Zijn eerste les met Aiden was een fraaie geweest. Iro had diezelfde avond nog alles op geschreven wat hij meegemaakt had. De dag daarna zou hij een volgende les in plannen, want Iro was eigenlijk best benieuwd naar welk schaduw wezen Aiden zou uit kiezen om aan te vallen en hoe de jongen dat dan ging oplossen en om het schepsel te vangen. Die nacht had hij bijna niet geslapen door dat hij zolang geschreven had, maar toch voelde Iro zich energiek en fit. Alsof hij de hele nacht geslapen had. Reaper zou zich weer bij hem voegen zodra de Dark magic docent helemaal klaar zou zijn. Alles ging goed en het papier wat Iro in de ronde kon leggen nam hij toch maar mee. Akuma zou vast niet in de kerkers passen? Of ze moest zich op de een of andere manier kleiner kunnen maken? Je wist maar nooit met demonen. Niet dat Iro dat ooit uit wilde proberen, misschien ooit als hij er de tijd voor had. Maar voorlopig zou dat niet gaan. Reaper landen op zijn schouder toen Iro de deur op ging. De gangen  waren vol leerlingen, maar niet zo vol dat hij er niet goed door zou kunnen. Eenmaal op de gang bij de kerkers ging hij staan wachten tot Aiden aan zou komen.

(Kies maar een van deze uit of anders vermeld onder aan je post welk schaduw wezen je uit gekozen hebt?)
1:
http://nl.tinypic.com/r/15n3rlv/8
2:
https://2img.net/h/oi63.tinypic.com/21mhrti.jpg
3:
http://nl.tinypic.com/r/9ks9z8/8
4:
http://nl.tinypic.com/r/2w5u6oy/8
5:
http://nl.tinypic.com/r/afaddg/8

Aiden had de uitnodiging en locatie van de nieuwe les ontvangen, en herinnerde zich dat Master Iro had gezegd dat Aiden zijn zwaarden nu wel mee mocht nemen, Aiden stopte de zwaarden in hun schedes. Toen vroeg hij aan akuma of ze een bracelet kon vormen zodat ze met hem mee kon de kerkers in, dit was natuurlijk geen probleem voor de demoon draak. Toen Aiden alles bij had of in de darkstorage van akuma had gelegd gebruikte hij zijn schaduw controle om door de schaduw naar de kerkers te komen, hij voelde Iro zijn energie en stapte uit Iro zijn schaduw. Aiden had zeer veel geoefend en Akuma katalyseerde sommige magie in haar bracelet vorm. Aiden kwam links achter Iro uit de schaduw, net buiten het blikveld, al zou de docent zijn aanwezigheid wel gevoeld hebben. 'Goede dag Master Iro, hoe maakt u het?' vroeg Aiden beleefd terwijl hij zijn gebruikelijke buiginkje maakte. 'Ik heb nog wat research gedaan betreffende Soulbeasts en ik denk dat ik een redelijk idee is hoe ik er een kan vangen, echter zou het fijn zijn hier nog een keer met u overheen te gaan. Ook heb ik zoals afgesproken mijn zwaarden meegenomen. Ik kijk uit naar uw les.' zei Aiden vervolgens. Aiden keek naar Akuma, ze had een zwarte bracelet gevormd met blauwe accenten. Aiden keek naar Iro en wachtte af tot zijn docent aanstalten maakte om het lokaal in te gaan.

------------------------------------ OOC

Soulbeast:

De aanwezigheid van Aiden was al snel merkbaar geweest en Iro had rustig staan afwachten. Toen zijn leerling begon te spreken draaide hij zich deels naar de jonge man toe en knikte kort. 'Het gaat prima met me Aiden dank je daardoor, ik mag hopen dat het ook goed met jouw gaat.' zei Iro nog voor de jongen verder kon spreken en hij luisterde rustig naar hem. Het was fijn dat de jonge man zich in had gelezen. 'Dat is mooi, maar het is niet de bedoeling dat je het schaduw wezen dat jouw uit gezocht heeft dood of te zwaar verwond. het is de bedoeling dat je hem vangt en hem tot je dienaar maakt.' zei hij met een kleine glimlach. 'Sommige sterke magiërs proberen dit ook met demonen te doen, maar konden vaak van een koude kermis thuis en worden eerder de dienaren van de demonen. Akuma heeft jouw net als de andere demonen vrijwillig op genomen en les gegeven voor zo ver ik dat begrepen heb. Het is een van ze weinige keren dat ze dat doen geloof ik. Maar schaduw wezens kunnen ook heel erg sterk zijn vergeet dat niet. Het enigste dat ze wat je moest doen is het schaduw wezen vangen en een tand of een klauw van het schaduw wezen te bemachtigen. Pas als je hem weer vrij wilt laten geef je dat aan het schaduw wezen terug en verdwijnt hij of zij naar waar ze zich het meeste thuis voelen.' legde Iro uit nog voor hij verder met de les zou gaan. Of hij het goed had over Akuma kwam Iro snel genoeg achter. Als er geen kritiek terug kwam dan had hij het goed. Anders zou Iro zich verontschuldigen natuurlijk. 'Zo nu verder met de les. Voor we naar beneden gaan wil ik je eerst nog een spreuk laten zien en je leren. Het heet Shadow web. Je maakt een web achter je door strengen schaduw met elkaar vast te maken en aan de uiteindes Dark matter bollen vast maken voor je het web richting je prooi gooit. Hoe groter het web, hoe sterker het is, maar let wel je kunt het web maar drie keer maken voor je magische energie bijna uit geput is, maar daar heb ik straks een kleinigheidje voor je om die weer terug te krijgen. Ik zal het 1 keer voor doen.' legde Iro het eerste gedeelte van de les uit van wat Aiden eerst moest leren, mocht hij zijn zwaarden verliezen. Iro strekte zijn armen naast zich uit waardoor hij in een soort van "T" houding stond. Strengen schaduwen vormde zich achter hem en weefde zich zo dat het een soort spinnen web werd zoals een wiel web. Aan de uiteindes van het web kwamen al snel tennisbal grote Dark matter bollen te hangen. Toen dit alles af was trok Iro zijn armen met kracht naar voren en wierp het net door de gang in een richting waar Aiden niet stond. Het web landen met een geweldige dreun op de tegels waar het wel vaker geraakt was. met een knip in zijn vingers verdween het web weer. 'Nu mag jij het in dezelfde richting proberen, Hoe harder jij je armen naar voren trekt des te verder komt het web.' legde Iro nog even uit voor hij een teken gaf dat Aiden zijn gang kon gaan.

Op de vraag of het goed ging met Aiden gaf Aiden een neutraal antwoord. Toen Iro zei dat Akuma Aiden vrijwillig onder de vleugel had genomen voelde Aiden de neiging om Iro te corrigeren. Echter weer hield hij zichzelf hier van. Het was niet nodig om Iro te laten weten hoe zijn verleden er uit had gezien. Aiden knipperde waardoor zijn ogen veranderde in de ogen van Aiden zijn demoon vorm, snel daarna knipperde hij nog een keer zodat de leerlingen om hem heen het niet zagen. Hij wist niet eens of Iro het had gezien aangezien Iro niet naar hem keek. Aiden was zelf geen demoon maar kon wel een demonische vorm aan nemen, en door omstandigheden luisterde veel demonen naar hem. Echter had Iro half gelijk in het feit dat Aiden door Akuma was gekozen. Iro legde Aiden uit hoe hij een Shadow web moest maken. Aiden had aandachtig opgelet en had ook de demonstratie van Iro goed in de gaten gehouden. Daarna deed Aiden, Iro zonder al te veel moeite na. Wat Iro niet wist was dat Akuma de genen was die de energie voor het web verschafte waardoor Aiden een veel groter web had kunnen maken dan wanneer hij zijn eigen energie moest gebruiken. Het afvuren van het web was niet lastig aangezien dit ook was hoe Aiden een mini tornado kon afvuren. Toen keek Aiden naar Iro en vroeg: 'Zo iets ongeveer?' waarna hij vriendelijk glimlachte.

Hm, Veel ontging hem niet, maar hij kon merken dat zijn theorie misschien niet helemaal klopte, maar Aiden zei er niets over. Dus echt er naast zou de docent er niet echt naast zitten, wiens verleden van de leerlingen die hij les gaf zich had afgespeeld was niet aan hem om ze allen te weten. Daar wilde hij ook niet eens aan beginnen zelfs. Dat zou meer betekenen dat hij zo'n vol hoofd zou hebben dat er niets meer bij zou kunnen. Dus liet hij de rest voor wat het was en begon met de les. Aiden keek toe en Iro meende iets te hebben zien flikkeren in een oogwenk bij zijn leerling, maar zeker van zijn zaak was Iro niet dus ging hij er ook niet over beginnen. Hij stond immers niet met zijn rug naar de jongen toe, maar half gedraaid. Toen Aiden zijn voorbeeld volgde en een web maakte om die later weg te slingeren kon Iro enkel en alleen prijzend zijn, maar dat deed hij niet. 'Voor het begin is het een prachtig web, maar de grote van het web word enkel door jouw bepaald. Het kan zijn dat je een kleine nodig hebt of een middel of een groot web. Ligt er ook aan waar je het voor gebruikt natuurlijk. Het web is voor de meeste leerlingen 3 keer te creëren, het vergt voor een beginneling veel magische energie. Dus doen we daar rustig aan mee.' zei hij en wees naar de deur van de kerkers om zijn leerling daarna voor te gaan.

Master Iro had Aiden eraan herinnert dat het web veel energie kost en dat Aiden de genen was die de grote kon bepalen. Aiden glimlachte zijn docent wist tenslotte niet dat dit web geen energie voor hem kostte maar voor Akuma. Vervolgens liep Master Iro naar de kerkers. Aiden volgde Iro en voelde hij zijn ogen terug veranderen in hun demoon vorm. Dit gebeurde vaker als er gevaar om de hoek was. Het was een soort intimidatie techniek. Helaas had Aiden de demoon vorm niet helemaal onder controle. Dit moest Aiden nog leren. Het hielp ook niet dat Aiden in zijn demoon vorm geen grotere energie pool had. De demonische vorm hielp wel met de commanderen van mindere demonen. en die waren er nogal een aantal door Aiden zijn positie bij de Shadraanse demonen.

Langzamerhand voelde Aiden zijn ogen duidelijk demonisch worden, terwijl zijn nagels scherper en steviger werden, en zijn tanden ook meer dierlijk. Toen hij probeerde de verandering terug te draaien voordat zijn docent het zag voelde hij dat Akuma dit ook al probeerde. Helaas lukte het de twee niet waardoor Aiden zich genoodzaakt voelde om zijn masker op te zetten. Hij wist dat dit niet echt gepast was in de les, maar hij had ook geen zin om uit te leggen waarom hij er plots anders uit zag. Gelukkig zaten zijn handen in de handschoenen die bij zijn bracers hoorde en zijn voeten in zijn gewone schoenen anders had dit nog wel eens lastig te verbergen kunnen zijn.

Rustig volgde hij zijn docent de kerkers in.

De trap naar de kerkers achter de deur was redelijk stijl, maar niet te stijl om er vanaf te kunnen vallen. Iro stapte rustig door, maar merkte de onrust achter zich wel op. Hij mocht dan nog niet zien wat er gaande was, maar hij stopte halvewegen de trap en keek over zijn schouder. 'Als het niet gaat moet je het zeggen. Het is onnodig om door te gaan als je zo onrustig bent.' zei hij en zag dat Aiden een masker op had. Waarom dat was kon best de reden zijn dat de jongen zo onrustig was. 'Waarom je dat ding ook op doet is jouw zaak, maar je hoeft je niet voor me te verbergen. Ik ben wel wat gewent, als je daar je twijfels over mocht hebben.' zijn toon was milder dan normaal, maar meelevend klonk het niet en geheel onvriendelijk was Iro ook niet. Hij bleef staan tot Aiden hem zou antwoorden en eer Iro weer verder zou gaan met de les.

(Spannend!!!) (Dat zou wat zijn als Aiden zichzelf niet onder controle zou kunnen houden. ) XD

Aiden deed zijn best om rustig adem te halen terwijl hij zijn docent volgde. Toen deze halverwege de trap stopte en zei dat Aiden ook kon aangeven dat hij het nog niet aan kon voelde Aiden zijn demonische vorm door duwen. Aiden hield niet van opgeven en het was dan ook niet de opdracht waar hij bang voor was. Aiden zijn ogen waren hel rood en gloeide dim, maar waren duidelijk zichtbaar ondanks zijn masker. Aiden voelde dat de demonische staart een weg vond langs zijn linker been naar beneden. Gelukkig bleef de staart in zijn linker broekspijp. 'Het gaat prima Master Iro, ik ben niet onrustig door de opdracht die voorhanden ligt.' zei Aiden met een ijskoude kalme stem die bij bijna iedereen voor koude rillingen zou zorgen. Het lukte Akuma om Aiden zijn vorm enigszins menselijk te houden waardoor het in het dimmen licht niet duidelijk zou zijn wat er aan de hand was. Helaas konden Aiden en Akuma niks doen aan de verandering in Aiden zijn aura, deze was inmiddels sterk demonisch geworden.

'Waarom je dat ding ook op doet is jouw zaak, maar je hoeft je niet voor me te verbergen. Ik ben wel wat gewent, als je daar je twijfels over mocht hebben.' zei Master Iro. 'Dit ding is een herinnering aan mijn adoptie ouders, dat geeft me kracht, daarom heb ik het op gedaan.' reageerde Aiden doordacht.

(Aiden zijn persoonlijkheid veranderd niet echt, hij denkt sneller na, is opvliegender en geconcentreerder. Hij is ook niet een 'demoon' zoals SSA ze kent, ik weet alleen geen betere naam voor een demoon achtig iets. Daarbij is Aiden een hybrid, maar gaat wel leuk worden als Aiden opvliegend is )

De sfeer was verandert, maar Iro wist nog niet hoe zeer. Zijn gevoel verried dat Aiden zich niet zou laten klein krijgen. Dat verwachten hij ook niet van een kind dat door demonen was op genomen. Hij knikte bij de woorden van zijn leerling, maart vroeg zich wel af waarom zijn stem zo veranderd was. 'Laten we dan door gaan.' zei de docent en liet verder naar beneden. Angst was iets wat niet in zijn woorden boek leek te staan. Vele keren had hij de spits in de ogen gekeken en toch was Iro er steeds weer aan ontsnapt. Dus de manier van spreken van Aiden deed hem naar weinig. Als zijn leerling het al merken kon dan kon hij het vast voelen of zitten aan zijn reacties. 'Als we eenmaal beneden zijn kun je rond gaan lopen in de kerkers. Het schaduw wezen dat zich tot jouw aan getrokken zal voelen zal je aanvallen en proberen te doden. Zodra je hem gevangen hebt kun je een klauw of tand van hem of haar af nemen als bewijs dat het schaduw wezen jouw gehoorzamen zal.' legde hij aan Aiden uit en stapte van de laatste tree af en liep richting een soort van pleintje en legde daar de papieren beschermende cirkel neer. 'Mocht het nodig zijn en je zou magische uitgeput raken kun jij je hier in terug trekken. Het gebeurd niet vaak, maar het komt wel eens voor. ' zei Iro voor hij Aiden een teken gaf dat hij mocht beginnen.

(Het gevecht kun je beter in twee keer uit posten, dat is leuker. ^.^)

Aiden volgde zijn docent tot aan het eind van de trap. Aiden voelde een rare aanwezigheid, iets wat hij nog nooit eerder had gevoeld, Aiden keek naar zijn docent, mocht er iets verkeerd gaan dan vertrouwde hij erop dat zijn docent zou ingrijpen. Toen zijn docent vertelde hoe hij moest handelen in de kerkers knikte Aiden en stapte hij het pleintje op. Master Iro gaf hem nog even aan dat hij hier kon terug komen om zijn magische energie pool te vullen. Aiden knikte opnieuw en pakte zijn zwaarden vast. Hij keek nog even met zijn demonische ogen naar zijn docent en fluisterde toen een spreuk waarna zijn zwaarden oplichten en liep de kerkers in. De kerkers voelde als een plek des onheils, Aiden had ook niet anders verwacht. Rustig liep hij verder waarna hij een soort gezang hoorde. Hij herkende de stem.. maar dat kan niet.. was dat nou de stem van zijn moeder? Rustig liep Aiden naar de bron van het geluid. De muren en vloer van de kerkers werden vochtig tot hij bij een erg natte plek aan kwam, was het een oud zwembad? een ondergrondse water bron? Aiden wist het niet.

Plots schoot er handachtige klauw uit het water die probeerde Aiden te grijpen. Aiden sprong aan de kant en sloeg met zijn zwaard door de arm heen. 'What!?' zei Aiden toen zijn zwaard geen schade aanbracht. Hij dacht even terug aan de teksten die hij gelezen had. Oh ja sommige soulbeasts bestaan niet uit normale materie. 'Curry hoe moet ik dit nu weer gaan doen' zei hij terwijl zijn demonische vorm volledig tot uiting kwam, waardoor zijn kleding scheurde aangezien Aiden groter werd. Akuma waarschuwde Aiden dat zijn magie voorraad sneller leeg ging in zijn huidige vorm. Aiden wist dit, maar kon niet terug veranderen. Toen kwam er een wezen uit het water het zag er uit als een demon lord, maar het had geen demonische aura, zou dit Aiden zijn soulbeast kunnen zijn? Veel tijd had Aiden niet meer aangezien het wezen het water oppervlakte onderstroom zetten. Aiden wist gelukkig hoe hij elektriciteit kon manipuleren en maakte een cirkel om zich heen waarde stroom buiten bleef. 'Denk aan je web!' hoorde hij Akuma zeggen waarna hij het web begon te maken. Net wat groter dan nodig was en vuurde het toen op het wezen af. Toen zag hij dat het wezen het web zonder moeite weg sloeg. Aiden had inmiddels de helft van zijn magie pool opgebruikt en gebruikte toen Schaduw controle om door de schaduwen terug naar de bescherm cirkel van Iro te gaan. Toen hij uit de schaduwen stapte kwam bedacht hij zich dat hij nogsteeds in zijn demonische vorm was. 'Fuck' zei hij zachtjes waarna hij naar zijn docent keek en zich klaarmaakte om een aanval te blokkeren aangezien hij niet wist of zijn docent hem zou herkennen.

(Zo iets? en dan poging 2 als antwoord op jou post?)

Iro volgde het gevecht tussen zijn leerling en het schaduw wezen dat op hem was af gekomen via de energie flow die door de kerkers geen volgde. Het was onverwachts dat het schaduw wezen meer van water bleek te zijn, maar Iro had goede moed. Als het niet gelijk de eerste keer lukte dan lukte het wel een andere keer. Opeens volgde de energie van Aiden dichterbij dan verwacht en Iro opende zijn ogen en herkende de jongen niet als toen hij hem eerder had ontmoet, maar er was flink wat veranderd aan hem. Toch aarzelde Iro even en moest toe geven dat hij even niet wist of dit Aiden wel was of niet. Maar als het een schaduw wezen was dan kon hij onmogelijk over het papier stappen. En omdat Iro in de papieren cirkel stond zou het hem niets kunnen doen. Zijn ogen gloeide licht fel geel op in reactie op de ongewone verschijning van Aiden. 'Aiden je kunt gerust de cirkel in stappen, geen schaduw wezen kan hier binnen komen.' het was gewoon een gok, maar toch riep hij zijn drie ondode aan, om zich klaar te houden voor een mogelijk gevecht.

( Sure )

Aiden hoorde zijn docent zeggen dat hij de cirkel in mocht komen maar zag toen dat Iro toch zijn ondode aan riep. Aiden stond even stil en zei toen mentaal tegen Akuma: 'Laat maar zien dat jij bij me bent, dan weet die dat ik het ben.'. Hij wou zijn stem nog even niet laten horen aangezien die erg dreigend kon zijn. Akuma veranderde van de bracelet om Aiden zijn arm terug in haar draken vorm en stapte op de vloer. Vervolgens liep ze de papieren cirkel in. Aiden volgde haar rustig en begon te denken aan hoe hij het beste zijn soulbeast kon gaan temmen. Rustig ging hij in de cirkel zitten mediteren. Akuma had haar vleugels om hem heen geslagen voor het geval dat Aiden terug zou veranderen aangezien zijn kleding gescheurd was. Toen Aiden terug veranderde sprak hij een spreuk waardoor zijn kleding weer heel werd zodat hij niet half of helemaal naakt tegenover zijn docent zou zitten. Zodra hij zijn kleding aan had haalde Akuma haar vleugels weg en was Aiden weer te zien. Aiden bleef mediteren tot hij een idee had hoe hij zijn soulbeast kon temmen. Na een paar minuten kwam hij uit zijn meditatie en keek hij met Cyaan gloeiende ogen naar Iro. Aiden had een plan. 'Akuma, zou je mijn harnass willen vormen?' vroeg Aiden, waarna Akuma zich veranderde in een harnass wat perfect om Aiden heen ging. Daarna werden haar dragonscales harder dan de dark steel van shadra haar maan. Rustig liep Aiden terug naar de plek waar hij zijn soulbeast had gevonden. het beest was er nogsteeds maar was wat aan het ontdekken. Toen het Aiden zag maakte het beest zich klaar voor het gevecht. Aiden stond stil keek naar het wezen, het vloog snel op Aiden af. Aiden bleef stil staan en keek naar het beest zonder te knipperen. Akuma legde haar staart op de grond om te zorgen dat Aiden niet om kon vallen. Het beest stopte vlak voor Aiden waarna Aiden een relatief grote elektrische darkmatter bal maakte, infused met zijn electricity. Aiden vuurde de bal op het wezen af en raakte het volop in zijn buik van geen 1 meter afstand. Door de klap werd het beest terug geblazen en een paar seconde verlamt. Deze paar seconde gebruikte Aiden om op het beest af te springen, gelanceerd door Akuma. Vervolgens sneed hij met darkstar door de hoorn van het beest heen en pakte het losse stuk, Deel een was gelukt. Nu moest hij het net nog goed afvuren. Het beest was inmiddels niet meer verlamt en viel Aiden met een waterige darkmatter bal. Je kon merken dat het beest pijn had want de bal was ver mis. Aiden riep Rufus zijn darkmatter beest op en liet commandeerde Rufus om het wezen af te leiden. Zodra het wezen met de rug naar Aiden toe stond boorde Aiden zijn andere zwaard Crimsonhell in de rug van het wezen. Waarna hij in een kille stem zei: 'Je kan kiezen, hier sterven, of in het net blijven zitten, like it or not, you're mine now.' waarna hij het stuk hoorn stevig vast greep om zijn worden meer kracht te geven. Het wezen keek nijdig naar Aiden maar besloot toen dat hij liever dood ging. Aiden had dit al verwacht, het was mooi ook, dit betekende dat zodra het wezen zich bij Aiden voegde er geen angsten waren. Aiden trok Crimsonhell terug uit de rug van het wezen en lachte toen het wezen hem greep en probeerde plat te drukken. Akuma haar scales waren veelste stevig voor deze aanval en door dat het wezen Aiden dicht voor zich hield had het geen manier om zich te verdedigen. Aiden creëerde het web en vuurde het af op het soulbeast. Het net Raakte het beest volop tot alleen de armen los waren. Rufus had een arm vast en Aiden lanceerde snel twee netten om ook de armen van het beest vast te ankeren waarna hij rufus bedankte, een aai gaf, en terug liet gaan de schaduwen in. Aiden voelde dat hij door 75% van zijn magische energie pool heen was en zei toen tegen het wezen: 'Zoals ik al zei, je bent van mij. In plaats van elkaar te doden kunnen we nu een team gaan vormen sterker dan er ooit geweest is.'. Aiden hield het stukje van de hoorn stevig vast. Het was niet groot, maar wel groot genoeg. Hij liet de netten in het beest fuseren waardoor het beest zijn wonden geheeld werden. Rustig keek hij naar zijn soulbeast die zei: 'Paladin Youkai, het is lang geleden dat ik zo een gevecht heb gehad. Zoals uw oude mentoren zeiden: 'You never truly know someone unless you felt the sting of their sword.'. Dat is hier wel weer uit gebleken.'. Aiden was even verstomt maar liet dit niet merken. Hoe wist dit beest van zijn mentoren? Hell, hoe wist het beest Aiden zijn achternaam en demonic positie!? Deze vragen werden snel beantwoord. 'Ik heb u lang vanuit de schaduwen in de gaten gehouden. Mijn naam is Chronos, mogelijk heeft u wel eens van mij gehoord. Ik had niet verwacht dat u mij op deze manier zou verslaan. Het is wel duidelijk dat Master Iro u veel geleerd heeft in de korte tijd dat u hier bent.' zei het beest in een lage echoënde stem. Aiden keek naar Chronos, had hij echt zojuist gehoord wat het beest zei? Chronos.. die naam deed een belletje rinkelen, maar Aiden wist het niet precies meer, misschien kon Iro zijn geheugen opfrissen. 'Bedankt voor uw medewerken Chronos, ik zou nu graag naar Master Iro terug gaan. Laten we samen lopen. Ik zou het van geen enkel wezen willen vragen achter mij te lopen, dat geeft de uitstraling dat ze lager of minder belangrijk zijn. Loop daarom naast mij. zei Aiden waarna hij met Chronos terug liep naar Master Iro. Aiden bleef naast Chronos buiten de cirkel staan en wachten op Iro zijn reactie.

Aiden was het toch, aangezien Akuma naast hem verscheen en later de cirkel in stapte. Hm, dat was verrassend, maar Iro hield zijn commentaar voor zich en liet hen beide toe. De cirkel was groot genoeg voor Akuma en twee andere personen al was Aiden eerder in de vorm die hij nu was groter, maar veranderde zich weer terug. Nog voor Iro kon reageren had zijn leerling al een oplossing gevonden. Hij keek hen enkel na en volgde hun energie weer verder door de schaduwen. Iro was niet bang dat een van de schaduw wezens op hem af zouden komen, omdat hij in de papieren cirkel stond. Nee hij stond hier om meteen een helpende hand toe te kunnen steken. In Aiden's geval was dit helemaal niet nodig gebleken. Hij volgde de acties van wisselende energie die van beide partijen uit gingen. Aiden had toch de beste tactiek en dat was goed zo, echter was het vreemd om zo met een schaduw wezen om te gaan. Toch haalde hij een van de zakjes die hij speciaal voor deze les had gemaakt uit een binnen zak en nam er twee ter hand. Een oranje met zilveren draad bestikte spreuk en een donker rode met dezelfde draad in een ander patroon, maar met dezelfde bezwering erin verwerkt. Toen Aiden weer terug kwam zag hij welk wezen nu Aiden's Soul beast geworden was. Hij knikte en stapte uit de cirkel en hield Aiden de twee zakjes voor. 'Hier kun je het af genomen deel in bewaren, Mocht het zo zijn dat je het terug wilt geven kan dat altijd wanneer jij dat wil. Zolang het afgenomen gedeelte hier in zit kan je Soul beast er niet bij komen.' Iro hoefde of wilde zelf niet beginnen over dat Aiden zijn Soul beast ermee zou kunnen straffen als hij dat wilde, maar aan het zien hoe zijn leerling nu al met zijn Soul beast om ging zou dat vast niet hoeven. Nu wachten Iro op de keuze die Aiden maken zou, Wat voor zakje het worden zou lag nu aan hem.

Aiden kwam bij Iro aan en zag Iro iets uit zijn binnenzak haalde. Twee zakjes, een oranje en de ander rood, ze waren beide mooi, maar Aiden vond de donker rode toch wel mooier. Toen Iro vertelde waar de zakjes voor waren keek Aiden even naar Chronos. 'Het donker rode zakje voelt goed voor mij. Ze zijn erg mooi, zelf gemaakt?' vroeg Aiden met een afstandelijke interesse. Aiden voelde dat er iets in hem aan het veranderen was maar wist niet echt wat. Toen pakte hij het zakje aan en maakte een beleefde buiging als dank, waarna hij meteen het hoorn stukje in het zakje deed en dit in Akuma haar opslag stopte. Chronos keek naar zijn nieuwe meester en zei toen tegen Iro: 'Heer Iro, u heeft hem veel geleerd sinds hij hier is. Dank daar voor, ik had niet verwacht het af te leggen tegen paladin Youkai.'. Aiden keek even om zich heen en voelde zich licht in zijn hoofd worden. Akuma was nogsteeds het harnass en bewoog Aiden vervolgens de cirkel in, waar aiden vervolgens flauw viel. Akuma veranderde meteen terug in haar draak vorm en begon luid te grommen naar een schim die uit een van de donkere tunnels van de kerkers kwam. Chronos keek ook naar de schim maar wist niet echt wat hij zag. Opeens klonk er een diepe, dreigende stem door de tunnels 'Bedankt dat je mijn vijand hier hebt gebracht Iro, nu hoef ik hem alleen nog te vermoorden en dan kan ik weer een greep naar de troon doen.'. Chronos ging tussen Aiden en de schim staan en keek naar Iro in afwachting van de docent zijn reactie.

Aiden vroeg of het zakje zelf gemaakt was, Iro kon een zuinige glimlach niet verbergen. 'Sommige materialen zijn moeilijker te verkrijgen dan andere, maar ja ik maak ze zelf. Iets dat zelf gemaakt is, heeft ook meer kracht dan een gekregen object. Al tellen de spreuken ook mee natuurlijk.' zei hij en stak het oranje zakje weer terug op de plek waar hij eerder ook de rode uit gehaald had. Maar er veranderde iets, Iro kon het voelen en wist niet wat er aan de hand was dus liet hij de papieren cirkel liggen. De woorden van Aiden's Soul beast lieten hem even naar het schaduw wezen kijken en knikte op diens woorden. 'Het meeste heeft Aiden zelf gedaan.' zei hij en kon een lichte nieuwsgierigheid niet verbergen toen hij het woord Paladin hoorde. Paladinnen waren normaal strijders die tegen alle demonen in vochten toch? Maar een vraag daarover stellen ging niet. Want Aiden zakte door zijn benen in de papieren cirkel en Akuma veranderde meteen. Haar blik en gegrom maakte hem duidelijk dat ze hier nog niet klaar waren. Iro keek naar waar de stem vandaan kwam, maar kon nog niet herkennen wie daar stond.  'Wie ben je en waarom zou ik Aiden aan iemand zoals jij af leveren!' zijn stem veranderde naar kil en zijn blik werd scherp en alert. Zijn drie skeletten draaide zich ook bij en maakte een soort slangachtig geluid dat door de kerkers weerklonken.

Aiden knikte toen Iro vertelde dat hij het zakje zelf had gemaakt, waarna Chronos Iro prees voor zijn lessen aan Aiden. Hierna viel Aiden flauw.

'Wie ben je en waarom zou ik Aiden aan iemand zoals jij af leveren?' vroeg Iro. 'Mijn naam en motivaties maken niet uit, aangezien je toch niet lang meer zal leven als je niet mee werkt.' zei de stem. Waarna alle licht bronnen in de kamer uit gingen. Er waren meerdere voetstappen te horen en Chronos keek even naar Aiden waarna Chronos zei: "Paladin Aiden was een van de leiders van het draken leger van Ryak, koning van de Shadraanse demoondraken. U kunt zich vast voorstellen dat er zat wezens waren die Ryak van de troon probeerde te stoten. Aiden en zijn dragon mount, Prince Ryu waren verantwoordelijk om deze opstanden te stoppen. Dat bracht geen vrienden met zich mee. Mogelijk is dit een van de opstanders.". Chronos slikte even, als de entiteit een demoon was kon dit nog wel eens erg lastig gaan worden. Aiden was alleen maar zo sterk geweest omdat hij goede docenten had, een snelle leerling was, en omdat hij altijd durfde te vertrouwen op zijn vrienden. Zonder Aiden zijn vrienden was hij gewoon een snelle leerling. Akuma zei plots: "mocht het nodig zijn dan vertrouw ik erop dat jullie Aiden beschermen. Ik ga mijn broer halen.". Nog voor er een reactie gegeven kon woorden sprong Akuma door een kleine hellgate buiten de cirkel heen. "Iro, doordat je te gefocust was op je leerling vergat je om zijn omgeving in de gaten te houden. Ik ben daardoor in de mogelijkheid geweest om die transformatie die je zag te forceren, waardoor Aiden meer energie verspilde dan hij verwachtte. Toen hij met Chronos aan het vechten was heb ik een van de giffen door zijn huid geduwd, en dat alles zonder dat hij het kon zien en horen, die demonische vorm van hem heeft geen goede zenuwen, en dankzij het geluid van de spreuken van de twee kon ik ongemerkt mijn gang gaan." zei de stem licht spottend. 'Ben nu eens een goed poppetje en give me my doll' vervolgde de stem, waarna er schaduwhonden tegen de barrière van de cirkel aan sprongen, die er langzaam voor zorgde dat de barrière zou scheuren. Chronos was inmiddels bezig met zoveel mogelijk van de beesten uit te schakelen, maar het waren er gewoon te veel.

De woorden van het wezen wat nog niet goed te zien was lieten hem zacht en spottend grinniken. 'Alsof ik nu bang sta te bibberen als een bang konijn!' zei Iro en luisterde naar de woorden van Chronos. Dus dit is een waarschijnlijk een opstandeling? Hm, Niet erg. Iro liet zich niet zo gemakkelijk uit het veld slaan, plus dat hij voorlopig nog koekjes genoeg had. Akuma ging dus hulp halen, verstandig. Zeker als het om demonen ging moest je niet licht hartig er over denken. Iro had al bijna een fatale keuze met Reaper gemaakt gehad, maar toen was hij nog niet zo sterk als dat hij nu was. De volgende woorden van de opstandeling lieten hem heel even furieus worden, maar hij gaf geen repliek in die toon. Wel bleef zijn stem kil en afstandelijk als altijd. 'Dat is dan een fout die ik de volgende keer aan de kant veeg.' grinnikte Iro wiens stem begon te veranderen. Ook zijn houding was niet meer zoals hij anders was. Iro luisterde naar de laatste woorden voor schaduw honden tegen de barrière begonnen te springen. Chronos was druk bezig met ze bij hem en Aiden weg te houden, maar hoewel hij eigenlijk tegen zijn verandering was had Iro hem nu hard nodig. hij omarmde zijn duistere zijde en zijn ogen gloeide nu harden en feller geel op dan dat ze al gedaan hadden. 'Doll? Dat woord ga je zo inslikken vriend. Ik ga Aiden aan niemand geven dan aan Akuma of Chronos. Jij gaat wat beleven kerel!' zijn stem was meer als die van een man die niemand voor had om te sterven als dat nodig was, maar hoewel sommige dan blindelings gingen vechten werd Iro juist scherper en alerter en zag en voelde meer dan dat hij normaal deed. De skeletten die onder zijn commando stonden gingen ook in de aanval en Reaper veranderde zich in zijn tweede vorm waarna hij de bot-achtige zeis in de ronde zwierde. Zelf wierp Iro een muur van Dark matter met ranken rond het bewusteloze lichaam van Aiden. Als de cirkel zou breken dan was de jongen nog voorlopig beschermd. Uit de schaduwen haalde Iro zijn zwaard die zich bij zijn aanraking met donker rode schaduwen die leken te dansen als vlammen. Hij sprong buiten de Cirkel en haalde meteen uit naar de dichtstbijzijnde schaduw wezen die naar hem toe kwam. Ze mochten Aiden niet te pakken krijgen koste wat het koste!!!

"Dat is dan een fout die ik de volgende keer aan de kant veeg." grinnikte Iro. "HAHAHA welke volgende keer? Helaas voor jou is er geen volgende keer." bulderde de stem, oprecht lachend waarna er nog meer lachende stemmen te horen waren, mannelijke en vrouwelijke. de schaduw honden bleven maar komen en zo hier en daar zat er ook een lesser demon tussen. De aanvallen werden steeds serieuzer, niet langer was het een dreigement, nu begon het serieus te worden. Zo hier en daar werden ranged projectielen af gevuurd op de cirkel, waarna de cirkel een paar minuten later brak. Chronos sprong richting Aiden, Aiden had hem pas net als soulbeast maar het was goed te merken dat en qua loyaliteit niks mis was. Het gevecht werd steeds intensiever, steeds minder shadowdogs, maar wel steeds meer demonische entiteiten gingen in de aanval. Plotseling schoot het zakje met het stukje hoorn wat Aiden van Chronos bemachtigd had de duisternis in. Chronos zag dit en gaf iets wat alleen omschreven kon worden als een lach. Als hij verlost zou worden van Aiden dan zou hij toch eens even... Ondertussen bleef hij de plek van Aiden verdediging. Toen was er ineens een onheilspellend gezang wat door de kerkers heen echode: "We came for blood, and blood we shall have, so grab a beer and embrace death, soon we shall be freed from our king, we shall then reing free once again.". Het leken wel honderden stemmen telkens het zelfde duintje over en over. Het stuurde een rilling door Chronos zijn ruggegraat heen.

Na de woorden en hun gelach zouden de meeste mensen bang en nerveus worden, Iro echter moest smakelijk om die actie lachen. Hij sprong en veroorzaakte een schadow wave. De aanvallers werden achter uit geduwd en voor even had hij vrij spel. 'Die woorden hebben voor mij geen betekenis. Maar ik zie wel een lage hond die zich achter zijn leger verbergt en de andere alles laat op knappen. Bang je poten vuil te maken, of heb je smet vrees?!' Iro wist wel beter dan de leider uit te dagen, maar als hij Chronos een zichzelf wat telt kon bezorgen tot Akuma weer terug was, dan wilde hij graag het lokaas voor even zijn.

"Die woorden hebben voor mij geen betekenis. Maar ik zie wel een lage hond die zich achter zijn leger verbergt en de andere alles laat opknappen. Bang je poten vuil te maken, of heb je smetvrees?!" zei Iro. "I don't deal with vermin, bring forth Aiden, then we'll talk." zei de stem spottend terug. Chronos keek naar Iro, wist Iro dat Aiden in de demonen wereld toegang had tot magie die in de normale wereld niet gebruikt kon worden of verbannen was? Vast niet. Als de groep Aiden zou bereiken zou die in big trouble zijn. Na Iro zijn uitdaging hapte de leider van de groep niet toe, wil werden de aanvallen weer serieuzer, en nu de cirkel gebroken was konden de ranged aanvallen op Iro en Chronos gericht worden. Al gouw werden de aanvallen te veel om je tegen te verdedigen. Plotseling  viel de van het pleintje weg, een portaal was geopend, waar het heen ging wist Chronos niet, wel zag hij dat Aiden snel werd weggekaapt in de vrije val. Het leek erop dat Akuma hulp had gehaald en dat ze nu terug was om Aiden te pakken. Chronos voelde grond onder zijn voeten en keek snel rond, ze waren.. bij een paleis aangekomen. Zou het kunnen.. dacht Chronos even. Hij zag dat de verandering van situatie niet iets was wat Iro gedaan had. Even voelde Chronos de grond. Dat was lavasteen. Kon het zijn dat dit inderdaad het paleis van Shadraans draken koning Ryak was? Snel daarna zag hij een enorme draak verschijnen het gigantische kasteel uit vliegen. Chronos keek naar de deur van het paleis, Akuma stond daar met Aiden en nog een grootte draak. Deze kwam bekend voor maar Chronos kon het even niet plaatsen. Voor hij na kon gaan denken vielen de demonen hem en Iro weer aan. Deze keer waren de aanvallen niet half-assed als eerst. Ze waren gericht, Chronos besloot dat het beter was om verdedigend te werken vanaf nu, snel zou de strijd keren. "Aiden rise, don't forget your duty" bulderde een stem de lucht heen. Snel daarna zag hij een enorme draak verschijnen het gigantische kasteel uit vliegen. De atmosfeer veranderde, het leek alsof Chronos zijn energie voorraad geboost werd. Hij vroeg zich af of Iro deze zelfde sensatie had. Lang dacht hij niet na, want hij zag het zakje waar het stukje van zijn hoorn in zat. Met zijn lange nagel wierp hij dit naar Iro. "Heer Iro, hou deze veilig!" Riep hij, Chronos wou wel weer vrij zijn, maar niet op deze manier, dat was laf en Chronos hield niet van laf.

Ongedierte?! Dat mocht hij zeggen, zelf was die freak niet beter! Iro moest enkel lachen om zijn woorden. Dat zegt het ongedierte koninkje. Die jongen zal je nooit in jouw bezit krijgen!' zei Iro wiens stem vol amusement klonk. Niemand ging hier Aiden wat aan doen. Het was de taak van elke leerkracht om hun leerlingen te beschermen als dat nodig was en Aiden was in nood. Door zijn bewusteloosheid kon hij zich niet verdedigen. Iro creerde een web en vuurde die op de aanstormende menigte af. Het kosten wat tijd, maar de wortelen van de bomen drongen door zijn oproep tussen de stenen heen en omwikkelde zijn vijanden. Het web was groot genoeg om twee aanvaller gevangen te zetten. Dark matter slangen door hem op geroepen vormde zich in de strijd en vielen de vijanden die Iro en Chronos belaagden aan tot ze gedwongen waren tegen de grond te blijven liggen. Door de hoeveelheid aan magie gebruik was hij gedwongen om een van zijn koekjes te pakken. Door een schild van Dark matter de aanvaller bij zich weg te houden door ze weg te duwen kreeg hij de tijd die Iro nodig had om het koekje op te kauwen. Hij had net geslikt toen een portaal het gehele pleintje opslokte. Heel even vroeg hij zich af wat er gaande was, maar de dichtbij zijnde wezens bekogelde Iro door Dark matter ballen naar hen af te vuren. De grond die onder hun voeten weer terug kwam maakte duidelijk dat ze niet langer meer op de planeet waren waar de Academy op stond waren. Veel tijd om rond te kijken kreeg Iro niet en kon nog net zijn zwaard tussen een stel vreselijk uit ziende kaken steken. Diens klauwen grepen zijn schouders beet, maar ondanks de nagels die door zijn kleding en huid drongen gaf hij geen krimp. 'Kuroi getsuga.' zei Iro en de rode schaduw vlammen rond zijn zwaard werden groter en met grote kracht inspanning maakte hij een snijdende beweging en sneed de boven kant van de kop van zijn belager finaal van diens onder kaak, maar Iro's aanval stopte daar niet en een lange slag vormige rood achtige schaduw doden nog verschillende tegen standers die hen aan probeerde te vallen. Opeens vloog het zakje dat hij Aiden geven had op hem af. Chronos vroeg hem het veilig te houden. Iro knikte en voelde zich anders dan dat hij normaal deed. Het was vreemd en niet uit te leggen op het moment. Iro stopte het zakje veilig weg, die kon hij later wel terug geven. Een enorme schaduw kwam over en na een volgende wand van Dark matter van zich af te hebben geduwd keek hij even op. Een enorme draak vloog over, dit was vast hun koning? Maar de scherpere aanvallen waren niet om te lang bij af geleid te zijn nog raken. Een stel bomen in de buurt riep hij aan en hun wortels vingen nog eens een groepje vijanden. Hij kon hier niet op Lilly rekenen, ze waren immers niet langer meer bij het kasteel, maar misschien dat zijn Rank traps toch nog wat konden uit halen? Iro greep een handje vol zaden en wierp die in een strooiende beweging naar de aanvallers. Zodra ze de grond raakte ontsproten ze meteen, Dat was mooi. Na nog eens een keer of twee zijn schaduw zwaard te hebben gebruikt leek het of ze minder werden, maar dat kon hij natuurlijk niet met zekerheid zeggen.

Na dat de stem had gezegt dat Aiden moest opstaan, kon je zien dat Aiden weer in zijn demonische vorm veranderde en langzaam opstond. Echter kon je ook zien dat er iets mis was, zijn ogen straalde geen leven meer uit maar keken dood voor zich uit. Het leek wel alsof het lichaam van Aiden een pop was zonder ziel erin. "HAHAHA het is al te laat, het gif is uitgewerkt." bulderde de vijand waarna de aanvallers even wat minder werden. Chronos keek naar de grote draak die over vloog. Dat was Ryak, de koning van dit gebied, maar Chronos wist ook dat Ryak nooit direct deel zou nemen aan de gevechten. In plaats daarvan nam Ryak altijd een support rol daardoor maakte hij zijn troepen veel efficienter en dodelijker, dat was het geheim waardoor hij al lang aan de troon stond. En dat was de reden dat Aiden ver boven zijn niveau kon functioneren hier. Chronos keek even naar Aiden en vloekte toen luidkeels, er zat geen leven meer in het lichaam. Kort daarna hoorde hij een stem in zijn hoofd. Ryak sprak tot Iro en hemzelf: "Jullie hebben Aiden goed verdedigd, bedankt. Heer Iro, maakt u zich geen zorgen om uw leerling, zijn ziel is niet verloren, maar is tijdelijk bij zijn partner, ze zullen zich spoedig bij ons voegen." Chronos was zichtbaar opgelucht. Waarna er een nieuwe draak uit het kasteel vloog, het beest had een wingspan van zo een 60 meter maar was kleiner dan Ryak. Toen zag Chronos dat de draak werd gevolgd door een hoop andere draken met demonische en soms menselijke bereiders. "Waarom zou het hele leger het kasteel uit vliegen?" dacht Chronos even, maar toen hij zich omdraaide zag hij de reden. Een muur van demonen kwam richting het kasteel gestormt. "Shit!" riep Chronos, kennelijk hebben de opstandelingen dit helemaal geplannt gehad.
Plots klonk Ryak zijn stem opnieuw: "Heer Iro, Chronos, ik vraag dit niet graag maar kan ik op uw verdere hulp rekenen?" vroeg de draak. Nog voor er een antwoord gegeven kon worden landde Akuma bij Iro en een andere draak landde bij Chronos. Dit was een strijd die niet verloren kon worden. Akuma keek even naar de tweede grote draak die uit het kasteel gevlogen was, dat was Ryu, haar broer en de troon prins, ook was dat Aiden zijn partner en mount. Toen ze in de ogen van Ryu keek zag ze Aiden zijn vast beraden ogen, een moordlust keek eruit. Het gif van de opstandelingen werkte in zijn lichaam, maar niet in zijn ziel. Het zou nog even duren voor de deze draken zich bij Chronos, Iro en Akuma konden voegen. Het kasteel was tenslotte erg groot. Akuma wist niet of Iro ooit op een draak gereden had, en of hij dit zou gaan doen, maar toen ze zag dat er ook opstandelingen door de lucht kwamen hoopte ze dat Iro dit kon, of in iedergeval zou proberen. Het was duidelijk dat de strijd nog niet over was, maar ze hadden het hele leger van Ryak achter hun, dus verliezen was geen optie.

Iro hoorde de woorden klonken en kon het niet geloven! Wat? Nee toch... waren ze te laat geweest??? Woede nam bezig van zijn sadistische kant en daarbij groeide opmerkelijk zijn magie ook. Maar dat kon ook aan deze vreemde plek liggen? Maar nog voor Iro zijn volgende aanval kon inzetten weer galmde de stem van Ryak door zijn hoofd zoals dat ging tussen Reaper en hem. Een opluchting golfde door hem heen, maar toch bleef zijn woede opborrelen en leek zelfs erger te worden. Door die woede groeide de donker rode schaduw vlammen rond zijn zwaard en met een slag veegde hij nog eens een stuk of 5 vijanden van het levens pad. Zijn Lichen werden vaak genoeg uit elkaar gereten, maar door Iro's magie kwamen ze snel weer overeind en vochten verder. Toen Chronos wat riep keek Iro even richting het kasteel, maar daarna weer naar voren. Opnieuw klonk de stem van Ryak en hij knikte. Iro zou vechten tot het bittere einde. Hij had nog net de tijd om nog twee koekjes te pakken en die in zijn mond te stoppen en kauwde ze snel op waarna hij ze door slikte. Slangen van Dark matter verschenen naast hem op zijn commando en vielen de vijanden aan. Akuma landen naast hem en even schoot de gedachten door zijn hoofd van het mislukte arena gevecht dat ineens gestopt moest worden door een of andere reden... Maar echt zin om op Akuma's rug te gaan zitten had hij niet. Maar blijven vechten tegen deze overmacht was ook zelfmoord. Echt zin om te gaan vliegen had hij niet. Maar iro stak zijn zwaard even weg in de schede die hij nog in zijn hand hield en klom op de rug van Akuma. Waar moest hij zich eigenlijk vast houden. Nog voor Iro goed zat riep hij een Dark matter wal op en duwde de vijanden bij hem en Chronos en de draak die daar bij stond weg. Toen hij zat hoopte Iro dat hij zich ergens vast zou kunnen houden, maar opnieuw zocht hij naar de juiste plek. Ondertussen had hij de riem van de schede rond zijn middel gebonden en wachten deels nerveus af. Hij was geen fan van vliegen.

Akuma voelde dat Iro wat nerveus was en veranderde twee van haar pantserschubben in handvaten voor de docent. Toen ze voelde dat Iro de handvaten vast had steeg ze op en vloog ze snel naar de grote groep draken, en landde vervolgens achter de draken. "Ik merk dat u niet op uw gemak bent, zou het helpen als ik een gevleugeld harnas vorm, ik kan aan uw rug merken hoe u wil draaien, of u vooruit of achteruit wil, hoogte is iets wat ik merk aangezien u omhoog en omlaag zal kijken. Misschien wilt u dat proberen?" zei Akuma rustig. Verderop klom Chronos zonder moeite op de draak en steeg op. In plaats van ook terug gaan naar het kasteel vloog deze samen met de groep andere draken de groep demonen tegemoet. Angst leek iets te zijn wat de groep niet kende. Als een waar leger vlogen ze door de demonen heen. De draak waar Aiden mentaal in zat Ryu vloog voorop en hoewel hij zelf geen aanvallen deed, kon je zien dat hij een ware leider was. Het demonen lichaam van Aiden liep richting Iro, maar leek Iro niet te herkennen, vervolgens schoot het lichaam naar de poort van het kasteel toe en vocht als een demonlord, iedere demoon die erop af ging werd uitgeschakeld. Je kon aan de manier van vechten merken dat dit niet Aiden was, maar dat het lichaam bestuurd werd door een andere entiteit.

// Sorry voor de late (en ook nog eens crappy) post! volgende word weer sneller en beter

Hm, echt fijn was het niet, maar het was wel handig dat Akuma twee hand grepen kon vormen met haar schubben. Iro hield zich stevig vast. Niet dat hij bang was of zo, maar hij wilde liever niet van haar rug af glijden nog vallen. Toen ze bij het kasteel aan gekomen waren stelde Akuma voor of ze geen gevleugeld harnas zou kunnen vormen voor hem. Hij gleed van haar rug en was blij met de vaste grond onder zijn voeten. 'Je aanbod siert je Akuma, maar ik sta liever met beide voeten op de grond als je het niet erg vind.' zei iro. Hij wist wel dat ze het misschien niet fijn vond, maar Iro kon zich niet permiteren om midden in de lucht misselijk te gaan worden als hij langer in de lucht verbleef. Misschien gebeurde dit wel niet, maar misschien ook wel. Het leger van de tegen partij werd flink onder vuur genomen van het koninklijke leger. Iro bedacht zich met een zucht. 'Maar misschien is het wel handiger? Aangezien dit jouw wereld is en ik me beter niet in de val kan laten lokken.' moest Iro toe geven. hij deed het liever niet, maar dit kon in zijn nadeel werken als hij zich nu niet verbond. Al was het dan van korte tijd.

XD