Shima zuchtte, ze vond het best wel eng, alles was voor het eerst voor haar, ze liep met zenuwachtige pasjes naar de kamer van de hoofdmeesteres, voor de deur twijfelde ze nog even, ze vond het wel erg eng, en ze was zenuwachtig, ze dacht even na, kom op ,zo erg kan het tog niet zijn?. Shima pakte haar hand, met haar handere hand, en liet zich bonken op de deur, ze was echt heel erg zenuwachtig en keek naar de grond.

Savador zat onderuitgezakt in de stoel achter zijn bureau. Nakijkwerk dat hij eigenlijk nog af moest werken was onaangeraakt. Zijn blik en zijn aandacht waren strak gevestigd op de muur, waar hij met behulp van vuurmagie een half verkoolde afbeelding had gecreëerd van Master Norwoods gezicht. Een aantal werpmessen staken er dwars doorheen en bleven met de kling in de muur steken. Aan de donkerpaarsige rook die er van af kringelde, was duidelijk te zien dat ze uit zwarte magie waren gemaakt. Een paar andere werpmessen lagen gereed op zijn bureau, klaar om een nieuwe worp te wagen. Maar hij nam de moeite er niet voor. Roerloos zat hij in zijn stoel, alsof hij zat te beredeneren hoe hij Norwood het beste kon raken. Savador draaide zijn hoofd met een ruk richting de deur toen de stilte verbroken werd door rebels gebons. Welke achterlijke dwaas bonsde in plaats van sociaal te kloppen? Met een simpele vingerknip gingen de afbeelding van Norwoods gezicht en de werpmessen in rook op zodat er geen spoor meer te zien was van wat hij zoal in zijn vrije tijd deed. 'Binnen,' kondigde Savador de onverwachte bezoeker op een ijselijke toon aan dat hij of zij binnen mocht treden.

Shima hoorde de kille ijzige stem en werd nog banger, ze kon nu niet meer terug, ze was heel erg zenuwachtig en bleef gewoon beleefd. 'Hallo meneer ik ben Shima en ik ben nieuw hier, ik moest hierheen van een vrouw achter de informatiebalie beneden?' ze keek even op van de grond en keek de meneer aan, ze bestudeerde hem van top tot teen, hij had lang zwart haar, felle doordringende ogen, en een streng gezicht. Ze keek hem verlegen aan, ze probeerdde haar ogen kil te maken, net als die meester,hij mocht niet merken dat ze bang voor hem was! ze zuchtte en keek hem nog eens aan , toen keek ze weer naar de grond.

Savador richtte zich tot de deur en nam het meisje dat even later binnenkwam met een norse blik in zich op. Dat kind zat in zijn mentorklas, dat wist hij. Enkel wist hij haar naam niet echt meer. Hij bleef haar zwijgend aanstaren toen ze haar reden vertelde waarom ze hem nu op het moment stoorde. 'Welke vrouw?' kwam er misschien ietwat te snauwend uit nadat ze was uitgesproken. Nu hij Shima zo in één oogopslag in zich opnam, leek het hem een verlegen meisje met misschien wat te weinig zelfvertrouwen. 'En waarom?' vroeg hij er daarna op een kalmere toon achteraan. Savador wreef over zijn kin terwijl zijn blik zijdelings weer even viel op het plekje bij de muur waar hij zich net nog volop op concentreerde.

Shima begon nog meer te blozen, ' de vrouw zei haar naam niet meneer' zei ze nu bijna fluisterend. 'ik weet niet waarom ik moest komen meneer, misschien mijn rooster halen?' zei ze weer bijna fluisterend. Ze keek even omhoog naar Master Savador en begon op haar ene been over te springen op haar andere been zo werd ze wat minder gestrest.

Savador trok even een wenkbrauw op. 'Werkelijk,' reageerde hij op een onverschillige toon. Hij haatte jonge-verlegen-meisjestypes. Was het weer zo'n flauwe hap die magie enkel leerde en gebruikte voor 'goede' doeleinden? Doeleinden die in zijn ogen compleet nutteloos waren. Magie was er voor verdediging en voor de aanval, voor strijden en oorlogen te winnen. Naar zijn doen was het geen kunst, alles behalve, maar een vechtmethode die in deze wereld centraal stond. 'Goed dan..' Hij uitte zijn ergernis door zijn woorden zuchtend uit te brengen terwijl hij een lade van zijn bureau opentrok. Savador nam even de tijd om op eigen tempo tussen de stapel papieren te bladeren. Uiteindelijk gooide hij een vel papier op zijn bureau. 'Je rooster,' gaf hij simpelweg ter informatie. 'Verder nog iets?'

