Opweg naar huis

Rose liep naar het lanceringsplatform, aangezien ze een briefje gehad had van haar neef die ziek was. Ze moest ernaartoe dus liep ze gewoon een stuk door, waarna ze dan de ingang ervan zag in de verte. Ze wilde hem ook niet verliezen, maar ze had dit ook niet verwittigd aan iemand van de school. Dat kon ze niet doen, ookal was dat misschien verplicht. Haar neef ging nu eenmaal voor, en ze hoopte dat de leraren en schoolhoofd het begrepen. Ineens botste ze perongeluk tegen iemand op, en ze viel dan ook op haar kont. Ze keek op om te zien wie het was, en ze wreef over haar kont. "Aauw." Zei ze heel zachtjes, en ze zucht dan ook heel even kort.

Diva keek rond naar alle raketten of ze een bepaalde bekende raket ertussen zag. Haar felblauwe ogen bespeurde niets en teleurgestelt slaakte Diva een zucht. Ze droeg een grote koffer op haar rug. Ineens botste iemand tegen haar aan. Ze zette een paar stappen naar achteren en kon nog maar net haar evenwicht bewaren. Diva keek op naar het meisje dat tegen haar was aangebotst. ''Vanwaar die haast?'' vroeg ze nieuwschierig. Haar felblauwe ogen keken het meisje vragend aan.

Rose stond op nadat ze het meisje aankeek, en ze merkte dat ze van Razen kwam. "Ik moet naar mijn neef op onze thuisplaneet Razen. Hij is doodziek en ik heb de tijd niet gehad het te vragen aan een leraar." Zei Rose dan tegen haar, en ze keek dan naar de grond. "Sorry dat ik tegen je heb aangebotst ik ben trouwens Rose." Zei ze dan verontschuldigend, en ze keek haar dan weer aan.

Diva glimlachte zachtjes. ''Maakt niet uit. Als ik in jou positie was dan was ik ook snel geweest en had ik ook niet uitgekeken waar ik zou lopen'' zei ze. Ze begreep het wel en nam Rose dan ook niks kwalijk. ''Ik ben trouwens Diva'' zei ze nadat Rose zichzelf ook had voorgestelt. ''Ik zal het wel tegen een leraar zeggen dat je weg bent'' vervolgde ze erna.

Rose keek haar aan, en ze glimlacht heel even. "Aangenaam Diva." Zei Rose dan tegen haar, en ze hoorde dan haar andere woorden. "Bedankt dat je dat voor me wilt doen, maar ik ga je nu even laten de raket vertrekt zo." Zei Rose dan vriendelijk tegen haar, en ze liep dan weg naar de raket om in te stappen. Rustig stapte ze in en ze was dan ook met de raket vertrokken.

------------------------------------
In razen op het domein van haar familie....
Rose liep vlug naar het huis toe, maar toen ze daar aankwam voelde ze gelijk dat er iets niet in orde was. Ze liep harder door, waarna ze dan naar binnen ging. Ze liep meteen naar de woonkamer, en daar lag haar doodzieke neef. Ze ging bij hem zitten, en hij keek haar even aan. Niet veel later zei hij dat ze op school moest blijven, maar daarna merkte ze dat hij zijn ogen dichtdeed. "Laat me niet alleen Gwydion, ik weet niet wat ik zonder jou moet doen." Zei ze dan met trillende stem, en ze kreeg er tranen van. Kort daarna stierf haar neef op de bank, en ze schudde hem dan ook om wakker te worden. Ze ging doen wat hij zei, maar toch wist ze niet meer wat ze kon doen. Ze was nu helemaal alleen van de familie, en ze liep dan naar de raket toe om naar school terug te gaan.

---------------------------------------
Weer aangekomen op het lanceringsplatform, en daar zakte ze helaas in elkaar. Ze kon niet meer, en ze keek dan in het rond. Ze bleef echter neerzitten op de grond, en ze trilde dan ook helemaal. Ze had ineens vuur rondom haar handen, en dat betekende meestal niets goed. Ze liep dan plots naar de uitgang, en ze huilde dan ook de hele tijd. Alweer was ze iemand verloren, en ze kon het nu echt niet meer aan. Ze zou doen wat ze hem beloofd had, en voor een lange tijd zou ze ook nog eens op de school moeten leven.

Diva had haar spullen naar haar etage gebracht. Ze was nog niet helemaal gerust over Rose en had besloten terug te keren naar het lanceringsplatform. Ze zag Rose en rende naar haar toe. ''Rose'' zei Diva zacht. Ze trok het meisje tegen haar aan om haar te troosten. Veel hoefde ze niet te raden om te weten dat de neef van Rose vermoedelijk dood was. ''Rustig, alles gaat goed komen Rose'' mompelde Diva zacht om haar te troosten.

Rose keek huilend naar Diva, en ze wist niet meer wat ze moest doen. "Hij-hij is dood en ik heb niemand meer van mijn familie." Zei ze dan huilend, en ze trilde dan ook een beetje. Ze bleef gewoon zo staan, en ze bleef gewoon huilen. Waarom moest hij nu sterven? Hij had beloofd voor altijd bij me te zijn. Dacht ze dan ook, en ze trilde nog steeds.

''Misschien dat het helpt maar. Ik weet hoe je je voelt. Ik heb ook geen familie meer. Ik had ooit een zuster, maar zij is gestorven'' zei Diva. ''Ik weet dat het moeilijk is om nu door te gaan, maar als je hier blijft zitten huilen dan is het enigste wat je verder doet wachten op je eigen dood. Dat is waarschijnlijk niet wat je neef gewilt had'' zei ze zacht. Diva begon zachtjes te zingen voor Rose.

https://www.youtube.com/watch?v=33pw2nEAHgc

Rose keek naar haar, en ze wist niet wat doen. Ze luisterde naar haar, en ze was er nog stiller van geworden. "Dankje voor me wat op te beuren. De meesten begrijpen mij niet." Zei Rose dan tegen haar, en ze keek dan in het rond. Ze hoorde dan dat ze begon te zingen, en ze sloot haar ogen heel even kort.

''Omdat zij niet hetzelfde als jij en ik hebben meegemaakt'' zei Diva zacht nadat ze klaar was met zingen. ''Zij zullen nooit weten hoeveel pijn wij hebben gevoelt om zulk verlies'' vervolgde ze. Ze had Rose nog steeds tegen haar aan gedrukt. Nu liet ze haar zachtjes los. ''Weet dat je altijd bij me terrecht kan Rose. Ik zal er alles aan doen om je te helpen'' zei Diva met een zachte glimlach. Haar felblauwe ogen leken even wat op te lichten.

Rose hoorde haar woorden, en ze knikt dan heel even kort. Ze veegde haar tranen weg, en ze sloot haar ogen dan even kort. Daarna werd ze los gelaten, en ze keek Diva weer aan. "Dankje en ik ben blij dat iemand mij begrijpt, hoewel ik niet weet of mijn connecties het al weten dat ik de enige overlevende nog ben." Zei Rose dan tegen haar, en ze keek dan even in het rond. Hier had ze Selavin voor het eerst ontmoet, en ze wilde hem eigenlijk wel beter leren kennen. Hoewel ze dan ineens aan master Savador dacht, en ze begon plots wat te blozen. "Zou ik je om raad kunnen vragen?" Vroeg ze dan aan haar, en ze probeerde de blosjes te doen verdwijnen.

Diva keek even op van die vraag. ''Ehh natuurlijk. Wat is er?'' vroeg ze. Ergens was ze best wel nieuwschierig. Toch wist ze dit te verbergen. Diva had de blosjes wel gezien en had zo`n vermoedde dat er een jongen in het spel was. Ze streek een lange lok zwart haar achter haar oor en wachtte tot Rose verder zou gaan.

Rose keek haar aan, en ze wist niet hoe ze het moest zeggen. "Ik zit met een probleem, en ik ben verliefd op 3 personen Mitsu, master Savador maar ook op Selavin het hoofd bestuur van het onderwijs." Zei Rose dan terwijl ze naar de grond keek, en ze beet even op haar onderlip. De blosjes werden wat groter, en ze wist totaal niet wat ze moest doen.

Oke dat waren dus drie jongens in het spel. Diva keek naar Rose. Ze schatte haar ongeveer 18. Van Selavin had ze wel eens gehoord, hij was ongeveer 30 jaar. En Master Savador, die zat al in de 50. ''Niet rot bedoeld hoor Rose maar is Master Savador niet een beetje te oud voor je?'' vroeg Diva voorzichtig. Selavin ging dan nog net. ''En die Mitsu, ik neem aan dat die hier ook op school zit'' zei ze.

Rose keek haar aan, en dan naar de grond. "Leeftijd maakt toch niet uit? Ik kan er toch niet aan doen dat ik verliefd ben op hem of op Selavin. Ja Mitsu zit op de school." Zei Rose dan tegen haar, en ze zucht heel even kort. Ze wist echt niet wat ze moest doen, en ze merkte nu pas dat haar handen in brand stonden. Ze keek er even droog naar, en ze deed haar handen achter haar rug.

''Nou het maakt wel wat uit als er 32 jaar tussenzit. Dat is echt veel Rose. Daarbij, hij is je leraar en een verhouding tussen studenten en leraren zijn verboden'' zei Diva. ''Aan verliefdheid kan je inderdaad niet veel doen maar ik denk niet dat als je voor hem gaat het goed gaat komen Rose'' zei ze. ''Selavin is dan weer een ander verhaal. Hij is geen leraar en tussen jullie zit maar 16 jaar verschil. Dat is nog veel maar kan beter. Die Mitsu zit nog beter, jullie zijn waarschijnlijk van ongeveer dezelfde leeftijd. Ik kan niet voor jou beslissen maar overweeg het wel allemaal'' zei Diva.

Rose keek haar aan, en ze knikt heel even kort. "Nou dan zorg ik ervoor dat het wettig word." Zei ze dan tegen haar over dat van Savador, en ze keek dan naar de grond. "Sorry, ik weet dat zij 2 ouder zijn, maar in de liefde speelt leeftijd geen rol." Zei Rose dan tegen haar, en ze voelde haar wangen nog warmer worden. Ze ging op de grond zitten, en ze keek weer naar de grond.

''Als het voor jou echt niet uitmaakt dan moet je kijken hoe zij zich erbij voelen'' zei Diva. ''Wie weet maakt het hen ook niks uit Rose'' zei ze. ''Het is slikken of stikken. Dat is wat mijn zus altijd zei'' zei Diva en keek even naar de grond bij de herinering aan haar zus.

Rose keek haar even aan, en dan naar de grond. Ze wist dat de hoop in haar schoenen zou zakken, en ze balde haar vuisten heel even. Echter werd de vlammen op haar handen groter, en ze schrok er heel even kort van. Ze zucht dan ook diep, aangezien ze erg in de war was.

Diva legde een hand op de schouder van Rose. ''Rose, kalm aan. Ga met hen praten en vertel hen hoe je je bij hen voelt. Dan gaat alles goed komen geloof me'' zei ze met een glimlach. Diva`s hand was ijskoud en lijkbleek net als de rest van haar lichaam. Als je haar zo zag met die oplichtende ijsblauwe ogen zou je niet zeggen dat ze van Razen zou komen.

Rose luisterde naar haar, alleen haar handen bleven branden. Ze wist niet waarom dit was, maar ze was wel erg in de war. "Ik durf hen er niet over aanspreken, en ik heb bang voor hun reacties." Zei Rose dan tegen haar, en ze keek nog steeds verward naar de grond. Ze hoopte niet dat Selavin of Savador hier in de buurt waren, en dat ze haar gehoord hadden.

''Moet ik met je meegaan Rose?'' vroeg Diva. Als Rose niet met ze zou gaan praten en met dit gevoel bleef rondlopen dan werd het er alleen maar slechter op. Uiteindelijk zou dat Rose emotioneel opbreken.

Rose bleef op de grond zitten, en ze keek dan naar haar beide handen. Ze wist het niet meer, en ze hoorde de woorden van haar. "Ik ga geen woord kunnen uitbrengen tegen hen, en ik heb geen zin om een preek te verwachten." Zei Rose dan tegen haar, en ze liet zich op haar rug vallen.

Diva ging naast haar zitten. Ze keek even naar Rose en legde toen haar armen om haar opgetrokken knieeen. Veel meer kon ze nu voor Rose niet betekenen. Diva zou niet weten wat ze verder zou moeten zeggen tegen haar. Zachtjes begon ze te neurien. Langzaam vernaderde dat in zingen. Ze zong opnieuw het lied dat ze eerder voor Rose had gezongen. Al zong ze het nu voor zichzelf.

https://www.youtube.com/watch?v=33pw2nEAHgc

Rose keek haar aan, en ze keek dan wat in het rond. Ze stond daarna heel even op, en ze keek nog naar Diva." Maar ik ga even op de bank zitten, om wat na te denken over vanalles. Je hoeft heus niet bij me te blijven hoor, ik red me wel." Zei Rose dan vriendelijk tegen haar, en ze liep dan naar de bank toe. Ze ging daarop zitten, en ze plaatste haar onderarmen op haar bovenbenen. Ze steunde met haar handen haar hoofd, en ze dacht dan ook na over vanalles.

PROFILE MAGICIAN

» Naar Norwood.
» Naar Finnegan
» Op zoek naar Selavin
» Op zoek naar hulp.
» Van Nova naar hier

Opweg naar huis

Opweg naar huis

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen