Gisteravond was Vash per schuttel terug naar Erd gereisd om nog wat spullen op te halen. Natuurlijk waren ze blij om hem weer even te zien en Vash had ook thuis geslapen voor hij weer terug naar Star Shine terug ging. Al vroeg stond de jonge aarde magiër op het platform om terug te reizen tot zijn oog en jong hondje aan zag komen strompelen. Niemand leek zich over de pup te ontvermen. Wat eigenlijk best gek was of zag niemand het diertje lopen? Vash liep naar de pup toe en benaderde het diertje voorzichtig. De pup leek hem eerst niet te zien, maar toen het zijn hand zag stopte het diertje meteen. Eerst keek het hem angstig aan, maar toen het zijn rustige bewegingen op merkte samen met de rust die de jonge man uitstraalde werd het diertje ook rustig. Vash glimlachte en probeerde de pup te aaien. Dit liet het diertje toe en kwispelde vrolijk met zijn of haar staartje. Hij stond weer op om te zien of iemand deze pup aan het zoeken was, maar niemand leek het diertje kwijt te zijn... Toen Vash weer naar de pup keek was het weg. Even schrok hij een keek gauw rond, tot hij het diertje weer in zijn zicht kreeg. De pup liep het platform af en hij volgde. Te nieuwsgierig naar waar de pup heen ging, om te blijven stil staan. Zijn schuttel ging pas over een kwartier dus nog tijd genoeg. De pup strompelde verder tot het tussen een stel stenen in verdween. Zou daar haar moeder liggen? Even dacht hij na een wilde zich net om draaien toen hij de pup hoorde piepen. Gelijk liep Vash naar de stenen toe om die met zijn magie weg haalde. De pup keek naar hem op met grote kraal oogjes vol verdriet. Want vlak voor haar lag een grote hond en die bewoog niet meer. Vash keek even naar het tafereel. Het was hart verscheurend. De pup was goed net 8 werken oud. Dan gingen ze meestal wel weg naar andere baasjes, maar om de moedertje dan te moeten zien sterven?! Het besluit was snel genomen. Hij kon het diertje hier niet achter laten. Het zou sterven van honger en dorst. 'Awh mopje. Kom maar dan zal ik voor je zorgen.' zei hij meelevend een tilde de pup op. Ze zag er nog kern gezond uit, maar hij zou haar toch na laten kijken. Na een snelle nakijk beurd voor zo ver hij het kon beoordelen zag Vash dat het een teefje was. Hmmm... hoe zou hij haar noemen? Terwijl Vash terug liep dacht hij na. Er zat ook een kleine dierenarts praktijk bij het platform voor mensen die hun dieren mee wilde nemen. Gelukkig was het niet druk en was Vash snel aan de beurt. De dieren arts keek de pup na een gaf haar en prikje tegen ziektes. Toen de assistent naar een naam vroeg keek Vash haar aan. 'Nimh.' benoemde hij de pup en de assistente zetten de naam zowel haar boekje als met haar magie op een kleine penning die Vash aan het halsbandje van Nimh vast mocht maken. Hoewel hij niet had kunnen kiezen wat voor huisdier Vash graag had willen hebben, had het lot voor hen beide gekozen en ging hij later in een van de stoelen in de schuttel met zijn nieuwe huisdier op schoot zitten. Ze was prachtig en Vash zou haar zo goed en kwaad als hij kon op voeden. De reis naar de kleine planeet waar de school op stond was korter dan Vash zich kon herinneren. Of kwam dat omdat hij aldoor naar Nimh had zien kijken? Nou ja, erg was het niet. Met rustige passen verliet hij de schuttel en kwam op het platform met hond en tas.

(Open)