Een gouden belletje rinkelde toen een deur werd open gedaan. Het was een jongen, zwart haar en gehuld in een bruine oude jas. Er hing een arafat sjaal rond zijn nek. Buiten was de wind guur en koud. Heel Oak's Field lag helemaal vol met een dikke pak sneeuw. Er was een schaatsbaan op het plein te vinden, al stond de kerstboom er niet meer.  Iedereen liep in dikke winterjassen met mutsen, sjaals en handschoenen. De oude huisjes van het dorp leken te kraken onder het gewicht van de sneeuw. Ook aan zijn zwarte dokter martins zaten onder de witte vlokken toen Drake de stomerij binnen kwam. De oranje ogen schoten door de ruimte heen. De vrouw achter de balie glimlachte naar de jongen, Drake knikte naar haar terug. Met rustige stappen liep hij naar de vrouw toe. ''Ik kom mijn jas ophalen'' Dit ging om zijn bekende jas. De zwarte met witte bondrand, rond de mouwen, capuchon en de onderkant van zijn jas. Dit was zijn lievelingsjas en ooit had hij het van Hayden gekregen tijdens het shoppen. Vaak had hij het ding al laten maken, opnieuw laten stofferen, alles er op en dr aan. Deze jas was nu onder het bloed gekomen. Dit keer niet zijn eigen bloed, of die van een van zijn tegenstanders. Zelfs niet van een monster dat hij had verslagen, de gekke gebeurtenis die het had veroorzaakt.. hij was totaal machteloos geweest. Hij had nog nooit zoiets meegemaakt. Een meisje genaamd Jashira, die hij aansprak. Er ontplofte een glas, al wist hij nog steeds niet hoe. Daarna zien ze dat het meisje een scherf in haar arm gekregen heeft en aan het bloeden slaat. Drake wilde haar helpen, maar ze bleek het zelf te kunnen helen. Ze waren voor de zekerheid nog even naar Yvaine gegaan. ''Dat word dan 150 talons.'' zei de vrouw tegen hem. Drake knikte en haalde uit zijn portemonnee het geld. Toch handig, die afspraken met Autumn. De vrouw knikte en nam het geld aan. Hierna liep ze even naar achteren om zijn jas te halen. Drake keek even rond. De ontvangstruimte was klein, maar best gezellig. Er stond een oude stoel met tafeltje, hierop rustte een leeg theeglas en een boek. Dit was waarscheinlijk de plek waar de vrouw zat als ze op haar klantte wachtte. Verder stonden er ook nog twee halfvolle kledingrekken, vast van klanten die het kleedgoed gebracht hadden. Snelle hakjes lieten Drake weer omkijken. Daar was zijn jas, netjes verpakt in een plastic sheet aan een hangertje. Op het labeltje stond zijn naam: Drake Burned. De jongen glimlachte even bij het zien van zijn jas en liet het nog even op de balie liggen. Hij deed de oude jas uit, waaronder hij gewoon een zwart shirt droeg, deze legde hij op een stoel. Zijn net schone jas haalde hij van het hangertje en trok deze aan. hhhmmm, hij was nog warm. Drake sloot even genietend zijn ogen. De jongen slaakte een zucht en voelde zich weer helemaal thuis in zijn vertrouwde jasje. In de winter had hij er altijd een extra verwarmende binnenvoering in. Het hangertje en plastic gaf hij aan de vrouw. ''Bedankt.'' sprak hij kort. Drake pakte de oude jas en het belletje van de deur ging. Gelijk werd hij verwelkomd door de muur van kou buiten. Het liep al tegen de avond aan, de winkels zouden straks gaan sluiten. Drake had vandaag al besloten om in het dorp wat te gaan eten en dan daarna uit te gaan bij The Jolly Jester. Hij liep met zijn hoofd tegen de wind de straat over en vond uiteindelijk Bokkenburgt die hij binnenliep. De jongen bestelde een medium biefstuk en een glas Guinness, waar hij even later smullend van zat te eten.

Hij liet zijn mes op het vlees rusten terwijl zijn vork het in zijn greep had. Langzaam en nauwkeurig was te zien hoe Drake het metaal door de substantie liet gaan. Hij rook de specerijen en de heerlijke pepersaus die erbij hoorde. Vol genot liet hij het stukje vlees naar binnen komen via zijn vork nadat het afgesneden was. Biefstuk, dat was hem toch een tijd terug zeg. Hij kauwde er op en liet de smaak door zijn mond gaan. Ondertussen knapperde het vuur van de warme openhaard. Er stond een hondenmand naast voor een gelukkige viervoeter. Er lag ook een mooi tapijt met twee oude sofa's.Verder was het eetcafe donker, maar ook erg knus. Er stonden kaarsjes op de eikenhouten tafels. Boven de bar met barman Bob die de glazen stond te drogen, hingen ook wat ligtjes. Er liepen twee serveersters rond die in het zwart gekleed waren en hun haar in een staart gebonden. De ramen waren beslagen door de kou en aan de buitenrand was het kozijn bedekt met sneeuw. Het was normaal bezocht, niet druk en niet stil dus Drake vond het prima zo. Er kwam om de zoveel tijd iemand binnen of die gene vertrok weer. Hij nam nogmaals een hap van zijn heerlijke avondeten en keek naar zijn bord. Hij was in gedachten en lette ondertussen niet meer op wie er weg ging of binnen kwam.. daardoor viel het hem niet op dat Jashire zojuist binnen gelopen was. Hij keek wel rechts van hem, waar opeens een wolf doodleuk voorbij huppelde. Zolang hij maar van de biefstuk afbleef, vond Drake dat verder geen probleem. ‘Is deze stoel bezet?’ Drake slikte net zijn hap door, herkende gelijk haar stem. De jongen keek op, recht in de blauwe ogen en een beetje verlegen glimlach. Drake was blij verrast. Hij ging meer naar achteren zitten en glimlachte terug. De jongen wees op de stoel voor hem. ''Jashira, ga zitten.'' sprak de jongen vriendelijk. Hij wuifde naar een van de serveersters die in de ruimte rondliep, zij merkte hem op dus liep het meisje gelijk naar ze toe. ''Wat wil je eten, misschien er nog iets bij eten gezien het uur?'' zei hij met een veelbelovende blik.

De jongen zat aan zijn tafeltje en keek naar de biefstuk die er lag. Het meisje was binnen gekomen en nu ging ze voor hem zitten, zijn ogen kruiste die van haar. Het was heerlijk warm binnen, inplaats van de ijzige kou die buiten de lucht teisterde. Drake glimlachte naar Jashira en vroeg zich af hoe ze hier zo opeens verzeild was geraakt. De jongen had een seintje gegeven aan de serveerster die aan kwam lopen. Jashira vroeg om zwaardvis toen Drake had voorgesteld dat ze ook wat kon eten hier. De serveerster was even verrast, maar ze zou het voor het meisje regelen. Drake negeerde de toon van de meid, het was niet aan haar om te beoordelen wat haar klanten bestelde right? Drake slikte een hap door en veegde hierna zijn lippen af. Ze riep de meid nog een glas water na, waardoor Drake even glimlachte. hij sneed nogmaals een stukje af, bracht deze naar zijn mond en beet het van de vork af. Toen het binnen in zijn mond was werd de smaaksappen verspreid, de warmte van het gerecht vulde zijn mond en je zag hem genieten van het stuk vlees. Toch wel zijn favoriete eten, vlees. Drake was alles behalve vegetariër. Hij zette graag zijn tanden in een stuk biefstuk of sparerib. Als wolf, kon hij een konijn of vogel doden, maar dat was ook omdat het wolven instinct het over nam. Als mens zou hij er veel moeite mee hebben om dat te doen. Hij had zijn mes in zijn rechterhand en vork in de linker en je zag aan de jongen dat hij ooit wel de etiketten had geleerd. Dit was er op jonge leeftijd instampt omdat zijn vader een strenge heer was. ‘We hebben elkaar niet meer gezien na het incident, hoe gaat het met je?’ Drake slikte door en knikte. ''Dat kan ik beter aan jou vragen.'' zei de jongen met een grinnik, doelend op de wond die ze was opgelopen toen die tijd.  ''Maar gaat z'n gangetje hoor. Ik dacht, met dit ijzige weer is het erg fijn om even ergens wat te gaan eten. Ik was even een dagje de stad in.'' Zei de jongen met een tevreden blik. Ondertussen kwam het glas water alvast langs waarvoor Jashira bedankte.  Toen ze er een slok van nam, zag Drake hoe haar ogen een beetje begonnen te gloeien, hij trok zijn hoofd wat schuin. Hm, dit was nieuw voor hem.. Drake kende de mogelijkheid van je ogen laten gloeien. Dit gebeurde bij hem wel vaker, alleen dit was wanneer hij te maken had met heftige emoties, niet per se wanneer hij met water in aanraking kwam. Door de gloed werden haar ogen erg intens, hetzelfde gebeurde dan bij Drake. Het verschil was alleen.. wanneer de ogen van Drake gloeide.. moest je maken dat je weg kwam en snel ook. ''Heb je dat altijd al gehad?'' Vroeg hij doelend op die ogen.

Drake keek Jashira aan toen hij suggereerde naar de wond die ze opgelopen was. Ondertussen vertelde de jongen dat hij naar de stad was geweest. Zo had hij zijn jas naar de stomerij gebracht en nog wat kleine dingetjes voor zichzelf gehaald. Het fijne was dat hij dan mooi opzichzelf kon zijn zonder dat iemand hem ergens mee lastig viel. ''Prima, niks aan het handje.'' antwoorde Jashira op wat hij had gezegd over de wond. Deze liet zij ook nog even aan Drake zien, er was een blauwe streep van overgebleven. Het zag er niet schadelijk uit, maar je wist wel dat er iets gebeurd was. 'Dit gaat vast een litteken worden. Misschien is het beter om aan de anderen te vertellen dat ik met een woest beest gevochten heb, dan kom ik tenminste niet zo klunzig over.' Drake grinnikte om wat ze zei en draaide met zijn ogen. ''Hm, ik denk dat dat niet per se hoeft hoor. Eerlijkheid duurt nog altijd het langst.'' sprak de jongen rustig. Hypocriet als hij was, want hij was zelf ook niet echt een opbiechter. Drake had verschillende reputaties die bekend waren onder de mensen. Hij wist niet hoeveel Jashira ondertussen van hem gehoord had en Drake liet dit ook in het midden. Misschien viel het reuze mee en kon hij gewoon doen alsof er niks aan de hand was.

De ogen van Jashira gloeide op toen ze van het water dronk. Dit trok Drake zijn aandacht, waardoor hij ernaar vroeg. 'Ik haal mijn kracht uit water... Ik denk daarom.' Drake hield zijn hoofd schuin en dacht na. Daar had ze een punt, maar Jashira was wel de enige die hij kende die het had. De jongen zag hoe ze opeens weg keek. Iets gevoeligs geraakt? De jongen wist het niet, hij zou er niet naar vragen ook. Vooral omdat hij haar niet overstuur wilde maken. Drake deed daarom ook alsof hij het niet gezien had en keek op toen de serveerster aan kwam lopen. Het was een prachtig opgemaakt bord en het stuk vis was lekker groot. Het zag er heerlijk uit en de aroma geuren waren warm en vol specerijen. Toen het op tafel stond zag Drake hoe Jashira het letterlijk aanviel. Ze scheurde de stukken vis van elkaar af alsof ze een kat was, maar Drake zag haar wel van het eten genieten. Pas later had het meisje haar impulsieve gedrag in de gaten. Drake kon enkel zacht grinniken met een warme glimlach. Hij hoorde hoe ze zich verontschuldigde met een knalrood hoofd. ''Niet erg, kan gebeuren.'' sprak de jongen simpel. Drake had wel gekkere dingen meegemaakt en gezien, dus hij vond dit bijna aandoenlijk. Toen ze haar mond leeg had en haar mond af veegde, staarde ze naar het bord. Daar waar ze bezig ging met lepel en vork.. zonder succes. Drake zijn gezicht sprak boekdelen, maar hij vond het leuk. Uiteindelijk deed Drake een handeling die vooral niet denigrerend bedoeld was maar eerder lief. Hij sneed een stukje vlees van zijn biefstuk af, waarna hij de vork ophield voor Jashira zodat ze zo kon afhappen zonder de vork te pakken. ''Wil je van mij proeven?'' sprak de jongen.

De plek was zo vredig en warm. Gezelligheid en samenhorigheid heerste in de gezellige ruimte. Het haartvuur brandde en mensen dronken hun geld weg. Ze zaten er een aantal andere mensen te eten en kon je de glazen tegen elkaar horen ketsen. De warm bruine kleuren van het hout was sfeervol, het licht van de haard werd op ieder geworpen. Een oude stoel met vloerkleed ervoor, gaf extra comfort aan de wolf die er op was gaan liggen. Drake kon genieten van dit soort plekken, vooral op winteravonden als deze. De avonden vol met gelach en gezelligheid. Zo zat Jhasira nu ook voor hem en ze at alsof haar leven ervan afhing. Drake vond het echter wel grappig om te zien. Het meisje was verassend, speels en ze bracht onverwachte situaties. Drake vond haar een bepaalde vorm van onvoorspelbaar. Dit trok de jongen wel, vooral omdat hij voorspelbare mensen saai vond.

Uiteindelijk viel het Jhasira pas later op, dat ze wat 'ongepast' at. Drake keek haar niet afkeurend aan, hij accepteerde het. Dit had ook temaken met dat hij haar al eerder had ontmoet. Zijn reactie zou anders zijn geweest als hij haar nu voor de eerste keer zag. Hij zag hoe ze haar mond met het servetje afveegde. Drake keek haar alleen aan en uiteindelijk besloot hij haar op in een onverwachte hoek te helpen. De jongen sneed een stuk van zijn biefstuk af, hij liet zijn mes er soepeltjes doorheen gaan. Uiteindelijk hield hij dit stukje voor Jhasira haar neus. ‘Wil je wat van mij proeven?’ had hij gevraagd. Haar diepe blik en ongemakkelijke glimlach deden Drake ook glimlachen. Ze pakte uiteindelijk de vork vast, raakte hierbij Drake zijn hand aan. Drake zelf merkte dit op maar dacht er verder niet over na. Na een kort moment van aankijken, kwam ze naar voren met haar hoofd. Ze beet het stukje van zijn vork af en ging weer in haar stoel zitten. Drake zag hoe ze haar ogen sloot en intens genoot van de smaak die het had. Na het doorslikken, keek het meisje weer in zijn ogen. Ze moest lachen, Drake grijnste even. Vervolgens leek het er op dat ze nu voor hem een lepeltje klaar had. ‘Nu is het jou beurt” hoorde hij haar zeggen. Drake grinnikte en haalde zijn schouders op. ''Okey dan.'' sprak de jongen rustig. Drake keek haar even aan, daarna naar de lepel voor zijn neus. Hij kwam naar voren met zijn hoofd en opende zijn mond. De zachte lippen glansde in het haardlicht, terwijl ze omwijd kwamen. Hij sloot ze om de lepel heen en trok vervolgens zijn mond weer terug. Zijn lippen hield hij op elkaar zodat ze de warme vis zouden mee nemen. Toen hij weer goed in zijn stoel zat, smaakte de vis hem. Hij was niet echt een vis eter, liever vlees. Toch vond hij deze vis niet vies, het had ook wat krokante stukjes en het was wat zout. Eenmaal klaar met het doorslikken keek Drake haar weer aan. ''Erg lekker visje hoor.'' Drake glimlachte. Hij keek naar zijn bord en zag dat deze al bijna leeg was. Opeens bedacht Drake zich iets erg leuks en hij keek met een bijna nieuwsgierige blik naar Jhasira. Hoe zou ze reageren? ''Hey, ik heb een idee. Als we straks ons eten op hebben en ook hebben laten zakken,.. heb je dan zin om met me mee te gaan naar The jolly jester?'' zei Drake. The Jolly Jester was een leuke plek waar veel jongeren van de school kwamen. Je kon er meestal leuk dansen, uitgaan en andere leuke mensen ontmoeten.