Verkenninstocht.

Shima liep met zachte maar tog wel krachtige passen door de gangen heen, Ze keek overal stiekem naar binnen en keek naar elk lokaal, Alles leek wel hetzelfde, de stoeltjes, het bord, de tafeltjes, en zelfs de vissen in het aquarium waren allemaal net als 2 druppels water. Alleen de boeken waren anders, en de boompjes om te oefenen, wij hadden zelf een soort minibad om te oefenen, en in mijn andere lokaal een soort bol die je van binnen moest oplichten om te oefenen, zo had iedereen wat anders. Ze keek even rond naar alle leerlingen in de lokalen, totdat ze voetstappen en adem van iemand achter haar voelde, er liep hier nog iemand...

Norwood liep met een klame passen door de gangen en had een mok koffie in zijn hand. Hij had de leerlingen aan wat praktijkles gezet terwijl hij afwezig was. Hij moest kort wat regelen. Kalm liep hij verder en keek ineens glimlachend naar het meisje dat naar binnen keek. "Nieuwschierigheid. Dat zie ik graag bij leerlingen..." zei hij glimlachend en kalm. "Als je wilt kun je nog deelnemen aan de les..." zei hij er bij. Waarschijnlijk liep Gillan rond om de leerlingen een beetje bij te sturen. Ze waren immers bezig met het communicatie-gedeelte. Het praten met bomen. Norwood glimlachte naar het meisje. "Al zit je nu niet in de les is het voor mij geen probleem om even binnen te stappen hoor..." zei hij vriendelijk. "Een boompje is immers zo uit de kas gepakt..." zei hij vriendelijk en keek haar glimlachend aan.

Shima keek de man vriendlijk aan 'maar meneer, mijn kracht is niet woud, mijn krachten zijn water en licht' ze keek hem verbaasd aan 'dus kan ik tog niet mee doen? ' Ze keek de man een beetje nieuwschierig aan en haar niewschierige blik ging over in verbazing.

Sorry voor de korte zinnen, moest naar bed Embarassed

Norwood glimlachte en schudde zijn hoofd. "Het is mogelijk om iedere magie onder de knie te krijgen. Echter is het onmogelijk om iedere magie enorm goed onder de knie te krijgen." zei hij kalm. "Dat je vuur bezit betekend nog niet dat je water kan leren. Het zal enorm veel tijd en energie vergen. Maar het kan toch ontwikkelen..." zei hij kalm. "Hetzelfde voor woudmagie. Dat je Novaan of Cassiaan van bloed bent, betekend dat toch niet dat je je woud-magie niet kunt ontwikkelen..." zei hij glimlachend naar het meisje. "En het proberen is vast geen probleem. De leerlingen hier hebben ook nog niet enorm veel ervaring. Ze zitten nog in het tweede jaar..." zei hij kalm. Norwood keek haar aan. Hij deed de deur open en liep even naar binnen. Hij zette zijn kop koffie op het bureau en keek kort rond. De leerlingen waren rustig bezig en waren geconcentreerd bezig. Hij ving al aardig wat gesprekken op die werden gevoerd. Norwood glimlachte. Hij liep weer naar de deur en keek naar het meisje. "Als je wilt mag je, het is niet verplicht.." zei hij kalm.

Shima keek de man lief aan , 'oke, maar ik heb het nog nooit geprobeerd' zei ze onzeker.
Ze keek de man aan 'dus ik weet niet....' ze leek nog even te twijfelen.
Toen ze nog even naar binnen keek knikte ze haar hook 'oke'
'maarr.. helpt u me wel?' zei ze onzeker en een beetje verbaasd en geschokt tegelijk.
Ze keek de man aan, hij leek me aardig.

Norwood glimlachte. "Dat zei ik ook toen ik 5 jaar was..." zei hij kalm. "Ik zag toen mijn magie als een dodelijk wapen..." zei hij kalm. "Maar ik heb anders geleerd.." voegde hij er aan toe. "Ik help je. Gillan, de stagiaire, zal rondlopen om de rest te helpen..." zei hij en glimlachte. "Zoek maar een plekje" zei hij kalm en liep naar de kas. Daar liep hij naar binnen en leek wat te praten met een groep boompjes. Hij glimlachte en pakte toen eentje er uit. Norwood pakte expres een niet zo opstandig boompje. Net als mensen konden de stem van bloemen en planten, verschillende karakters vertonen. Norwood keek waar Shima was gaan zitten en zette het plantje op haar tafeltje. "Als eerste wil ik de spreuk uit leggen." zei hij kalm. "De spreuk heet: Planta Talcus..." zei hij kalm. "Door middel van deze spreuk kun je met planten en bloemen praten.." zei hij. "Het kan in het begin moeilijk zijn, maar het is makkelijker te leren in vergelijk met andere spreuken.." zei hij kalm en met een zachte toon. Vooral omdat Norwood de andere leerlingen in hun gesprek niet wilde storen.

