What is this place?

Vanuit haar kamertje kon Mayla best ver kijken, maar ze had toch altijd naar speciale plekjes gezocht, al waren die er niet veel. Niet vanuit waar zij gezocht had. May rekte zich uit en pakte haar spullen alvast in voor morgen. Daarna renden ze haar slaapkamer uit met Chibi achter zich aan die het altijd leuk vond om met zijn bazin nieuwe dingen te ontdekken. Maar vandaag zouden ze heel ergens anders heen gaan dan de ruïnes. May kwam al best snel bij de kassen aan, maar streek haar hand langs de muur die ervoor lag. Het voelde oud aan en zag er best oud uit, ondanks de planten groei. Ze bleef haar hand tegen de muur houden en tussen de planten door tot ze niets meer voelde. Nieuwsgierig keek ze naar de plek waar Mayla stopte. Was dit een verborgen geheim? Had ze er eindelijk eentje gevonden??? Ze keek Chibi aan die voorzichtig landen op het gras en richting de muur toe liep, maar hij verdween en piepte dat May ook moest komen kijken. Ze durfde bijna niet, maar een nieuwe aanmoedigend gepiep liet haar diertje volgen. Wat was dit voor plek? Ze liep maar en liep maar en er kwam geen einde aan...

Esther-Anne

Esther-Anne was al een tijdje in de kassen om meer te weten te over een Kantiman plant. Ze zag dat er een meisje aankwam lopen en bijna tegelijk in de struiken dook. Wat gaat zij doen dacht Esther-Anne. Ze liep in de richting waar het meisje in de struiken was gedoken. Het meisje was al in de struiken gedoken en je kon haar al bijna niet niet meer zien. Zal ik hallo tegen haar zeggen. "Hallo," wist Esther-Anne eruit te brengen. Het was nogal stampelend. Ze hoopte dat het meisje hallo terug zou zeggen.

- Sorry ik wist niks meer te bedenken.

Helemaal verdiept in de duistere gang waar overal klimop uit de voegen groeide stapte Mayla voorzichtig door. Toen het echt te donker werd schrok ze zich een hoedje toen een stem door de gang heen klonk. Mayla wasgeen angst haas, maar het was een simpele schrik reactie die haar en kreet van schrik ontlokte en ze hard maar voren rende. Wie oud wat het ook was, haar zou het niet te pakken krijgen. Chibi was langs May haar been omhoog geklommen tot op haar schouders en had zich dat stevig vast geklemt. Toen ze een uit gang zag door dat daar licht scheen holde de jonge light macician over het gras de zon te gemoet. Wast ze daar zag was prachtig. Een stilte "Wow" was even hoorbaar. Ze stond op een soort glooiende heuvel en keek uit over een prachtige tuin. Wel een beetje verwilderd maar toch prachtig. Mayla was helemaal vergeten dat ze eigenlijk voor iets weg was gerend, maar het uitzicht was gewoon zo betoverend.

Esther-Anne had hallo gezegt maar er werd niet terug gereageerd. Esther-Anne wilde graag weten wat die gene aan het doen was. En nieuwe mensen ontmoeten lijkt me heel erg leuk. Ze zag hoe een meisje alleen nog maar aan het rennen was richting de Sercret Garden. Esther-Anne liep mee in die richting. Het meisje was blijkbaar betoverd van het uitzicht dat ze kreeg. Wauw hoorde Esther-Anne zachtjes haar mond verlaten. "Hoi," zei Esther-Anne vriendelijker als de vorige. Zodat ze het meisje niet zou afschrikken. "Ik ben geen monster en ik wil jouw ook niet bang maken. Ik zei alleen hallo," zei Esther-Anne om het meisje gerust te stellen.

J e kon bijna wel elke bloem, struik, plant of boom soort zien staan. Zelfs Chibi was onder de indruk. Toen weer een stem op klonk al was het vriendlijker dan de eerste keer schrik May toch nog alleen nu niet genoeg om haar er weer vandoor te laten rennen. Wel keek ze even verschrikt haar kant op. De daarop volgende woorden liet haar even lachen om haar eigen domme gedrag van dat net. 'Oh sorry, ik was zo nieuwsgierig dat je me had laten schrikken.' giechelde Mayla nog zachtjes na. 'Ik ben Mayla, Mayla Lance een deze lieverd is Chibi.' stelde May zich aan het andere meisje voor. Ze leek haar even oud als zichzelf te zijn. Mayla wachten verder af of het andere meisje ook zichzelf ging voorstellen. Zo niet dan vond Mayla dat ook best.

"Oh sorry, ik was zo nieuwsgierig dat je me had laten schrikken," giechelde Mayla zachtjes. "Sorry dat ik je had laten schrikken dat was niet mijn bedoeling," zei Esther-Anne. Ze liep naar het meisje toe en ging naast haar staan. Esther-Anne keek naar haar hand. Gelukkig ik heb nog mijn tas, ik heb die liet laten liggen dacht ze blij. "Ik ben Mayla, Mayla Lance en deze lieverd Chibi," stelde Mayla zich voor. "Ik ben Esther-Anne. Je mag me ook Esther of Es of An noemen dat deedt mijn familie ook," stelde Esther-Anne zich voor. "Een mooie tuin hè? Ik vind hem zelf heel erg prachtig," zei Esther-Anne om een gesprek aanteknopen.

Het meisje zei dat het niet haar bedoeling was geweest om haar aan het schrikken te maken en Mayla moest even zacht giechelen. 'Dat komt eigenlijk niet vaak voor, maar dat maakt ook niet zo veel uit. Ik ben allang blij dat jij het bent en niet een of ander monster.' giechelde May en ze hoorde hoe het andere meisje zich voorstelde als Esther-Anne en ze mocht haar ook anders noemen. 'Het is leuk om je te ontmoeten Anne.' zei Mayla en ze boog lichtjes naar Anne. Dat zat er nu eenmaal in gegroeid bij haar, maar dat was misschien ook iets wat Mayla moeilijk af leren zou. Toen Anne over de tuin begon draaide ze haar blik weer naar de schoonheid van de oer oude tuin als je er zo naar keek. 'Ja het is prachtig hier.' zei Mayla voor ze een idee kreeg en Anne bij haar hand pakte. 'Zullen we hem samen gaan onderzoeken? Wie weet wat er allemaal voor nieuws er nog in deze tuin te vinden is?' zei May enthousiast en ze keek Anne vragend aan. Hopelijk was ze hier nog niet geweest, dat maakte het des te leuker...

"Dat komt eigenlijk niet vaak voor, maar het maakt ook niet zo veel uit. Ik ben allang blij dat jij het bent en niet een of andere monster," giechelde Mayla. "Het is leuk om je te ontmoeten Anne," zei Mayla. "Niamd heeft me uit nog Anne genoemt, maar ik vind het niet erg," lachde Esther-Anne. Esther-Anne was begonnen met ove de schoonheid van de tuin. "Ja het is prachtig hier," zei Mayla. Ze pakte Esther-Anne's hand vast. "Zullen we hem samen te gaan onderzoeken? Wie weet wat er allemaal voor nieuws er nog in deze tuin te vinden is?" zei Mayla. "Ik ben zelf al heel vaak in deze tuin geweest, maar ik kan je natuurlijk altijd rondleiden en kijken welke dingen ik nog niet weet," zei Esther-Anne. Ze deed het tas je om haar heen zodat ze deze niet zou kwijt zou raken.

Esther-Anne zei dat niemand haar ooit Anne had genoemd, maar ze zei ook dat ze het niet erg vond. Heel even had Mayla een neutraal uiterlijk van gezicht gehad, maar toen ze dat laatste zei kon May haar glimlach niet verbergen. 'Dan heb ik de eer gehad dus om je als eerste Anne te noemen.' giechelde ze zacht en pakte daarna de hand van Anne vast, maar een kleine teleurstelling was het wel. Ze kende de tuin dus? Maar ze kende hem nog niet helemaal misschien? 'Dat zou ik heel fijn vinden! Zullen we dan maar? Voor de zon zijn licht dooft?' voeg Mayla en ze trok zachtjes aan Anne's arm. Mayla was helemaal niet nieuwsgierig hoe kwam je daarbij!!!

XD

"Dan heb ik dus de eer gehad om je als eerste Anne te noemen," zei Mayla. "Ja, zo kan je hat ook zien," zei Esther-Anne. "Dat zou ik heel fijn vinden! Zullen we dan maar? Voor de zon zijn licht dooft," ze Mayla. "Prima, de zon gaat pas over een drie uur pas onder, dus dat moet wel lukken," zei Esther-Anne. Ze keek Mayla aan en zette haar pas in. Mayla volgde al snel. Zo liepen Esther-Anne en Mayla op hun doel af.

Mayla vond het wel leuk dat zij de eerste was die Esther-Anne haar Anne genoemd had. Ze vond twee namen altijd lastig om uit te spreken. Waarom moesten het dan ook twee namen zijn? Maar goed daar ging ze haar hoofd wel een andere keer op breken. Nu wilde ze actie! Lekker op verkenning al had Anne het meeste gezien. Ze kon het meisje moeilijk EA gaan noemen. E voor Esther en dan A voor Anne. Nee dan vond ze alleen Anne leuker en ook gezelliger voor haar nieuwe vriendin. Ze glimlachte. Drie uur was genoeg om een deel al ontdekt en gespot te hebben. Ze liep samen op met het meisje en keek haar ogen uit. Het was hier zo prachtig dat ze liever niet meer weg wilde. Chibi kwam voor het eerst van haar hoofd af als er een ander persoon bij was daar was Mayla best verrast over en ze kon een brede glimlach niet verbergen.

PROFILE MAGICIAN

» [open] A place with books, a place with story's full of adventure
» A Place I Know Well
» why are you at this place?
» This place
» Some place new.

What is this place?

What is this place?

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen