Waarom?

Terwijl ze Ryuu aankeek vroeg Sapphire zich af of het niet beter was als ze de stoel naast hem in beslag nam. "Misschien is het een goed idee om nu van me af te gaan'', zei Ryuu fluisterend. Sapphire knikte en sprong opgewekt van hem af en ging op de stoel naast hem zitten, terwijl ze op de stoel tegenover wees. "Kom erbij!", zei Ryuu en Sapphire knikte. "Oké, dat klonk verkeerd'', zei Ryuu en een glimlach speelde om zijn lippen. Sapphire grijnsde, al wist ze niet waarom Ryuu het verkeerd vond. 'Wij houden onze leuke momenten wel voor later. Maar goed. Ander onderwerp. Dadelijk zeg ik iets stoms', praatte Sapphire heel snel achter elkaar en ze nam even adem. Lola was ondertussen op de grond gevallen tegen Tatsu omdat die zich had laten vallen. Sapphire grinnikte. 'Hoe gaat het met je training?', vroeg ze toen maar, terwijl ze met het stof van haar rok speelde.

- Nu wacht ik op Feetje xD -

Faith draaide zich om en zag dat de twee tortelduifjes klaar waren. Faith lachte eerst om wat Sapphire zei daarna om de, iet wat foute opmerking, van Ryuu. Faith keek dat Sapphire naar iets keek en volgde hhaar blik. Uiteindelijk kwam ze uit op 2 honden, die zich, even als Sapphire en Ryuu, zich samen goed amuseerde. Mijn oefening, gaat. Ik krijg die bloemen nog steeds niet onder controle, trouwens heel mijn magie niet. Ik wordt er soms zo gefrustreerd van. Faith keek er een beetje moeilijk bij. Diep nadenkend eigenlijk. Ze begreep nog steeds niet hoe alles werkte. Ze ging pijzend op een stoel zitten bij Ryuu en Sapphire.

Ryuu keek geïnteresseerd naar Faith. "Daar ligt je probleem al." zei hij plots. "Frustratie leid alleen tot falen, wat weer leid tot meer frustratie. Ik kan je misschien wel een keer helpen, als je dat wilt." Hij wees met zijn duim naar zijn rode oog. "Ik zie alles wat je fout doet en kan je helpen het te verbeteren." Hij tikte vervolgens met zijn wijsvinger op zijn slaap.

Faiths ogen twinkelde een beetje bij het horen dat hij haar wilde helpen. Als ze iets graag wilde was het haar krachten onder controle houden, Weten hoe ze het moest beheren. Als je dat zou willen, graag! Faith kreeg een glimlach om haar mond. Ze keek wel even naar het oog waar hij naar wees het hield haar hoofd een beetje scheef. Ze bedacht wel even aan wat hij zei over haar frustratie, zou kunnen.

- Sorry, ik moest eten. Ik ben trouwens aan het nadenken of ik Sapphire's oma laat sterven... Ik bedoel, nu, in dit topic-

Sapphire volgde met een glimlach even hoe Ryuu voorstelde om Faith te helpen. Sapphire gaf een korte knik naar Faith, die liet zien dat ze het moest aannemen. Opeens voelde ze buikpijn en kromp een beetje in een. Het ging langzaam over en Sapphire deed net alsof ze Lola aaide. Ze kwam weer overeind. Een koud gevoel benam haar hart en Sapphire keek onder de Cassiaanse en de Raziaanse ketting naar de ketting die haar oma haar gegeven had voor ze wegging. 'Als dat licht niet meer brandt, is mijn hart gestopt met kloppen', had haar oma gezegd, wat Sapphire beangstigde. Het licht doof en scheen weer. Na een tijdje bleef het gewoon schijnen en Sapphire zuchtte opgelucht. Lola keek haar vragend aan, maar Sapphire glimlachte en schudde haar hoofd. Het was nog geen tijd. Lola kefte opgewonden. 'Dus... Heb je al een leerkracht gevonden voor je magie?'

Faith zag de blik van Sapphire die haar blijkbaar aanmoedigde voor de extra hulp van Ryuu. Faith glimlachte even naar Sapphire. Maar voor Faith er erger in had kromp Sapphire in en Faith keek geschrokken naar haar. Al snel zag Faith dat ze alleen de hond aan het aaien was. Opgelucht haalde ze zachtjes adem. Terwijl Faith keek naar Sapphire en zag dat er een lichtje op haar borst knipperde, maar uiteindelijk bleef hij schijnen. Faith keek met een vragende blik naar Sapphire. Maar ze schudde haar hoofd naar de hond. 'Dus... Heb je al een leerkracht gevonden voor je magie?' Faith wees zichzelf aan.Ik.. Nee zei ze beslist waarna ze zich bedacht. Nouja, toch wel, ik heb nu in ieder geval Ryuu toch? Faith keek even vragend naar Ryuu en glimlachte.

Ryuu glimlachte naar Faith en zag dat Sapphire ineen kromp, zijn oog voor detail was soms een vloek, aangezien hij dat liever niet had gezien. Toen Faith hem vragend aankeek antwoordde hij heel bescheiden. "Nou... Ik weet niet of ik op het niveau van een Gren leraar ben, maar ik zal mijn best doen. We spreken een keer af in het bos, ok?"

"Nou... Ik weet niet of ik op het niveau van een Gren leraar ben, maar ik zal mijn best doen. We spreken een keer af in het bos, ok?", zei Ryuu en Sapphire knikte bemoedigend naar Faith. 'Zeker doen. Hij is erg... goed', knipoogde ze. Ze zuchtte even. Pijn drong weer in haar buik en het kettinkje begon weer te lichten en te doven. Hoe kon dit? Was haar oma zich soms aan het inspannen? Opeens ging het lichtje uit en het zweet brak Sapphire uit. Ze draaide zich met haar rug naar Ryuu en Faith en begon wanhopig met haar ketting heen en weer te schudden. Het brandde echter niet meer en de tranen liepen over Sapphire's wangen. Opeens sprong het licht weer aan en bleef toen aan. Sapphire droogde gauw de nieuwe zwarte strepen uit haar gezicht. Dit was echt beangstigend. Ze draaide zich toen weer naar Ryuu en Faith. 'Ik uhh... Heb last van een vlieg in mijn oog. Rot beest. Maar nu is hij weg. Gelukkig. Het deed wel pijn', loog Sapphire, zich vol schaamte over de echte reden.

Faith glimlachte naar het antwoord van Ryuu. Bedankt zei ze zachtjes. Nog geen paar tellen zag Faith dat Sapphire een soort pijnstoot had in haar buik, en weer het kettinkje, die Faith al eerder was opgevallen, begon te knipperen. En ineens stond Sapphire met haar rug naar haar en Ryuu toe. Er was iets mis. 'Ik uhh... Heb last van een vlieg in mijn oog. Rot beest. Maar nu is hij weg. Gelukkig. Het deed wel pijn', Faith knikte zachtjes terwijl Sapphire zich weer omfraaide. Wat was dat eigenlijk met dat kettinkje? Vroeg Faith nieuwschierig Het knippert echt de hele tijd! Heeft dat een rede of..? Faith werd een beetje rood en stopte dus midden in haar zin. Het was natuurlijk onbeschoft om te vragen. Sorry. mompelde Faith zachtjes.

Ryuu begon waar Faith stopte. "Niet verontschuldigen, ik ben eigenlijk ook wel benieuwd." Hij keek naar Sapphire. "Waarom knippert hij steeds? En waarom word jij er steeds gek van?" Hij deed zijn arm om haar heen, op haar schouder. "Wat is de functie van die ketting?" vroeg hij als laatste en enige serieuze vraag. Die andere vragen waren eigenlijk gewoon hardop denken.

Sapphire had stiller moeten doen en beter moeten uitkijken! Zowel Faith, als Ryuu begonnen te vragen. Toen ze een arm op haar schouder voelde, barstte ze bijna in huilen uit, maar ze hield zich in. "Wat is de functie van die ketting?", vroeg Ryuu als laatste en Sapphire keek even in zijn ogen. Ze keek naar Lola, die knikte en haalde toen diep adem. 'Nou, mijn oma had dit gegeven vlak voor ik naar Starshine Academy ging. Ze zei...', begon Sapphire en keek even naar het raam. 'Ze zei, dat als dat lichtje stopt met knipperen, haar hart stopt met kloppen', zei Sapphire. Ze wierp een blik op het kettinkje, dat nog steeds angstvallig op zat te lichten. Toen het stopte hield Sapphire haar adem in. 'Ze zei ook, dat als dat lichtje meer dan vijf minuten niet meer brandt, ze dood is. Als het een paar keer heen en weer knippert, is ze zich aan het inspannen om haar anders te verleggen, of gewoon aan het over...', Sapphire stopte midden in de zin. Lola jankte. ...geven.' Het lichtje brandde weer zwakjes. 'Haar leven hangt dus echt aan een draadje', mompelde Sapphire terwijl ze de ketting zachtjes streelde.

- Jahooooooooooooeeeee! Ik ben moderator op een site! Ow yeah! Nu ga ik reclame maken voor de site, eindelijk nog iets goeds gebeurd!! Niet deze site hoor, anders site -

Faith luisterde ademloos naar het verhaal dat Sapphire vertelde over haar oma en de ketting en gefacineerd keek ze naar het kettinkje dat nogsteeds aan het knipperen was. Faith wist dat het geen fijn moment was voor Sapphire en bedacht nog hoe zij zich voelde toen ze niemand meer had. Faith sloeg haar ogen neer. Doordat het lichtje nu bijna niet meer brandde wist ze dat het snel afgelopen zou zijn voor haar oma, in ieder geval dat dacht ze. Daarna liep ze op instinkt op Sapphire af en omhelsde haar. Een vriendelijke knuffel waarna ze zachtjes in haar oren fluisterde; Sapphire, je weet dat wij er voor je zij hea! En je kan altijd met alles naar ons toe komen! Faith maakte zich los uit de knuffel en keek haar serieus aan. Altijd!

PROFILE MAGICIAN

» School? Waarom ik?
» Waarom een ring?

Waarom?

Waarom?

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen