Zodra het meisje binnengekomen is, vraagt ze meteen waarom je haar gevraagd had te komen. Je vertelt het haar eerlijk; je wilt meer over haar weten, dus wil je graag een interview met haar houden.
"Waarom in godsnaam een interview met míj? Nou ja, whatever. Kom maar op dan."
Naam| "Mystralic Nuxian." [Mis-tre-lik Nux-ie-un.]
Roepnaam| "Myst." [Mist.]
Leeftijd| "Zestien, eindelijk."
Geslacht| "Ik ben volgens mij..." Het meisje kijkt even bedachtzaam naar beneden. Daarna kijkt ze je grijnzend weer aan. "Een meisje, ja."
Afkomst| "Novaans, zuiver."
Verjaardag| "Dertien November, heerlijk in de herfst." Je ziet kort haar blik afwezig worden, om weer helder te worden zodra je verder vraagt.
Voorkeurshand| "Links, heel erg. Ik kan bijna niks met rechts. Als ik met links in het gips zit ben ik zwaar gehandicapt."
Geschiedenis|
Van huis uit| "Mijn thuis? Oh. Eehmm... standaard, zou je denk ik kunnen zeggen. Twee ouders die het altijd goed bedoelen maar daarmee dus eigenlijk altijd op je nek zitten. Ik hou wel van ze, natuurlijk. Nooit verhuisd, altijd met dezelfde mensen in een huis gewoond, geen broers of zussen. Echt, mijn thuis is niet boeiend."
School| "School? Wat fijn dat we daarover beginnen." Het meisje zucht en trekt een pruillip, maar lacht je vervolgens vrolijk toe. "School is vrij oninteressant. Ik zou het wel goed kunnen doen, heb ik in de eerste paar jaren gemerkt, waardoor ik ook op het hoogste niveau lichtmagie beland ben. Maar dan moet ik er zoveel voor doen... dus ben ik daar maar mee opgehouden. Af en toe als een vriendin mee aanspoort om aan mijn huiswerk te gaan wil ik dat nog wel eens doen... Verder kan ik heel lief kijken als leraren het huiswerk komen controleren." Ze kijkt je heel schijnheilig aan met een glimlach die je vertelt dat je het eigenlijk beter niet kan vragen. "Hoe goed ik ben in magie? Nou, in lichtmagie ben ik wel redelijk. Als ik mijn practica goed voorbereid kan ik meestal wel goede cijfers halen. Nooit het hoogste van de klas, maar dat zal ik sowieso nooit met iets halen."
Hobby's| "Ik vind heel veel dingen leuk. Maar mijn standaard hobby's zijn: ballet, dansen, piano spelen, daarbij soms meeblèren, en schrijven. Ik ben in geen enkele goed genoeg om er echt een opleiding mee te gaan doen, hoor. In ballet ben ik nog wel redelijk omdat ik het al heel lang doe, en de kracht- en lenigheidsoefening vaak thuis doe. Voor andere soorten dansen heb ik wel aanleg, maar een echt talent valt het niet te noemen. Piano spelen doe ik vooral omdat ik het heerlijk vind om muziek te maken, ik heb geen les meer, al jaren niet meer. Alles wat ik speel, leer ik mezelf aan. Ik kan ook geen bladmuziek lezen en tegelijk spelen; ik ben een beetje polio daarin. Ik moet het eerst uit mijn hoofd leren en daarna kan ik het pas spelen. Dus eigenlijk ben ik helemaal niet zo goed, al denken mensen dat altijd wel als ze me lange stukken uit mijn hoofd zien spelen. En dan natuurlijk daarmee meezingen, het liefst als er niemand thuis is zodat ze het niet horen als ik de fout in ga, heerlijk" Opvallend is dat ze over 'schrijven' als enige hobby niets zegt.
De liefde| "Oh, jongens, wat klinkt dit heerlijk onheilspellend." Grapt ze vrolijk, hoewel haar stem wel lichtjes zenuwachtig klinkt. "Nee, ik heb nog nooit een vriendje of zoiets dergelijks gehad."
Karakter| "Mijn karakter?" Het meisje haar ogen worden even groot, voordat ze met een lichte frons in het niets staart, haar stem licht twijfelend. "Ik ben vrij open, ik vertel andere mensen zonder moeite over mezelf. Ik luister ook vaak naar alle verhalen van vriendinnen en vrienden. Ik ben wel impulsief, ik doe vaak dingen die ik achteraf beter niet had kunnen doen. Verder ben ik over het algemeen vaak vrolijk, hoewel ik soms een beetje afwezig ben. Dat zijn buien, die gaan ook vanzelf weer over. Ik ben iemand die erg vast houd aan gewoontes, aan planningen. Als ik iets gepland heb, maar het loopt niet zoals ik wil, dan kan ik soms een behoorlijke scène schoppen." Ze glimlacht even ongemakkelijk voor ze weer langs je heen kijkt. "Ik ben ook vrij snel jaloers, op welk gebied dan ook. Liefde, geld, spulletjes, vrienden, talenten... jup, jaloezie is zeker een van mijn slechte eigenschappen. Daar heb ik er nog wel een paar van... Ik ben bijvoorbeeld niet vaak boos, maar als ik boos ben ga ik vaak heel doelloos met spullen in het rond smijten. En ik kan heel drammerig zijn om mijn zin door te drijven. Maargoed, laat ik maar ophouden. Je moet me nog wel een beetje mogen, niet?"
Ze glimlacht zwakjes met een lichte blos op haar wangen, en als je haar vertelt dat het zo goed is neemt ze keurig afscheid. Gelijk daarna vertrekt ze weer; Joost mag weten waar dat kind heen gaat, ze heeft het vast druk.

Hier op SSA| Zodra ze aangekomen was leerde ze Laurens kennen, op haar eerste dag. Van hem leerde ze ook zijn beste vriendin, Ephony, kennen. Dit zijn haar twee beste vrienden. Na enkele weken merkte ze dat het voor haar meer dan een vriendschap was, ze voelde iets voor hem. Een tijd heeft ze dit geprobeerd voor hem te verbergen, maar uiteindelijk heeft ze het hem verteld. Laurens, die absoluut niet dezelfde gevoelens had, heeft haar afgewezen. Myst is weken vrijwel van de wereld geweest. Ze wist natuurlijk wel dat Laurens niet hetzelfde voor haar voelde, maar om het zo definitief te horen te krijgen was een klap in haar gezicht. Ze voelde de behoefte niet meer om te eten; ze had geen honger meer. Evenals zichzelf aan te kleden in normale kleding; voor wie moest ze er nou mooi uit zien? Maar na een tijdje is soepeltjes de vriendschap tussen haar en Laurens toch verder ontwikkeld, iets waar Myst erg blij om is. Maar Laurens kreeg uiteindelijk iets voor Ephony, iets wat voor haar heel moeilijk was. Ze kan haar hart niet bedwingen om sneller te gaan slaan zodra hij de kamer binnen komt, hoewel ze hoopt dat dit snel over is. Ze wil hem niet willen, ze mag hem niet willen. Dit wordt vooral vervelend zodra er iemand anders komt die óók haar hart sneller doet slaan. Bij Laurens wordt het minder, maar het blijft, precies wat ze altijd zeggen van een eerste liefde. Tegelijkertijd verovert iemand anders steeds meer haar hart, dit wordt uiteindelijk sterker dan haar gevoelens voor Laurens. Maar is deze liefde wel mogelijk? Ze denkt eerst van niet. Hoe kan een volwassen man als Sam nou van haar houden? Maar door de tijd heen lijkt hij steeds meer ook tot haar aangetrokken te zijn. Na hun eerste zoen ontstaat er een misverstand, beiden denken dat de ander hem/haar niet wilt. Gelukkig komt dit, na een heftige ruzie, weer goed. Forever together, as it seems now?


Ja, mensen, ik verveelde me en dacht: Goh, zo kan het ook! 8D

Mystralic schreef:

Af en toe als een vriendin mee aanspoort om aan mijn huiswerk te gaan wil ik dat nog wel eens doen... Verder kan ik heel lief kijken als leraren het huiswerk komen controleren

*kijkt bedenkelijk* waarom voel ik me aangesproken?? En waarom zie ik onze wiskunde leraar nu proberen streng te kijken totdat ik begin te lachen (ietwat overdreven af en toe) waarna hij zelf ook begint te lachen??

Mystralic schreef:

Joost mag weten waar dat kind heen gaat

Hmm... ga je weer naar de schoenenwinkel of naar dansen?
Ik wil nog steeds een keertje mee mevroi, Joost laten zien hoe Donna-zonder-strek-oefeningen eruit ziet als ze loopt en staat etc.


Ik lees hier gewoon geheel Donna. En nee daar kan je niet omheen draaien en kom ook niet met zwakke argumenten want Myst = Donna. Klaar foetsie. Okee haarkleur misschien, hoewel jij ook groene plukken hebt gehad *wiebelwenkbrauw* ...
MYSTJEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE

Ik wilde die uitdrukking gewoon heel graag gebruiken, achja.

OOOOOOOOOOOOOOOOH SPELFOUT DONNA SPELFOUT!!!