Angry

Tomari glimlachte vriendelijk toen Nina ietwat onzeker zijn hand aan nam en zich op trok wat Tomari ook meteen zag als teken dat ze zijn uitdaging aan nam. Nu pas zag Tomari dat Nina eigenlijk best groot was al werd dat een klein beetje minder toen ze haar hakken uit schopte. Ze liep iets van hem weg en Tomari besloot een heel klein van zijn kracht te gebruiken wat je bijna vals spelen kon noemen. Hij sloot zijn ogen en liet de magie los die hij normaal verborgen hield, hij voelde die naar zijn ogen stromen en langzaam opende hij zijn ogen waarmee hij de wereld zag zoals hij hem graag zag, ondanks dat het nogal pijn deed aan zijn ogen als hij het lang gebruikte. Tomari keek en zag de aura's en de magische energie om zich heen. Hij concentreerde zich echter op Nina en zag voor haar de magie opbouwen in een vurig rood hoewel hij ietwat lastig door het schild heen kon kijken dat ze om zichzelf heen had getrokken. Toen Nina die bal vuurmagie op hem af gooide had hij die dan ook al verwacht waarbij hij met gemak een schild van zand voor zich op trok en daarmee en vuurmagie neutraliseerde. Toen dat gebeurd was liet hij het zand dat door de hitte in glas was veranderd vallen en maakte van het resterende zand een bol die hij samen wist te persen tot gruis wat hij richting Nina wierp. Dat klonk ingewikkeld en langdradig, maar het was een kwestie van een lutterre seconde voor Tomari om dit uit te voeren en Tomari vroeg zich af of die bol gruis de barrière van Nina zou overleven en haar zou raken.

Nina had geen idee wat voor krachten Tomari had en kon niet anders dan afwachten wat hij deed. En tot haar verbazing had hij die vuurbal aan zien komen, maar hoe?! Hij had een muur van zand gemaakt die door de hitte van de bal in glas veranderde. Nina stond even verbaasd te kijken tot ze een bal van gruis op haar af zag komen. Haar schild die ze om zich heen had gemaakt van vuurmagie en haar genezingskracht konden maar net de gruis tegen houden, en Nina had daarbij haar eigen kracht nodig om er geen gaten in te krijgen. Maar het werkte. Snel dichtte ze de zwakke plekken terwijl ze zich concentreerde op haar volgende aanval. Het was iets wat ze op Razen makkelijk kon doen, maar hier ging het toch een stukje moeilijker. En zeker nu ze wist dat hij in ieder geval Erd beheerste was dit onmogelijk om te doen, omdat hij het zou aan voelen. Maar ze kon er ook twee doen. Eentje die hij vermoedelijk onder de grond aan voelde komen en daarna eentje die anders ging. Nina kreeg een grijns in haar gezicht toen ze maar magie in de grond stopte. Het vuur sloop onder de grond door en hoopte zich op onder Tomari. Hij zou deze aan dien komen. Hij voelde namelijk de grond aan. Dat was zijn magie. Maar zodra ze hem bezig zag met die bol schoot ze een straal vuur van zich af, recht op haar doelwit, Tomari. Ze had geen idee of hij die boven grond zou verwachten, aangezien hij van twee kanten bestuurd kon worden. Maar als hij zelfs dat kon.. Dan had hij geen schijn van kans bij haar volgende idee.

Zoals Tomari wel enigszins verwacht had werd de bol gruis in het schild vernietigd al scheelde dat niet verschrikkelijk veel en moest ze daarna het schild weer behoorlijk aansterken. Tomari had de gaten gezien, maar wist dat hij nooit snel genoeg kon zijn met nog een aanval om daarvan te profiteren, sterker nog, zelfs toen hij daaraan dacht zag hij die gaten al kleiner worden. Voordat hij de aanval van Nina zag kon hij hem onder de grond al voelen waardoor hij meteen iets bukte om de grond onder hem te verharden zodat die langs met heen zou gaan als die omhoog zou komen, hij had echter niet verwacht dat ze tegelijkertijd nog een aanval zou doen en moest toen hij de straal vuur zag dan ook heel snel reageren, hij was echter nog half bezig met de grond onder hem en was niet zo goed dat hij zijn aardemagie op twee verschillende plekken tegelijk kon concentreren. Afbreken kon hij de stroom dus niet en ontwijken zou er voor zorgen dat hij op de normale grond kwam waar hij kwetsbaar was voor de aanval van onder de grond. Dan iets met de aanval doen en het simpelste was dan afbuigen. Hij maakte dus snel een bol van lucht onder zich heen die snel om hem heen wervelde, als het goed was moest het vuur daardoor afbuigen en gelukkig deed dat het ook, maar ook maar net aan. Tomari was daarna dus behoorlijk verhit en hijgde licht door de spanning die hij net had gevoeld. Nu moest hij zich echter concentreren op een aanval voordat Nina daar weer de kans voor kreeg. Tomari dacht een moment na voordat hij er aan dacht dat hij nog een bol wervelende luchtmagie om zich heen had die hij nu niet meer gebruikte. Die schoot hij dan ook meteen op Nina af waarbij hij onderweg naar haar toe een flink aantal takken en een behoorlijk stuk gras kaar maakte door de windvlagen die er van af kwamen.

