij je was?' vroeg Romeo oprecht geïnteresseerd. Jaden draaide zich naar zijn bed toe - die hij daarnet officieel zijn bed genoemd had - en beet op de binnenkant van zijn wangen om geen vervelende opmerking naar de jongen te spugen. 'Daisy,' zei hij alleen.
Daisy zuchtte. Verdomme! Nu Jaden er niet bij was, was haar slaapzaal zoeken een stuk minder leuk geworden. Het was altijd lollig om met Jaden een slaapzaal te zoeken of iets anders wat ze niet meteen konden vinden. Jaden werd dan erg lollig en begon meteen duffe grapjes te maken die nergens op sloegen. Zoals over dat skelet, waar ze helaas dus waar ingetrapt had. Een aangename huivering drong door haar heen toen ze de knipoog van de jongen zich weer herinnerde. Een blos kwam op haar wangen en ze liep naar een kamer, waarvan ze vermoedde dat het een slaapzaal was. Ze smeet de deur open. Op de bank zaten een jongen en een meisje innig met elkaar te zoenen. Hun handen lagen onder elkaars kleren. Met een rode kop smeet Daisy de deur weer dicht. Dat was in elk geval niet haar slaapzaal. 'Heb je het al gevonden?' vroeg een stem achter haar. Haar hart sprong een paar sprongetjes. Ze draaide zich om en keek recht in de ogen van de jongen die ze net op de slaapzaal van Jaden gezien had. 'Eh... Nee,' bekende ze en ze glimlachte verlegen. 'Ik wijs je de weg wel,' zei hij liefjes en hij nam haar hand, waarna hij haar leidde naar haar slaapzaal. 'Volgens mij had ze het zelf ook wel kunnen vinden, Romeo,' klonk een stem achter haar en ze keek om. Ze zag Jaden, maar er was iets met zijn blik.
~ First meet: 1.3 ~:
'Is er iets, Jaden?' vroeg Daisy, die nu toch wel bang begon te worden van Jadens blik. Jaden haalde zijn schouders op, maar schudde algauw zijn hoofd toen hij de bezorgde en bange blik van Daisy zag. 'Nee, natuurlijk niet,' zei hij en hij kreeg zijn vriendelijke lach weer terug. 'Dus jij bent dus Romeo?' vroeg Daisy en ze keek opzij naar de jongen die haar op de een of andere manier vlinders in haar buik bezorgde. Ze kon er niks aan doen, maar steeds als ze naar hem keek, voelde zij zich speciaal. 'Ja, aangenaam, ik ben Romeo Lagoon,' zei hij en hij stak zijn hand uit. 'Daisy Flower,' zei Daisy en ze nam zijn hand aan. Ze wou haar hand weer terugtrekken, maar Romeo drukte er nog een kus op. Voor ze het wist, had ze een blos op haar wangen.
Ik kijk naar Daisy en dan naar Romeo. Ik kan die gast wel vermoorden. Ik ken zijn soort, want ik heb ze op Razen High al zo vaak gezien. En Daisy ook, als ze slim was en na zou denken. Maar nee, ze is helemaal betoverd door die Romeo. Ik voel dat ik jaloers ben, maar ik voel ook dat ik me zorgen maak om Daisy. Daisy is een kwetsbaar iemand, al zeker na de dood van haar ouders. Als die Romeo ook maar iets fout doet bij haar, dan zal ik het hem bezuren. Nijdig kijk ik hem van achteren aan. Shit, Daisy merkt mijn stemming op. Om het te maskeren, loop ik naar voren en pak Daisy bij de arm. 'Kom, we gaan een bed voor je uitzoeken,' zeg ik en ergens doe ik het ook om haar bij die slijmerd weg te halen. Ik ken zijn soort echt goed. Elke week een ander meisje, elke week een ander meisje die hij het het hof maakt en als ze iets niet deden wat hij wou, dan kregen ze slaag. Ja, daar zie ik Romeo wel voor aan. Maar dat gebeurt mooi niet bij mijn vriendin. Als die twee iets zouden krijgen, houd ik ze mooi in de gaten. Ik voel een steek door mijn hart gaan. Ik wil helemaal niet dat mijn vriendin bij die creep gaat staan of zo. Het liefst houd ik haar bij mij, dicht tegen me aan, zodat niemand haar nog van me af kan pakken. Ik kijk naar Romeo en richt mijn aandacht daarna op Daisy. Zij is veel en veel belangrijker dan loverboy Romeo achter me.
'Nou, Jaden, je bent er weer mooi bij, zie ik! Ik vroeg of dat bed beter is of dat bed,' zei Daisy en ze haalde haar hand voor zijn ogen weg, die ze een paar keer op en neer had laten schudden. Wat had Jaden toch? Sinds ze bij de slaapzalen waren, gedroeg hij zich abnormaal. Het maakte haar bang, heel bang zelfs. 'Sorry Dais, ik ben er gewoon niet bij,' zei hij sussend. Daisy nestelde haar hoofd even tegen zijn schouder. 'Geen zorgen, ik red me hier wel, hoor,' zei ze grijnzend en ze gaf Jaden een zachte aai over zijn wang, waarna ze kinderachtig op het bed sprong. 'Deze is van mij!' riep ze kinderachtig. Jaden keek achterom. Romeo was weg. Mooi zo.
Ik krijg een brede grijns over mijn gezicht. Die Jaden kan er echt niet tegen dat ik met zijn vriendin omga. Nu is het nog niet zo erg. Maar wacht maar. Als ik Daisy eenmaal in mijn macht heb, dan begint het genot voor mezelf pas echt. Daisy is helemaal van de kaart door mij en dat voelt erg goed. Ik weet dat ik macht over haar heb. Net zoals bij al die andere stumpers. Ik kom hier nu al drie jaar en niemand heeft me ooit betrapt. Als men er zou achter komen wat ik met die meiden doe. Ik grinnik. Ik ben Romeo Lagoon, ik maak elk meisje onveilig. De vorige, Eva, komt al niet meer naar Starshine en ik vermoed scherp dat dat door mij komt. Maar die Jaden, daar moet ik voor oppassen. Hij zou zo mijn plannen kunnen dwarsbomen. Eerst moet ik het vertrouwen van Daisy winnen, dan moet ik haar op mijn manier inpakken en dan begint het machtspelletje pas echt. Ze zal smeken, smeken dat ik van haar af blijf. Ik grijns. Ik ben echt zo vals als iets. Maar het leukste is, ik geniet er van! Mijn ogen gloeien even kwaadaardig. Wacht maar af, Daisy Flower. Nadat ik met je klaar ben, durf je jezelf niet eens meer te vertonen, zo bang ben je dan! Ik laat mijn kwaadaardige lach horen, maar zoals altijd, verslik ik mezelf weer en moet hoesten.
~ First meet: 1.4 ~:
'Had jij dat ook gehoord?' vroeg Daisy en ze keek opzij, terwijl ze angstvallig een paar stappen opzij richting Jaden had gedaan. Soms was ze gewoon echt een schijterd. Jaden had automatisch beschermend zijn arm rond Daisy geslagen toen hij zag dat ze bang was. Sinds de dood van haar ouders was Daisy steeds meer bang, had Jaden al wat eerder opgemerkt. Vroeger zou ze erom gelachen hebben als iemand een beetje duf proberend kwaardaardig te zijn, maar nu werd ze er zo bang als iets van. 'Het is al goed,' suste Jaden en om zijn woorden kracht bij te zetten, aaide hij zachtjes over Daisy's arm. 'Het was gewoon iemand die grappig probeerde te zijn,' zei hij en hij kreeg een grimas. Hij had sterk het gevoel dat het Romeo was geweest met een of andere gedachte of een plannetje in zijn hoofd. Romeo was immers de enige op de etage geweest. 'Volgens mij was het Romeo,' zei Jaden. Daisy maakte zich lachend los van Jaden. 'Ja hoor, Jaden. En spoken kunnen vliegen,' zei Daisy lachend. 'Die kunnen dat echt, hoor,' zei Jaden met een grijns, die Daisy's gevoel voor ongeloof maar liet varen. Hij zou het vast fout hebben, toch? Hij slikte. Hij wist het met die Romeo eigenlijk niet zo heel goed. Hij vond gewoon dat die gast niet te vertrouwen was, maar Daisy leek daar heel anders over na te denken. Ja, die leek gewoon ingepakt te zijn door Romeo. Hij zuchtte en keek opzij. Daisy leek zich echt van geen kwaad bewust te zijn, maar Jaden had al de hele tijd het gevoel dat iets met Romeo niet klopte. Of was het gewoon zijn jaloezie?
'Hoe vind je dit bij me staan?' vroeg Daisy en ze draaide zich om. Ze had een wit jurkje aan. Bij Jaden kleedde zij zich gewoon om. Jaden kleedde zich ook bij haar altijd om. Zoveel was er nu ook weer niet nieuw aan haar of Jadens lichaam. Tenslotte hadden ze vroeger, toen ze elf of zo waren, ook al eens bij elkaar in bad gezeten. Ja, dat was dus echt zo. Eigenlijk loog ze als ze zei dat ze hem kende van Razen High. Ze kende hem al van veel vroeger. Hij woonde namelijk bij haar in de straat. Ze waren zo'n beetje samen opgegroeid, maar leerden elkaar pas ècht kennen op Razen High, daarom zei Daisy ook vaker dat ze Jaden ontmoet had op Razen High. Ze keek hem grijnzend aan. Jaden leek wel betoverd te zijn door haar nieuwe look. 'Hé, dromerd!' zei ze lachend en ze tikte op zijn voorhoofd. Jaden schudde zijn hoofd. 'Je ziet er prachtig uit, net zoals vijf minuten geleden,' zei hij sarcastisch. Daisy was zich nu al een uur aan het verkleden. 'Zullen we naar de aula gaan?' vroeg Jaden en hij keek naar Daisy. Daisy draaide zich onzeker naar hem toe. 'Ja, maar weet je zeker dat mijn benen hier niet bleek onderuit komen?' vroeg ze. Jaden stond op. Hij keek haar aan. Ze was zo mooi... Hij knipperde even met zijn ogen en floot toen. 'Je ziet er sexy uit,' zei hij grijnzend, maar Daisy kon zien dat hij het meende. Ze grijnsde en knuffelde hem. 'You're the best!' zei ze lachend. 'Weet ik toch,' zei Jaden arrogant, wat hem een klap tegen zijn schouder opleverde. 'Dat deed pijn!' zei hij zielig. 'Ach arme jongen!' zei Daisy, waarna ze hard wegrende.
~ First meet: 1.5 ~:
Onderweg greep Jaden met zijn armen Daisy, zodat die gillend de lucht in geslingerd werd. Lachend hing ze nu over de schouder van Jaden. 'Jaden Yuki, als je me nu niet loslaat, laat ik een scheet recht in je gezicht!' dreigde ze lachend. Jaden leek er echter niet van de onder de indruk. 'Sorry darling, ik denk niet dat dat mijn interesse wekt,' zei Jaden lachend. Daisy zuchtte en liet het er maar bij zitten. Jaden zou haar toch niet loslaten. Ze liet haar hoofd hangen tegen zijn rug en hield haar handen zachtjes op zijn rug, alsof hij van porselein was. 'Hoofd intrekken, we naderen een muur!' zei Jaden en Daisy trok haar hoofd in. Met dat ze Jaden hoorde lachen, wist ze dat het een grap was. 'Pestkop!' zei ze lachend. 'Jaden, ik voel me hierdoor erg misselijk, wil je me alsjeblieft in een andere houding nemen?' vroeg Daisy lachend. Jaden grijnsde, liet Daisy van zijn schouder zakken en hield haar toen in de bruidsmode. Hij liep de trap af en keek naar Daisy, die haar ogen sloot en haar hoofd tegen zijn borstkas nestelde. 'Lekker ligt dit, zeg. Jij bent vanaf nu mijn persoonlijk bedje,' zei Daisy. Natuurlijk was het maar voor de grap, maar Jaden vond het eigenlijk helemaal niet erg om dat te moeten doen. Hij zou Daisy zo lang in zijn armen willen dragen als ze wou. Zelfs na een uur of als hij kramp kreeg in zijn schouders, zou hij haar nog niet willen loslaten. 'Ik zou het zo voor je doen,' gaf Jaden toe en Daisy grijnsde. Ze opende één oog en keek naar Jaden. Bij hem voelde zij zich pas echt veilig. Ze vond het schattig dat Jaden toezicht had op haar en Romeo. Waarschijnlijk had Jaden zijn broederlijke gevoelens ook voor haar. Ze nestelde zich dichter tegen hem aan en liet een tevreden geluidje horen. 'Ligt mevrouw lekker?' vroeg Jaden bekakt. 'Zeker,' antwoordde Daisy lachend. Ze stiekem naar Jaden, naar zijn pukkel-loze gezicht. Ze slikte even.
'Volgens mij moet het hier zijn,' zei Jaden en hij liet Daisy expres een beetje losser. Met een gilletje sloeg die haar armen om Jadens nek. Jaden grijnsde en zette haar voorzichtig neer. 'Etter,' vond Daisy en Jaden lachte opnieuw. Zijn lach bevroor toen hij Romeo in de verte zag zitten. Natuurlijk had Romeo hun ook weer opgemerkt. Jaden knarste zijn tanden toen Daisy's blik op Romeo bleef hangen. Die knipoogde en wenkte haar. 'Zullen we bij hem gaan zitten?' vroeg Daisy. Alsof hij een steek in zijn hart kreeg, keek Daisy opzij. Hoe kon ze nu zo betoverd zijn door die gast? Hij moest wel snel zijn, want als het aan die Romeo lag, zou het zo aan zijn tussen Romeo en Daisy. Hij knarste zijn tanden toen hij daaraan dacht. Hij kon het Daisy niet aandoen om haar van Romeo te weerhouden. Misschien moest hij gewoon bij hun in de buurt blijven. Niks zeggen, maar gewoon in de buurt blijven. Hij greep Daisy's hand. 'Daisy, ik vertrouw hem niet,' biechtte hij eerlijk op.
Daisy keek op naar Jaden. Meende hij dit nou? Vertrouwde hij Romeo niet? Maar waarom niet? Romeo had toch niks gedaan? Ze legde haar warme hand op de zijne en keek Jaden langdurig aan. 'Luister, Jaden, jij mag hem misschien niet, maar ik wil. Respecteer dat alsjeblieft. Het is lief van je dat je me wilt beschermen, maar ooit ga ik eens op eigen voeten moeten staan,' zei ze glimlachend. 'Maar..' begon Jaden. 'Genoeg,' zei ze en ze keek hem even aan. Daarna draaide zij zich kordaat om en liep naar Romeo toe. Jaden vloekte zachtjes. Daisy was nog geen dag hier en ze glipte al langzaam uit zijn handen in de klauwen van Romeo.
~ Going wrong: 1.0 ~:
[i]Ik kijk opzij en zie Daisy op me aflopen. Ik kan een brede grijns niet meer onderdrukken. Dat wicht is echt nog dommer dan ik dacht. Ze trapt er zo in. Ze vindt me leuk, dat kan ik gewoon zien. Ik heb geen zin meer om alles langzaam op te bouwen. Als die Jaden er niet bij was, had ik haar ter plekke op haar mond gezoend. Maar ik zal haar dus - met die creep erbij - moeten uitvragen. Ik wil hem wel op zijn tanden zien knarsen terwijl ik zijn vriendinnetje mee uitvraag en hij haar niet kan stoppen om te gaan. En als we eenmaal daar zijn, bij Oak's Field, pak ik haar in. En dan kan de fun pas echt beginnen, voor mij dan. Ik krijg een nog bredere grijns als ik denk aan de macht die ik straks over haar zou krijgen. Mensen vinden mij ziek in mijn hoofd als ze dit horen, maar de werkelijkheid is dat ik gewoon mijn fun zelf bezorg en dat die mensjes zelf hun genot maar moeten zoeken. Ik grijns breed en verman me als ik Daisy bij me zie.
'Aan wat was je aan het denken?' vroeg Daisy lachend en Romeo keek haar aan. 'Aan jou,' zei hij en hij had een lichte blos op zijn wangen. Jaden keek de andere kant op om Romeo zijn lol niet te gunnen. Hij wist zeker dat Romeo iets van plan was en zo gauw hij wist wat Romeo van plan was, kon hij Daisy waarschuwen. Alhoewel... Hij keek naar Daisy, die stralend bij Romeo ging zitten. Als Daisy hem nu nog maar geloofde. Jaden zuchtte zachtjes en ging zitten. Hij keek opzij naar Romeo en Daisy, die met elkaar aan het lachen waren. Hij voelde zich een beetje een buitenstaander. Maar hij ging Daisy niet verliezen aan die creep. 'Dais,' fluisterde Jaden zachtjes en Daisy keek opzij, glimlachend. Of Romeo er nu was of niet, Jaden bleef haar beste vriend en hij bleef altijd op de eerste plaats staan. Maar waarom deed hij zo gek? Waarom kon hij Romeo niet accepteren zoals zij wel deed? Romeo was een schatje! 'Ja?' vroeg ze fluisterend en grinnikte. Jaden kreeg een brede grijns. 'Zullen we wat te eten halen? De avond begint al langzaam te komen en ik heb best honger,' zei Jaden. Zo, creep, begin hier maar eens iets tegen. Daisy kiest toch voor mij. Ik sta bij haar op de eerste plaats, net zoals zij dat doet bij mij. En inderdaad, Jaden kreeg gelijk. 'Ja, kom!' zei Daisy lachend en ze stond op. Romeo's blik verhardde naar Jaden toe, net op het moment dat Daisy zich naar hem draaide. Haar ademhaling stokte.
~ Going wrong: 1.1 ~:
Verbaasd volgde Daisy Romeo's blik. Het viel niet te ontkennen: Romeo had de pik op Jaden. En Jaden had de pik op Romeo. Ze zuchtte. Ging dit allemaal om haar? Ergens vond ze het wel schattig dat de twee zo in bezorgdheid over haar waren. Of zou Jaden toch gelijk hebben? dacht ze en ze schudde gelijk haar hoofd. Kom op, zoiets zou Romeo toch nooit doen? Hij was toch wel te vertrouwen? Opeens wist ze het allemaal niet zo heel zeker meer. Het kwam dankzij Jaden dat ze begon te twijfelen, maar ook dankzij de blikken die Romeo op Jaden wierp. Beschermend ging ze een beetje voor Jaden staan. 'Is er iets?' vroeg haar eerst zo vriendelijke stem, nu erg fel. Romeo's blik leek weer te verzachten en hij schudde zijn hoofd. 'Ik dacht gewoon aan iets,' zei hij afwezig. Daisy knikte alleen maar en trok Jaden mee, die over zijn schouder keek naar Romeo. Romeo's blik verhardde weer en Jadens blik ook. Nu wist Jaden het zeker: Romeo was iets van plan met Daisy. 'Ben je van hem geschrokken?' vroeg Jaden zachtjes aan Daisy. Daisy kruiste haar armen voor haar borsten en keek naar Jaden. 'Een beetje,' piepte ze zachtjes. Jaden sloeg zijn arm om haar heen. 'Ben je bang?' vroeg Jaden. 'Ja,' antwoordde Daisy. Ze was bang. Vreselijk bang, zelfs. Dat Jaden gelijk had en dat ze ergens ingetrapt was. Ze kon nu niet meer terug. Of was het onzin? Was Romeo echt te vertrouwen? Liet ze zich alleen maar opfokken door Jaden? Maar Jaden loog nooit tegen haar. Jaden was er voor haar en zij voor hem. Jaden zou echt niet liegen omdat hij iemand niet mocht, eerder om haar te beschermen. Maar waarom zou hij haar willen beschermen als er niets was? Want Romeo...
Toen ze achterom keek, zag ze die felle blik van Romeo nog steeds naar Jaden gericht. Het zorgde ervoor dat ze het warm en ijskoud tegelijk kreeg. 'Ik... Ik voel me niet zo lekker, Jaden,' zei ze zachtjes. Jaden keek opzij. 'Wil je naar bed?' vroeg hij en hij keek haar bezorgd aan. 'Nee, het gaat denk ik wel,' zei ze en ze keek verward voor zich uit. Jaden merkte haar stemming op. 'Als het te veel wordt voor je, dan zeg je het maar tegen me en dan breng ik je naar boven,' zei Jaden zachtjes. 'Misschien moet ik even gaan zitten,' mompelde ze en Jaden knikte. 'Ik haal wel wat de eten voor ons. Misschien ben je moe van de reis en ligt het daaraan,' zei hij tegen haar. Ze knikte. Ze begon terug te lopen richting Romeo. Toen ze zijn blik zag, wist ze het opeens niet meer zo zeker. Was Romeo echt wel wie Jaden dacht dat hij was?
Ik kijk woedend naar die Jaden. Als Jaden denkt dat hij Daisy kan beschermen van mijn plannen, dan heeft hij het mooi mis. Ik weet hoe ik mijn prooi te pakken krijg en als ze het me nu niet makkelijk maken, dan doe ik het voor mezelf! Als ik Daisy op me af zie lopen en Jaden zie omdraaien, trek ik een wenkbrauw op. Dit wordt nu wel heel makkelijk. Mijn grijns wordt breder. Des te beter. De hel mag nu beginnen. Ik wacht netjes totdat Daisy zit. Nu moet ik mijn slag slaan!
'Daisy?' vroeg Romeo en Daisy keek hem aan, als teken dat ze luisterde. Voor Romeo een makkelijk toneeltje om te spelen, krabde hij verlegen over zijn achterhoofd, wat Daisy opnieuw liet twijfelen over haar gevoelens. 'Wil je met me uit? Morgen?' vroeg Romeo. Iets in zijn blik had iets wat erop wees dat hij geen afwijzing duldde. Daisy slikte even en klakte met haar tong tegen haar gehemelte. Ze keek opzij naar Jaden, die nog steeds in de rij stond. Alsof hij kon voelen dat ze keek, draaide hij zich om. Hij stak aarzelend zijn duim omhoog en keek vragend. Daisy knikte en beantwoordde zijn duim met haar duim. Jaden hoefde het niet eens te weten. 'Ja, ik zou graag met je uit willen,' zei ze. In haar stem klonk aarzeling. Geen weg meer terug! dacht Romeo tevreden.
~ Going wrong: 1.2 ~:
Toen Jaden terugkwam, zag hij dat Daisy alleen nog maar bleker was geworden. Romeo zat er rustig bij, maar Jaden kon een lichte grijns ontdekken. Hij schrok. Wat was er toch met Daisy? En waarom grijnsde Romeo zo? Romeo stond op. 'Ik ga ook maar eens wat te eten halen,' zei hij, met een berispende blik op de twee borden van Jaden. Jaden gromde. 'Sorry, ik ken je nog niet goed genoeg om ook iets voor je mee te brengen. Je had het ook gewoon kunnen vragen aan me,' zei Jaden en hij keek fel in de ogen van Romeo. 'Zou je het dan alsnog meegenomen hebben?' spotte Romeo. 'Waarschijnlijk,' zei Jaden. 'Niet,' maakte Romeo zijn zin af. 'Precies.' Romeo mompelde wat en liep door. Jaden legde zijn hand op Daisy's hand. Daisy leek op te schrikken. 'Wat heeft hij gezegd of gedaan bij je?' vroeg Jaden bezorgd. Daisy schudde haar hoofd. 'Niks hoor,' zei ze, maar haar stem klonk niet oprecht, klonk aarzelend en niet eerlijk. 'Daisy?' vroeg Jaden langzaam. 'Er is niks. Geloof me,' zei Daisy en ze keek Jaden rustig aan, waarna ze haar eigen koude hand op de zijne legde. 'Oké. Hier is ons eten. Spaghetti!' zei Jaden, om de boel een beetje op te vrolijken. 'Jummie!' zei Daisy, blij dat ze zich ergens anders op kon richten. Ze begon snel te eten en dacht al aan het afspraakje van morgen. Ergens vond ze het leuk om met Romeo uit te gaan, maar ergens vond ze het vreselijk om tegen Jaden te liegen. Ze wist hoe zeer hij dit haatte. En daarbij, ze wist niet zeker of ze Romeo kon vertrouwen. Eerst had Romeo haar zo betoverd, maar dankzij Jadens woorden schudde iets haar helemaal wakker. En dat iets, maakte haar erg bang. Ze voelde gewoon dat ze bleek werd.
Even later kwam Romeo terug. Een grijns kwam op zijn gezicht toen hij Daisy's bleke gezicht zag. Hij had het meisje nu al in zijn macht, maar ze wou niet toegeven aan zichzelf dat hij slecht was. Jaden zou haar opgestookt kunnen hebben. Die Jaden! Die moest uit de weg geruimd worden! Hij keek opzij. Hij zou Jaden straks op de jongensslaapzaal een waarschuwing kunnen geven. Direct dacht hij door hoe stom dat zou zijn. Dan zou Jaden het natuurlijk tegen Daisy zeggen. En Daisy liet zich nu al beïnvloeden. Maar niets hield Romeo nu nog tegen. Die waarschuwing ging Jaden krijgen en snel! Als Jaden een man was, hield hij zijn mond wel! Romeo grijnsde kwaadaardig.
~ Going wrong: 1.3 ~:
Daisy voelde de blikken van Romeo en Jaden in zich prikken, maar ook argwanend naar elkaar kijken. Ze snapte het niet. Waarom zouden die twee jongens elkaar haten? Om haar? Ze zou zich eigenlijk gevleid moeten voelen, maar dat deed ze niet. Ze voelde zich alleen maar verschrikkelijk misselijk door Romeo. Maar waarom niet met Jaden? Jaden was eigenlijk diegene die ervoor gezorgd had dat ze anders over Romeo ging denken. Ze was zo verward. Eerst had ze gedacht dat Romeo echt om haar gaf, maar nu Jaden zo sprak en ze Romeo's blik gezien had, had ze geen idee meer of het wel waar was. Ze zuchtte en keek naar haar spaghetti. Ze had nu al geen trek meer. Jaden legde zijn vork en mes neer. 'Ik breng je naar boven,' zei hij beslist. 'Hoeft niet,' bracht Daisy er zwak tegenin. Het klonk echt als een vreselijk, niet-gemeend, zwak argument en dat vond Jaden blijkbaar ook, want hij schudde zijn hoofd en stond op. 'Kom,' zei Jaden. Zijn stem klonk dwingend en Daisy bracht er dan ook niks tegenin. Ze zou zo alleen maar Jadens koppigheid opwekken en nog vermoeider worden. 'Nou, Romeo, het was leuk om je als gezelschap erbij te hebben, maar zoals je hoort, we gaan,' zei Jaden en hij deed alsof hij vriendelijk was, maar als je goed keek, kon je de haat in zijn ogen zien glazen. Romeo keek hem boos aan. Weer voelde Daisy een steek door haar hart gaan. Nu was ze helemaal van de baan en voordat ze het wist, viel ze met haar hoofd tegen Jadens schouder aan, waarna ze in zijn schoot zakte met haar gezicht. De vermoeidheid was te groot geworden. 'Daisy?' vroeg Jaden. Hij keek bezorgd naar zijn vriendin.
Met Daisy in zijn armen, liep Jaden de trappen op. Nu het zo donker was, moest hij goed uitkijken waar hij liep. Hij liet in een hand een vlammetje branden, die voor hem uit vloog, waardoor hij genoeg zag om te kunnen weten waar hij liep. Hij keek richting Daisy. Wat was er met haar aan de hand dat haar zo van streek kon maken? Hij zou er in elk geval snel genoeg achter komen! Hij zuchtte van opluchting toen hij de gang zag waar hij moest zijn. Stel dat hij op een andere etage geraakt was, dan had hij Daisy niet meteen neer kunnen leggen in een bed. Daisy had warmte nodig. Hij opende de meisjesslaapzaal en checkte eerst of er toevallig geen meiden waren die zichzelf aan het verkleden waren. Hij legde Daisy neer in het bed en keek om zich heen. Hij ging op de rand van het bed zitten en aaide zachtjes over door haar haren. Hij hoorde een kreun en keek haar afwachtend aan.
~ Going wrong: 1.4 ~:
De kreun was inderdaad afkomstig van Daisy. Daisy opende haar ogen en keek Jaden aan. 'Jaden,' zei ze zachtjes, maar Jaden suste haar. Hij schoof wat dichterbij haar. Ze schoof opzij. 'Kom naast me liggen,' zei ze zwakjes. Gewillig liet Jaden zich naast haar zakken. Hij had al vaker gelegen naast Daisy. Meestal was dat als ze ziek was, of als ze zich verveelden en niks te doen hadden. Meestal verplaatste Daisy haar hoofd dan op zijn borstkas en streelde hij wat doelloos door haar haren. Dat was in dit geval ook zo. Met een zucht verplaatste Daisy haar hoofd op zijn borstkas en Jadens hand gleed gewillig naar haar hoofd, waarna hij zachtjes door haar haren begon te strelen. Daisy neuriede zachtjes een Raziaans liedje en Jaden volgde haar. Daisy sloot haar ogen. Jaden grinnikte, waardoor Daisy weer wakker schrok. 'Hé, ik moet straks ook nog naar mijn slaapzaal gaan,' zei Jaden plagend en Daisy lachte. Toen Jaden naar haar ogen keek, zag hij sporen van tranen. 'Daisy!' zei hij geschrokken en hij sloeg zijn armen rond haar heen en drukte haar tegen zich aan. Zachtjes huilde Daisy. 'Kun je me niet gewoon vertellen wat er aan de hand is met die Romeo? Of tussen jou en Romeo?' vroeg Jaden smekend en hij keek naar Daisy. 'Er is niks, ik beloof het je. Ik weet niet wat ik voor hem moet voelen,' gaf Daisy toe. Over het afspraakje die ze morgen zou hebben met Romeo, zei ze niks. Jaden zou haar alleen maar achtervolgen. En ze kon heus wel voor zichzelf zorgen. Jaden zuchtte zachtjes. 'Er is meer hè?' vroeg hij. Ja, ja Jaden, er is meer! riep haar hoofd. Help me, alsjeblieft! Voor het te laat is! schreeuwde het stemmetje in haar hoofd smekend, maar zonder genade drong Daisy dat stemmetje ver naar achteren, zodat het geen grip over haar zou nemen en Jaden daadwerkelijk ook zou verwittigen. 'Het gaat wel weer,' mompelde ze en ze zuchtte even. 'Dat beantwoordt mijn vraag niet,' merkte Jaden droog op. 'Droogkloot,' mompelde Daisy en Jaden grinnikte. Hij ontspande zich weer. Hij hoefde zich nergens zorgen om te maken, Daisy verborg heus niks voor hem. Toch?
De deur van de meidenslaapzaal klapte open en even later verschenen een stuk of twintig meiden. 'Oh shit,' zei Jaden lachend en Daisy schoot ook in de lach. Het was ook echt hij weer om de tijd te vergeten. En Daisy wist dat die meiden zouden komen dus zij zou hem expres hier gehouden hebben. 'Wacht maar meisje, morgen pak ik je terug,' zei Jaden lachend. Daisy grijnsde. 'Kom maar op!' zei ze lachend en ze aaide Jaden zachtjes over zijn borstkas, wat een aangename huivering door hem liet gaan. Hij negeerde het. Hij kwam overeind. Protesterend kreunde Daisy. 'Nee! Blijf liggen! Je kunt me niet alleen laten met hun,' zei ze dramatisch. 'Nou, dankjewel, hoor!' snauwde een meisje haar toe, maar aan de lach op haar gezicht te zien, meende ze er niks van. 'Dag darling,' zei Jaden overdreven en hij drukte een kus op Daisy's hoofd. De kus brandde op Daisy's hoofd en Daisy grijnsde even. 'Dag sweetheart,' zei ze lachend. Hij zwaaide en liep de zaal uit. Met een zucht liet zij zich weer terug zakken. 'Is hij je vriendje?' vroeg een meisje grijnzend. 'Beste vriend,' verbeterde Daisy, maar wel met een blos. 'Zal wel,' zei het meisje opnieuw en Daisy lachte, maar ze kon niet nalaten dat ze het er warm van kreeg en dat ze rode wangen had.
Jaden rekte zich uit. Hij was de helft van zijn zaal nog niet tegengekomen onderweg. Die zouden zo wel komen, niet dan? Het duurde altijd wel even voordat jongens gingen slapen of echt naar hun zalen gingen. Maar hij was doodop. Hij opende de zaal. Het was akelig koud en donker, dus maakte hij een vlammetje om het wat warmer te maken en laaide zijn innerlijke vlam op om hemzelf te verwarmen. Hij hoorde de deur dichtslaan en zijn vlammetje verdween. Hij hoorde dat iemand achter zich stond. Hij draaide zich om en zijn ogen sperden zich wijd open.
~ Going wrong: 1.5 ~:
Voordat de gestalte achter hem Jaden kon aanvallen, ontweek Jaden de aanval soepel. Hij greep de arm van zijn tegenstander en zette zijn knieën in de rug. De tegenstander viel op de grond. Het maanlicht scheen recht op het gezicht van Romeo. 'Romeo! Waarom verbaast me dat nu niks?' vroeg Jaden hijgend en sarcastisch. Romeo probeerde zich los te rukken, maar het ging niet. Jaden mocht er misschien niet echt zo uitzien, maar hij was verschrikkelijk sterk en had veel grip. Met zijn knie drukte Jaden hem nog meer tegen de grond, zodat zijn buik - die toch al best mager was - hard tegen de grond knelde, waardoor een kreun ontsnapte bij Romeo. Uit zijn mond droop een klein straaltje bloed, doordat hij met zijn lippen tegen de grond geslagen was. 'Wat moet je van me?' vroeg Romeo in paniek. 'De vraag is, stumper, wat moet jij van mij? Waarom wacht je me zo op in de duisternis? Spreek op, want ik duld geen verkeerde of gelogen antwoorden!' snauwde Jaden hem toe en om zijn woorden kracht bij te zetten, drukte hij zijn knie sterker in Romeo's rug. 'Ik kom je vertellen dat ik morgen uitga met Daisy!' Jadens grip verslapte. Romeo maakte hier gebruik van, maar voordat Romeo ook maar iets kwam doen, wikkelde een draak van vuur zich rond hun heen. Jadens ogen leken zelf wel vuur te zijn. Hij drukte Romeo dichter tegen de grond, die in paniek begon te raken van zijn positie en van Jadens vuurdraak. 'Ik mag voor je hopen dat je niks met haar uithaalt! Ik weet je te vinden,' snauwde Jaden. 'Je wist het niet. Ze heeft je het niet verteld?' vroeg Romeo en ondanks zijn nogal pijnlijke positie, kreeg hij een brede grijns op zijn gezicht. 'Ze is bang. Bang voor jou. En dat ga je niet misbruiken. Ik weet je te vinden, Romeo!' schreeuwde Jaden boos. Op dat moment vloog de deur van de zaal open en het licht ging aan. Schreeuwende jongens kwamen naar binnen, juichend omdat ze in de meidenzaal hadden kunnen gluren. Toen ze Jaden en Romeo op de grond zagen liggen, keken ze allemaal verbaasd. Jaden duwde zijn knie tegen Romeo's rug om zich omhoog te trekken aan een jongen zijn hand. 'Bedankt,' zei hij en hij keerde Romeo de rug toe. 'Uitkijken met Romeo,' fluisterde de jongen hem toe. Jaden keek hem verbaasd aan. 'Waarom?' vroeg hij. 'Hij is gevaarlijker dan hij lijkt. Vooral bij de meisjes is hij populair,' zei de jongen zacht, bang dat Romeo hem zou kunnen horen. 'Geloof me, al die informatie die jij me nu geeft, weet ik al,' zei Jaden glimlachend. 'Maar toch bedankt, maat!' zei hij en hij bokste zijn vuist tegen de vuist van de jongen. 'Hoe heet je?' vroeg Jaden, oprecht geïnteresseerd. 'Jaydon is de naam,' zei de jongen met zwarte haren. 'Ik heet Jaden. Spreek je bijna hetzelfde uit,' grinnikte Jaden. Het licht knipte uit en Jaden ging een bed onder Jaydon liggen. Romeo lag aan het einde van de zaal, ver van hem verwijderd. Hij hoorde Romeo zachtjes hijgen van zijn aanval. Jaden sloot zijn ogen en viel - met de rustgevende ademhalingen van de andere jongens om hem heen - in slaap.
~ No way back: 1.0 ~:
Zuchtend stond Daisy voor haar kleerkast. Ze dacht aan Jaden. Eigenlijk, als ze heel eerlijk moest zijn, zou het voor meer vlinders in haar buik zorgen als Jaden haar zou uitvragen. Ze wist dat ze hun vriendschap niet mocht verpesten met zulke praat. Ze moest zich focussen op Romeo. Ze was niet gek op Romeo. Ze was uit de betovering verbroken. Maar ze kon misschien beter doen wat Romeo wou, om dingen niet erger te maken. Ze zuchtte. Wat als Romeo haar straks zou zoenen? Ze voelde afkeer in zich opkomen. Wat als Jaden haar zou zoenen? Ze voelde vlinders in haar buik en sloot genietend haar ogen. Nee, ze mocht er niet aan denken! Ze zuchtte even en hield haar jurk voor de spiegel. Ja, dit kon er wel mee door. Rustig begon zij zich te verkleden. 'Here we go,' zei Daisy zachtjes en ze ging naar beneden. Ze had haar pumps maar aangetrokken, had niet geweten wat ze anders moest aan doen. Als Romeo haar zou zoenen, zou ze het zeker niet aanmaken. Ze kon het uitstellen zodat Romeo zelf het initiatief zou nemen. En tot de tijd zou ze iets kunnen bedenken om hem af te wimpelen. Het liefst zou ze nu naar Jadens zaal gaan - Jaden lag namelijk nog te ronken, de slaapkop! - en hem vertellen wat er aan de hand was, zoals hij er zoals gewoonlijk een stokje voor kon steken om haar te beschermen. Maar het werd tijd dat ze eens groot werd. Ze kon zijn hulp niet meer oproepen. Jaden zou haar uitlachen. Nee, ze moest nu voor zichzelf zorgen. Ze moest, als het haar te veel werd met Romeo, hem zelf afwimpelen. Ze had immers zelf gisteren 'ja' gezegd, dus het was haar schuld dat ze hier nu mee opgescheept zat. Ze haalde diep adem en begon te lopen richting de trap.
Romeo keek via de trap omhoog. Hij grijnsde. Ze had zich mooi gekleed, dus dat was al een goed teken. Daisy was heus niet zo stom om zich te laten beïnvloeden door die Jaden. Hij wou echter liever geen plannen meer verzinnen om Jaden tegen de grond te krijgen. Jaden had hem gisteren goed te pakken gehad. Het leek wel alsof dat joch op les voor een of andere vechtsport zat of zo. Jeetje, hij kon zichzelf echt goed verdedigen. Romeo focuste zich op Daisy. Ze leek wel een soort godin, zoals ze de trap af kwam lopen. Hij boog zich en pakte haar hand. 'Hallo, prachtige dame,' zei hij charmant en hij drukte een kus op haar hand. Hij zag haar glimlachen en grijnsde. Hij had haar verleid. Alweer. Arme Jaden. Hij zou niet weten wat hem zou overkomen. Als Romeo klaar was met Daisy, zou ze zelfs te bang zijn om Jaden nog aan te spreken. Ze zou zelfs te bang zijn om nog één jongen in haar leven aan te spreken!
~ No way back: 1.1:
Zo gemaakt mogelijk als dat ze de kracht erin kon zetten, glimlachte Daisy naar Romeo. Romeo pakte haar hand en drukte een kus op haar wang. Daisy moest moeite doen om haar hand niet terug te trekken, haar hoofd van hem weg trekken en hem in zijn gezicht te slaan. Hiermee maak ik dingen alleen maar erger dacht ze en ze keek naar Romeo. Nog steeds - deze keer krampachtig - probeerde ze de glimlach op haar gezicht te behouden. Het was moeilijk, maar met een beetje acteren zou het wel lukken. 'Zullen we gaan?' vroeg Romeo liefjes en Daisy knikte. Ze beet op haar wang. Ze wou eigenlijk helemaal niet mee. Ze wou naar boven rennen, de deur van Jadens slaapzaal open smijten, de kijkende blikken negeren en haar hoofd begraven tegen Jadens borst en zachtjes uithuilen. Hoe kon ze zo roekeloos zijn door vanaf het begin al voor Romeo te vallen? Ze slikte en keek Romeo aan. 'Dan gaan we maar,' zei hij, me een lichte knipoog waarvan Daisy de rillingen kreeg. Wat als Romeo meer van dit uitje verwachtte dan zij? Met zijn hand op haar rug geleidde Romeo haar naar de uitgang van de school. Tot nu toe ging alles zoals gepland. En vanavond ging de verdoemenis van haar leven gebeuren. Niks rustig opstarten, meteen hard to go. Hij had al bij Eva gezien dat als hij het rustig op startte, hij alleen maar meer ontevreden werd en zijn lichaam meer snakte naar de macht die hij zou krijgen over Daisy. Hij snakte er nu al half naar. Hij suste zijn lichaam. Straks, straks zou het zo ver zijn. Maar eerst moest hij voor het zachte werk gaan en dat was haar inpakken. En dat zou zo snel mogelijk worden.
Jaden schoot overeind. Waar was Romeo? Jaydon lag boven hem - wonderbaarlijk - nog steeds te ronken. 'Hé, Jaydon!' zei Jaden en hij sloeg met zijn vuist tegen de onderkant van Jaydons bed, zodat Jaydon de trillingen wel moest voelen. 'Huh? Wat?' vroeg Jaydon en hij keek een beetje geïrriteerd naar Jaden. 'Sorry maat,' verontschuldigde Jaden zich, met de handen in de lucht. 'Wat is er?' vroeg Jaydon, nu bezorgd kijkend. 'Waar is Romeo?' vroeg Jaden. Jaydon zakte terug in zijn bed. 'Maak je maar daarvoor wakker?' vroeg Jaydon, een beetje boos. 'Antwoord liever op mijn vraag.' Door de dwingende toon wist Jaydon dat het dringend was. 'Ik heb hem een uurtje geleden zien gaan douchen en daarna is hij vertrokken,' zei Jaydon. 'Shit!' zei Jaden. Hij kon nu alleen maar hopen dat alles goed zou gaan met Daisy. Hij zou haar wel gewoon opwachten. Daisy deed geen dingen tegen haar zin, wel dan?
~ No way back: 1.2:
Dichtbij Daisy liep Romeo met haar door de straten van Oak's Field. 'Het is een prachtige dag. Wat zullen we eens gaan doen?' vroeg Romeo aan Daisy. Die keek hem twijfelend aan. Ze had eigenlijk geen idee. Een plek waar veel mensen waren, dat leek haar het beste. 'Laten we een ijsje gaan halen,' stelde ze voor en Romeo knikte. Niets was immers romantischer dan een wandeling in het park. Hij grijnsde vals. Daisy koos steeds de juiste plek uit voor zijn plannen. Hij legde zijn arm losjes rond haar schouder. Hij voelde dat Daisy schrok en verstijfde. Hij aaide kalmerend over haar arm. Daisy probeerde zich te ontspannen, wat deels ging. Hopelijk had Romeo niks door. Romeo leek inderdaad niks door te hebben toen hij gewoon verder liep. Zachtjes en opgelucht zuchtte Daisy voorzichtig. Maar ze was er nog niet. Nog lang niet, zelfs. Ze keek opzij naar Romeo, die niks van haar twijfelende gevoelens leek te merken. Of het misschien niet wilde merken. Ze ging maar voor het eerste, aangezien ze vermoedde dat een type als Romeo echt zijn mond niet hield als hem iets niet aanstond. Ze keek schuin opzij, net op het moment dat Romeo dat ook deed. Ze zag blosjes op zijn wangen komen en grijnsde even bemoedigend. Ze zou eigenlijk actrice moeten worden, zoals ze hier speelde dat ze het leuk vond om bij Romeo te zijn. Zogenaamd.
In de ijsco was het gelukkig erg druk. Mensen - vooral vrouwen met kinderen - liepen in en uit de winkel, met allemaal een ijsje in hun hand. Eigenlijk voelde Daisy zich bijna te zwak en te misselijk om een ijsje te nemen, maar Romeo zou iets vermoeden als ze nu zou opgeven. En dat was dan wel weer het laatste wat ze zou willen. Ze keek op naar Romeo. 'Voor mij een ijsje pistache,' zei ze, terwijl ze net deed alsof ze de smaken bekeek. Romeo pakte een ijsje met chocoladesmaak. Toen Romeo een lik nam, keek hij opzij. 'Het smaakt net zo zoet zoals ik me inprent om jou lippen te kussen, Daisy,' zei hij en Daisy voelde zichzelf nog meer verstijven. Om het te maskeren, glimlachte ze voorzichtig en likte over haar ijsje. Ze slikte voorzichtig. Ze begon maar een kant op te lopen en Romeo volgde algauw.
Toen ze een eindje gelopen waren door het park, zag ze een bankje. Haar ijsje was al half op en die van Romeo ook al. Ze slikte. Ze wou dat ze twee of drie bolletjes had genomen. Dan had ze dit moment misschien even kunnen uitstellen. Ze slikte opnieuw en ging zitten. Romeo wierp een blik opzij. Om haar de indruk te laten geven dat hij echt verliefd en verlegen in haar buurt was, keek hij blozend - tenminste, hij zorgde dankzij zijn innerlijke vuur ervoor dat hij het zo warm had dat hij rood werd - opzij naar de grond. Daisy keek ook opzij, maar eerder om zijn blik nog een keer te kunnen mijden. Haar ijsje was nu helemaal op en die van Romeo ook. Ze merkte vanuit haar ooghoeken dat Romeo op haar af kwam, maar haar ogen wouden nauwelijks geloven wat ze zag. Met een wijsvinger draaide Romeo haar hoofd naar de zijne. Hij drukte vervolgens zijn lippen op de hare. I'm kissed by the Devil himself...
~ No way back: 1.3 ~:
Zuchtend en vol ongeduld tikte Jaden met zijn punt van zijn schoen op de vloer. Jaydon keek hem geïrriteerd aan. 'Doe nu toch eens rustig, man! Ze komt heus wel terug en dan zal je zien dat er niks gebeurd is. Zoals je zelf al een paar minuten geleden zei: Daisy trapt heus niet in zeven sloten tegelijk.' Jaden keek op naar Jaydon. Ergens geloofde hij wel wat zijn vriend zei - hij had het immers zelf gezegd - maar het zat hem niet lekker dat ze nu al de halve middag weg waren. Romeo zou vast iets hebben gedaan bij haar waardoor ze langer bleven. Hij voelde een krachtige vlam in zich opwaaien als hij eraan dacht dat Romeo Daisy wel eens gekust zou hebben. En Daisy dan, die helemaal van de kaart was en helemaal niet wist wat ze moest denken van Romeo's handelingen. Arme Daisy... Jaden voelde medelijden voor zijn beste vriendin opkomen. Hij zuchtte en keek op de klok. 'Ik geef ze een uur,' zei hij genadeloos en Jaydon zuchtte. 'En wat wil je dan doen? Naar ze opzoek gaan? Je weet niet eens waar ze zijn!' Jaden keek Jaydon aan. 'In Oak's Field,' zei hij beslist. 'Oak's Field is groot, Jaden. Het is een onbegonnen zoektocht als je daarnaartoe gaat,' zei Jaydon hoofdschuddend. Jaden knarste geërgerd met zijn tanden. 'Heb nu toch eens niet de hele tijd gelijk!' snauwde hij zijn vriend toe, maar hij schoot zelf wel in de lach.
Daisy trok haar hoofd terug en keek Romeo aan. Hij had haar opnieuw gekust, deze keer al voor de zesde keer. Ongewillig liet zij zich er steeds in meevoeren. Jaden... Alleen Jaden drong maar door haar gedachten. Steeds als Romeo haar kuste, verscheen Jaden in haar hoof en bonkte haar hart luider dan het ooit gedaan zou kunnen hebben bij Romeo. Romeo kreunde zachtjes en Daisy sperde haar ogen wijd open. Ze voelde Romeo's tong in haar mond. Ze voelde zich half misselijk worden en moest moeite doen om niet over haar nek te gaan. Ergens smaakte Romeo's tong naar tabak en hij ging veel te ruw in haar mond tekeer. Ze moest bijna kokhalzen toen hij per ongeluk haar huig raakte. Snel trok ze haar hoofd achteruit, overladen met zweet en warmte, maar niet van genot, eerder van paniek. 'Laten we teruggaan,' stelde ze voor en Romeo knikte. Hij pakte haar hand. Zelfs zijn hand voelde ruw tegen haar huid...
~ No way back: 1.4:
Lucht! Alles wat ze nodig had, was lucht! Zo snel als ze kon, liet probeerde ze Romeo af te schudden. Dit lukte echter niet. Hij trok haar naar zich toe. Zijn ruwe tong kwam in zijn mond en begon weer een woedend spelletje waarbij hij haar huig op een haar mistte. Ze trok haar hoofd terug. 'Ik ga me even omkleden. Ik ga kapot op deze pumps,' zei Daisy zo vriendelijk mogelijk. Romeo knikte, liet haar los en liep weg. Daisy kon de valse grijns op zijn gezicht niet zien.
Ze trilt helemaal door mijn kus. Dat moet ook. Vanavond zal ze nog meer trillen. En die Jaden, die Jaden komt lekker niks te weten. Daisy zal afstandelijk tegen hem doen en bang voor mij zijn en zo heb ik mijn grootste lol als ik Jaden op zijn tanden zie knarsen, alhoewel ik wel moet uitkijken voor zijn eventuele uitvallen tegen mij, want hij gaat me dan ook onherroepelijk terugpakken. Ik kijk om me heen en grijns. Als ik de aula inkom, zie ik Jaden zitten, met dat groentje van een Jaydon naast zich. Hoe oud is dat joch? Veertien? Hij eet als een zwijn. Alhoewel hij er niet zo uitziet. Jammer, anders had ik hem kunnen pesten. Maar ook hiermee moet ik opletten. Jaydon en Jaden lijken vrienden te zijn. Ik herhaal de avond van gisteren weer door mijn hoofd en slik. Nee, met Jaden moet ik oppassen. Maar tegen vanavond, tegen vanavond kan Jaden niks beginnen. Vanavond is Daisy van mij!
Jaden keek op. Hij zag Romeo zitten op een stoel. Daisy! 'Ik ben zo terug,' zei Jaden tegen Jaydon en hij begon een sprint te trekken richting de slaapzaal van Daisy. Hij stormde met twee trappen gelijk de trap op. Hij keek om zich heen en glipte toen de zaal van Daisy binnen. 'Dais!' riep hij. Hij hoorde geluiden uit de badkamer. Met een bang kloppend hart vond hij Daisy, op de grond. Ze had zichzelf boven de wc verplaatst en hield haar haren uit haar gezicht, terwijl ze overgaf. 'Daisy!' zei Jaden en hij rende op haar af. Hij nam het van haar over en pakte haar haren vast, terwijl Daisy overgaf. 'Je voelt je niet lekker,' zei Jaden. Daisy was te zwak om iets te zeggen en als ze iets wou zeggen, kwam een nieuwe lading braaksel uit haar mond. Toen ze klaar was, keek Jaden in het rond en pakte een emmer. 'Poets je tanden,' zei hij zacht, maar dwingend. Hij hielp Daisy overeind en hielp haar naar de wasbak. Daisy begon haar tanden te poetsen. Tot zijn grote schrik zag Jaden geen bleekheid of wallen die koorts aan konden duiden. Zou Romeo...? Woede kwam in zijn lichaam. 'Ah, dat voelt beter,' zei Daisy zwakjes. Ze viel voorover en Jaden ving haar op. 'Dankjewel, darling,' zei ze plagend. Hij grijnsde. Ze leek ook al veel beter. 'Denk je dat je vanavond kunt eten in de aula?' vroeg Jaden en hij keek naar Daisy. Die knikte. 'Wat is er gebeurd? Waar was je?' vroeg Jaden. 'Ik uh...' Ze sloeg haar ogen neer. 'Je was met Romeo uit,' zei Jaden voorzichtig. Ze keek hem verbaasd aan. 'Ik uh... Heb gisteravond een ervaring met Romeo gehad, hij heeft het me verteld,' zei Jaden en hij sloeg zijn ogen neer. Plots voelde hij dat Daisy hem rond de hals vloog. Hij legde zijn armen om haar rug heen, zodat ze zachtjes in zijn nek kon uithuilen. Hij keek haar aan en liet haar los. Hij wreef met zijn hand langs haar wang. 'Wat is er gebeurd?'
~ No way back: 1.5 ~:
Jaden keek in de betraande ogen van Daisy en hij klemde zijn tanden stijf op elkaar. Ze waren hier nog geen twee dagen en Daisy leek al verschrikkelijk verdrietig en bang. 'Heeft het met Romeo te maken?' gromde Jaden, waarvan Daisy schrok. Ze zou hem het liefst de waarheid willen vertellen, maar ze kon het niet. Ze kon niet vertellen hoeveel schrik ze voor Romeo had en al helemaal niet dat het dankzij zijn tongzoen was dat ze over haar nek gegaan was. 'Nee, het heeft niks met Romeo te maken. Ik heb gewoon stress voor de school, denk ik. Ik was op mijn afspraakje met Romeo en dacht er erg hard aan. Wat als ik nu niet bij je in de klas kom?' vroeg Daisy, snakkend naar de waarheid. Het was immers deels waar. Ze zou het liefst bij Jaden in de klas komen. Ze mistte hem verschrikkelijk. Ook als ze bij Romeo was kon ze gewoon aan niks anders denken. Jaden schoot in de lach en aaide Daisy liefkozend door haar haren. 'Maar meid toch! Daar hoef je toch helemaal niet mee vast te zitten? We hebben dezelfde kracht en dezelfde leeftijd, maar ik ga vanavond wel eens langs bij de hoofddirecteur,' grijnsde Jaden en hij gaf Daisy een aaitje. Ze was ook zo lief als ze zich zorgen maakte, eigenlijk om helemaal niks, maar dat was juist schattig aan haar. Hij keek haar grijnzend aan. 'Bent u nu uitgehuild?' vroeg Jaden en Daisy knikte. Ze pakte zijn hand en drukte haar zij tegen zijn zij. Dat deed ze wel vaker, maar nu voelde het meer speciaal. Zo mocht hij niet denken! Daisy was van Romeo. 'Hebben jullie gezoend?' vroeg Jaden plagend, alhoewel de vraag hem wel een steek in zijn hart bezorgde. 'Ja,' zei Daisy en ze keek naar de grond. Jaden peilde haar reactie. Ze leek helemaal niet zo blij als dat je na een kus moest zijn, immers toch niet na een kus van je droomprins. 'Was het vies?' vroeg Jaden lachend. Daisy grinnikte en knikte. 'Even wennen,' zei ze en ze lachte. Jaden lachte vrolijk mee, maar het klonk nog het meest als een boer met kiespijn.
'Daar heb je je vriendje,' zei Jaden en hij wees naar Romeo, die aan de tafel zat. 'Hij is mijn vriendje niet,' siste Daisy hem toe, bang dat Romeo het zou kunnen horen. 'Niet?' Daisy schudde haar hoofd. 'Het is nog niet officieel,' verzuchtte ze. En zo lang dat was, was het voor haar goed. Ze keek opzij naar Jaden. 'Ik kom zo ook eten, ik ga even naar de hoofddirecteur. Je weet waarom,' zei hij en hij knipoogde, waarna hij wegliep. Toen Daisy bij Romeo zat, wierp hij een blik over zijn schouder. Romeo kwam dichterbij om Daisy te zoenen, maar Daisy bewoog niet. Pas toen Romeo zo dichtbij was als maar kon, keek ze pas opzij en zoende ze hem even. Jaden keek voor zich. Vreemd.
Ik kijk naar Daisy. Ik vind dat zij zich vreemd gedraagt en ik heb het gevoel dat het met die vervelende Jaden te maken heeft. Zou dat joch haar weer met van alles en nog wat hebben opgestookt? Ik vraag het maar niet. Dadelijk wordt ze boos op mij. Ik vind ook dat ze er niet goed uitziet. Ik grijns. Dat wordt straks alleen maar erger. Ik lok haar straks weg. Ik zie Jaydon niet in de aula, dus die kan me in elk geval niet verlinken. Ik zie alleen een jongen met een krant voor zijn kop, zodat ik zijn gezicht niet zie en nog een paar mensjes. Ik kijk opzij naar Daisy, die niks door lijkt te hebben. Wacht maar af, Daisy. Vanavond wordt je ergste avond die je ooit hebt meegemaakt. Ik vind dat ik lang genoeg heb gewacht.
Laatst aangepast door Aura op do aug 04 2011, 21:39; in totaal 24 keer bewerkt
Master Savador
PROFILE Real Name : Saf Posts : 14626 Points : 0
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Dark // Fire Klas: Teacher FireMagic Partner: ♛ Seven Devils all around you
Onderwerp: Re: ~ Starshine Academy: The Secret of Magic ~ wo aug 03 2011, 15:42
MEEERR First meet 1.1 staat er btw nog niet op, of kijk ik verkeerd? ;o
Aura
PROFILEPosts : 170
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Cassia/Water Klas: I'm a Legendary Magician, I don't need a class Partner: If you can steal the heart of ice, then we talk...
Onderwerp: Re: ~ Starshine Academy: The Secret of Magic ~ wo aug 03 2011, 18:22
Inderdaad Saffie, ik was via Quizlet vergeten te activeren! Nu is-ie er wel! D: En weer een nieuw deeltje! D:
Master Sebastian
PROFILEPosts : 407
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Nova || Light Klas: || I teach Light Magic || Partner: || There Is No Longer Wrong Or Rightღ
Onderwerp: Re: ~ Starshine Academy: The Secret of Magic ~ wo aug 03 2011, 19:39
Leuk! :3 Ik ga het volgen :3
Aura
PROFILEPosts : 170
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Cassia/Water Klas: I'm a Legendary Magician, I don't need a class Partner: If you can steal the heart of ice, then we talk...
Onderwerp: Re: ~ Starshine Academy: The Secret of Magic ~ wo aug 03 2011, 19:41
De eerste zes delen van de eerste titel zijn al verschenen, straks komt de tweede titel! D: (Met titel bedoel ik First meet enzo...) Thanx dat je het gaat lezen! D: Ik hoop dat iedereen het leuk vindt! D:
KC
PROFILE Real Name : Margelique Posts : 322
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Dark Klas: ~ Partner: /
Onderwerp: Re: ~ Starshine Academy: The Secret of Magic ~ wo aug 03 2011, 21:36
Oeeehw
Leeeeeuuuuk Kga het Volgen,
Aura
PROFILEPosts : 170
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Cassia/Water Klas: I'm a Legendary Magician, I don't need a class Partner: If you can steal the heart of ice, then we talk...
Onderwerp: Re: ~ Starshine Academy: The Secret of Magic ~ wo aug 03 2011, 22:30
En weer een paar nieuwe deeltjes! D:
KC
PROFILE Real Name : Margelique Posts : 322
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Dark Klas: ~ Partner: /
Onderwerp: Re: ~ Starshine Academy: The Secret of Magic ~ wo aug 03 2011, 22:35
Wooooshj U bent wel vlug
UUUUUU, U klinkt leuk x'D
Aura
PROFILEPosts : 170
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Cassia/Water Klas: I'm a Legendary Magician, I don't need a class Partner: If you can steal the heart of ice, then we talk...
Onderwerp: Re: ~ Starshine Academy: The Secret of Magic ~ do aug 04 2011, 21:07
Zo. Een flinke nieuwe lading aan hoofdstukken. Speciaal omdat ik morgen tot morgenavond weg ben! D: Veel plezier met lezen! D:
Edit:
Ik heb een mededeling en een waarschuwing.
Mededeling: de tweede titel is afgewerkt, ik begin met de derde, dus nieuwe hoofdstukjes alom! D:
Waarschuwing: Als je niet kunt tegen grove handelingen, een poging tot aanranding en een hoop drama, raad ik je af om de volgende vijf hoofdstukken te lezen!
Aura
PROFILEPosts : 170
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Cassia/Water Klas: I'm a Legendary Magician, I don't need a class Partner: If you can steal the heart of ice, then we talk...
Onderwerp: Re: ~ Starshine Academy: The Secret of Magic ~ do aug 04 2011, 21:40
- Het andere bericht was te lang, ik kon daar geen nieuwe hoofdstukken meer posten. -
~ Please, Romeo, don't do this to me: 1.0 ~:
Nerveus, dat was de beste benaming voor wat Daisy werd van de blikken van Romeo. Ze zou nog even moeten wachten op Jaden voor het eten, maar Jaden zou het vast niet erg vinden als ze voor hun drieën al iets zou halen. 'Lust je ook iets te eten?' vroeg ze aan Romeo. Die keek haar aan en gaf haar een knipoog. 'Tuurlijk,' zei hij en Daisy nam die kans om weg te glippen. Fjuuw! Hier was ze in elk geval heel ven veilig voor Romeo's vieze kussen. Ze had net al boven de toilet gehangen omdat het echt een vieze smaak gaf in haar mond, de tong van Romeo. Zelfs eraan denken was gewoon erg vies. Ze zuchtte zachtjes. Ze wou dat ze net haar mond open bij Jaden had gedaan, dan hadden die kussen voorkomen worden. Alsof Jaden haar nog bij Romeo zou laten als ze vertelde wat ze werkelijk van hem vond. Nu Jaden er niet was, voelde het leeg, saai en angstig aan. Ze keek opzij naar de jongen met de krant. Ze had geen idee wie het kon zijn. Ze kon zijn zwarte haren zien pieken bovenuit de krant, maar dat was dan ook alles. De jongen hield zijn krant - alsof hij doorhad dat Daisy naar hem keek - iets hoger, zodat de zwarte plukjes verdwenen. Ze grijnsde. Deed haar denken aan een typische actie van Jaden. Ze was al eens eerder op een jongen verliefd geweest op Razen High en had daar haar eerste afspraakje mee gehad. Jaden was stiekem meegekomen - zonder dat zij of die jongen er iets van wisten - en was met een krantje achterop het bankje gaat zitten waar zij zaten. Toen de jongen wel erg betastend werd, had Jaden hem met de krant gemept en weggeduwd, waarna hij haar getroost had. Daisy voelde lichte vlinders in haar buik toen ze eraan dacht wat Jaden toen gedaan had.
Ik kijk opzij naar de jongen die naast me zit. Hij kijkt ook opzij en voor ik het eenmaal goed doorheb, kus ik hem. Ik merk de jongen met de krant achter ons helemaal niet op: alleen de jongen voor mij, Jack, bestaat nog. Opeens schuift zijn hand onder mijn shirt. Ik voel me verstijven en trek mezelf naar achteren, waardoor hij me teleurgesteld aankijkt. 'Jack, ik wil dit niet,' zeg ik en hij schuift dichterbij, waardoor ik bang word. 'Je wilt het wel. Eer dat ik aan je zit, vind je het wel lekker,' zegt Jack tegen mij, maar ik schud koppig mijn hoofd. 'Nee Jack, alsjeblieft!' smeek ik, als hij dichterbij komt. Op dat moment hoor ik iets klappen, zie ik een vurige draak rond Jack heen en rent Jack gillend - als een meisje, letterlijk! - weg. Verbaasd kijk ik opzij. 'Jaden!' zeg ik en van de stress begin ik te huilen. Hij slaat zijn arm om me heen en ik leg mijn hoofd tegen zijn schouder. Hij keek opzij en drukte een kus op haar hoofd. 'I love you, gekkie,' zei hij lachend. Ik vlei me dicht tegen Jaden aan. 'I love you to, my best friend,' zeg ik zachtjes en Jaden grinnikt.
Daisy glimlachte. Plots voelde ze twee handen tegen haar billen en met een kreetje draaide zij zich om. Ze keek recht in de ogen van Romeo, die haar liefjes aankeek. 'Was je aan het dromen?' Daisy knikte. 'Over mij?' Daisy knikte weer, wetend dat ze loog. Hij keek haar aan en iets in zijn blik leek veranderd. Gelukkig gaf de vrouw van de dienst een teken dat het eten klaar was en dat Daisy het kon ophalen. Glimlachend om deze uitweg, liep ze weer terug naar haar tafel. Romeo volgde haar, zijn blik alweer veranderd naar liefjes en leuk.
~ Please, Romeo, don't do this to me: 1.1 ~:
Rustig zat Daisy naast Romeo. Nou ja, rustig? Haar hart klopte, maar niet echt van opwinding om bij Romeo te zijn. Eerder bang dat hij nog zo'n actie deed. Ze vond het niet fijn. Romeo ging veel te snel. Gelukkig leek hij dit zelf ook door te hebben, anders zou hij het daarnet echt een tweede keer geprobeerd hebben. Dit zorgde weer voor een twijfeling. Was Romeo wel wie hij zei dat hij was? Of had ze het al die tijd fout? Ze zuchtte. Jaden bleef lang weg. 'Daisy?' vroeg Romeo plots en Daisy keek hem aan met haar twee wenkbrauwen in een vragende frons, wat aangaf dat ze luisterde. 'Wil je mee naar mijn zaal komen? Ik heb iets voor je gekocht en heb het daar laten liggen. Ik wou het eigenlijk aan je geven tijdens deze middag, maar ik was zo enthousiast om te gaan, dat ik het vergeten was,' zei Romeo en om het effect te vergroten, liet hij zijn hoofd zakken, sloeg zijn ogen neer en een lichte, gekleurde blos viel over zijn wangen. Daisy kreeg er automatisch zelf de blosjes van. Ze voelde een paar kriebels in haar buik, maar dat was het dan ook. Romeo kon nooit slecht zijn. Waarom zou ze anders een cadeautje - tenminste, ze vermoedde toch tenminste dat het datwas - krijgen? Ze knikte en stond op, om vervolgens Romeo te volgen, een weg uit de aula. De aula werd steeds meer vol met leerlingen, dus zouden er waarschijnlijk geen anderen zijn in de slaapzaal van Jaden en Romeo. Hoe zou het nu momenteel met Jaden gaan?
Lopend door de gangen keek Jaden om zich heen. Starshine was echt zo groot. Hij had geen idee waar hij moest zoeken, toen hij uiteindelijk een wel erg grote deur zag. Hij keek door de raam, die boven de deur was, naar binnen. Het was een klein kamertje, iets wat je van de grootte opzicht niks zou kunnen zeggen. Hij zuchtte. De duisternis omhulde het kamertje, maar hij zag wel een gedaante bewegen. Dat kon er in elk geval op wijzen dat er iemand binnen was. Jaden klopte aan.
De jongen met de krant liet zijn krant zakken toen Romeo en Daisy tevoorschijn kwamen. Paniekerig zocht de jongen in het rond naar zijn vriend. Romeo zou Daisy vast mee naar boven hebben genomen. Jaydon wilde er niet verder over nadenken wat er met Daisy zou gebeuren. Hij had zelf nu niet bepaald het lef om naar boven te stormen. Hij had het gesprek half gehoord. Romeo wou Daisy iets geven. Zenuwachtig wachtte Jaydon op Jaden. Altijd als hij Jaden in het heetst van de strijd nodig had, was die gozer er weer niet!
~ Please, Romeo, don't do this to me: 1.2 ~:
Daisy herkende de trappen die naar hun etage zou leiden. Romeo had dus geen grapje gemaakt en was inderdaad van plan om haar iets te geven. Het zou echt Romeo zijn om een grapje te maken en haar dan weer de weg terug laten lopen, alleen maar zodat ze Jaden misliep. Jaden en Romeo mochten elkaar nu niet bepaald, maar of dat door een innerlijk gevecht om haar ging, wist ze niet. Ergens zou ze het wel heel vleiend van Jaden vinden als hij echt zo bezorgd om haar was dat hij met Romeo vocht, alleen om haar te beschermen. Het zorgde voor vlinders en voor een gevoel die ze zelfs bij Romeo nog niet gehad had. Ze was verliefd geworden op Jaden. Jaden was ook zo lief voor haar en hij was enige die haar begreep. Maar het kon niet. Ze wou Jaden niet in gevaar brengen door het uit te maken met Romeo. Romeo zou Jaden alleen maar de schuld geven en als ze al een gevecht hadden om haar, zou dat gevecht alleen maar erger worden en zou Jaden straf krijgen of zo. Nee, dat kon ze niet maken! Dan zou ze wel de prijs moeten betalen en die tijd voorlopig bij Romeo moeten blijven, maar voor Jaden had ze alles over.
Ik kijk achterom naar Daisy. Ze is zo mooi. Maar ook zo kwetsbaar. Ik weet dat ze het type 'schrik' is, wat me trouwens erg veel opwinding en energie geeft om mijn daden door te zetten. Ik grijns vals als Daisy niet kijkt. Ik heb het gevoel dat ik erg veel macht over haar heb, dat niemand mij nu nog kan stoppen. Jaden is weg, naar een of andere hoofddirecteur of zo iets en ik heb Daisy voor mij alleen. Deur op slot, dan kan het feest pas echt beginnen. Ik doordenk al mijn plannen goed van te voren. Als Daisy nu mijn gedachten zou kunnen lezen, zou ze een smoes kunnen gebruiken om het uit te stellen. Maar ik ben Romeo Lagoon, ik krijg altijd mijn zin. Ik grijns breed. Zo breed, dat het bij Daisy opvalt. Ik grijns liefjes naar haar en voorzichtig grijnst ze terug. Dom wicht, scheld ik haar in mijn hoofd uit. Zo naïef. Zo makkelijk beïnvloedbaar. Ik grijns en loop door.
Jaydon knarste met zijn tanden. Waar bleef Jaden nu? Hij zou er allang moeten zijn! Of zou het zijn omdat Jaydon zelf zo ongeduldig was? Als hij zijn maatje niet op tijd kon waarschuwen, was het misschien te laat. Hij dacht aan Eva. Eva was de vorige vriendin van Romeo. En Eva was flink aan het huilen geweest, nadat ze weggeweest was met Romeo. Romeo had haar alleen maar meer weggeduwd dan hij al deed toen hij klaar met haar was, haar negerend. Zelfs Jaydon, die vriend van Eva geweest was, had haar niet kunnen kalmeren. Eva vertrouwde geen jongens meer. Jaydon slikte en wreef door zijn ogen. Kom op, Jaden!
~ Please, Romeo, don't do this to me: 1.3 ~:
Jaden liep zuchtend naar buiten. Welke dingen je ook zou kunnen zeggen van de hoofddirecteur, het was tenminste een oude vrek. Een krentenkakker, zoals Jaden dat noemde. Dat was eigenlijk hetzelfde als 'vrek', maar ach. Hij keek naar de papieren. Maar hij had in elk geval al twee roosters, een vakkenpakket en hij wist dat hij bij Daisy in de klas zat. Ergens gaf hem dat wel vlinders in zijn buik, maar hij moest het negeren. Daisy was verliefd op Romeo en Romeo op Daisy. Hij moest het niet tussen die twee dwarsbomen, ook al vond hij dat Daisy helemaal niet gelukkig leek met Romeo aan haar zijde. Hij zuchtte en keek naar de grond. Hij was dankzij Daisy erg verliefd op haar geworden. Hij kon er niks aan doen. Hij dacht elke dag aan haar en wilde elke minuut van de dag bij haar zijn. Het stak hem dan ook vreselijk in zijn hart toen hij hoorde dat Daisy verliefd was op Romeo en misschien vandaag wel officieel met hem verkering zou krijgen. Hij zuchtte even. Waarom treurde hij eigenlijk? Er waren genoeg andere leuke meisjes, toch? Hij zuchtte. Maar geen van hun was Daisy en dat stak hem wel.
Na een aantal trappen te hebben gelopen, stonden Daisy en Romeo eindelijk boven op de etage. 'Nou, ik hoop dat je iets leuks in petto voor me hebt, want ik ben kapot,' grijnsde Daisy. Oh, kleine Daisy, dat heb ik zeker. En het zal niet lang meer duren voordat je er kennis mee maakt! dacht Romeo en hij grijnsde breed. 'Natuurlijk, het is de moeite waard, prinses,' zei hij en hij opende de deur van zijn zaal. Nietsvermoedend liep Daisy naar binnen. Romeo grijnsde toen hij de deur achter zich sloot.
Ongeduldig zat Jaydon op zijn stoel heen en weer te wiebelen. Hij had geen tijd om Jaden nog van alles uit te leggen. Als Jaden nu niet kwam, dan zou alle hulp voor Daisy te laat komen en dan zou Daisy net zo'n emotioneel wrak worden als dat Eva geworden was. En Jaydon kon het weten. Voordat hij Diamond ontmoet had, had hij Eva erg leuk gevonden. Maar Eva had hem niet leuk gevonden. Jaydon was er een paar maanden kapot van geweest, zeker toen Eva zo bang en bot tegen hem deed en daarna had hij Diamond ontmoet. Jaydon glimlachte toen hij aan haar dacht en droomde weg. Hij zag Jaden dan ook niet binnenkomen.
~ Please, Romeo, don't do this to me: 1.4 [14+ ~ Lezen op eigen risico.:
Daisy keek argwanend om toen ze zag dat Romeo de knip omhaalde van de deurslot. Ze deed een paar stappen achteruit, terwijl Romeo een paar stappen vooruit deed. Het licht was uit. Het enige licht wat scheen, was het heldere licht van de maan. Daisy slikte voorzichtig. Romeo kwam op haar af en kuste haar in haar hals. Daisy voelde haar ademhaling stokken. 'Je vindt het fijn,' merkte Romeo op. Daisy schudde krampachtig haar hoofd. 'Wel!' snauwde Romeo en hij sloeg tegen haar gezicht. De tranen in Daisy's ogen wonden hem alleen maar op. Hij duwde Daisy achteruit. Daisy voelde de tranen over haar wangen stromen. Ze was te zwak om iets tegen Romeo te doen. Romeo keek haar aan. 'Niet huilen. Je bent zo mooi,' zei hij, toen hij naar de lichte blauwe plek kreeg die zijn vlakke hand had achtergelaten. Daisy jammerde zachtjes toen Romeo haar achteruit duwde, op het bed. Hij legde zijn hand onderaan haar shirt en kroop onder haar shirt door. Daisy huilde. 'Niet doen, Romeo!' zei ze zachtjes. Romeo suste haar zachtjes. Daisy had haar jurk verwisseld voor een jeans en een shirt waarvan de mouwen tot onderaan haar schouders kwamen, omdat ze dat toch iets fijner vond zitten. Nu dankte zij zichzelf er alleen maar om dat ze die verandering gedaan had. Romeo kuste in haar hals. Daisy kneep haar ogen stijf dicht. Straks zou die pijn voorbij zijn, misschien moest ze Romeo nu laten begaan. 'Nee, houd op, Romeo!' kreunde ze van de pijn toen Romeo zijn knieën tegen haar dijen zette om haar tegen het bed te houden. Ja hoor, alsof ze zou kunnen ontsnappen met zo'n olifant op haar! Alsof Romeo haar gedachten kon lezen, sloeg hij haar in haar gezicht. 'Zwijg,' snauwde hij. Zijn stem klonk helemaal niet meer zoals eerst. Ze was er ingetrapt. Ze had naar Jaden moeten luisteren en gisteren alleen met Jaden in de aula moeten zitten, dan had ze dit gedoe nu niet. Ze hoorde iets scheuren. Pas toen ze blootgesteld werd aan de koude, merkte ze pas dat het haar shirt geweest was. Romeo legde zijn neus op haar buik en begon een wel lijkende eindeloze kus naar boven toe.
Toen Jaden voor Jaydon kwam te zitten, keek Jaydon pas uiteindelijk op. Zijn gedachten waren van Diamond meteen naar Jaden waarschuwen gegaan. 'Jaden!' bracht hij hijgend uit, alsof hij de marathon gelopen had. Jaden keek hem lachend aan. 'Ook leuk dat je blij bent om me te zien. Ik zit bij Daisy in de klas. Helaas ben jij een kleuter van veertien en zit je niet bij ons in de klas, volgende keer beter. Maar je zit vast wel bij Diamond,' knipoogde Jaden, alles plagend bedoeld. 'Luister naar me! Daisy is in gevaar!' zei Jaydon en hij keek Jaden aan met grote ogen. Jaden grinnikte. 'En waarom?' 'Omdat ze een kwartier geleden met Romeo naar boven is gegaan,' zei Jaydon. 'Nou en? Dat kon toch ook gewoon zijn om haar iets te laten zien?' Jadens stem klonk onvast en bezorgd. Snel begon Jaydon over Eva uit te leggen, hoe ze eruit gezien had nadat die ook met Romeo 'even' mee naar boven gegaan was. Jaden sprong op en sprintte weg.
~ Please, Romeo, don't do this to me: 1.5 ~ [14+ ~ Lezen op eigen risico.:
Daisy voelde zich half misselijk worden toen ze Romeo van genot hoorde kreunen. Ze hadden beiden alleen nog een broek aan. Hij had Daisy's bovenstukje weggesmeten, dat nu ergens in de kamer lag. Hij masseerde en kneep in de delen van haar bovenlijf en kreunde opnieuw. Daisy voelde de tranen over haar wangen stromen. Dit was niet de bedoeling geweest van het samenzijn van Romeo. 'Jaden!' schreeuwde ze, maar haar schreeuw werd half gesmoord toen Romeo zijn hand op haar mond drukte. Ze voelde opnieuw een - al van de zoveelste - klap tegen haar wang en snikte zachtjes. 'Stil maar, Daisy. Het zal pijnloos gaan. Hoop ik voor jou toch,' zei Romeo en hij grijnsde kwaadaardig. Daisy begon wild met haar lichaam heen en weer te schudden, wat haar nog meer klappen zelfs een vuist tegen haar maag opleverde. Zwakjes bleef ze liggen, kreunend van de pijn. 'Ja, je vindt het fijn. Ik hoor je kreunen,' zei hij en hij keek naar haar bovenlijf. 'Kijk eens hoe fijn je lichaam het vindt,' zei hij zachtjes. Daisy kneep haar ogen dicht. Ze wou het niet zien. Haar lichaam vond het niet fijn. Ze rilde van afschuw. Alleen begreep Romeo dat niet. Of hij begreep het wel, maar plaagde haar hier gewoon mee. Romeo boog zich opnieuw voorover, met zijn hand nog steeds krachtig op haar mond gedrukt. Hij zoende en likte haar overal waar hij bij kon zachtjes.
Jaden had inmiddels de trappen naar zijn etage al bereikt. Hij rende met twee treden tegelijk naar boven. Als hij nu maar niet te laat was! Hij voelde spijt in zich opkomen. Als hij gebleven was waar hij was, dan had hij dit kunnen voorkomen. Hij twijfelde. De meisjeszaal was dicht, maar de jongenszaal ook. Hij voelde aan de meisjesslaapzaal. Die was gewoon open. Hij rende naar de woonkamer, maar ook daar was niemand. Toen hij aan de jongensslaapzaal voelde, voelde hij dat de deur op slot was. Hij werd ziedend. Met kracht zette hij zijn schouder tegen de deur en bonkte ertegen. Het lukte niet! Hij keek om zich heen. Hij frustreerde zich toen hij niks zag. 'Daisy!' riep hij. Hij luisterde, maar hoorde niks. Misschien waren ze hier wel helemaal niet. Dat geloofde hij niet. Dan zou de deur niet op slot zijn. Hij ademde diep in en trapte toen tegen de deur. Die vloog uit zijn hengels.
Jaden verstijfde toen hij Daisy zag liggen, met Romeo bovenop haar. Hij zag de hand van Romeo gedrukt tegen haar mond. Even stond Jaden daar verstijfd, waarna zijn vuur van draak als bescherming rond hem heen kwam. Hij begon te rennen richting Romeo. Voordat Romeo zich kon beschermen, trok hij Romeo van Daisy af en drukte hem op de grond. Romeo verzette zich echter. Met een trap in Jadens maag wist hij zich te bevrijden. Hij liep naar Daisy toe. 'Jaden!' schreeuwde die angstig. Jaden vergat zijn pijn. 'Rotzak!' schold hij en hij trapte Romeo terug in zijn maag en daarna tussen zijn benen. Romeo viel op de grond. Bezorgd keek Jaden naar Daisy. Als een zielig hoopje zat ze daar, zonder bovenkleding, trillend.
~ Take care of her: 1.0 ~:
'Daisy...' fluisterde Jaden zachtjes. Beschermend stak Daisy haar armen voor zich op, om klappen af te weren. Zachtjes legde Jaden zijn hand op haar arm, om die vervolgens naar beneden te trekken, zodat hij Daisy's gezicht kon zien en Daisy het zijne. Daisy kruiste haar armen voor haar borsten, maar daar keek Jaden niet eens naar. Hij legde zijn handen losjes op haar schouderbladen. Hij merkte dat haar lichaam schokte en hij merkte dat ze bang was om hem te omhelzen. 'Toe maar,' zei hij zachtjes en Daisy sloeg haar armen rond zijn nek. Ze begroef haar neus in zijn nek en huilde zachtjes. Kalmerend wreef Jaden over haar rug. 'Jaden!' hoorde hij Daisy angstig zeggen. Hij voelde haar verstijven en onmiddellijk liet hij haar los, waarna hij naar haar blik keek, die angstvallig op een punt achter hem gericht was. Jaden keek snel om. Romeo stond daar, met twee vuurbollen in zijn hand. Hij stuurde er een naar Jaden en een naar Daisy. Jaden liet een barrière van vuur voor Daisy en hem komen, waarmee Romeo's aanval afgeweerd werd. Jaden gromde en rende op Romeo af. Romeo sprong echter opzij en rende richting het raam, waar hij door sprong. Ze hoorden hem vallen en met een zachte plof neerkomen, waarna hij verdween. Jaden keek ter controle nog even uit het raam, maar hij was echt weg. 'Kom, we gaan een shirt voor je halen,' zei zachtjes hij tegen Daisy. Hij raapte haar BH op en gaf het aan haar. Trillend deed ze het bovenstukje aan en liep toen met Jaden mee. Omdat Jaden aan haar linkerkant stond en hij nogal groot was ten opzichte van haar, kon niemand die de trap op zou komen haar zien. Ze gingen naar binnen en trillerig haalde Daisy een shirt tevoorschijn. Ze keek Jaden bang aan. Dat was het moment waarop ze instortte. Jaden liep snel op haar af en sloeg beschermend zijn armen om haar heen. 'Ik ben zo stom geweest,' huilde ze. 'Sst, stil maar. Het is voorbij. Hij is weg,' suste Jaden haar, maar het was tevergeefs. 'Ik had al vanaf het begin naar je moeten luisteren, dan was dit voorkomen,' snikte ze. Jaden schudde zijn hoofd en wreef de tranen uit haar wangen toen ze hem eenmaal aankeek. 'Het is niet jou schuld, oké?' vroeg hij liefjes. Ze begroef haar gezicht in zijn nek. Jaden sloeg zijn armen om haar heen en aaide haar kalm.
Toen Daisy even later haar favoriete jurk had aangedaan, stond ze twijfelend in de badkamer. Jaden stond voor de deur, zodat er niemand zou kunnen binnenkomen. Romeo niet, geen jongens die gluurden. Jaden deed daar niet aan. Die kon ze tenminste vertrouwen. Ze opende de badkamer. Jaden draaide zich om en glimlachte haar bemoedigend toe. Snel keek Daisy om zich heen toen ze de kamer in wou stappen, alsof Romeo elk moment zou binnen kunnen komen. Ze voelde zich ergens ook wel vies. 'Ik ga me even douchen,' zei ze zachtjes en Jaden knikte en wilde de zaal uit gaan. 'Nee! Blijf, alsjeblieft,' zei Daisy paniekerig. Snel liep Jaden naar haar toe en omhelsde haar. 'Natuurlijk blijf ik bij je als je dat wilt.'
Even later was Daisy fris en schoon. Glimlachend - ze voelde zich al veel beter - stapte ze in de deuropening. 'Echt een plaatje,' zei Jaden voorzichtig plagend. Daisy grijnsde. Een huivering trok door haar heen toen ze het maanlicht zag op de bedden. Het zorgde ervoor dat ze dichter bij Jaden kwam staan. Ze gilde toen een van de schaduwen bewoog. Later kwam ze erachter dat het van de takken waren van de bomen, die zachtjes mee bewogen met de ruisende wind. Jaden sloeg beschermend zijn arm om haar heen. Daisy slikte haar tranen weg. 'Laten we gaan,' zei ze. 'We kunnen nog even naar beneden gaan in de aula. Daar zit een vriend van me, Jaydon heet hij,' zei Jaden voorzichtig. Daisy knikte. 'Lijkt me perfect,' zei ze glimlachend. Met de armen om elkaar heen liepen e naar beneden.
~ Take care of her: 1.1 ~:
'Jaydon, dit is Daisy, Daisy, dit is Jaydon,' stelde Jaden Daisy voor aan Jaydon. Jaydon stak zijn hand uit en Daisy deed dat met de hare. Ze schudden elkaars handen alsof ze een zakelijke overeenkomst hadden. Jaydon keek ongeïnteresseerd richting de deuropening van de aula, toen hij zijn hart tien keer sneller voelde kloppen. Daar zat ze. Het meisje waar hij al heel lang verliefd op was. Diamond... En waar hij verkering mee had! Hij keek Jaden en Daisy even verlegen aan en deed toen een hoofdknik richting Diamond. Jaden grijnsde breed en knikte toen. 'Ga maar naar haar toe,' vond ook Daisy, die steeds kleinere huiveringen kreeg bij elke schaduw die ze zag. Jaydon rende als een speer weg. Lachend keken Jaden en Daisy elkaar aan. Hun ogen bleven haken. Zelfs al was er nu een bom ontploft, niemand had hun ogen van elkaar af kunnen krijgen. Een huivering drong door Daisy. Deze keer zag Jaden het. 'Zullen we naar boven gaan?' vroeg hij bemoedigend. Daisy knikte. Ze stond op en toen ze omkeek, sloeg haar hart van angst een paar keer sneller. Daar, op een stoel, zat Romeo. Angstig sprong ze opzij, tegen Jaden aan. Jaden draaide zich razendsnel om en keek Romeo recht in de ogen aan. Die bleef hun alleen even aankeken en keek toen snel weg. Pas later kwamen Jaden en Daisy erachter dat het niet Romeo was, maar iemand die op hem geleken had. Zuchtend begon Jaden te lopen en trok Daisy mee.
Daisy liep even later aan de zijde van Jaden mee naar boven. Toen Jaden richting zijn zaal wou lopen, trok Daisy zachtjes aan zijn shirt en wenkte hem mee naar de woonkamer. Ze trok Jaden steeds verder mee, die zich uiteindelijk begon af te vragen wat Daisy toch wou. Pas toen hij een bed zag met een paar dekens, schoot het hem te binnen. 'Hoe heb je dit nu weer gevonden?' Toen hij opkeek, zag hij dat het een verscholen plekje was in een hoekje van de kamer. 'Gisteren heb ik dit gevonden. Ik was opzoek naar mijn armband en struikelde. Toen viel ik in deze ruimte en vond dit bed. Ik denk dat ik hier vanavond blijf slapen,' zei Daisy en ze keek naar het bed. 'Jij mag doen wat je wilt, maar ik...' 'Ik blijf bij je,' onderbrak Jaden haar glimlachend. 'Je denkt toch zeker niet dat ik je laat zitten hè?' vroeg hij grijnzend, waarna hij ging zitten en Daisy wenkte om naast zich te komen liggen.
