If you want you can tell me anything, but if you do not want to that will be okay to.

Ondanks dat haar moeder haar soep had gebracht, leek ze niet gehaast te zijn. Anna wist natuurlijk wel dat een Legendarische Magiër altijd wat te doen had. Toch was het in een zekere zin ook een opluchting dat Luna het daar niet al te lang over had gehad, het enige wat ze als duidelijke regel had gesteld was het feit dat ze haar en haar collega's niet mocht storen tijdens een vergadering. Iets wat in de ogen van het jonge kind ook overduidelijk was. Heel even voelde het meisje iets zachts, waarna ze slaperig onder de twee dekens in slaap viel. Het feit bleef dat Sandy beschermend was, zeker naar wezens die hij niet zo goed kende. Natuurlijk wist hij wel af van meer dingen die Anna nog niet wist. Zijn kop legde hij neer waarna ook hij een beetje wegdommelde. Luna zou vast wel iets te doen hebben.

OOC: Van mij mag Shin binnen vallen?

Luna hoorde van Shin dat hij wel wilde, maar weinig tijd had. Tja hij was ook zo'n druk baasje. Altijd al geweest, maar ze kon het hem niet kwalijk nemen. Misschien bedacht hij zich nog. Een klein traantje kwam uit haar ooghoek. Ze wilde Anna heel graag helpen, maar dan moest ze zich wel laten helpen natuurlijk. Ze ruimde de meeste dingen weer weg en besloot om even te gaan trainen. Gewoon om haar hoofd even op iets anders te legen. Ze wist dat het trainingsveld vanuit het raam te zien was, dus als Anna straks weer wakker worden zou, zou ze haar op de stormbaan kunnen zien als ze wilde. Luna legde het stapeltje pannenkoeken in de koelkast en besloot om maar gewoon via het raam te verteken. Ze hoefde enkel haar voeten op de pilaren te zetten die uit de grond kwamen die werden wel steeds lager, maar uit eindelijk was ze bij de stormbaan aan gekomen. Ze ademde even rustig in en uit voor ze eraan begon.

Halverwege haar semi-rustige slaap werd ze wakker opgerold in een krampachtige houding. De nachtmerries werden meestal erger als ze niet fit was. Sandy likte haar handje zo voorzichtig mogelijk. Anna keek haar Sand Spirit aan, langzaam verstopte ze haar gezicht in haar kussen. Ze snikte zachtjes en slikte moeizaam. Langzaam bewoog ze terwijl ze uit het bed stapte. Ze stond trillend op haar benen voordat ze richting de woonkamer liep. Ze zocht haar moeder en zag haar in de verte trainen. Haar gezicht drukte ze voorzichtig tegen het glas omdat het lekker koud was. Sandy trippelde naar haar toe, waarna hij haar voorzichtig terug het bed in wou krijgen, al duwende met zijn snuit. Anna wou alleen maar naar Luna toe. Waardoor Sandy maar opgaf, hij kon haar nu niet overhalen. Duizelig zakte het meisje in elkaar en haalde ze onrustig adem. Haar ogen traanden weer, ze was vreselijk emotioneel.

PROFILE MAGICIAN