exploding reaction

Het was laat op de dag. De lessen waren juist gedaan ook al had ze het laatste uur geen les gehad omdat de leerkracht naar een vergadering moest gaan. Nu zit zat ze gewoon in haar kamer uit het raam te staren. Haar goud bruine ogen staarden naar een bepaalde plaats. Celestia was dan ook niet met haar gedachten erbij. Zat in haar eigen wereldje. zachtjes legde ze haar hoofd tegen het raam en sloot haar ogen. Genietend van de koelte dat over haar voorhoofd begon te verspreiden. Haar korte lokken hingen in plukjes rond haar hoofd. Een paar zelf voor haar ogen, maar ze deed geen moeite om die weg te doen. zijdelings keek ze naar de border collie die op het voeteinde van haar bed lag te slapen. Die mocht nog wat verder slapen. In stilte om het dier niet wakker te maken kleedde ze zich in een topje en voetbal shortje om dan haar kamer te verlaten. Daarnaast had ze nog een tas meegenomen. Er zat niet veel in, alleen maar water, een handdoek haar handschoenen en haar muziek. Toen ze voor het eerst naar de gymzaal ging had ze gezien dat er een bokszak aan de kant hing.
Met haar bezoek in haar oren en haar handschoenen aan begon ze er hevig op los te gaan. natuurlijk hield ze rekening met haar techniek. Die mocht ze niet laten afzwakken. Achter school moest ze nog altijd naar haar kickbox lessen dus wat oefenen in school kon geen kwaad.

Midget Riv

Nathan Levi Rivaille.

''Celestia, Gymnasium, our little Midget. ''

Shitty Brat

Een rustige dag, maar uitslapen kwam er niet van. De raven-harige gym-docent was sinds de vroege ochtend al vol op bezig. En er waren enkele mensen die wel konden raden wat hij had gedaan. Schoongemaakt, zoals altijd. Hij kon niet stoppen voor elk klein stukje stof of vuil weg was, en zelfs als dat weg was, ging hij alles nog een aantal keren na. Het was gewoon een verslaving, maar hij had er wel meerdere.

En op dit moment liep de vrij korte man naar de gymzaal. Een emmer water met een doek in de ene hand, en in de andere een bezem. Zijn haar en mond/neus werden bedekt door een witte doek en hij keek, zoals altijd alles behalve blij. Maar niet dat iemand de kleine glimlach onder de witte doek over zijn mond. Schoonmaken was een van de weinige dingen die hem iets vrolijker maakte. Zeker sinds hij er al niet zo lang was, en recent pas achter een groot aantal dingen. Iets dat vooral over zijn geschiedenis ging. Hij had er nog vage herinerringen over, sommige duidelijker dan de andere.

Maar helaas, het bleek dat Rivaille deze keer niet alleen was. Iemand was er al aan het trainen, en zijn ogen vielen gelijk op haar langzaam afzakkende techniek. Hij zette de emmer neer in de hoek en met een kleine draai van zijn bezem gaf hij een klap tegen het hoofd van de desbetreffende persoon. Hard genoeg om uit gedachten te halen, maar zacht genoeg om niet veel schade te doen.

♥ lauz

Celes stopte alles er in. De jonge dame had het nodig. niemand begreep hoe zwaar het soms kon worden. Hoe hard Zack ook zijn best deed om haar te helpen, zelf hij wist niet hoe ze zich voelde en hoe dit alles in orde zou komen. Al haar gedachten kon ze aan de kant zetten wanneer ze zat te boksen. Ze ging er altijd volop tegenaan. Natuurlijk hoe langer ze er mee bezig was hoe sneller haar techniek begon af te zwakken. Deels was dat wel logisch. Zo lang was ze nu ook nog niet aan die training bezig om zichzelf al te zien als een professioneel. Voor nu was het eigenlijk vooral gewoon om al haar frustraties eruit te krijgen. Af en toe zwakte haar concentratie dan ook af met iedere slag of stoot dat ze gaf. Celes weet heus wel dat dat geen goed idee was, maar voor het moment wou ze gewoon even alles eruit slaan. Juist wanneer ze haar zoveelste slag wou toegeven tegen de bokszak kreeg ze een klap tegen haar hoofd “ what the fuck?!” snauwde ze verrast en draaide zich om, om een man te zien dat volgens haar zelf kleiner dan haarzelf was. Haar ogen tot spleetjes getrokken besefte ze dat aangezien hij een uitstraling van een man had dat een leerkracht moet zijn. “Het spijt me master” verontschuldigde ze zich meteen. toch bleef de frons op haar voorhoofd. “Is het niet volgens de wet verboden om leerlingen te slaan?” Toch kon ze het even niet laten om haar gedacht daarover te zeggen tho.

