The sky

Araguana werd wakker. Ze rekte zich uit. Welke etage bevond zij zich ook alweer? Oh ja, de Razen. Of de Erd etage? Hè, waarom was dat ook altijd zo moeilijk te onthouden? Araguana schoot uit bed. Ze opende een stukje het gordijn. Gelukkig stak niemand protest op. Ze keek recht in de sneeuwwitte ogen van Ara. Ze glimlachte en knikte naar hem. Hij wou een ritje maken. Ze schoot gauw, onder blik van Ara, in een witte fluwelen jurk, die tot haar knieën kwam. Eigenlijk een beetje kort voor deze tijd van het jaar. Niet dat Araguana er iets van voelde, maar toch. Ze stapte op Ara. Ara vloog met zijn vleugels over het duistere bos. Dit gaf wel een beter zicht over alles. Na een kort, dagelijks ritje te hebben gemaakt, werd ze afgezet op het grasveld. Araguana's blik werd getrokken door een groot gebouw. Zaten daar die planten waar sommige Grenleerlingen het over hadden? Liet ze maar eens een kijkje nemen! Araguana opende voorzichtig de deur. Oh, het was prachtig! Allemaal planten die zij niet kende kwamen tevoorschijn. Maar Araguana's blik werd getrokken door een struikje. Heel onopvallend. Ze voelde dat daar iets was. Op haar tippen, zoals ze altijd liep en met nogal wiegende heupen, kwam ze bij de deur. Voorzichtig opende zij de deur. Het zat wel verstopt tussen de struiken. Ze stond nu in een soort prachtige tuin. Een grote boom, een fonteintje en een vijvertje kwamen haar tegemoet. Het was gewoonweg prachtig! Araguana ging zitten, op het gras. Ara was ondertussen ergens buiten aan het vliegen.