Shima werd iets opener en brutaler , waarom zou ze ook bang zijn? ze kon supergoed watersturen joh!, ze had een keer bijna iemand vermoord met watersturen, omdat ze woedend was, maar net op tijd, had ze de jongen vergeven. Ze keek naar haar rooster, pfoe dat waren veel uren! 'Dankje' zei ik op brutale gemene toon. Ik had zo'n hekel aan die vent, hij had nu al een megagrote kapsones vond ze. Ze pakte haar rooster op , en draaide zich om, Vlak voordat ze wegliep , gooide ze een waterbal naar zijn gezicht 'Vriendelijker mag wel' zei ze brutaal. Ze liep de deur uit en gooide hem keihard weg , Ze was nu zo opgelaten!, Ze was een keer neit nerveus!!, sterker nog, ze was brutaal!, en het voelde behoorlijk goed.

Savadors gouden slangachtige ogen gleden van Shima naar het rooster en weer terug. Er gleed even een onhartelijke frons over zijn gezicht toen ze hem op een nogal afstandelijke manier bedankte. Alleen zijn ogen bewogen om iedere beweging van haar in zich op te nemen toen ze zich omdraaide en aanstalten maakte om zijn kantoor weer te verlaten. Uit reflex hief hij een hand voor zijn gezicht op en liet die ontvlammen toen hij een waterbal op zich af zag komen. Met een luid gesis verdampte het water door de hitte voor het zijn huid ook maar kon aanraken. Hij staarde met grote ogen van ontzetting en woede naar Shima, en merkte nu pas hoe snel zijn hart tekeer ging. Opnieuw werd hij ongewild haast geconfronteerd met zijn grootste angst. Dat ze er enkel nog een schepje bovenop deed door een brutale opmerking tegen te werpen, maakte het er allemaal niet veel beter op. Wat een walgelijk misselijkmakend kind.. en dat moest dan een leerling uit zijn mentorklas voorstellen. Sidderend van woede bleef Savador een tijd onbeweeglijk in zijn stoel zitten. De woede en de plotselinge wending in Shima's gedrag belemmerde zijn denkvermogen zo erg dat hij in eerste instantie niet eens wíst wat te doen. Een moment later vloog hij overeind en gooide de deur van zijn kantoor weer open. In een aantal passen haalde hij Shima in en hield haar zonder pardon tegen door een hand naast haar hoofd tegen de muur te plaatsen. Zijn lange zwarte lokken vielen over zijn schouders toen hij zich naar haar toeboog. 'Ik kan je verzekeren dat met zo'n instelling deze school een ware marteling voor je zal zijn. Over je aanmelding in mijn mentorklas nog niet eens te spreken. Denk je werkelijk dat we zulk frapant gedrag zo eenvoudig vergeven en vergeten?' sprak hij zacht in Shima's oor. 'WEL?' Savador hield een kalme houding, maar het verheffen van zijn stem en de furieuze blik in zijn ogen zeiden iets heel anders. 'Ik ben hier het schoolhoofd, JE MENTOR EN JE LERAAR!' begon hij zijn stem steeds meer te verheffen. 'IK EIS RESPECT!' eindigde hij schreeuwend in Shima's gezicht. Hoe vaak moest hij dat een aantal leerlingen hier wel niet duidelijk maken?

Shima schrok van de deur die openging en ze keek hem aan, ze vond het eerst nog wel oke, toen hij normaal tegen haar praatte, maar toen Shima merkte dat hij begon te schreeuwen, dat ze er heel anders over. 'DOE EENS NORMAAL , HOE KAN IK RESPECT VOOR JOU HEBBEN ALS JIJ EEN HANGBEK VAN HIERTOTGUNDER TREKT ALS IK BINNEKOM EN DAT JE DAN OOK NOG HEEL KIL TEGEN ME DOET!' Shima kalmeerde iets en spatte tijdens het schreeuwen telkens water op hem. Hoe durft hij wel niet, hij was schagerijnig en kil toen ze binnenkwam. Zij begon aardig, hij niet!, en dan eist HIJ respect? 'Mooiniet, stop die respect van je maar in je kontzak' ze liep brutaal weg.

Savadors ogen verwijdden zich en zijn dunne verticale pupillen versmalden zich vervaarlijk tot kleine spleetjes bij het horen van Shima's uitbarsting die hij net zo hard tegengeworpen kreeg. Hij kon nauwelijks geloven dat ze zo'n toon tegenover hem durfde op te zetten. Hij wílde het niet eens geloven. Hij bleef verbouwereerd op zijn plek staan toen hij tijdens haar geschreeuw bespat werd met water. Shima liep daarna doodleuk van hem weg, hij bleef zelf met zijn blik nog ongelovig op de plaats gericht waar haar gezicht net nog was doodstil staan terwijl het water in akelig dikke druppels over zijn gezicht droop. Hij kon de kilte die de natheid tewee bracht zich diep in zijn huid voelen nestelen. Zijn blik betrok heel even, alsof hij iets afschuwelijks zag. Een moment later veegde hij het water met een behoorlijk verontwaardigde en rabiate uitdrukking op zijn gezicht ruw weg en negeerde daarbij de angstrillingen die over zijn rug kropen. Savador voelde de razernij hem langzaam maar zeker meester van hem maken, dat kon hij zelf al merken aan zijn zwaardere en bemoeilijkte ademhaling. 'Jij klein vuil degoutant ziekelijk hondsbrutaal kreng..,' begon hij met een hese stem te spreken terwijl hij Shima met benende passen achterna liep. Zijn woede leek te ontploffen toen Savador haar uiteindelijk aan haar haar terugtrok. Van haar haar ging zijn grip over naar haar kraag, waarna hij haar woedend door elkaar schudde. 'TEN EERSTE IS HET U! EN TEN TWEEDE BEHOOR JE RESPECT AAN ME TE TONEN ZOALS HET HÓÓRT OP EEN SCHOOL!' bulderde hij in haar gezicht. Een seconde later liet hij Shima los terwijl hij haar nog aan haar kraag vasthad, zodat ze op de grond zou vallen. Savador knielde naast haar neer en omsloot met een bleke hand ruw haar pols om zijn woede daarna te botvieren door zijn hand tot een gloeiendhete temperatuur te verhitten door middel van vuurmagie. Hij liet de hitte een aantal seconden tot haar huid doordringen voor hij haar weer losliet. 'Laat dat vast een eerste les hier voor je zijn: ik toon respect aan mijn leraren, het schoolhoofd en aan de stagiaires, want in dit rolpatroon heb ik nog altijd de positie als leerling,' sprak Savador hees nadat hij weer overeind was gekomen. Hij staarde nog even met een minachtende blik op Shima neer voor hij zich met een ruk omdraaide en wegliep.

Shima schrok eventjes toen ze aan haar haar, en vervolens aan haar kraag werd teruggetrokken, ze keek de woedende bruine ogen aan van Master Savador, Toen schrok ze eventjes van zijn harde stem, maar ze keek hem nogsteeds even brutaal aan, ze keek naar de lange zwarte slordige haren van Master Savador. Ze schrok even toen ze met een smak op de grond werd gegooid, het werd eventjes zwart voor haar ogen, maar dat ging snel weg, Ze kreunde eventjes toen ze warm van binnen werd 'Auw' zei ze zacht. Shima keek hem woedend aan 'Voor U respect hebben? ' Ze keek hem minachtend en sluw aan 'Ik heb nog eerder respect voor sinterklaas, waar ik niet in geloof' zei ze gemeen. 'en dit is voor die warme hittestralen' ze keek hem nog steeds even sluw aan , Ze stopte haar handen in haar waterzak en maakte er een krachtige bel van, vervolgens maakte ze de bel van ijs en gooide hem tegen hem aan 'vergis je niet meneer, ik ben heel sterk, ik ken mijn krachten al langer als vandaag' ze keek hem sluw aan 'En ik heb pas respect voor U, als U respect toont voor een leerling, en niet zomaar eerst kil durft te andwoorden, en dan ineens zeggen dat IK respect moet hebben voor U!' ze keek hem sluw aan, Haar sluwe blik veranderde in teder.

(Savador heeft goudgekleurde slangachtige ogen, geen bruine)

Savador beende met stevige passen van Shima weg toen ze weer een brutale reactie uitsloeg. Zijn lange lokken zwierden daarbij sierlijk achter hem aan. Hij vond zijn kostbare tijd aan haar verspillen niet langer meer waardig. Maar hij stopte abrupt midden in het gangpad toen ze waarschijnlijk op het punt stond hem terug te pakken voor haar bestraffing. Hij staarde Shima vanover zijn schouder minachtend aan en keek kalm toe hoe ze een bel liet bevriezen. Zijn gehele rechterarm werd omringd door een mengeling van likkende vlammen en een blauwpaarse rookachtige substantie. Van een afstand zou het de moeite waard zijn om er een lange tijd naar te blijven kijken, het was haast betoverend. Maar de mooiste magie was meestal ook de krachtigste. Savador siste zacht een spreuk waarna de vlammen oplaaiden en de paarsige rook in een rap tempo omhoog kringelde. Met een zwiep van zijn arm sloeg hij de ijsbel simpelweg kapot. 'Hou toch op,' zei hij spottend op Shima's woorden. 'Ik denk dat JIJ degene bent hier die zich niet moet vergissen. Ik heb dit al meerdere keren ervaard. Leerlingen die zo ongelofelijk sterk denken te zijn. Leerlingen die het denken op te kunnen nemen tegen hun leraren. Ik ken mijn krachten ook al langer dan vandaag. Ik heb vijfentwintig jaar studie ervaring in de vuurmagie. In mijn leven heb ik naast dat ook de magie van de planeet van mijn oorsprong beoefend. Tel dat even bij elkaar op. Dat is vijftig jaar ervaring. En jij? Jij hebt je in je armzalige zeventien levensjaren vast niet continu gevestigd op de magie, is het wel?' Hij veegde de laatste ijsstukken van zijn arm voor hij zich helemaal naar Shima toedraaide. 'Als beginnende leerlinge hier sta je zwaar in het nadeel tegenover leraren, aangezien die over nog altijd meer kennis en spreuken bezitten als de kinderen waar zij aan lesgeven. Dus ook meer dan jou. Daarbij ben ik niet alleen het schoolhoofd, een leraar en je mentor, maar ook de opvolger van Heer Deshas. Weet je wie dat is? Dat is de Heer der Duisternis, de sterkste magiër die hier in dit universum rondloopt. En jij durft korte metten te maken met diens opvolger?' Savador spreidde nonchalant zijn armen bij die vraag. Een geamuseerde grijns sierde zijn dunne lippen. Zacht lachend liet hij ze weer slap langs zijn lichaam hangen. Maar de lach was niet als hartelijk bedoeld. 'Dan ben je heel hard opweg jezelf de dood in te lokken. Respect is een ander woord voor gehoorzaamheid op deze school. En ik gehoorzaam jou niet. Maar jij daarentegen behoort dat wél te doen als jij nog wenst voor een leuke schoolperiode.' Hij onderdrukte een zachte proest bij die laatste zin. Daarna draaide Savador zich om en liep kalm verder alsof hij nooit iets had gezegd.

Shima keek hem aan met een minachtende blik en zag hoe hij de bal afweerde en hoe hij begon te dreigen. Ze keek hem na ten hij wou weglopen 'weet je wat, ik hoef geen leuke schoolperiode, al mijn schoolperiosde's waren klote , dus deze kan er ook nog wel bij ' Ze zuchtte en keek hem gemeen aan. 'De eerste schoolperiode gingen mijn ouders dood, de andere schoolperiode hebben ze me elke dag afgevuurd als een vuurbal, en de rest van de periode's waren net zo Klote!' ze schoof haar mouwen van haar trui iets omlaag om de brandwonden te verbergen. 'Dus deze periode kan er ook nog wel bij' zei ze Zachtjes. Vervolgens Draaide ze zich om en liep ze met grote passen weg'Fijne dag nog' zei ze zachtjes na. Ze pakte haar waterzak en nam een slok water.

Savador negeerde Shima's woorden straal die ze hem nog toeriep. Hij bleef kalm doorlopen want het weerhield hem er niet meer van voor haar te stoppen en naar haar te luisteren. Het was klaar nu. Iedere seconde die hij aan haar verspild had, moest hij nu even inhalen door in zijn kantoor een nieuwe fles wijn open te trekken en zich daarmee te verzadigen. Hij hoorde iets over niet zo geweldige schoolperiodes, de dood van haar ouders, een vuurbal en nog meer niet zo geweldige schoolperiodes. Maar erop in gaan zat er voor hem niet meer in. Hij hief enkel een hand op om op een spottende manier met zijn vingers een pratende mond na te bootsen. Daarbij keek hij niet eens meer achterom om te zien of Shima dit wel gezien had. Wat maakte het ook uit? Ze zou een nog ergere schoolperiode tegemoet gaan als ze deze instelling bleef houden, dat wist hij zeker. Omdat hij er zelf ook voor zou zorgen als hem geen respect gegund werd. Savador gooide de deur van zijn kantoor open en sloeg die weer met een luide klap achter zich dicht.

Shima liep naar haar kamer en en dacht na 'wat kon die man tog ongelooflijk gemeen zijn' mompelde ze in zichzelf. Vervolgens had ze een onvoldoende voor haar toets voor woud magie, dus ze moest naar meneer savador zijn kantoor. 'niet alweer' zuchtte ze. Ze liep richting de grote deur, hij was helemaal van houd, het was vuurhout, erg sterk. Ze zuchtte en hefte haar hand, Ze twijfelde nog even. Ze kon ook gewoon weglopen en dan niks zeggen, maar dan zou de juf het navragen aan meneer Savador, dat wist ze zeker.
Ze nam snel een slokje water en dacht na. Waarom was meester savador zo wreed? Waarom? Ze zuchtte nog even diep en hefte toen opnieuw haar hand. Zachtjes liet ze het bonken tegen de deur.

(in het vervolg kun je hiervoor beter een nieuw topic aanmaken)

Savador was na het incident met Shima zwijgend op zijn bed neergezegen. Die stond gewoon in de hoek vlakbij het raam in het kantoor. Met zijn armen steunde hij op zijn knieën. Zijn hoofd liet hij wat hangen en zijn ogen waren met een geërgerde frons peinzend gesloten. Zo zat hij al een hele tijd. Hij had een ontiegelijke hekel aan leerlingen die dachten het zomaar voor het zeggen te hebben. Respect voor je leraren was verplicht, het stond immers in de schoolregels. Hij kon Shima natuurlijk ook in de kerkers gooien zoals hij bij eerdere ongehoorzame leerlingen had gedaan. Maar zou hij daar iets mee opschieten? Hij kon moeilijk geloven dat haar brutaliteit daardoor zou verminderen. Saethion, zijn grote paarsgeschubde slang, gleed over het matras naar zijn meester toe en legde zijn lange lichaam over diens schoot. Het dier suste hem zacht een aantal dingen in het Raziaans toe. Savador liet afwezig een hand over de gladde huid van zijn slang gaan. Hij keek met een ruk op toen de stilte verbroken werd door gebons. Direct gleed er een minachtende uitdrukking over zijn bleke gezicht. Dat moest Shima weer zijn, dat kon niet anders. Het was overduidelijk te horen aan het gebons in plaats van geklop. 'Wat!' snauwde Savador kil naar de deur.

Ps: Shima hoort nu bij de duistere krachten :$


Shima schrok al niet meer van zijn kille houding en deed rustig de deur open. Ze sloot de deur netjes achter zich. Ze keek naar de slang, die had ze nog niet eerder gezien, hij was paars, en bewoos dansend en snel. Ze keek op naar meester savador 'onvoldoende' Zei ze toen ze ongeintereseerd het blaadje gaf en nog steeds naar de slang keek. Ze richtte zich volledig op de slang, Ze dacht na 'ik kon bloedsturen, een beetje, kon ik het dan ook bij de slang?' Ze lette op meester savador, toen ze merkte dat die haar onvoldoende na keek, hefte ze haar hand richting de slang en concentreerde zich op hem, vervolgend liet ze hem rondjes om haar heen kruipen, ze begon van binnenuit de juigen toen ze haar hand rustig weer liet zakken , ze kon bloedsturen! Ze keek weer op naar meester Savador 'bijna klaar?' zei ze zuctend

(Is die keuze zeker? Dat je het niet weer opnieuw veranderd? Het is eigenlijk de bedoeling dat je je van begin af aan, aan één kracht houdt, tenzij je er nog één bijleert. Je kunt over meerdere krachten beschikken, bijvoorbeeld dat je in Nova geboren bent en dus over de lichtmagie beschikt, maar in Shadra getogen bent en daarbij ook duistere krachten kan. Maar let hierbij wel op dat het niet te overpowered wordt.

Saethion ligt trouwens gewoon rustig op Savadors schoot en ik bepaal nog altijd zelf de acties van mijn huisdier. Je kunt in RPG's niet bepalen wat andere personen doen )

Zijn starende blik bleef onhartelijk gericht op de deur toen die openging. Zoals hij al vermoedde was het Shima weer die binnenkwam. Savador bleef haar met een norse frons aanstaren en wachtte af op haar reden. 'Ja?' kwam er bars uit. De frons werd dieper toen hij besefte dat ze hem kwam storen omdat ze een onvoldoende had. Over onnozele dingen gesproken. Iedereen kon een onvoldoende behalen, was het echt zo nodig hem voor zoiets onzinnigs te komen storen en zijn kostbare tijd te verspillen? Niettemin pakte Savador toch het papier aan en liet zijn goudkleurige ogen stug over het papier glijden. Ondertussen liet hij zijn vrije hand nog liefkozend over Saethions schubben gaan. Dat was inderdaad een behoorlijke onvoldoende, het was in één oogopslag te zien. Hij negeerde Shima's vraag of hij bijna klaar was. In plaats daarvan richtte hij zich met een wrevelige uitdrukking op zijn gezicht naar haar op. 'En?' vroeg hij kortaf. 'Wat wil je dat ik hier aan ga doen? Daar heb je helemaal zelf voor gezorgd. Als jij niet serieus over je schoolwerk bent en liever toiletjuffrouw wil worden omdat je met dit resultaat geen kans op een betere baan krijgt, dan vind ik dat best. Ik kan je alleen succes wensen met het verder verpesten van je schoolresultaten. Alsjeblieft.' Savador drukte onverschillig het papier terug in Shima's hand. Hij beschikte dan wel over een knap staaltje magie, hij kon niet in een vingerknip voor betere resultaten voor zijn leerlingen zorgen. Daar moesten ze zich toch echt zelf voor inzetten. Sowieso kon Savador niet begrijpen waarom ze hem hierom kwam storen.

(Oh, ik dacht dat je maar 1 kracht tegelijk kon, en over die slang, ja maar jij bent savador he, en niemand hier is alleen de slang zegma;) )


Shima schrok een beetje van de botte opmerking dat ze liever toiletjuffrouw wou worden.
Ze keek hem kil en doordringend aan. 'nee hoor, ik heb magie, ik kan ze dwingen me aan te nemen' Zei ze gemeen terwijl ze nadacht over het idee dat ze gewoon met haar magie elke baan kon krijgen die ze wou, anders zou ze gewoon de mensen dwingen en dreigen en zeggen dat ze ze ging vermoordne. Ze begon iets in zichzelf te lachen , Ze zat te plukken aan haar lange paarse haar. 'en u heeft gelijk, ik had u niet moeten storen, ik had bloed moeten sturen bij de juf,en haar dan mij een 10 moeten geven' ze zuchtte even en werd toen blij 'KIJK DAT IS NOU EENS EEN GOED IDEE' zei ze onwaarschijnlijk hard.

(Eh, dus wel. Ik ben Savador ja, maar Saethion is Savadors slang. Ik bepaal dus ook wat de slang doet of zegt, niet anderen. Als jij een huisdier had zou ik toch ook niet bepalen wat het doet?)

Savador staarde Shima ongeïnteresseerd aan bij haar grote woorden. 'Werkelijk?' zei hij op een onverschillige toon. 'Ik geloof niet dat jij al over zulke sterke krachten bezit om dat te doen. Je bent pas zeventien, je bent hier pas aangekomen. En je moet nog veel leren. Zo sterk als je denkt te zijn ben je nog echt niet. Dat is het bewijs.' Hij wees met een bleke wijsvinger op haar onvoldoende. Hij trok een enkele wenkbrauw op toen ze begon over bloedsturen. 'Hoe onnozel. Bloed stroomt al door je lichaam. Waarom zou je het in hemelsnaam sturen?' Savador slaakte een geërgerde zucht en wreef even vermoeid over zijn kin. Dat kind had teveel vertrouwen in haarzelf. 'Over welke juf?' vroeg hij zacht. Het had op een achteloze toon geklonken, maar hij was er toch wel nieuwsgierig naar. Zover hij wist waren de enige vrouwelijke leerkrachten hier Miss Esmeralda en Miss Delaija, de rest konden vrouwelijke stagiaires zijn. Miss Madeline kon hij ook tot die groep rekenen, zij was immers het eerste schoolhoofd hier geweest. 'Je gebruikt geen magie op je leerkrachten! Of ik kan ze toestemming geven het op jou terug te gebruiken als je het toch waagt. En geloof me, leerkrachten zijn wat magie betreft stukken gevordend dan jij bent,' snauwde Savador haar nors toe.

Shima keek naar zijn kille blik 'waarom je alsnog bloed zou sturen? omdat je dan gewoon de baas van hun bent, en hun zijn dan net als poppen , en dat vind ik leuk' Zei ze gemeen, met een gemene lach erbij. 'welke juf?, dat maakt u tog niks uit' Ze draaidde zich eventjes om, keek de kamer rond, 'hmm , misschien zijn hun wel gevorderd maar ben ik wel sterk' Zei ze met een gemene lach. Ze hield van vechten, ze hield van een duel houden met mensen. 'Kom je binnenkort naar mijn vechtduel?, ik ga hem denk ik houden met silvana of tate' Ze begon te grijnzen en keek naar de blik van Master savador 'Ik ga maar weer' zei ze brutaal toen ze aanstalten maakte om de deur uit de lopen. Ze stopte nog even, keek de kamer rond, er stonden allemaal boeken, en de slang was er dan nog, En er stonden allemaal lerarendingen die mij niet boeide. 'Fijne dag nog' Ze draaide zich om , stond nog even voor de deur, en deed de deur open.

Savador blikte nijdig in Shima's ogen terug. Saethion lag nog altijd over zijn schoot en liet een geërgerd gesis ontsnappen. Dacht ze nu echt dat ze zo sterk was dat ze een leraar zomaar kon overmeesteren? Ze had veel te weinig ervaring voor haar leeftijd, daar gokte hij wel op. Ze wist niet eens welke magiesoort ze nu precies had. 'Tuurlijk,' zei hij sarcastisch op haar woorden. Hij negeerde haar vraag over welke juf en richtte zijn volle aandacht nu op Saethion. Als Shima hem nu toch enkel had gestoord om haar onvoldoende te laten zien en te zeuren dat ze o zo sterk was terwijl haar onvoldoende overduidelijk het tegenovergestelde bewees, kon hij net zo goed zijn tijd aan Saethion geven. 'Vergevorderd betekent daarbij ook dat je sterk bent. Zet dat belachelijke idee uit je hoofd. Zoveel ervaring als een leraar heb jij nog écht niet, daarbij heb ik je in nog geen enkele les hier gezien,' reageerde Savador nors op Shima's woorden. 'Nee, ik kom niet naar je vechtduel. Absoluut geen interesse. Als je me met 'u' had aangesproken was ik wellicht wel gekomen. Waarschijnlijk niet.' Hij voelde er weinig voor zijn kostbare tijd te verspillen voor een knokpartijtje tussen leerlingen. Dat leek hem kinderspel, vooral als het tussen nieuwere leerlingen was. En hij wist nu al vrijwel zeker dat Shima zich uit zou sloven om hem te laten zien hoe sterk ze wel niet was, daar had hij geen zin in omdat hij het waarschijnlijk toch niks aan zou vinden. Als het nu een duel tussen bijvoorbeeld Deshas en Ferost was, dan wilde hij het voor geen goud missen. Dát was pas een echt duel. Een waar spektakel. Savador hoorde het amper toen Shima zei dat ze maar weer eens ging. Hij merkte ook nauwelijks dat ze van hem wegliep. Pas toen ze hem een fijne dag toewenste keek hij pas op. 'Opgewieberd,' mompelde hij onverschillig. Hij mocht dat kind niet, dat wist hij wel.

Shima zuchtte 'wat jij wilt' Zei ze met de jij harder uitgesproken, Ze keek even om en spette de deur die zo mooi netjes van hout was onder het water, het hout werd lelijk van water, dat wist ze wel, en aangezien Meester savador een watervrees had liep ze naar hem toe 'U heeft een watervrees is het niet?'Ze keek hem gemeen aan en spatte wat water in zijn gezicht, ze keek hem met een brutale doordringende blik aan en draaide zich toen doodnormaal weer om. 'Overnieuw, Nog een fijne dag!' Ze grijnsde in zichzelf, deed de natte houten deur die nu lelijker was geworden open en keek nog eventjes snel naar de deur, de houten donkere natte/vochtige planken.... Ze Liet haar Lange paarse haarlokken op haar gezicht dansen. Ze liep de deur uit, nu stond ze op de gang , ze draaidde zich om een keek nog eens blij naar savador 'He euh, ik zie je wel weer he' Zei ze brutaal tegen savador terwijl ze naar zijn lange zwarten haren keek.

Savador ondersteunde zijn kin met een vuist terwijl hij Shima met een priemende blik bleef aanstaren. Hij gaf geen kick toen ze hem met opzet nog met 'jij' aansprak, bleef haar enkel emotieloos aanstaren toen ze de deur natspatte. Er gleed een geamuseerde grijns over zijn gezicht. Het deed hem een groot plezier haar zoveel moeite te zien doen om te testen hoe ver ze bij hem kon gaan. Ze verspilde er behoorlijk meer energie aan dan hij. Die nattigheid op zijn mooie eikenhoute deur was zo weer met een beetje vuurmagie verholpen. Zijn mondhoeken zakten weer naar beneden en zijn gouden ogen gleden omhoog naar Shima's gezicht toen ze weer terug naar zijn bureau kwam. Met haar onnozele vraag had ze direct verraden wat ze van plan was, al was het hem een waar raadsel hoe ze van zijn grootste angst afwist. Wat zou het ook? Het was immers allang als een lopend vuurtje door de school gegaan, hij wist het bijna zeker. Savador had al verveeld een hand laten ontvlammen om Shima's wateraanval te laten verdampen. Dit kind was zo voorspelbaar dat er geen lol meer aan was. Saethion was in plaats daarvan al voor zijn gezicht geschoten. Aan het uiteinde van zijn staart en het puntje van zijn bek vatte de slang vlam tot hij helemaal in brand stond. Onder een hels gesis liet het dier de vlammen hoger oplaaien om het water tot sissende rook te laten verdampen. Als hij dat niet had gedaan, had Saethion sowieso wel het water voor zijn ware en enige meester opgevangen. Savador zat nog altijd in dezelfde verveelde houding, zijn kin steunend op een vuist en zijn blik alles behalve verrast op Shima gericht. Met een simpele knip van zijn vingers liet hij de deur van zijn kantoor met een klap dichtslaan bij haar brutale woorden. De natte plekken aan de buitenkant van de deur kregen even een rode gloed over zich heen en droogden daarna simpelweg weer op. Vuurmagie. Savador zou zich niet door een dwaze leerling, die dacht dat ze alles kon maken, laten doen.

Shima dacht na toen ze op de gang stond. Ze verraadde al vaak bij iedereen wat ze van plan was te gaan doen.... Ze moest maar eens een verassingsaanval gaan doen, aangezien ze ook kracht van licht had , en die goed had beoefend, plus dat ze kon vliegen.
Ze vloog de deur open 'ik ben niet voorspelbaar, ik ben niet van water' Zei ze gemeen toen ze de kamer zo fel oplichtte dat mensen die geen lichtkracht hadden er haast blind van zouden worden, zelf keek ze door het felle licht heen en stopte toen 'misschien had master savador tog gelijk en ben ik niet krachtig genoeg' zei ze toen ze met het zweet op haar voorhoofd op de grond neerzakte, deze magie, het was te krachtig, ze moest het leren beheersen, Ze zuchtte even en keek toen naar master savador 'ik ben niet voorspelbaar' zei ze nijdig terwijl ze haar haar lang haar gezicht gooide. Ze zat nogsteeds op de grond te hijgen, vanwege de krachtige magie.