Hij werd lekker rustig en ontspannen wakker onder de geur van verse bacon en eieren. Onder het goudoranje licht van de opkomende zon lag het prachtig landschap van de Razeniaanse natuur. Het was het begin van de lente en dit landschap streek zich uit onder zijn oog. Hij was uit bed gestapt en naar het raam gelopen om te genieten van dit prachtige uitzicht. Opeens voelde hij rond zijn middel een zachte warme hand en een naakt lichaam dat zich tegen het zijne aandrukte. Drake draaide zich om zodat zijn lippen die van haar konden raken. Zijn hand streek langs haar zachte wang heen terwijl hij haar liefdevol aankeek. De zachte baardgroei op een mannelijk gezicht die al ruim volwassen was. Op de achtergrond hoorde hij het gelach van spelende kinderen en de geur van eten hing er nog altijd...'You think you know everything' klonk een vage vrouwelijke stem...

...Tenminste, dat hoopte hij totdat Drake wakker werd door zijn wekker. Na deze te hebben uitgezet en over zijn gezicht te hebben gewreven keek hij zijn eigen kamer rond. Zijn bed, Zean's bed en de puberale teringzooi. Drake fronste en slaakte een geïrriteerde zucht. Dit keer was zijn droom wel heel erg fijn geweest, maar was verpest door zijn werkelijkheid. Hij zette zichzelf ertoe om uit bed te komen, zijn hoofd voelde wat loom. Gelukkig was dit probleem al snel verholpen nadat de jongen een douche had genomen. Hij keek naar buiten terwijl de hij zijn speiale outfit al aan had. Het was volledig gemaakt van een speciaal soort Drakenleer dat van Razen kwam. Hij had het laatst op de zwarte markt weten te kopen. Gelukkig kende hij de dealer van Razen zelf, dus hij wist zeker dat hij niet was opgelicht. Vandaag was een dag voor hem waarbij hij ging trainen. De lange jas hing langs zijn lichaam en dit beviel hem wel. De man waarmee hij de afspraak had gemaakt, had hij ook nog verder gesproken. Drake zou bij hem ook de volgende outfits bestellen wanneer er misschien weer arena gevechten waren. Waarom hij dit droeg, was vooral omdat hij zich dan tijdens het trainen evengoed makkelijk kon bewegen zonder dat de wol of katoen in de weg zat. Ook zodat dit niet de meeste schade zou oplopen.

Hij voelde een gure wind langs zijn haren gaan toen zijn voeten de arena betraden. Zijn oranje ogen scande zijn omgeving, de arena was voor zover hij wist leeg. Er stonden wat training attributen en dit maakte Drake blij. Er verscheen een grijns op zijn gezicht, het was fijn om weer lekker in zijn element te zijn. Hij bewoog zijn lichaam als de beginnende opwarming. Dit deed hij een half uurtje, deed daarbij ook kleine vuur oefeningen, tot de jongen klaar was om zijn training te starten. Drake concentreerde zich, bracht zijn handen tegen elkaar voor zijn neus. Hierna waaide hij ze open vanuit een beweging alsof het vleugels waren. In een seconde waren er lange sterke vuurlianen ontstaan, ze schoten met grote snelheid door de lucht heen. Het waren er in totaal drie en ze suisde af op de stenen pupids die tegenover hem een paar meter verderop stonden. Met alle concentratie en kracht, wist hij het vuur zo te sturen dat het zich om de nekken van de dummies sloot. Het duurde maar kort nadat het vuur zich om de stenen heen hadden gesloten, waarna de jongen zijn handen dichtkneep. Als slangen lag het vuur rond de dummienekken, op het moment dat Drake zijn hand dichtkneep spatte het bovenste stuk van de steen uit een. De brokken steen vielen langs het lichaam naar beneden. Drake keek er triomfantelijk naar.

https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/564x/8c/8e/f7/8c8ef71b53b4d3954624fa32df80a61e.jpg

Het was een vloeiend en werkelijk heerlijke opwarming en oh wat kon deze jongen toch genieten van zijn magie. Bijna dansen kon je het noemen hoe hij de lianen naar de poppen schoot, in zijn volle element en dat was te merken. Hij had een grote grijns op zijn smoel terwijl hij met het vuur speelde. Deze grijns, werd alleen van zijn gezicht gewassen toen een schaduw de zon bevlekte. Het was duidelijk een groot wezen, en wel zeker een draak. De schaduw op de grond stak af tegen de zanderige grond. Drake herkende het signalement gelijk en er verscheen een grimas rond zijn lippen. Drake hoorde hoe het wezen op de grond landde, want hij stond achter hem. Drake balde zijn hand tot een vuist en snoof diep vol argwaan. Moest deze nietsnut, dit misbaksel ook nog zijn training verpesten? Welk recht had hij! Oja, dit was een openbare ruimte. Drake Draaide zich ferm om en keek met vurige ogen naar de persoon en zijn draak. Hij hoorde zijn trainingscape omslaan toen hij zich naar de jongen toe draaide. Toen de Drake zijn ogen op hem had gevestigd zag hij nog net hoe Syrax met zijn klungeligheid een meisje omver liep. Drake fronste en zag gelijk dat het meisje nieuw was. Wat was dat met al die nieuwe personen tegenwoordig? Nieuw jaar, dus allemaal nieuwe mensen? Drake zijn eigen jaar was zelf met een behoorlijke verassing begonnen. Zijn schoenen maakte een aankondigend geluid toen hij naar de toe liep. Hij kon nog net haar woorden horen. "Was je op je weg naar buiten?" Een typische meisjes stem, ze had lang haar dat over haar schouders viel en een mooi gevormd lichaam. Drake had een hand in zijn zak en hij keek Syrax met een arrogante blik aan vol minachting. ''Ja, dat mag ik toch hopen.. Syrax.'' spoot hij naar de jongen. Dezelfde houding had hij tegenover de draak, wie hij ook niet mocht. Hierna liet hij zijn verheerlijkte blik nogmaals op de dame vallen en glimlachte charmant. ''En wie mag jij zijn, deary? Ik geloof dat ik het genoegen nog niet gehad heb om jou eerder te zien?'' De zon stond op de arena en het licht reflecteerde op zijn zwarte haar waar hij even een hand doorheen haalde. Drake draaide zijn hand even alsof hij hem net intensief had gebruikt, maar op een sierlijke manier had hij de hare gepakt. Hij gaf er een simpel klein kusje op die suggestief genoeg was. ''My name is Drake Burned, pleased to meet you.'' sprak hij met een gladde grijns. Het was een hele nette manier van voorstellen die mensen bij het vrouwelijk geslacht konden waarderen.

Hij liet zijn vurige blik op Syrax vallen, een spiertje vetrok in zijn gezicht. Er stond een duidelijke verachting tegenover de jongen, die hij zichzelf had opgelegd. Ooit had hij zich voor Drake kunnen 'bewijzen' maar hij had dit finaal verpest. Sindsdien konden de twee elkaar niet luchten of zien. 'Waarom zou ik... Ik was eerst op weg naar de wc voor ik ga beginnen met trainen.' Drake lachte honend, draaide zijn ogen omhoog. ''pff, sure boy.'' sprak Drake op een denigrerende toon. Hij voelde de spanning tussen hem en Syrax, maar dat was Drake zijn ding. Hij was een meester in het maken van ongemakkelijke spanningen. Hierna wendde Drake zich tot het nieuwe meisje en stelde zich voor op een gladde manier. Zo te zien had hij nu precies hoe hij het hebben wilde, want hij had allangal wel gezien dat ze niet zomaar onder hem zou 'bezwijken'. Toch was de band die zij terug legde erg vermakelijk voor Drake en er verscheen een bijna plagerige grijns op zijn gezicht na haar woorden.  "Smooth." hoorde hij haar zeggen. "Ik geloof dat ik jou zeker onthouden had, als we elkaar ontmoet hadden." Drake knipoogde naar haar. ''Dat weet ik wel zeker.'' zei hij met een charmante glimlach. "Nice, Drake. Je mag me Nashira noemen, of Nash in het kort." zei ze simplistisch. "En je mag je...'' Nashira streek met een vinger langs Drake zijn arm, haar ogen speels op hem gericht. Ze sprak weer na een korte stilte. Drake had een moment zijn ogen op de vinger gelegd, maar keek haar nu weer aan. Innerlijke Romeo achterwege laten." Drake lachte nu iets luider en haalde zijn hand door het zwarte haar. ''Oh?.. Hm, Ik dacht toch echt te zien, dat het je wel beviel.'' gooide Drake op een uitdagende manier terug. Oja, Syrax was er ook nog.. in Drake zijn gevoel had hij het hele bestaan van de jongen genegeerd. Hij botste tegen Drake op, die dat niet pikte. Hij wierp de jongen een hatelijke blik toe. ''Ohja, jij moest naar de WC, ik ben toch niet zo èng voor je dat je het dan gelijk in je broek doet?'' Hij lachte de jongen uit, maar hij zag hoe Syrax al weg gelopen was. Drake draaide daarom zijn hoofd nu weer naar Nashira toe. "Wat heb je hem aangedaan dat hij zo is, Drake?" Drake grinnikte honend om haar vraag en gleed met zijn tong langs zijn tanden, alsof er wat tussen zat. ''Ach, laten we zeggen dat hij er niet van houd om de waarheid te horen.'' zei Drake met dubbele ondertoon. Hij keek de gang even in waar Syrax in gelopen was. "Arme jongen zit nu misschien op de wc te huilen..." Drake haalde zijn schouders op. ''Zijn probleem, niet het mijne.'' zei hij kortaf. Hij stopte zijn handen in de trainingskleren die hij aan had. ''Daarbij, ik heb hem niet gevraagd hier te komen, hij had ook gewoon weg kunnen gaan.'' zei Drake hooghartig. Even later hoorde hij de stappen van Syrax en zijn draak weer."Kom je nog slowpoke?" vroeg Nashira aan Syrax. Nashira's blik gleed terug naar Drake. "Jij zal een goede trainingsessie toch ook niet weigeren?" Drake legde zijn handen in elkaar, achter zijn nek terwijl hij de ruimte meer opliep met een tevreden glimlach. ''Absoluut niet. Ik zou graag een training doen. Maar ik weet niet of of Symplax er ook voor in is? Kun je het aan?'' nu draaide hij zich een paar meter verder naar Syrax toe. Hij keek de jongen strak aan en er zat bijna dreiging in zijn blik.