<sub>Het was weer lente, de bloemetjes begonnen weer te bloeien en de bomen kregen weer bladeren. Als Raziaan vond ze het geweldig dat het buiten weer wat warmer werd en er meer gelegenheden waren om naar buiten te gaan. Het enige minpunt eraan was dat de rest van de school dat ook zo zag, of althans, een grote meerderheid daarvan. In de winter was het vrij rustig op het gebied rondom de school. Wie wilde er namelijk nou in de kou op het grasveld zetten, of naast het meertje. Nu het lente was, veranderde dat weer. Leerlingen kwamen naar buiten met hun grote vriendengroepjes, gepaard met een hoop lawaai natuurlijk. En het was niet alleen het grasveld en het meertje waar het druk was, zelfs in de ruïnes had je geen plekje om even rustig te gaan zitten zonder enig lawaai om je heen. Het was dan ook niet echt helder van haar geweest om te denken even een rustig momentje te kunnen nemen toen ze zich tegen de muur aan had neergezet. Voordat ze het ook maar even wist waren er meerdere mensen in haar buurt, lawaaimakers, giebelende meiden, kwajongens - dat soort personen. Een zucht rolde over haar lippen, terwijl ze moeizaam haar ogen weer opende. Tegen de muur duwde ze zich weer af totdat ze op twee benen stond en besloot een andere plaats te zoeken waar ze even in totale stilte kon zitten. De bibliotheek was de eerste plek waar ze aan dacht. Een plaats waar ze misschien best regelmatig naartoe ging, niet alleen voor de rust, maar ook om weer voor de zoveelste keer door een vuurmagie boek te bladeren in de hoop de oplossing voor haar eigen magie te vinden. Bovendien moest ze nog een boek terugbrengen, die ze naar buiten had weten te sneaken omdat ze toen liever ergens anders had willen lezen.

Nadat ze dat ene boek op haar slaapzaal had gehaald en enkele trappen naar beneden was gelopen, stond ze eindelijk voor de grote deuren die naar de bibliotheek leidden. De plek waar menig student misschien met tegenzin naartoe ging, voornamelijk omdat het hen was opgedragen verplicht een boek te lezen voor een van de vakken. Al waren er twee soorten personen, je had ook nog dat type dat juist graag in de bibliotheek zat en genoot van de stilte en het lezen van een boek. De reusachtige rijen vol boeken konden je gemakkelijk van stuk brengen, vooral als je niet wist waar je moest beginnen met kijken. De zaal zag er eigenlijk vrij indrukwekkend uit, vooral als je je bedacht hoeveel kennis en boeken deze zaal bevatte. Een collectie die je niet snel ergens anders zou vinden, behalve als je natuurlijk zou gaan naar een van de grote bibliotheken die zich bevonden op Shadra. Haar helderblauwe ogen gleden even van links naar rechts, waarna ze kort blijven hangen bij de vrouw die de plek in de gaten hield. Zachtjes glimlachte ze naar haar en knikte ze even goedendag, wetende dat het wijf zich waarschijnlijk nog steeds afvroeg wat ze toch zo interessant vond aan vuurmagie boeken. If only she knew.
Op automatische piloot liep ze langs de kasten, totdat ze uitkwam bij de sectie waar ze iedere keer tot halt kwam. Vuurmagie. Het boek dat ze eerder dat moment uit haar slaapzaal was gaan halen, stopte ze terug op de plek waar het hoorde te zijn. De afwezigheid ervan was vast opgemerkt, maar het kon haar niet echt veel schelen. Haar blik gleed vervolgens over de verschillende titels van de boeken. Allemaal zouden ze gaan over vuurmagie, Razen of dergelijke dingen. Met een nieuw boek liep ze richting een van de zitplaatsen die de bibliotheek aanbood voor mensen die hier een boek wensten te lezen. Het was een sofa, die op het eerste oog gewoon vrij comfortabel uitzag, maar toch ook wel oud oogde. Erg comfortabel was het echter niet, want zodra ze was gaan zitten, voelde ze de bulten die waarschijnlijk waren veroorzaakt door de veren in het kussen. Een poging om achteruit te leunen tegen de stoel maakte een enorm krakend geluid, bovendien was de rugleuning nou niet bepaald enorm zacht. Ze opende haar boek en met een lichtelijk moeilijke blik in haar ogen begon ze te lezen. Vrij onbewust probeerde ze toch een fijne en comfortabele positie aan te nemen op de stoel - die het niet al te leuk scheen te vinden, want het ding kraakte bij iedere beweging die ze maakte. Zelfs het over elkaar slaan van haar benen zorgde voor een hoop gekraak dat van de stoel afkomstig was.

& Jules</sub>

_{Het kostte veel energie om zich te concentreren op het boek vuurmagie dat ze in haar handen hield, mede dankzij de stoel die alles behalve lekker zat en daarbij ook nog met kraakte bij elke kleine beweging die ze maakte. Haar blik gleed even geërgerd door de zaal heen, zoekende naar een andere plaats waar ze kon gaan zitten - maar het bleek vandaag super druk te zijn in de bibliotheek en naar wat zij kon zien, waren er geen andere plekken te vinden. Dus moest ze het maar doen met deze stoel, want ze had natuurlijk geen zin om ergens op te grond te gaan zitten of zich te verplaatsen naar de slaapvertrekken. Haar blik gleed dan uiteindelijk weer terug naar het boek, in een poging zich weer daarop te kunnen concentreren. Echter werd dat kleine beetje concentratie in het niet gedaan toen een man, waarvan ze niet eens had gezien dat hij tegenover haar was gaan zitten, zijn mond opende en de stilte van de bibliotheek even kort verbrak. Ze wierp haar helderblauwe ogen op van het boek om hem even recht aan te kijken. "Pardon?" Kwam er uit haar mond, verontwaardigd - ze had niet verwacht dat hij tegen haar zou spreken. Ongeïnteresseerd liet ze haar blik weer vallen op haar boek, want daar was ze natuurlijk voor gekomen, niet voor een of andere gast die dacht dat hij even kon melden hoe irritant dat gekraak wel niet was. Daar was ze zichzelf namelijk ook bewust van, maar als het hem niet aanstond, dan moest hij maar weggaan. Niet zij.}