Met een zucht keek hij recht voor zich uit, in het niets eigenlijk. Hij voelde zich al de gehele dag down en met een knoop in zijn maag was hij weer naar de etage vuur gegaan. Het was er warm, aangenaam… maar toch voegde het niet bij hem en besloot met zijn brief en al weer ergens anders te gaan.

Het was buiten al laat, zo laat dat de sterren al aan de hemel stonden. Van buiten kon je zien dat het kasteel verlicht was, ook zag je al enkele doven. “That late huh..” Mompelde de jonge man die verder de bossen in liep. Hem boeide de geruchten en alles niet, niet op dit moment.
Met het vuur in zijn hand liep hij door de bossen heen, dacht terug aan iets waarna hij weer een tijd er niet bij was geweest. Toen hij schrok van een kraai naast hem die opvloog met een hoop lawaai. Pas toen hij rondkeek en doorhad dat hij nu echt een ver eind de bossen in was. Paniekte hij het toch wel even.

Druk liep hij rond, zoekend naar iets herkenbaars. Maar hij kreeg niets gevonden, het was immers al zo donker dat hij met een bal vuur rond liep als verlichting. Een vreselijke zucht kwam van hem af en plofte even later neer bij de grond. “Waarom…” Klonk hij en liet zn hoofd niet al te zachtjes tegen de schors vallen. Allemaal nare gedachten gingen door zn hoofd terwijl hij bleef liggen. Zijn hand lag op de grond met het balletje verlicht naast hem.


[[ OPEN ]]

Zijn gedachten waren terug gegaan naar de tijd dat hij in een weeshuis zat… De dingen die ze daar deden, maar ook wat ze hem daar allemaal geleerd had. De meeste herinneringen die hij had op moment was van een vrouw met een oudere man… De man was altijd druk bezig met dingen repareren… de vrouw was altijd druk in de weer, schoonmaken, op iedereen letten eten koken.. Zo veel dingen, dingen waarvan hij nu eerder dacht of hij wel iets voor hun had terug gedaan.
Tranen dwelde bij hem op terwijl hij naar het donkerte keek, in zijn gedachten gingen weer de woorden. ‘What did you ever do for them?’ Hij had in zijn idee, nooit wat voor hun gedaan. Hij was altijd bezig met leren of juist dingen doen die alles behalve mocht. Met een hand kort door zijn haar gegaan zijn maakte hij zijn hoofdband los waardoor zijn haarlokken los vielen.
Ergens zat hij te rusten tegen de boom aan, het envelopje in z’n andere hand. Hij schrok gewoon van een stem zo uit het niets. 'Hoi hoi, wat zit jij nog zo laat buiten? Als je de sterren wilde zien moet niet hier zitten.' Zij klonk vrolijk naar zijn idee en ze had ook nog eens een glimlach. Hij keek haar verbaasd aan, knipperde een paar keer. “W-wat doe jij nog hier zo laat?” klonk hij al veel sneller dan dat hij antwoord gaf op haar vraag. “I-ik bedoel..”Hakkelde hij kort over zijn woorden. “.. Het is al zo laat, ga jij niet in problemen komen bij de hoofdmeester als hij erachter komt?” Het envelopje krummelde hij in zijn hand, kort ging de tekst van de brief weer door zijn gedachten voordat hij het in zijn jaszak stopte.

occ;; maakte ook echt geen fout door het eerst met Cyll te psoten ofzo... hopelijk kan je er wat mee.

Kort kreeg hij een gedachte over deze meid… Hij moest eerlijk zijn… Het was nog bij lange na geen tiener. Zijn oog ging kort over haar heen, bruine haren… mega vrolijk… magie was ook licht… dus ze was een novaan en een novaan in het donker was nooit zo slim. Ergens liet hij een geïrriteerde gedachte door zich heen gaan. Langzaam aan leunde hij weer terug tegen de stam achter hem. Een zucht verliet hem. God… wat hij had hij gewild dat hij op Razen was op moment. “Dansen…? Wat voor soort dansen doe je aan..?” Hij was gewoon vriendelijk bezig met een gesprekje maken. “Stijldansen? Tango? Ballet…?” Typische meiden dingen…
Hij was in ieder geval rustig onder haar… vrolijkheid, ondanks de nieuws in zijn brief. De tekst ging door zijn gedachten, althans van wat hij gelezen had. Het was een brief en een overlijdens akte van zijn, soort van moeder. Het was de vrouw die hem nog iets op het goeie pad had gekregen nadat hij terecht was gekomen bij hun.
“Moet je echt veel ruimte hebben..?” Haar in problemen… was niet zijn intentie. “als je wilt kan je mijn kamer gebruiken? Het is groot… en.. nog niet echt gevuld met spullen? Ddan ben je binnen, niet in problemen..” Het was een neutrale opmerking. Tot hij zijn woorden herdacht. “o—oh!! No! Niet in de verkeerde manier! Ik meen het!” Hij kon zichzelf nu voor zijn kop rammen….

Iets wat begon als een slimme opmerking, werd al snel verkeerd opgepakt. Althans, zo dacht hij. Hij had gevraagd of zij anders in zijn kamer wilde oefenen, maar zonder erbij na te denken dat sommige dit verkeerd konden opvatten. Al vrij snel daarna verontschuldigde Lavi zich gelijk en begon uit te leggen dat hij er niets verkeerds mee bedoelde. Daarnaast verontschuldigde hij zich ook gelijk en ging even uit frustratie door zijn haren heen en kneep er zacht in. Nu hoopte hij dat ze het niet verkeerd had opgepakt na zijn sorry.
Dit bleek ook in het geval juist te zijn, ze had al snel geantwoord dat het niet uit maakte, maar zo was hij een gek. Kort keek hij haar verbaasd aan met het ene oog. “Hmm…” klonk Lavi kort en keek haar weer aan. “Nee, ben inderdaad geen leerling hier. Ik ben een stagaire in het vak vuur magie, van deheer Savador.” Klonk Lavi kort wat zakelijk maar knikte wel op haar woorden, ze zou ook haar hand aannemen en overeind komen. Natuurlijk gebruikt hij niet haar om zichzelf omhoog te trekken waardoor hij zijn spieren ook zo gebruikte zodat hij overeind kwam zonder teveel op haar te leunen.
“Dat lijkt mij een beter plan, heb je het zo nog warm genoeg?” Hij was toch wat bezorgd om der, niet alleen was ze er nog s’avonds laat… “Wil je anders mijn jack hebben?” Terwijl hij sprak had hij het ook al uitgedaan en hield het uit naar de anderen. Voor als ze het wilde aantrekken en als ze het weer weigerde trok hij het weer aan.
“Dus wilde je naar binnen of in mijn kamer verder oefenen? Je dansen..”