Nina keek geamuseerd toe hoe hij een probleem had. Maar na een paar tellen besefte ze ineens dat hij nog een magie beheerste, lucht. Hij had haar straal kunnen afweren door een bol lucht om hem heen te maken. Even dacht Nina na. Hoe kon ze hem nu te pakken nemen. Maar voor ze ook maar iets kon bedenken kwam de bol lucht op haar af. Dit maal nam het takken en gras mee. Waardoor Nina wist dat haar schild het niet zou redden. Dus maakte ze zo snel als het kon een muur van vuur waar ze zelf een heel eind achter ging staan. Haar haren had ze al meerdere keren verbrand en dat liet ze niet nog eens gebeuren. Zoals ze wel verwacht had werd het gras en de takken verschroeid in het vuur en de wind sloeg de vlammen haar kant op. Haar schild wist echter die vlammen in zich op te nemen. En door de kracht van de wind werd haar schild sterker. Ze grijnsde licht. Nu kwam het. Nina stuurde een enorme hoeveelheid vuur op Tomari af. Ze had dit truukje ooit van haar vader geleerd. De ander laten twijfelen. Hoewel Tomari waarschijnlijk dacht zou het vuur hem aanvallen, maar dat deed het echter niet. Het vuur zorgde voor een haast on door breekbare muur. Dik en hoog. Hoger dan Nina en dus hoger dan Tomari. Het vuur bleef netjes op zijn plaats en liet zich niet uit het veld slaan. Achter de muur stond Nina nu dichter bij. Maar het was niet een Nina, nee een hele kring vol met Nina's. Allemaal identiek, allemaal de zelfde uitdrukking op het gezicht. Een vette grijns. Ze zei niks. Wat ze wist dat dat niet synchroon zou lopen en dus zou ze verraden waar ze was. Maar aangezien de muur nog boven hen uit torende wist ze wel wat te zeggen. "Deze wordt leuk Tomari!" Ze lachte zachtjes en hield daarna haar mond. Toen alle Nina's hun mond dicht hadden liet ze het gordijn van vuur zakken en zorgde ervoor dat elke Nina een bal vuur in haar handen hadden. Via haar gedachten kon ze de Nina's sturen waardoor de eerste een vuurbal naar hem schoot. Maar zodra hij de eerste verdedigde volgde er aan zijn rugkant een tweede. Zo hield ze hem wel bezig. Zeker aangezien er misschien wel een stuk of 10 Nina's om hem heen stonden.

Tomari had zich af gevraagd hoe Nina zijn aanval af zou weren of hoe ze die wou ontwijken aangezien hij wist dat haar schild zo'n aanval van lucht nooit kon houden. Die vraag werd beantwoord met een muur van vuur die de bladeren en het gras in zich op slokte net als een deel van de wind terwijl de rest haar schild juist versterkte. Toen er echter een heleboel vuur op hem werd afgeschoten schoot hij in de verdediging, voor hij die in werking stelde stopte hij zichzelf echter al. Zijn plan was geweest om op het laatste moment een schild van aarde te maken, dan aan het einde van het vuur met lucht een gat te blazen door het vuur en van daar een aantal projectielen aardemagie af te schieten, dat kwam nu echter helemaal niet aan de orde want het vuur was om hem heen gebogen en had een dikke muur vuur gemaakt die hem niet raakte en waar hij ook onmogelijk door heen kon kijken. hij hoorde alleen de stem van Nina die zei dat dit leuk zou worden, moest Tomari nu zenuwachtig worden, hij dacht van wel en dus bereidde hij zachtjes met spreuken al magie van schilden en verdedigingen voor zodat hij ze later direct kon gebruiken. Ondanks hij zich op een hoop had voorbereid was hij alsnog zeer verbaasd om toen het vuur omlaag was niet gewoon een Nina te zien met een spreuk klaar, maar wel tien! En ze waren allemaal identiek, zelfs het aura en de magie was hetzelfde, maar veel tijd om daar over te denken had hij niet want hij zag de eerste vuurbal al op zich af komen. Tomari activeerde zijn eerste schildspreuk en greep het stenen schild dat uit de grond rees vast om daarmee het vuur tegen te houden, meteen daarna voelde hij echter van achter magie naderen en hield dus ook die bal vuur tegen terwijl hij een plan probeerde te bedenken. Dat duurde echter vijf aanvallen, maar toen had hij wel een goed plan. Tomari activeerde nog een aantal delen magie zodat hij een stenen bol om zich heen had en zei toen zodat Nina het kon horen "sorry, maar deze gaat pijn doen" waarna hij scheuren in zijn bol liet ontstaan en alle richtingen uit verscheidene stukken aarde op de Nina's af schoot, hij wist dat in elk geval één stuk daarvan door haar verdediging heen zou moeten breken aangezien de stukken niet bepaald klein waren en onmogelijk te ontwijken op die afstand hoewel het Tomari aardig wat van zijn kracht kostte

PROFILE MAGICIAN

» Angry and not satisfied

Angry

Angry

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen