[ ϟ Halloween 2015 ] Winnaars Library of the Undead!
Auteur
Bericht
Master Savador
PROFILE Real Name : Saf Posts : 14626 Points : 0
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Dark // Fire Klas: Teacher FireMagic Partner: ♛ Seven Devils all around you
Onderwerp: [ ϟ Halloween 2015 ] Winnaars Library of the Undead! ma nov 16 2015, 00:48
W I N N E R S
Voor het Event van Library of the Undead hebben een aantal leden de handen uit de mouwen geschud om alle creativiteit en fantasie in een horror-themed verhaal te stoppen. Na een tijdje hebben we twee prachtige verhalen binnengekregen! De eerste plaats voor de Library of the Undead 2015 gaat naar ...
1st place:
B E T S I E !
Een luguber verhaal over kannibalisme, helemaal passend in het Halloween-thema!
Er zijn nog maar weinig mensen die dit verhaal kennen. Het is een verhaal dat langzaam weggezakt is in de duisternis der tijd. Een duisternis die in ons alle huist… als je maar hongerig genoeg bent.
Niemand weet nog hoe lang het geleden is, maar ooit leefde er een jonge man op Gren. Zijn naam was Arlen. Arlen had een rustig bestaan. Zijn familie woonde niet al te ver weg, hij had genoeg te eten en had goede vrienden om zich heen. Hij had zeer zeker genoeg te eten, soms zelfs zoveel dat hij andere uitnodigde omdat hij anders teveel zou hebben. Iets weggooien? Daar deed hij niet aan. Als er iets overbleef, vond hij altijd wel een zwerfdier dat erg dankbaar was met de restjes. Hij genoot ervan om andere te helpen waar hij kon. Dit deed hij vooral samen met zijn beste vriend, Ian, waar hij vrijwel elke dag te vinden was. Mensen waren gelukkig en de meeste hadden genoeg te eten. Niemand was erop voorbereid. Niemand had het strenge jaar dat volgde aan zien komen. Het begon met een grotere temperatuur daling dan men gewend was, maar ook toen de winter verjaagd was door de groene bladeren aan de bomen, ging het niet zoals de mensen hadden gehoopt. De oogst mislukte en er kwam daardoor minder voedsel. Niet enkel voor de mensen, maar ook voor de dieren. De dieren stierven van de honger, de kou of door ziekte. Zonder oogst of vee werd alles schaarser en het duurde niet lang voordat alles duurder werd. De armste werden als eerste getroffen door deze problemen. Zij waren de eerste die de duurdere producten niet meer konden betalen en met hen gebeurde hetzelfde als met het vee. Het tekort aan voedsel zorgde ervoor dat ze zichzelf niet meer warm konden houden tegen de kou. De mensen begonnen nu ook te sterven van honger en kou. Arlen kreeg er al snel spijt van dat hij nooit iets had bewaard. Ook hij kreeg het moeilijker. Hij kon nog eten kopen en samen met Ian deed hij zijn best om de armere mensen bij te staan. Lang hielden zij dit echter niet vol. Tot grote verbazing van Ian stopte Arlen ermee na zes weken. Ian ging echter onverschrokken door, maar hij besefte niet waarom zijn vriend gestopt was. Arlen moest het met steeds minder doen en hij wist dat het niet lang meer zou duren voordat ook hij door zijn geld heen was. Hij was zijn baan al even kwijt en zonder dat waren er bijna geen inkomsten meer om voor voedsel te zorgen.
Hij kreeg gelijk. Na enkele weken waren de kasten geleegd en was hij niet meer in staat om voedsel te kopen. Hij was echter te trots om Ian, die nog altijd genoeg binnen kreeg om eten te kopen, om hulp te vragen. Trots is een gevaarlijke eigenschap in situaties als deze. Zeker als deze zo groot is dat het in staat is om iemand te veranderen in een leugenaar. “Alles gaat goed” of “Ik heb nog meer dan genoeg te eten” werden gewone zinnen, leugens. Het ging niet goed en er was zeker niet genoeg te eten. Ian vermoedde iets, maar sprak het niet uit, niet hardop. Aan zijn houding en gezichtsuitdrukking was alles te zien: hij maakte zich zorgen om zijn beste vriend. Arlens oplossing hiervoor was een hele simpele: hij zou voorlopig niet meer naar zijn beste vriend gaan.
De honger groeide, de drang om zich te verzadigen werd groter en de lege kasten maakten hem krankzinnig. De slaap kwam ’s nachts niet meer, het gerammel van zijn maag hield de welkome duisternis op afstand. De duisternis van de nacht was een stille marteling van de natuur. Er was niks te doen om je mee bezig te houden, zoals dat overdag wel zo was. De keuze die volgde zou hij nooit meer terug willen draaien. Die duisternis.. Die heerlijke duisternis die hem zachtjes influisterde om het te volgen. De zon begon langzaam achter de horizon te zakken en het werd schemerig. Arlen was de deur uit gegaan en was voor het eerst in dagen weer naar Ian gegaan. Deze was verbaasd zijn vriend te zien en begroette hem dan ook vrolijk, al kon hij zien hoe slecht zijn vriend eraan toe was, maar wederom maakte hij er geen woorden aan vuil. Samen besloten ze een wandeling te gaan maken om bij te kunnen praten. Arlen had alleen andere plannen. Hij wachtte geduldig tot ze dieper in een bos gekomen waren, terwijl hij de hele weg geduldig de vragen van zijn beste vriend beantwoorde. Dit zou het laatste gesprek worden dat ze ooit zouden hebben. Toen ze op de plek uitgekomen waren waar Arlen zijn plan in uitvoering wilde brengen, was het al donker geworden. De maan schitterde helder aan de hemel en zo nu en dan schoof er een wolk voor die alles een stuk donkerder maakte. Arlen hurkte zich neer, blij dat hij heel even kon rusten. De honger en de weinige beweging die hij de laatste dagen had gehad, hadden zijn conditie niet verbeterd. Ian draaide zijn rug om en Arlen maakte hier dankbaar gebruik van. Hij pakte een steen van de grond en richtte zich weer op. De twijfel die hij nog had gehad verdween toen Ian zich omdraaide. Met een harde klap kwam de steen tegen Ians slaap, waarna hij met een doffe plof op de grond viel. Zonder ook maar te denken om te controleren of zijn beste vriend wel echt dood was, pakte hij de arm van Ian beet en zette hij zijn tanden in het zachte vlees. Zijn mond en handen kleurde rood. De honger maakte het dragelijk om het verlies weg te duwen en te negeren. Hij had honger, hij moest overleven.
Zijn maag had de hoeveelheid voedsel niet geheel binnen weten te houden en hij had dan ook en paar keer overgegeven. Het kon hem niet schelen, hij was van zijn honger af. Eenmaal thuis kwam hij er echter achter dat het bloed rond zijn lippen niet van zijn gezicht af te krijgen was. Met een kleine klomp van schuldgevoel ging hij naar bed, met de rode kleur nog rond zijn lippen.
Kannibalisme.. Wat moet je ervan vinden? Hoe ver mag je gaan als je honger hebt? Arlen ging ver. De drang tot verzadiging kwam terug en dit keer verdween deze niet meer. Hij besefte dat hij bijna dag en nacht opzoek was naar een nieuw slachtoffer. De rode kleur bleef op zijn mond staan en hij gaf de pogingen het eraf te wassen op. Het was de straf die hij kreeg voor zijn etenslust. Dat was echter niet de enige straf die hij kreeg. Zijn huid was aangetast: hij kon de verleiding niet weerstaan en hij moest de vreemde structuur van huid in zijn mond voelen, ook als dat zijn eigen huid was.
Men zegt dat deze wezens in meerdere vormen voor kunnen komen. De open hangende huid, de zichtbare botten en de bebloede mond is slechts een van de vormen. Deze wezens worden groter bij elk slachtoffer, lelijker bij elke moord die ze plegen. Wat er met Arlen gebeurd is? Sommige zeggen dat hij nog steeds door de bossen dwaalt, op zoek naar een volgend slachtoffer. Maar nogmaals: het wezen waarin hij langzaam veranderde, kan verschillende vormen aannemen. Misschien heeft het pad dat hij nam om de duisternis te volgen hem wel tot hier geleid. Als verhalenverteller.
Gefeliciteerd! Je verhaal komt in volle glorie te staan in de Kovomakian Library! De prijs van The Haunted Quill gaat naar jou! Laat ons ook even via PB weten op welk account je graag de vijftien punten krijgt gestort. Dan nu voor de tweede plaats!
2nd place:
P O M M E !
Een donker verhaal over dag en nacht en broeders die uit elkaar worden gescheurd door een onvermijdelijk lot!
Het waren ooit broers. Maar hun originele lichaam is niet meer. Nu spreken we van ze in termen van energie, als vormen zonder oren of ogen. Als dag en nacht. Toen waren ze Dag en Nacht, twee broers, schoon en wijs. Geboren uit een vader en moeder net als ieder ander, met ieder hun kwaliteiten uniek. Dag en Nacht waren op veel vlakken dezelfde, en doch op andere hun compleet eigen individu. Een ding was altijd duidelijk, de broers waren onafscheidelijk.
Op avontuur, door de modder, in de regen. De bergen op, door de dalen en het water; de onderzoekers van Kovomaka. Op nog prille leeftijd rende de broeders door het hoge gras toen Dag op een ongekende pracht stuitte. Met bladeren als sneeuw zo wit en een kelk als goud leek het natuurlijke wonder uit een andere wereld te komen. Waar Dag de bloem in zijn waarde liet was de jonge Nacht van andere gedachten. Een schreeuw blies door de regen en voor Nacht werd de wereld zwart, de bloem zo wit als sneeuw ontworteld in zijn grip.
dagen passeerden en de bloem werd langzaam vergeten. Pas na enkele weken kwamen de eerste symptomen. Alsof de regen veranderd was in inkt en Nacht onder een bui had gestaan, was Nacht's huidskleur veranderd van room tot as. Dokters werden geraadpleegd maar leverden geen oplossing. Binnen enkele dagen was er geen blank plekje meer op Nacht's huid te bekennen en was hij, hoewel met mysterieuze pracht, volledig veranderd. De broers leefden de komende weken alsof er niets gebeurd was, maar al snel werd duidelijk dat zo'n leven slechts nog een utopie was. In het dorp was er sprake van waarnemingen van een monster, de duivel en gevallen engelen. Ieders beschrijving was een beetje anders maar deze woorden kwamen altijd terug: ''Een jongen met huid zo donker als nacht''.
Het duurde slechts enkele dagen voor het hele dorp van Nacht's aandoening afwist en Nacht met woorden als messen gesneden werd. Nacht's tranen vloeiden iedere avond als sterren op zijn donkere huid, afgezonderd van de wereld. Dag wilde er voor zijn broer zijn, wilde hem omarmen met licht en hem er tegelijkertijd van weren; van de woorden en de pijn. De pijn in Nacht's hart groeide van een kiezel naar een berg, kwadraterend met elke opmerking en blik. Vanaf een afstand staarde Nacht naar zijn oudere broer lachend met zijn vrienden in het zonlicht; Dag straalde. Er was geen plek voor Nacht meer in Dag. Dag's stralende licht had hem tijdelijk verblind, maar nu zag Nacht de waarheid. Er was geen thuis hier voor hem. Niet meer.
nacht kwam die avond. Dit was zijn kans, en het voelde als zijn enige kans. Nacht verliet onder de camouflage van het donker de grasvelden waarop Dag en hemzelf die zomer door de modder hadden gerold. Nacht sloop naar het woud en knielde neer in het achromatische bladerdek van de herfst. Nacht sloeg zijn ogen nog eenmaal op de hemel, prevelde woorden ongehoord en verdween met een concert van bladeren. De sterren schitterden die nacht extra sterk aan de hemel. Niemand heeft Nacht daarna ooit nog gezien.
Waar is hij nu? Is Nacht verdwenen? Sommigen zeggen dat Nacht bezeten was met de duivel en dat de duivel hem heeft meegenomen naar de hel. Anderen zweren dat Nacht nooit bestaan heeft. En anderen, waaronder Dag, denken dat hij nog steeds rondzwerft ergens, de hemel inkleurend met zijn tranen als sterren.
Gefeliciteerd! Je krijgt tien punten toegewezen op een account naar keuze! Laat ons deze even weten via PB. Over het algemeen vonden we als Team het eerste verhaal beter passen binnen het thema van het Event en Halloween. Maar, omdat we het tweede verhaal ook ontzettend mooi vonden en we buiten deze twee geen inzendingen hebben gehad, hebben we besloten deze ook in de Kovomakian Library te plaatsen. Bedankt voor alle moeite die jullie in het verhaal hebben gestoken: het resultaat mag er zijn!
[ ϟ Halloween 2015 ] Winnaars Library of the Undead!
Volledig in het thema van Valentijn staan er twee Events op het programma van de site. Beide zullen van start gaan vanaf 14 februari, dus houd de site zeker goed in de gaten.
Cupid Hearts: Verras vrienden of in game characters met een vrolijk hartje deze Valentijn. Met of zonder lief berichtje eraan vast. Anoniem of juist niet. Stuur je hartjes naar het account van Alpha.
Valentine's Dance:Vanaf 14 februari zal de grote zaal van de school omgetoverd worden tot een danszaal vol met eten, drinken en live muziek. Iedereen is welkom om aan dit algemene topic deel te nemen.
WINTER
Tijdens de winter is het terrein van de school in diepe rust. De meeste dieren zijn onvindbaar verscholen en de ijzige wind houd ook de leerlingen binnen. De perfecte tijd om met een kop warme choco naar de vallende sneeuw te kijken.