Nathan Levi Rivaille.

" In the end, as we fade into the night,
Who will tell the story of your life? ''

" Born a saint, I will live again. "

Hij had wel zo'n antwoord verwacht. Het was typisch iets dat leerlingen zouden zeggen wanneer er iets onverwachts gebeurde. Niet dat Rivaille zich er veel om ging bekommeren, hij had wel betere dingen om over na te denken, schoonmaken bijvoorbeeld. Met een monotone en saaie uitdrukking keek de korte man de leerlinge aan. Ze verschuldigde zichzelf tegenover hem, maar bleef fronzen en ging daarna ook nog eens beginnen over de corrigerende tik die hij haar gegeven had.

Met nog steeds een monotone expressie keek hij naar haar, hij moest weer eens omhoog kijken. Het leek wel als of iedereen hier langer was als hemzelf. "Als je een corrigerende tik als een klap vindt, vraag ik me af wat je van een echte klap vind." De witte doek voor zijn neus en mond deed hij naar beneden zodat deze los om zijn nek hing. Zijn mond was een streep en zijn kobalt gekleurde ogen keken van haar naar de bokszak waar ze tot enkele minuten geleden nog tegenaan -aan het slaan was. Hij had een strijd met zichzelf, haar helpen met haar techniek of haar toch maar af te gaan snauwen over hoe slecht ze was.

Hij koos voor het eerste en gooide de bezem weg, deze belande perfect tegen de muur naast de emmer. Al gauw volgde ook de twee witte doeken, zijn haren zaten weer goed in plaats van half naar achter. Van onder de plukken keek hij de dame aan. " Ik help je wel met je techniek, Miss..?"

♥ lauz

Al de tijd was het de bedoeling geweest dat ze alleen zou zijn. En dit gewoon op haar manier kon doen. Natuurlijk heeft ze heus wel door dat ze het niet juist deed. Dat was voor haar niet belangrijk. Hetgeen dat zij belangrijk vond was dat ze tenminste iemand kon neer meppen wanneer ze ooit nog eens aangevallen word. Een rilling ging door haar heen wanneer ze voor de zoveelste keer weer aan haar verleden dacht. Dat iemand dan nog eens een klap tegen haar hoofd gaf zorgde voor een moment dat irritatie omhoog schoot in haar. Die ze gelukkig nog kon bedrukken. "Als je een corrigerende tik als een klap vindt, vraag ik me af wat je van een echte klap vind." Haar frons werd alleen maar dieper. Beet hard op haar onderlip om niet meteen in de verdediging te schieten. Daarvoor in de plaats mompelde ze het dan maar tegen zichzelf in plaats van het tegen hem luidop te zeggen. " Leerkrachten horen sowieso geen tikken te geven." Lichtjes rolde ze met haar schouders om de spanning van haar weg te krijgen. " Ik help je wel met je techniek, Miss..?"
Verbaasd keek ze hem aan " Celestia...." Waarom zou hij haar willen helpen? " Waarom wil je me helpen?" Sprak ze dan maar haar gedachten luidop. De meeste leerkrachten hielpen geen leerlingen uit zichzelf. Behalve die zoetsappige vrouwen die veel te aardig zijn dat het Celestia de rillingen gaf. Hij zag daarin tegen helemaal niet zo uit. Vandaar de vraag.

PROFILE MAGICIAN

» Reaction please?

exploding reaction

exploding reaction

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen