Norwood helpen

Kale had zichzelf eerst in zijn eigen lokaal omgekleed en was daarna meteen door gegaan naar de tuin. Het was een tijdje geleden dat hij deze kleren aan had gehad. De laatste keer was geweest toen hij Diva nog moest trainen. Zij was onderhand al een volleerd Suasama, eentje waar Kale nog steeds zo trots op was alsof ze zijn bloedeigen dochter was.
Hij droeg een lange, zwarte, makkelijke broek waarvan de pijpen in een stel laarzen gepropt zaten. Verder droeg hij een zwart, mouwloos shirt met daarover voorlopig nog een zwart met grijs vest. Hij stroopte de mouwen van zijn vest wat op terwijl hij zijn spieren ging voorbereiden op het zware werk dat komen zou. Daarna, als opwarming rende Kale richting een grote dikke boom. Hij rende tegen de stam op tot halverwege en sprong met een achterwaartse salto weer naar de grond. Hij greep vervolgens de tak boven zich en slingerde even heen en weer waarna hij zich behendig op de tak slingerde. Hij zat in een gehurkte positie maar met zijn voetzolen plat op de tak toen hij het hek van de tuin hoorde kraken. Met een ruk keek Kale op, zich verschuilend tussen de bladeren. Gek genoeg verloor deze boom nooit zijn bladeren. Iets wat momenteel voor Kale behoorlijk handig was.

Norwood had in zijn uilenvorm tussen de bladeren gewacht op Kale. En toen die binnen kwam lopen had hij gewacht tot hij de tuin in verdween. De uil vloog van de tak en veranderde terug in Norwood. Norwood kwam de tuin binnen en opende het hek. Hij keek naar de tuin. Die lag er zoals gewoonlijk vredig bij. Norwood sloot even zijn ogen. "Verstoppen hoeft niet hoor..." sprak hij kalm en richtte zijn blik op de grote eik. Norwood had zijn ogen even op het beekje gericht. Kalm wachtte hij af tot Kale uit de boom zou komen en de training zou beginnen.

Kale sprong uit de boom toen hij de stem van Norwood hoorde en kwam op beide voeten terecht. 'Voorzichtigheid kan geen kwaad. Het is wel mijn nek dat ik hier op het spel zet en die wil ik graag nog even aan mijn romp vast houden' sprak hij simpel. Kale liep naar Norwood toe nadat hij een paar bladeren uit zijn haar had geplukt. 'Klaar?' vroeg hij kalm. 'Allereerst, gaat het bij de vechttechnieken die ik ga laten zien allemaal om de juiste snelheid. De opeenvolging van verschillende zetten aanvallen. Het verward de tegenstander en brengt hem sneller uit balans. Wapens zijn hier vaak niet eens voor nodig. Je richt je op de tere plekken van het lichaam' begon hij. 'Bij iemand als Savador moet je juist gebruik maken van snelheid. Savador is groot en sterk, maar al in de vijftig. Hierdoor niet bepaald de snelste meer. Een korte stoot onder zijn ribben zodat hij voorover buigt en vervolgens tegen zijn hals zodat de slokdarm geraakt wordt kan hem al uit balans brengen' zei Kale terwijl hij tijdens zijn verhaal langzaam de punten aanraakte bij Norwood die hij bedoelde. Het was raar voor Kale om zijn collega nu iets bij te brengen. Hij had zelf nooit verwacht dat dát ooit zou gebeuren.

Norwood keek kalm naar Kale en luisterde aandachtig. Snelheid was hij bij in het voordeel. Hij had er nooit over nagedacht maar nu Kale het zo stelde had hij gelijk. Norwood keek naar Kale die het rustig voordeed bij Norwood. Norwood knikte dat hij het begreep. Dat was niet al te moeilijk. En hij nam aan dat dit een standaard techniek was. Aangezien hij bij Alwir een vergelijkend manier heeft gebruikt. Al was Alwir daarbij zijn bewustzijn kwijt geraakt en niet zijn balans. Hij keek naar Kale en knikte. "Hmmm, even over het oefenen.." sprak hij ineens. "Je gaat toch niet menen, dat ik..op jou moet uit gaan proberen..." sprak hij kalm en keek Kale aan. Hij wist dat Kale een collega was maar dat maakte het voor hem nog lastiger om juist hem aan te vallen. Hij viel zijn collega's, op een enkeling na, niet graag aan.

Kale keek even op toen Norwood over het oefenen begon. 'Waarom niet? Norwood, je wordt niet de eerste die me in elkaar slaat als vorm van oefening' zei hij. Diva had hem ook vaak genoeg een aantal rake klappen gegeven. 'Je bent nu nog maar een beginnend beoefenaar van de Suasama kunsten dus veel schade kun je me waarschijnlijk niet aanrichten. Naarmate je sterker wordt en de technieken beter beheerst kan ik altijd nog een oefenpop regelen' zei Kale simpel. 'Maar het is makkelijker om bij een levende te zien hoe het werkt. Bij zo'n oefenpop heb je bijvoorbeeld de ruimte onder de ribben niet of knieholten die je onder zijn benen weg moet trappen' zei hij. 'Probeer eens wat ik net verteld heb' zei Kale vervolgens kalm.

Norwood slikte toen Kale er koeltjes over deed alsof het niets was. Norwood knikte en dacht kort na. Kale bleef een collega al dan niet een vriend van Madeline. Hij moest toch even dubbel nadenken voor hij hem aan zou vallen. Toch trok hij zijn arm naar achter en sloeg met een aantal vingers zo krachtig mogelijk tegen de holte onder de borstkas. Daarna probeerde hij een poging op de aangewezen plek een rake klap te geven tegen de slokdarm van Kale. Echter had hij er gemengde gevoelens bij. Hij vond het vreemd om Kale aan te vallen. Hij had hem nooit als rivaal, noch als vijand gezien. En hij wilde het zelf ook graag leren zodat hij zichzelf verder uit kon breidden. Echter was Norwood iets anders van plan. Iets dat hij Kale nog niet had verteld. Hij was van plan om dit te volgen. Maar uiteindelijk de manier van vechten die hij geleerd had op zijn manier toe te passen. Kale leerde hem nu om te slaan tegen de holte onder de borstkas gevold door een klap tegen de slokdarm. Mocht Norwood dit voldoende beheersen kon hij variaties er op bedenken. De kans dat Deshas er dan achter kwam bleef dan nog altijd kleiner.

Kale wachtte kalm af tot Norwood eindelijk uit zijn tweestrijd zou komen en hem aan zou vallen. Zodra de hand van Norwood in aanraking kwam met de holte onder zijn ribben. klapte Kale een beetje voorover maar week direct wat achteruit zodat de klap bij zijn slokdarm beperkt bleef. Hij slikte even kort. Het voelde even raar, maar dat zou straks wel weer over gaan. 'Dat was vrij goed. Maar je houd je een beetje in. Misschien onbewust, maar begrijpelijk. Het is moeilijk om ineens te vechten tegen iemand voor wie er geen echte haat gevoelens bestaan. Excuseer me, maar dat ving ik per ongeluk op in je gedachten' zei Kale kalm. 'Dat geeft niet. We gebruiken gewoon een oefenpop. Je moet onthouden dat je sterkste wapen je lichaam is. Er is verrassend veel wat je ermee kunt doen als je het goed onderhoud. Maar herinner wel dat, als je je handen gebruikt, je ze eigenlijk niet moet balen als vuisten. Dat is enkel voor verdediging. In de aanval hou je je vingers strak tegen elkaar. Dat voorkomt ongevallen en het komt harder aan' vertelde hij.

Norwood zijn ogen gingen naar Kale en knikte. "Geen probleem..." sprak hij kalm. "Gedachten lezen is misschien in een terrein dringen wat de meeste mensen niet fijn vinden. Toch, je blijft een vriend van Madeline, en dat geeft mij geen recht om jou te weren. Ik heb er tot op zekere hoogte geen problemen mee..." sprak hij kalm. "Hmmm...dat laatste had ik totaal niet verwacht sprak hij kalm." voegde Norwood er aan toe. Een knik bevestigde Norwood dat hij het begreep. Wachtte kalm totdat Kale een oefenpop had gemaakt. Hij glimlachte. Dit zou makkelijker gaan dan op Kale zelf. Hij sloot kort zijn ogen opende ze in een flits en rende op de pop af. Met zijn vingers strak tegen elkaar sloeg hij met volle kracht tegen de holte in de borstkas. De pop bewoog naar voren zoals een echte mens zou doen. Norwood zakte wat door zijn knieën zodat de slokdarm makkelijker te bereiken was. Haalde snel uit naar de slokdarm van de pop waarna hij zich weer rechtte. Kalm ging zijn blik naar Kale. Alsof hij een leerling was en keek naar de leraar om te kijken of er op zijn gezicht af te lezen was hoe zijn resultaten waren. Norwood wachtte kalm op mogelijke kritiek of punten die hij zou kunnen verbeteren.

PROFILE MAGICIAN

» Wie kan mij helpen?
» op weg helpen
» Zalas helpen.
» Celedë helpen.
» Met Norwood.

Norwood helpen

Norwood helpen

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen