PortalIndexMinds are like flowers, they only open when the time is right HpD5UwnMinds are like flowers, they only open when the time is right 2q24v8xLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen



 

Deel
 

 Minds are like flowers, they only open when the time is right

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Raül
.
.
Raül

Minds are like flowers, they only open when the time is right UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Sims
Posts : 171
Points : 10
Minds are like flowers, they only open when the time is right UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Wood & Water
Klas: Master Iro
Partner: I was born to smother you with flowers

Minds are like flowers, they only open when the time is right Empty
BerichtOnderwerp: Minds are like flowers, they only open when the time is right   Minds are like flowers, they only open when the time is right Icon_minitimedo feb 02 2017, 17:13

Zijn intens lichtblauwe ogen keken naar het blaadje in zijn hand. De afzender… hij had haar eenmalig gezien. Eens een keertje bij een watermagie les. Autumn. Een meid met een reputatie. Met status. Het was iets.. wat hij wel respecteerde. Ze hadden misschien ook wel een paar dingen gemeen.. of misschien ook niet. De sigaret tussen zijn lippen bewoog lichtjes op en neer terwijl hij de woorden nogmaals in zich op nam. Mmh… Met een frons op zijn gezicht haalde hij zijn schouders op, om dan het papiertje in zijn zak te doen. Een uitnodiging. De sigaret, wat nog maar een klein stompje was, haalde hij tussen zijn lippen vandaan om deze uit te drukken in de asbak terwijl hij de rook uitblies. Goed… het bekijken wat het nou precies inhield kon geen kwaad. Hij kende Autumn.. of ja.. de verhalen. Het gefluister. En dat had zijn interesse getrokken. Langzaam stond hij op van zijn bankje, wat zich in zijn slaapkamer bevond, en trok hij zijn jasje recht terwijl hij zichzelf bekeek in de spiegel. Dat zat allemaal nog wel netjes. Met een tevreden knikje naar zijn spiegelbeeld, liep hij in zijn donkergrijze, haast zwarte, spijkerbroek; zwarte heren schoenen, wit T-shirt een grijs colbertje en met net gekamde haren zijn kamer uit… waarna hij snel even een rechtsomkeert maakte om een echte jas te pakken voor eroverheen. Want hij moest zo direct naar buiten en daar was het koud. De besneeuwde wereld… was op zich wel mooi. Op zich….

De school was op het moment niet druk, maar verlaten was het ook niet. Er zaten hier en daar leerlingen. De meeste op zijn eigen afdeling, kende hem onderhand wel en meden hem liever. Zo nu ook. Een jonger meisje sprong geschrokken opzij, toen ze bijna tegen hem aan liep. Een sneer sierde voor een korte seconden zijn gelaat terwijl de lange maar bleke jongen met grote passen doorliep. Hij had een afspraak waar hij moest zijn. De koude, besneeuwde wereld was er eentje waar hij vandaag doorheen moest.

De plek zelf.. hij had het al snel gevonden, checkte het blaadje nogmaals om er zeker van te zijn dat het klopte.. en liep toen het krakende, oude maar nog altijd prachtige landhuis in. De deur piepte en kraakte en erbinnen rook het muf en oud.. maar de sfeer hing er nog. Het gevoel van een prachtig, groot huis. Het deed hem denken aan het oude huis van zijn vader. Dat was ook zo groot geweest. Hij vroeg zich af of het er nog stond, zijn ouderlijk huis, maar de gedachte veegde hij al snel weg. Zijn langzame stappen lieten de houten planken van de vloer kraken. Het stof wat er lag was rijkelijk aanwezig, wat liet zien dat er haast niemand kwam. Vast niet zonder reden. ‘Autumn?’ sprak hij de stilte in. Ondertussen stonden ook zijn nekharen overeind en bontste zijn hart in zijn keel. Want stiekem, ja stiekem want hij zou het nooit en te nimmer toegeven, was Raül doodsbenauwd voor het paranormale en.. andere onverklaarbare fenomenen. Vooral demonen en geesten stonden hem niet aan. Vooral- Geschrokken ademde hij snel en wild in toen er een vleermuis.. of iets… hij hoopte tenminste dat het een vleermuis was, langs hem heen scheerde. Kort keek hij rond, waarna hij zijn kalmte weer terug vond. Zijn handen stak hij voorzichtig in zijn broekzakken, waarna de jongen het kamertje binnen liep. Was dit de goede kamer? Als het goed is wel. Anders zou hij het wel merken. Vanuit zijn binnenzak griste hij een pakje sigaretten en een aansteker. Één van de oude kaarsen stak hij daarmee aan, voor het kleine beetje extra licht in de duisternis, en hierna stak hij zijn sigaret aan. ‘Hoffe, dass Sie nichts dagegen haben.’ Murmelde hij de stille, vrij donkere kamer in. Roken.. sigaretten, kalmeerde hem.. Was voor hem rustgevend. Een Anti stress middel. Zich op zijn hiel draaiende liep hij naar de deur opening, kaars in hand en om zich heen kijkend.. Nu.. waar was de ere gast? Nou ja ere gast.. zij had hem uitgenodigd.. Dat maakte hem de ere gast. Was ze er al? Was hij eerder? Was dit een valstrik of een zieke grap? Op zijn hoede maar nieuwsgierig naar hoe deze situatie zich zou ontvouwen wachtte hij. In het donker van de villa probeerde hij te kijken op zijn horloge. Iets wat hem lukte, door de kaars die hij in zijn andere hand hield. De tijd gaf aan dat het 16:15 was, tijd voor deze poppenkast om te beginnen. Hij was wel benieuwd naar waar deze.. club.. precies over ging. Wat het inhield.

@Autumn
Terug naar boven Ga naar beneden
 

Minds are like flowers, they only open when the time is right

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

 Soortgelijke onderwerpen

-
» Flowers, flowers, snow || Open
» [open] Watch out next time
» Long Time No See [OPEN]
» Time to Relax [Open]
» ~When you get stuck in time.~ [Open]

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Starshine Academy ::  :: Abandoned Manor-