het is trey's vroegste herinnering; toen ze voor het eerst een speer mocht vasthouden. ze was 3,5 jaar oud. vechten met echte wapens is heel belangrijk binnen de gayaisaanse stam. het is een eer. magie word niet meteen als negatief beschouwt maar als hulpmiddel, een soort boost. opgroeien in een geisoleerde stam, weg van de moderne wereld en de techniek, was nooit een probleem voor trey. ze wist immers niet beter. wel kreeg ze lessen in taal zodat ze daar later geen problemen mee zou krijgen als ze naar school zou gaan.
haar vader overleed toen ze vier jaar oud was. ze kan zich weinig van hem herinneren, behalve zijn woeste blik als ze iets fout had gedaan. hij was omgekomen in een strijd met de percayanen, die nog altijd oorlog voerden om grondgebied en eeuwenoude conflicten. van beide stammen was nog maar weinig over. dat heeft trey nooit begrepen; waarom werkten de stammen niet samen? ze hadden het al zwaar genoeg. maar het was verboden om zo te denken.

een jaar na haar vader's dood trouwde haar moeder met het stamhoofd, behsha (hertenstaart). hierdoor werd trey ineens betrokken bij allerlei ingewikkelde zaken waar ze zich eerder nooit druk om maakte. het enige waar zij zich druk om maakte waren de fabrieken en machines die steeds dichter bij hun gebied leken te komen. ze vervuilden de lucht en jaagden de dieren weg.
trey heeft altijd een hekel gehad aan de modernere wereld, waar alles automatisch lijkt te gaan. de hele highschool cultuur was voor haar onbekend. daarom is ze pas op latere leeftijd naar starshine academy gestuurd; iets dat ze altijd maar probeerde te vermijden.
haar moeder besloot haar weg te sturen toen de situatie tussen de twee stammen te ernstig werd. trey was zelf gewond geraakt in haar gezicht en haar linkerbeen tijdens een gevecht. ze kende haar grenzen niet als het om geweld ging - bleef maar doorvechten totdat ze er letterlijk bij neer viel. uit angst dat het haar ooit fataal zou worden stuurde haar moeder haar weg van erd, naar de academy.

op de academy kon trey het al meteen niet goed vinden met andere leerlingen. ze was afstandelijk en kende de sociale normen en waarden van de 'buitenwereld' niet zo goed. zoals handenschudden, zwaaien, hoe je moet begroeten of terug moet glimlachen. of hoe je een gewoon gesprek moet houden, eigenlijk. ze voelde zich niet thuis. gelukkig heeft ze een nicht die ook afstamt van de gayaisen, dat zorgt ervoor dat ze zich iets minder eenzaam voelt. maar het is niet genoeg. het is nu bijna haar laatste jaar. trey wil zich zoveel mogelijk focussen op het ontwikkelen van haar krachten en zo snel mogelijk terug naar erd - of zal daar toch nog verandering in komen?