Lucienne Anahita Lux

Luci Lux

Naam: Lucienne Anahita Lux
Geslacht: V
Leeftijd: 17
Uiterlijke leeftijd: 15 - 16
Geboorte dag: 11 - 05
Magiesoort: light x water
Eigenschappen: Vriendelijk, enthausiast, hooggevoelig, sociaal, social butterfly, vrolijk, fantasierijk, innocent.
Vaardigheden:
-Mensen hun energie/sfeer lezen.
-Piano spelen.
-Zingen
-Beetje viool spelen
-Beetje tekenen.
Geaardheid: Nog nooit bij stil gestaan, maar pansexueel.
Nationaliteit: Nova
Geboortestad: Illimona, a lovely country side town, her house is on the top of a hill.
Verblijf heden: Starshine Academy

Familie:
Eliora Lux
– moeder – Licht & Water – 49
Mercury Lux
– vader – Licht & Aarde – 52
Aimilios Lux
– broer – Licht – 23
Domenique Lux
– broer – Aarde – 21
Christopher Lux
– broer – Licht & Aarde – 20
Huisdier: Een zwarte kat met licht blauwe ogen genaamd Kuro.

Uiterlijk
Kleur haren: Licht blond, wilderig, krullend, lang.
Kleur ogen: Blauw.
Huidskleur: Bleek, licht.
Geur: Vanille
Lichaamsbouw: Klein, petit, slank, vrouwelijk.
Bloedgroep: A-
Littekens etc: Ze heeft en groot litteken schuin over haar boven rug lopen. Alsof ze ooit is open gereten door een of ander monster met klauwen. Ook heeft ze op haar rug, ter hoogte van de solar plexus, een stigma van duisternis zitten. Het lijkt op een tatoeage alleen dan meer als een zwart litteken.
Allebij deze dingen heeft ze verkregen door het gebeuren met de demon.
Dierlijkevorm: Witte zwaluw met aan de uiteinde van de veren een goud/blonde glans. Licht wit op in het donker.
Symbol animal form- freedom, happiness, hope, coming of spring, journey, loyalty.

Maten
Lengte: 1,60
Cup: C70
Gewicht: 52 kg
Schoenmaat: 36

Kleding: Ze draagt vaak rokjes met safetyshorts er onder en als boven kleding blousjes, en als het koud is nonchalante weide truien. Onder de blousjes en truien heeft ze altijd een zwart hemdje aan die bij haar rug geheel aansluit tot boven haar nek. Om de littekens etc te verhullen.
Verder onder haar rokje draagt ze vaak knie kousen, met all stars als schoenen.
Als ze geen rokjes draagt, draagt ze vaak simpele jurkjes.
Een erg cute, elegante, meisjes achtige kleding stijl dus.
Spullen waard te vermelden: Ze draagt altijd een ketting met een doorzichtig kristal er aan. Dit kristal word duister als ze teveel word bloot gesteld aan negatieve energie.

Geschiedenis:
0 – Luci werd drie maanden te vroeg geboren op 11 mei. Het was een mooie dag en de zon leek helderder te schijnen dan ooit. Een heel goed teken voor het meisje wat erg zwak en klein geboren werd.

2 – De eerste drie jaar van haar leven was het meisje toch wel erg vaak ziek en zwak. Desalniettemin was het een blije baby die het liefste, al schaterlachend, met haar broers speelden.

4 – Op vier jarige leeftijd wilde ze enorm graag op piano les. Ook al was ze erg klein en vaak ziek haar ouders keurde het goed. Mede omdat ze al toen ze een baby was altijd erg geïnteresseerd naar de piano keek als haar moeder aan het spelen was.

5 – In dit levensjaar besloten haar ouders, de dokters, en natuurlijk ook overlegd met Luci ook al kon ze het nog niet begrijpen, dat het meisje door de weeks in het ziekenhuis zou verblijven. In de weekenden en vakanties kon ze naar huis, mits ze sterk genoeg was.
De ziekte had zich ondertussen zo dus danig ontwikkeld dat het meisje niet naar school, of ook maar iets, kon. Mede daarom, en voor haar gezondheid, hadden ze besloten haar te laten opnemen. Zodat ze de juiste zorg kreeg en school kon volgen.
Eerst vond Luci het helemaal niet leuk en miste ze thuis enorm. Het was kil en koud in het ziekenhuis en ze voelde zich vaak alleen. Gelukkig wist ze zichzelf er weer boven op te krijgen en na een tijdje accepteerde ze het leven in het ziekenhuis.

6 – Door ondertussen een jaar in het ziekenhuis te hebben geleefd waren de dokters er achter gekomen wat er aan de hand was met Luci. Los van dat haar lichaam gewoon zwakker was dan gemiddeld, absorbeerde ze ook negatieve energie.
Eerst snapte Luci totaal niet waar dit vandaan kwam maar haar moeder wist het echter wel direct. Ze legde het meisje uit dat zijzelf, haar moeder dus, een begaafde Aura Lezeres was. Luci wist dit al en snapte niet goed waar dit naar toe ging. Haar moeder ging verder met haar uitleg en vertelde dat Luci waarschijnlijk de Aura Lezers kant/enorme hooggevoeligheid van haar, dus haar moeder, had geërfd. Dit wisten ze al vanaf dat ze klein was maar hadden haar het nooit verteld omdat het er niet echt toe deed en ze er uiteindelijk zelf achter zou komen.
Nu met de ontrafeling van de ziekte moesten ze het haar wel vertellen omdat deze ‘’gave’’ een rol speelde in dit geheel. Het was zo, doordat Luci zo veel dingen binnen kreeg, ze ook negatieve energie absorbeerde en dit haar zwakke lichaam een soort van vergiftigde.
Dit was best wel een klap voor het kleine meisje en eerst begreep ze het niet volkomen. Het gene wat haar echter wel heel erg pijn deed was het feit dat ze dit dus voor de rest van haar leven zou hebben. Ze wist niet hoe het was om gezond te zijn dus ze wist niet geheel wat ze miste. Maar toch was er dit verlangen om alles te kunnen wat ieder normaal kind kon. Sadly enough, zou ze dit dus nooit ervaren.

7 – In de jaren van het ziekenhuis was het natuurlijk niet zo dat Luci de enige persoon was die opgenomen werd. Ze had dan ook een vriend, genaamd Haru, gemaakt waar mee ze bijna elke dag speelde. Soms gingen ze zelfs snachts naar de keuken om snoep en alles te eten, puur omdat ze daar zin in hadden en niet konden slapen om verschillende redenen.
Ze hadden veel lol samen maar door de zware tijden kregen ze ook echt een hechte band. Ze steunde elkaar en begrepen elkaars emoties. Dit mede doordat Haru dezelfde aandoening had als Luci. Hij was ook overgevoelig voor energie en absorbeerde dan ook negatieve energie.
Door dat deze twee elkaar hadden gevonden was het leven in het ziekenhuis een stuk draagbaarder voor hen beiden. Ze waren elkaars maatjes, vertrouwde elkaar volkomen en wisten naast alle droefenis van het ziekenhuis toch nog te lachen en gekke dingen te doen.
Op een gegeven moment begon het jongetje zich echter slechter te voelen en enge, aparte dingen mee te maken. Hij hoorde stemmen, werd soms gillend wakker en een keer had Luci hem zelfs helemaal verkrampt in een rare positie zien liggen in zijn bed. Ze werd direct weg gehaald maar vanaf toen waren haar vermoedens bevestigd, haar beste maatje was doodziek en er was niks wat ze kon doen. Het was haar niet verteld maar ze had op de gangen over hoort dat het jongetje bezeten was door een demon. Dit dankzij het feit dat hij energie zo gemakkelijk absorbeerden en dus meer ‘’open’’ stond.
Op een helder moment van het jongetje had Haru Luci verteld dat er een heler zou komen en dat die hem beter zou maken, hem zou cleansen. Ze kon echter de tranen van angst in zijn ogen zien liggen. Luci vertelde dat alles goed zou komen en dat als hij terug kwam ze zoveel snoep gingen eten als ze konden.
Ze had de hele dag met hem door gebracht, en ook al voelde ze zich verdrietig, ze bleef glimlachen en vrolijk doen voor Haru. Om hem te steunen, en hem minder bang te laten zijn voor wat er zou komen. Na die dag nam ze afscheid met een enorm grote knuffel en beloofde hem dat ze hem na de cleansing weer zou zien.
Ook al had ze de woorden gemeend en sprak ze ze vanuit haar hart. Het universum had besloten dat het niet zo had mogen zijn. Onder de cleansing, een ritueel om een demon uit iemand te halen, was het jongetje overleden. Luci kreeg het een dag daarna te horen... verdrietig, boos, niet begrijpend, machteloos, al die woorden waren te min om uit te drukken hoe het meisje zich voelde. Ze viel in een diepe put van vele negatieve emoties. Iets wat verklaarbaar was voor wat ze zojuist had mee gemaakt, voor wat haar was afgenomen.

7,5 – Het gat wat in haar hart was geslagen zou waarschijnlijk nooit meer op vulbaar zijn. Het enige wat het nu vulde waren vele verschillende negatieve emoties.
Erg langzaam met de maanden ebde deze emoties beetje bij beetje weg. En ook al werd de pijn iets minder met de tijd, ze wist dat ze haar vriend voor altijd zou missen en ergens voor eeuwig een droefenis in zich zou dragen. Maar ook zou ze hem en de tijd die ze met hem had door gebracht nooit vergeten. Ze hield van hem en dat gevoel was sterker dan tijd en ruimte.
Om haar enigszins op te vrolijken en zich minder eenzaam te laten voelen in het ziekenhuis, kwam haar familie opeens met een roze doosje aangelopen. Een roze doosje die de witte gangen van het ziekenhuis opfleurde. In Luci haar kamer zetten ze het doosje op haar schoot, ze lag in bed, en opende het.
Een klein pik zwart katje met prachtig licht blauwe ogen keek nieuwsgierig op. Als of het voor bestemd was hadden de twee direct vanaf dat moment een klik. Ze werden snel de beste maatjes en het katje zorgde dat Luci zich een stuk beter voelde. Het was vreemd hoe aangenaam vertrouwd het katje aan voelde. En ook al was haar vriend Haru weg en kon hij nooit vervangen worden. Ze vond troost en gezelschap in haar nieuwe huisdiertje en maatje, Kuro.

9 - Niemand wist precies waar ‘’het’’ vandaan kwam en hoe het had kunnen gebeuren. Ze leefde in een veilige omgeving. Een omgeving met vrede en zo weinig mogelijk negatieve energieën. Er zou dus bijna geen kans zijn dat er iets fout kon gaan. Maar toch, alsof het universum tegen haar was, brak er een punt aan waarop het catastrofaal mis ging.
Het begon een tijdje nadat ze haar tiende levensjaar in was gegaan. Luci begon zich steeds slechter te voelen. Elke dag werd ze zieker ook al werd ze niet bloot gesteld aan duistere energieën.
Na weken zo rond te hebben gelopen, hopende dat het over zou gaan, begon ze aanvallen te krijgen. Aanvallen waarin ze niet zichzelf leek. Ze vernielde spullen, had woede uitbarstingen, verwonde zichzelf, keek de mensen aan als een wild beest in het nauw, hoorde stemmen, gilde in angst, wist opeens oude talen te spreken en wat ze zei was vaak niet vriendelijk. Dit soort dingen werden steeds heviger naar mate de tijd verstreek.
Ondertussen werd ze vaak in angst wakker omdat ze enge dromen had. Het ging steeds slechter met haar en de aanvallen werden erger. De zusters vonden haar soms helemaal verkrampt in een onmenselijke houding met haar ogen open, maar geen reactie vermogen.
Soms had ze een rode reflectie in haar ogen. En na een tijdje begon dat een aanwijzing te worden of Luci er was, of iemand, misschien wel ‘’iets’’, anders.
Uiteindelijk was er een dokter dapper genoeg om te constateren dat het lieve onschuldige meisje Luci wellicht, eerder hoogstwaarschijnlijk, bezeten was door een demon. Het was een enorme schrik voor iedereen, haar familie, zichzelf en zelfs de zusters waren er van geschrokken. De dokter had, met pijn in zijn ogen, uitgelegd dat het kwam doordat ze zo enorm hooggevoelig was. Hierdoor stond ze meer ‘’open’’, iets wat ze al wist, maar dit zorgde er voor dat ze ook meer open stond voor demonen om haar lichaam binnen te dringen.
Het leek wel als of heel haar wereld in elkaar viel. En alle zekerheid die ze had opgebouwd, wat al schaars was, in een keer weg viel. Ze wist dat de aankomende maanden misschien haar laatsten zouden zijn.

10 – Ergens rond haar tiende verjaardag kwam haar moeder aan met een van de beste helers van de planeet. Dezelfde heler die Haru toen had geholpen. Hij legde aan Luci uit dat hij haar wilde helpen maar dat ze het wel zelf moest willen. Eerst wilde Luci het helemaal niet, te bang om te sterven na wat er met Haru was gebeurt.
De dagen gingen voorbij en Luci had vele gesprekken met haar moeder. Ze dacht veel na en nam de tijd om zich te beseffen wat ze mee maakten. Na deze dagen had ze toch, samen met de mensen om wie ze gaf, besloten de cleansing te doen. Het was een gevaarlijk en risico vol iets. Maar zonder dat ritueel zou ze toch sterven maar dan aan de demon die in haar zat. Dan stierf ze liever nadat ze alles had geprobeerd, weer klonken haar woorden.
Vol angst en spanning, haast onbegrijpbaar voor een buiten staander, ging ze het traject in. Ze hoefde niet lang te wachten nadat ze de beslissing had genomen. Het was al enkele dagen daarna dat de man bereid was haar te helpen.
Het ritueel was zwaar, lastig en lang. Luci kreeg verwondingen over haar hele lichaam en op een punt leek het alsof alle hoop verloren was. Dat het tere zieltje van het vrolijke meisje vervlogen was. Na enkele seconden van afwachting, en haar moeder waar de tranen al over het gezicht liepen, opende ze haar ogen en werd ze omringt door een gloed van helder licht. Het was als of ze werd omgeven door hemel licht en net terug was gekeerd van het hiernamaals. Luci leefde nog en de demon had deze strijd verloren. Voor goed weg gevaagd uit het lichaam van het meisje.
Het ritueel, of eerder de demon, had erg veel schade gebracht aan haar. Zo wel fysiek als mentaal. En ook al was ze zwakker dan eerst, ze voelde zich beter dan ooit te voren en was oprecht blij dat ze het ritueel had toegestaan, dat ze nog leefde.
Ze kreeg van de heler een kristal waarbij hij vertelde dat het haar zou beschermen. Ze zou nooit geheel van haar ziekte afkomen, negatieve energie zou nog steeds een last zijn. Maar zolang ze dit bij haar droeg, zou ze tot een heel stuk meer instaat zijn dan voor heen en zouden de demonen haar geen kwaad meer kunnen doen.

11 – Na het ritueel begon de revalidatie. Het was revalidatie voor haar lichaam maar ook voor haar mind. In de tijd dat ze bezeten was en er na, was ze in een erg diep dal terecht gekomen, vaak paniek aanvallen, angst, verdriet, etc, en had ze zeker een paar trauma’s opgelopen.
Ze wist dat het zwaar zou zijn als ze er aan wilde werken en zeker niet snel over zou gaan. Maar nu had ze er de tijd voor en ze had haar hele leven voor zich, wetende dat ze niet zou sterven door demonen. Hierom had ze besloten er aan te werken tot ze zich beter zou voelen en zeker wist dat de meeste trauma’s verholpen, of verzacht, zouden zijn.
Natuurlijk wist ze dat ze er ergens altijd wel last van zou blijven houden, van wat haar allemaal over komen is. Maar een marionet worden van haar verleden wilde ze niet, dus was bereid daar voor te werken.

13 – Een lange tijd van revalideren zat er op. Luci was grotendeels genezen en had een betere, positievere instelling in het leven.
Ze wilde genieten van hoe mooi de wereld was. Ze wilde leven en niet bang zijn voor de dag van morgen. Ze wilde elke dag mee maken als of het haar laatste kon zijn, vol geluk. Met andere woorden ze wilde zo veel mogelijk uit het leven halen als maar kon.
Een glimlach, gesmeden door pijn en zelfs verworven nieuwe kracht, krulde vanaf dat moment bijna elke dag om haar lippen.
Op deze leeftijd was het ook dat ze begon op SSA. En ook al had ze het er soms nog moeilijk mee, en sprak ze met weinig mensen omdat dit nieuwe leven heel inspannend voor haar was, ze was gelukkig en oprecht blij dat ze was gestart op deze school. Blij met het pad dat ze in was geslagen.

15 – Naarmate de jaren verstreken op SSA en Luci zich steeds beter begon te voelen en een plekje had gevonden. Begon ze toch te merken dat ze misschien wel, naast Kuro, een menselijk maatje wilde. Ze kletsten wel met mensen en er was niemand die haar eigenlijk niet mocht. Maar ze had het nooit toegestaan, of misschien wel niet de moed en het zelfvertrouwen gehad, om ‘’close’’ met iemand te worden. Dit mede door haar verleden maar ook omdat school gewoon al haar ruimte in nam. Het was dus een mengeling van omstandigheden maar ook een beetje haar eigen keuzen.
Ergens in de derde klas toen ze al vijftien was, of er erg dicht tegen aan de leeftijd vijftien zat, kwam er een nieuwe jongen op school. Hij kwam in haar klas terecht en werd naast Luci gezet aangezien zij het merendeel alleen zat. Hij had een chocolade bruine huid en een winderige dos zwart haar. Zijn ogen waren opvallend groend en zijn schoenen... die had ie niet.
Luci had natuurlijk wel vriendelijk hoi gezegd maar was niet een heel gesprek begonnen. De jongen daar in tegen, genaamd Hunter, praten tegen haar alsof hij haar al lang kende. Door zijn spontaaniteit en vrolijke sfeer gebeurde het al snel dat Luci terug begon te praten. Door dat ze vaak samen zaten spraken ze elkaar regelmatig en een vriendschap bloeide op tussen de twee.
Dit was het moment waarop Luci haar maatje had gevonden en vanaf toen ook een stuk socialer was tegen andere. Ze werd een echte social butterfly. Je kan zeggen dat vanaf het derde jaar ze eigenlijk pas echt het leven begon te leven waarvan ze al die tijd had gedroomd. Vol kleur, geluk en blijdschap.

Heden, 17 – Nu zit ze dus al even op SSA. Heeft wat vrienden, waaronder natuurlijk Hunter. Volgt de lessen, speelt nog steeds piano, doet soms gekke dingen, is zichzelf en probeert haar leven nog altijd zo kleurrijk te leven zoals ze enkele jaren terug had besloten.
Met andere woorden, capre diem until the bitter end~

Favorites
Favourite foods: Pancakes, raspberries, mango, chocolate, ice creams, pumpkin soup, pie, mostly sweet stuff.
Least favourite food: Too spicy food, kan ze niet zo goed tegen x3.
Favourite colour: Mint blue / turquoise - achtig.
Least favourite colour: Fel knal oranje, dus niet hemel oranje maar holland oranje.
Music: Alternative, classic, indie, piano.
Smell: Net gemaaid grass, regen, freshly baked pancakes, flowers, and of her mother pumpkin soup.
Sound: The sound a piano makes, het tjilpen van haar vogeltje.
Feeling: The warmth of someone she loves, the wind through her hair, fingers through her hair.
Season: Spring
Pets: Kuro, een zwarte kat met licht blauwe ogen <33
Favourite Sayings:
‘Be soft. Do not let the world make you hard. Do not let the pain make you hate. Do not let the bitterness steal your sweetness. Take pride that even though the rest may disagree, you still believe it to be a beautifull place.’
‘Softness is not a weakness. It takes courage to stay delicate in a world this cruel.’
‘Use your smile to change the world, dont let the world change your smile.’
‘We should live our lives to the fullest. You never know, we may be dead by tomorrow.’
‘Music speaks louder than words.’
‘The pianokeys are black and white but they sound like a million colors in my mind’
‘What was this feeling called again? You exist inside spring,’

Theme songs: (clicky on it)
Sia - My love, piano instrumental.
Uso to Hunto - SHigatsu wa Kimi no Uso, piano.
My Truth Rondo Capriccioso -Kaori miyazono.

tag: Charsheet | words: ?? | notes: Yay, done :3.

▲▲▲

2016-05-29: Luci helemaal geupdate! + Uitgebreid verleden, en nog meer detail stuff.