Shima zocht een plekje uit en keek naar het opstandige boompje die voor haar neus op de tafel werd neergezet, ze voelde er even aan en keek toen op naar de man. 'planta talcus' Herhaaldde ze zachtjes. 'Rare naam' mompelde ze. Ze keek de man weer aan 'ik weet dat het moeilijk kan zijn, ik heb het nog nooit geprobeerd, en het gaat me tog niet lukken' Ze keek eventjes naar het boompje dat er stil bij zat. 'in vergelijk met andere spreuken?' Ze snapte er niks van 'hoe bedoeld u?' Zei ze een beetje verlegen toen ze de man aankeek die kalm praatte.

Norwood keek kalm naar Shima en glimlachte. "Shima, je moet nooit denken dat iets lukt, want dan lukt het zeker niet. Je moet er vertrouwen in hebben..." zei hij vriendelijk. "Je hebt bijvoorbeeld spreuken waarmee je bloemen kunt toveren. Norwood hield zijn hand open en langzaam verscheen er een bloem. "Maar voor zulke spreuken zul je meer moeten oefenen dan voor deze. Deze spreuk is sneller onder de knie te krijgen..." zei hij kalm. Norwood keek kalm naar Shima. Hij glimlachte. "Probeer het maar eens, je weet maar nooit hoe goed het lukt.." zei hij kalm. Norwood keek naar het boompje. Het was al aardig aan het praten tegen hem maar Norwood negeerde het. Hij was nu bezig met de uitleg.

Shima keek hem aan 'proberen?, maar ik weet niet eens wat ik moet doen!' zei ze een beetje bang en gestrest. ze zuchtte en keek gestrest en best wel bang naar het boompje. Toen keek ze naar Master Norwoord. Ze hoopte dat Savador dit niet zou zien want dan zou ze straf krijgen, dat wist ze al wel bijna zeker, Ze keek gestrest om zich heen door alle raampjes, heel lang... Alles goed in de gaten houden, master savador, in de gaten houden, master savador ging er door haar hoofd.

"Ten eerste moet je de spreuk uitspreken, en je vooral concentreren op je gehoor..." zei hij kalm. "Dan komt alles goed. Geloof dat je het plantje kan horen praten en je hoort het praten..." zei hij nog als tip. Hij keek naar het plantje dat nu stil was. Daarna ging zijn blik naar Shima. Ze leek alles in de gaten te houden. Hij glimlachte licht. "Als je bang bent om straf te krijgen is dat onnodig. Ik praat wel met Savador als hij je straf wilt geven..." zei hij. Al wist Norwood dat Savador het niet makkelijk zou maken tegenover hem. Het was immers Norwood die Shima in de klas uitnodigde en Shima zou zich geen zorgen moeten maken. Zijn blik ging even over de rest van de klas. Nu besefte hij zich pas dat Gillan nergens te bekennen was. Hij glimlachte. De leerlingen hadden kennelijk geen moeite wat vragen kwam ook niet echt.

Shima zuchtte 'oke' Ze keek naar het plantje en twijfelde even, Het plantje zat er zo doods bij, kon zij hem dan echt laten praten Ze slaakte een diepe zucht. 'planta talcus' Zei ze toen voorzichtig terwijl ze zich concentreerde op de plant, Ze hoord een zachte fluisterende stem 'dat is vast van iemand in de klas ' zei ze mompelend tegen zichzelf toen ze zag dat het plantje er nog wel stil en doods bij zat...... Ze keek er even diep na, en hoordde de stem ietsje harder.... Ze wist niet of het de plant was, of iemand uit de klas....

Norwood keek naar Shima en knikte vriendelijk. Hij merkte dat ze iets mompelde en schudde zijn hoofd. "Nee, dat was het plantje..." zei hij kalm. Norwood keek op en glimlachte. Het plantje begroette Shima vriendelijk. Norwood zelf keek naar de reactie van Shima of zij het ook hoorde. De rest van de bloemen moesten geen stoorzender zijn. Zeker niet als ze zich goed op het plantje voor haar concentreerde. Norwood zelf keek rustig naar Shima's reactie om te bepalen of ze nou wel of niet het plantje hoorde. De rest van de klas was druk bezig met het plantje. Op dat moment kwam een vraag en Norwood keek op. "Probeer even zelf de spreuk te oefenen..." zei hij kalm. "Ik ga even een leerling helpen.." zei hij en stond op en liep richting de persoon en begon een uitleg.

(Na je post komt Norwood weer terug...^^)

Shima keek hem even aan 'euhm, oke' Ze concentreerde zich op het plantje, het plantje praatte maar wat raak en zij vond het wel gezellig, maar ook irritant. 'een pratende plant, zoiets heb ik nou altijd al willen hebben' mompelde ze in zichzelf toen ze het kletsende plantje bekeek en even de klas rond keek. 'fijn met je gekletst te hebben lief plantje' zei ze lief tegen het plantje. 'Planta Talcus' zei ze tenslotte, en de plantjes waren weer stil.

PROFILE MAGICIAN