Fucking hell. Dat was het enige wat hij nog kon denken over z'n leven. Hij was eigenlijk best gelukkig met dit single zijn, nu helemaal single. Eindelijk hoefde hij geen rekening meer te houden met zo'n last, want liefde was een blok aan het been. Hij was blij dat hij nu alleen was. De jongeman had besloten een dagje vrij te nemen, hij zou zijn lessen mooi skippen want hij had geen zin om naar een dom schoolbord te staren en zich af te vragen wat precies hij er deed. Hij wou naar een plekje waar hij alleen was. Kai kraakte zijn nek even. Hij was onderweg naar de waterval, daar kon hij lonely gaan doen zonder dat iemand het wat moest boeien. De jongeman met het blauwe haar stak zijn handen in de zakken van zijn jas en vervolgde zijn weg. In zijn zak had hij een zakmes, een pakje sigaretten, een aansteker, een zakdoek en ook al zijn hoop en dromen. Veel was er niet meer over. Hij had geen idee waar hij zelfs nog heen kon; Ryan was hij kwijt, maar hij was daar een beetje blij om. Alyssa... hij had geen idee waar dat kind stak. Hij had niet eens iemand nodig, hij had Carmen om mee high te worden en hij had Carmen als hij écht iets van z'n hart moest. Misschien moest hij ook nog eens naar zijn moeder gaan, als dat mens hem überhaupt nog wou zien.

Kai liet zich neerzakken op een steen die kort bij het meertje lag, het meertje dat zich onder de waterval bevond. Hij staarde naar het neerklaterende water, beseffend dat hij naar boven kon lopen en zo naar onder kon springen. Hij haalde een sigaret uit het pakje dat hij in zijn zak bewaarde, en stak die op. Zalig, nu kon hij eindelijk ook weer zo vaak roken als hij wou zonder zich zorgen te moeten maken dat hij naar een asbak smaakte. Trouwens, er liepen genoeg sletjes rond op de school als hij echt noden had (Zou hij zijn maagdelijk laten weghalen door hen? Dat misschien net niet) en er waren genoeg mensen die anderen zoenden als ze dronken genoeg waren, dus daarvoor hoefde hij niet te vrezen. Anders vond je ook wel aanhankelijke chicks die desperate waren en als het écht most vond hij wel 'n oplossing. Met de sigaret tussen zijn lippen begon hij keitjes in het meer te gooien, en hij was blij dat ze allemaal zonken en de paar vissen die er rondzwommen bang maakten. "Fuck man", zuchtte hij bij zichzelf waarna hij een trek van zijn sigaret nam.

OOC: Elveria~ excuse me for the flut.

Nadat hij steentjes gegooid had, had hij de sigaret weer tussen zijn linker midden- en wijsvinger genomen. Hij was niet linkshandig, maar als hij niet direct van plan was weer een trek te nemen, hield hij de sigaret liever in zijn linkerhand. Zijn rechter had hij nodig om een hand door zijn haar te halen en zijn lokken terug mooi te leggen, want de wind had soms die vervelende gewoonte om haar door elkaar te blazen, waardoor er lokken voor zijn ogen kwamen te hangen. Kai moest ook zijn haar nog eens bijscheren, merkte hij op. De wind had net iets te veel vrij spel met het haar van zijn sidecut, wat er op wees dat het te lang aan het worden was. Het was nog steeds zeer kort, daar niet van, maar te lang naar zijn goesting. In zijn hoofd speelde het nummer 'sweater weather' van The Neighbourhood, en gek genoeg gaf he hem een bepaald gevoel van gemis, maar meer naar zijn moeder toe, ook al ging de tekst daar niet om. Muziek kon rare dingen doen met je. De zin "but it's too cold for you here" deed hem waarschijnlijk aan zijn moeder denken. Hij was te 'koud' voor haar, te 'koud' om een goede zoon te zijn. Te veel dingen lieten hem koud. Zijn aandacht werd weggerukt van het nummer toen zijn buik rommelde. Hij had honger, maar geen zin in eten. Toch moest hij dringend weer een keer gaan eten, met zijn meter vijfentachtig was achtenvijftig kilogram echt wel te weinig. Zijn BMI was zestien punt negen, en hij had ondergewicht. Hij moest tussen de drieënzestig komma drie en vijfentachtig komma zes wegen om een gezond gewicht te hebben. De jongen met de blauwe lokken nam de sigaret tussen de ring- en middenvinger van zijn rechterhand en nam nu weer een trek. Hij liet de rook prikken in zijn longen, aan de achterkant van zijn tong, en daarna blies hij de rook langzaam uit. Hij keek hoe het verdween. Hij had niet gehoord dat er iemand naar hem toe gewandeld kwam, hij had geen beweging van kledingstukken gehoord, geen stoffen die over elkaar heen schuurden, geen voetstappen, niets. 'Life right there mate', hoorde hij plots, nadat hij twee woorden gesproken had. Toen hij opkeek, of opzij keek, keek hij een meisje aan dat naar hem glimlachte, ook al leek het een beetje ongemakkelijk, misschien ook een beetje geforceerd? Ze stak een pakje sigaretten omhoog. 'Mind if I borrow your lighter?' Hij trok geamuseerd een mondhoek op door de lichte doorschemering van een smeekbede. Hij zweeg nog, keek toe hoe ze op een andere steen in de buurt ging zitten en plaatste de sigaret weer tussen zijn lippen. Hij nam een trek en blies de rook uit, waarna hij de sigaret weer naar zijn linker hand verplaatste en met zijn rechter een aansteker uit zijn achterzak haalde. Kailee stond op en liep naar de grote steen toe. Met een lichte kreun - want hij voelde hoe zijn knieën protesteerden bij het idee alleen al - ging hij in kleermakerszit voor/bij de steen zitten, genoeg in de buurt om een gesprek te hebben, maar niet kort genoeg om op een onaanvaardbare, rare afstand te zitten. "There ya go", zei hij en hij wierp de aansteker naar haar schoot. "Nice shirt, trouwens", vervolgde Kailee. Hij kende The Dear Hunter, maar hij luisterde zelden naar hen. Hij kende ook amper nummers bij naam, maar hij luisterde het wel af en toe. Vooral omdat Carmen een huge fan bleek te zijn van hen, dus Carmen zette het wel eens vaker op. Zelf zat hij op het moment eerder in de Hollywood Undead muziek - waarvan hij op dat moment ook een shirt van droeg - en dan vooral hun depressievere kanten. Want natuurlijk hadden ze de nummers als 'everywhere I go', maar de nummers 'bullet, 'believe' en 'lion' pasten beter bij hem, vond hij zelf ook (was ook een feit). Hij nam weer een trek van de sigaret en keek het meisje aan, checkte op het haar lukte met de aansteker. "Aangenaam, Kai." Hij trok kort een mondhoek op naar haar als een glimlachje.