~ Take care of her: 1.2 ~:
Daisy keek Jaden lachend aan en legde zich toen naast hem neer. Ze verlaagde zich tot aan zijn borstkas en legde daar haar hoofd op. Jaden sloeg zijn arm om haar heen en streelde zachtjes over haar arm, waarna hij naar de kamer keek die langzaam meer donker begon te worden. Het was dus al laat in de avond. Hij hoorde opeens een hoop geroep door de gangen en grinnikte. 'Volgens mij zijn onze genoten erbij gekomen, maar dan in de andere zalen,' zei Jaden lachend tegen Daisy, die grijnzend knikte. Opeens sloeg de deur met een klap open. Daisy schrok en schoof wat opzij tegen Jaden. Ze was toch soms ook een bangerik. Ze voelde dat Jaden zijn grip strakker rond haar maakte, vermoedelijk om haar te beschermen. Hij was ook zo lief. Ze voelde zich opeens slap worden. Ze vergat helemaal dat er iemand in de kamer was. Alleen Jaden en zij bestonden nog. Ze draaide haar lichaam naar hem toe, zodat ze hem recht aankeek. Hij keek haar verbaasd aan. Daisy drukte haar volle lippen zachtjes op de zachte lippen van Jaden.
Ik sper mijn ogen wijd open. Wat doet Daisy nu? Ze kust me! Ook echt een moment om iemand te zoenen als een of andere gek in de kamer rondloopt. Ik hoor vaag diegene die de kamer in kwam stormen de kamer weer uitgaan, waarna ik mijn armen om Daisy's rug sla en haar op me trek. Onze kus blijft eindeloos doorgaan. Ik sluit - net als Daisy - mijn ogen. Een heerlijk gevoel woedt in mijn binnenste. Een gevoel die ik voor geen goud zou willen missen. Ik heb lang op dit moment gewacht, heel stiekem. Ik snap dat gevoel toen Romeo haar zoende. Ik was jaloers. Plots voel ik Daisy's tong tegen mijn lippen. Ik heb geen idee hoe ik moet tongzoenen - naast een bang kusje op de wang van een meisje toen we verstoppertje op Razen High deden heb ik namelijk nog nooit gekust - en doe gewoon maar wat. Ik laat mijn tong rond de hare gaan. Eerst snel, daarna pas ik me aan haar tempo aan. Ondertussen streelt Daisy over mijn wang, waardoor ik week word. Hoe zou zij dit ervaren?
[i]Dit is geweldig! Ik ben blij dat ik me naar Jaden gedraaid heb. Nu weet hij eindelijk wat ik voor hem voel. Zijn beantwoording laat me in mijn innerlijke erg glunderen. Ik ben er trots op dat hij mij kust. Ik trek me alleen nog maar dichter tegen hem aan en voel zijn ribben tegen mijn buik drukken. Mijn been schuift over zijn been. Ik voel een koude windvlaag tegen mijn huid strijken, maar Jadens warme armen om me heen laten dat koude gevoel verdwijnen voor een warm, fijn gevoel. Dit is perfect! Mijn mond laat de zijne los en ik kijk hem aan.
~ Take care of her: 1.3 ~:
[color=grey]Jaden likte verbaasd over zijn onderlip. 'Wauw,' zei hij verbaasd en Daisy grinnikte. 'Dat was wel... fijn.' Grijnzend en over zijn achterhoofd wrijvend keek hij Daisy aan, die op zijn buik lag. Hij verlaagde zich een beetje, zodat Daisy's hoofd recht boven hem hing. 'Ik ben al langer verliefd op je,' zei Daisy zachtjes en ze wreef over Jadens wang. Jaden sloot zijn ogen bij haar aanraking en kon een ontspannende kreun onderdrukken. 'Ik ook op jou. Ik was jaloers toen je met dat joch omging,' bekende hij lachend. Daisy grijnsde en wreef over zijn hoofd. 'Wil je verkering?' fluisterde ze in Jadens oor. Jaden glunderde. 'Natuurlijk wil ik dat!' zei hij overtuigend en Daisy grinnikte, waarna ze haar lippen nog eens op de zijne drukte. Jaden draaide hun om, zodat hij bovenop Daisy lag en haar zoende. Hij keek naar Daisy's jurk, die een stuk dij bloot liet. Hij begon onwijs te blozen en blozend wees hij naar haar dij. 'Je jurk... Uh... Het laat een stuk bloos... Uh... Bloot,' hakkelde Jaden en Daisy grijnsde. Hij was ook zo lief. 'Weet ik,' zei ze uitdagend. Jaden trok zijn wenkbrauw op. Hij grinnikte. Hij trok de deken over hun heen en drukte een kus op Daisy's mond. Daarna rolde hij van Daisy af en trok de deken tot boven hun borst. 'En nu lekker gaan slapen,' beval hij plagend. 'Ja papa,' zei Daisy. 'Nog een nachtkusje?' vroeg hij smekend. Daisy lachte en drukte een kus op zijn mond.
Wild schudde Daisy heen en weer. Het zweet stond op haar voorhoofd en ze had niet door dat ze telkens tegen Jaden klapte, die wonder boven wonder gewoon doorsliep. Pas toen Daisy het op een gillen zette, schoot hij overeind. 'Wie? Wat? Hoe? Waar? Ik ben het niet!' zei hij. Hij keek opzij. 'Daisy,' zei hij zachtjes. Daisy was van schreeuwen naar huilen gegaan en ze kroop naar Jaden toe. Hij ging overeind zitten en zette haar op zijn schoot, waarna hij zijn kin op haar schouder legde. 'Een nare droom?' vroeg hij zachtjes en liefjes. 'Ja,' fluisterde Daisy met een snik. Ze huilde opnieuw en keek naar Jaden, naar zijn chocoladebruine ogen en zijn lieve grijns.
[/grey]
Laatst aangepast door Aura op ma aug 08 2011, 19:24; in totaal 7 keer bewerkt
Ralph .
PROFILEReal Name : Margelique c; Posts : 162
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Licht Klas: ~ Partner: My heart still belongs to the one who left me..
Onderwerp: Re: ~ Starshine Academy: The Secret of Magic ~ do aug 04 2011, 22:36
Wooooshj! Jaydon staat erin
Aura
PROFILEPosts : 170
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Cassia/Water Klas: I'm a Legendary Magician, I don't need a class Partner: If you can steal the heart of ice, then we talk...
Onderwerp: Re: ~ Starshine Academy: The Secret of Magic ~ do aug 04 2011, 22:38
Update!
~ De vierde titel is afgelopen. ~ De vijfde titel zal morgen pas gepost worden, wegens het sparen van ideeën. ~ Er zijn zes nieuwe hoofdstukken in totaal gepost. ~ De derde titel is van de eerste post geschreden wegens dat het limiet te laag was. ~ Al 26 hoofdstukken!
Met toestemming t van Savador!
@Jaydon: Of course! Dat is wel het minste wat ik kan doen als ik tot september niet RPG... :O Als je wilt, kan ik een stukje over jou en Diamond schrijven in het verhaal, cute cute D:
KC
PROFILE Real Name : Margelique Posts : 322
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Dark Klas: ~ Partner: /
Onderwerp: Re: ~ Starshine Academy: The Secret of Magic ~ do aug 04 2011, 22:44
Jaaaaaah
Aura
PROFILEPosts : 170
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Cassia/Water Klas: I'm a Legendary Magician, I don't need a class Partner: If you can steal the heart of ice, then we talk...
Onderwerp: Re: ~ Starshine Academy: The Secret of Magic ~ ma aug 08 2011, 19:24
Drie nieuwe hoofdstukken! Sorry dat het zo lang duurde! Ik ga proberen elke dag een hoofdstukje te schrijven D:
Yusei .
PROFILEPosts : 466
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Razen/Fire - Shadra/Dark Klas: Zesde klas Partner: If you can recist my funny side inside of me and a lot of thoughts, then we can talk, my dear. But if you don't... Then your just not the ''right'' one for me, I'm sorry...
Onderwerp: Re: ~ Starshine Academy: The Secret of Magic ~ do aug 11 2011, 14:43
~ Take care of her: 1.4 ~:
Jaden verstevigde zijn greep en ging nog rechter zitten, waarmee Daisy meer op zijn schoot getrokken werd. 'Het is nu goed. Je bent veilig,' suste hij zachtjes en Daisy hield zachtjes op met huilen. Ze legde zich comfortabel tegen hem aan. Jaden keek naar de rozige haren van Daisy en glimlachte. 'Laten we morgen iets leuks gaan doen! Zwemmen of zo,' zei hij en hij keek Daisy voorzichtig aan. 'Ik bedoel, niet als je het niet wilt natuurlijk, maar het zou wel leuk zijn, nou ja, als jij het maar leuk vindt, dan vind ik het ook leuk,' zei Jaden en hij werd helemaal rood. Daisy grinnikte. 'Jaden, ik begrijp het heus wel, hoor,' zei ze zachtjes en ze drukte een kusje op haar lippen. Ze glunderde toen ze zag hoe fijn Jaden haar kusjes vond. 'Niet te veel genieten hè! Dadelijk krijg je ze niet meer!' deed ze een poging tot grappig zijn. Jaden trok een pruillipje, wat zij dan weer onmogelijk kon weerstaan. Voordat ze verder nog een kusje kon geven, voelde ze zich zwak worden en viel in slaap. Jaden grinnikte, terwijl hij vanuit hun geheime slaapplaats naar het raam keek. Hij zag een schim bewegen en verstijfde even, maar dacht daarna dat hij het vast verkeerd zou hebben gezien. Hij keek naar Daisy en streek over haar haren. Hij legde zich langzaam op zijn rug, zorgend dat Daisy niet wakker werd en sloot zijn ogen, waarna hij in een diepe, zorgeloze slaap viel.
Zwakke zonnestralen probeerden Jadens ogen open te krijgen. Hij besloot hun maar gewoon hun zin te geven en opende zijn ogen. Daisy was weg! Hij schoot overeind, zodat zijn hoofd hard tegen het plafond boven hem knalde, die eigenlijk heel licht naar beneden stond. Jaden trok zich echter niks aan van de pijn en sprong uit het bed. Daar zat Daisy, in haar goddelijke jurkje, naar buiten te kijken. 'God, ik zag je niet meer bij me liggen. Ik schrok me dood,' zei Jaden zuchtend en Daisy grinnikte. Ze stond op en Jaden werd betoverd door haar slanke, mooie uiterlijk. Hij bleef naar haar kijken. Ze sloeg haar armen rond hem heen en drukte teder een kus op Jadens mond. 'En nu gaan we zwemmen!' zei ze lachend en ze rende weg. Jaden, die daar nog altijd zweverig stond, schudde zijn hoofd en rende achter Daisy aan.
Toen ze even later beneden kwamen, hield Daisy Jaden opeens tegen. 'Kijk,' wees ze. Romeo werd begeleid door drie mannen. 'Dat is de hoofddirecteur,' wees Jaden, die zijn gesprek voor zijn rooster nog kon herinneren. De blikken van de twee andere mannen stonden nors gericht naar Romeo. Plots keek de hoofddirecteur hun kant op en wees met zijn vinger. Daisy en Jaden liepen naar hem toe. 'We willen jullie een paar vragen over Romeo stellen. Ik heb inmiddels begrepen dat er een incident gebeurd is gisteravond en dat jullie twee er iets mee te maken hebben,' zei hij en hij keek zorgelijk naar Daisy, die de tranen in haar ogen moest vermijden. Jaden sloeg beschermend zijn arm om haar schouder. 'Komen jullie maar mee,' zei de directeur en Jaden en Daisy liepen zwijgend achter hem aan.
Sevalin .
PROFILE Real Name : Highscore Posts : 615 Points : 0
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: - Klas: - Partner: N&O
Onderwerp: Re: ~ Starshine Academy: The Secret of Magic ~ do aug 18 2011, 23:28
Super spannend Yuus, meer meer meer!
Gesponsorde inhoud
PROFILE
MAGICIAN
Onderwerp: Re: ~ Starshine Academy: The Secret of Magic ~
Volledig in het thema van Valentijn staan er twee Events op het programma van de site. Beide zullen van start gaan vanaf 14 februari, dus houd de site zeker goed in de gaten.
Cupid Hearts: Verras vrienden of in game characters met een vrolijk hartje deze Valentijn. Met of zonder lief berichtje eraan vast. Anoniem of juist niet. Stuur je hartjes naar het account van Alpha.
Valentine's Dance:Vanaf 14 februari zal de grote zaal van de school omgetoverd worden tot een danszaal vol met eten, drinken en live muziek. Iedereen is welkom om aan dit algemene topic deel te nemen.
WINTER
Tijdens de winter is het terrein van de school in diepe rust. De meeste dieren zijn onvindbaar verscholen en de ijzige wind houd ook de leerlingen binnen. De perfecte tijd om met een kop warme choco naar de vallende sneeuw te kijken.
PROFILE
Onderwerp: ~ Starshine Academy: The Secret of Magic ~ 
wo aug 03 2011, 10:38
Ben benieuwd hoe je het gaat doen met karakters enzeeuu
