Hothothothothothothothothothothothothothot

Het was nog maar aardig vroeg in de ochtend en Adrian was met een slaaphoofd uit zijn bed gekropen, zijn haar stak werkelijk alle kanten uit en hij viel haast omver van zodra hij nog maar rechtstond, dat zei al veel over hem als persoon, het liet zien dat hij alles behalve een ochtendpersoon was. Met een slome gang ging hij naar de douche, friste hij zich op en eenmaal dat gedaan was, had hij zijn kleding uitgekozen: een loszittend grijs shirt, een blauwe jeansbroek met daaronder zwarte all-stars. Eenmaal hij zijn haar had gedroogd was hij een sigaret gaan opsteken aan zijn raam. Met de sigaret tussen zijn lippen keek hij door zijn agenda nadat hij zijn bril had opgezet en bekeek hij welke vakken hij had. Blijkbaar was hij zelfs gewoon vrij vandaag, handig. Met een tevreden glimlach blies hij de rook van de sigaret in de vorm van een hoop en hij nam zijn tas over zijn schouders terwijl de sigaret tussen zijn lippen had geklemd. Met een glimlach op zijn gelaat en een vrolijke blik wandelde hij naar buiten, met zijn bril nog altijd op zijn neus.

Een deuntje al fluitende wandelde hij naar het rustige meer, waar het nu vast stukken rustiger was dan normaal in de lente en de zomer, het meer was immers al te koud om er nog degelijk in te kunnen zwemmen, of je moest van ijsberen houden natuurlijk. Eenmaal gearriveerd bij het rustige meer schrok hij zich een hoedje van de wolf die op hem afstormde. "Holy..!" Hij deinsde al achteruit zodat hij het meteen op een lopen kon zetten, maar de wolf leek alles behalve gevaarlijk, zeker toen een meisje hem weer aan zijn les vastmaakte. Een glimlach verscheen weer op zijn eerder angstige gezicht en hij nam een laatste trekje van zijn sigaret voor hij deze in as liet opgaan door middel van de dragonkin spreuk. 'Sorry' sprak de vrouwelijke stem en zijn blik keek nu serieus naar haar. Oh mama, wat een mooie dame. Als hij een hartvormig oog kon krijgen, dan had hij dat nu gehad, een lichte blos verscheen op zijn gezicht terwijl zijn gezicht afdwaalde over haar vrouwelijke vormen. 'Hij is altijd heel enthousiast en nu ook nog eens doorweekt en koud. Hij is niet tegen je op gesprongen, toch?' zei het meisje maar hijzelf was maar half aan het luisteren en met een groot oog schudde hij nee om dan weer slikkend naar het meisje zelf te kijken. Holy, ze was prachtig. Hij voelde de druk op zijn neus toenemen met de seconde en hij draaide zich om, shit shit shit, niet nu. Hij had altijd wel watjes bij, die niet opvielen als je ze in je neus propte, dus dat deed hij ook, hij wilde niet meteen als een pervert overkomen. 'Hij ziet er angstaanjagend uit als hij op je af komt stormen, maar hij is de vriendelijkheid zelve. Nogmaals sorry. Normaal heb ik hem hier niet los maar het was nog zo lekker rustig' sprak ze en hij draaide zich glimlachend om en knielde om de wolf te aaien met een brede glimlach. "Hij's een schatje, wat is zijn naam?" vroeg hij met een brede glimlach op zijn gelaat terwijl hij rechtstond en naar het meisje keek, proberend zo nonchalant mogelijk te kijken al waren zijn kaken wel vuurrood geworden. "Mijn naam is Adrian, aan wie heb ik de eer?" Hij nam haar hand vast en drukte op de rug van haar een zoen, probeerde echt als een gentleman over te komen en hierna liet hij haar hand los en gunde hij haar een rustige glimlach, al was hij vanbinnen wel helemaal aan het flippen.

tag: Melina-tchwaaan words: 614 notes: Nosebleed-kun outfit: Clicketyclick

Hothothothothothothothothothothothothothot

De wolf was op hem komen afrennen, natuurlijk schrok hij, sputterde hij een holy er uit terwijl hij zich al klaarmaakte om het op een rennen te zetten. Maar toen een meisje hem aan de les legde, voelde hij zich meteen meer op zijn gemak, waarop hij knielde en zijn handen door de zachte vacht van het dier haalde, die het duidelijk fijn vondt. Zijn blik ging omhoog, zijn adem stokte in zijn keel bij het zicht van het meisje. Oh mama, wat was ze een prachtige meid! Zijn oog werd groter en een lichte blos verscheen op zijn wangen. Als hij een hartvormig oog kon krijgen, had hij dat allang gekregen serieus. 'Dankjewel. Zijn naam is Fen.' zei ze met glimlach om haar lippen. Natuurlijk moest hij zijn ogen laten afdwalen naar de rest van haar lichaam en meteen voelde hij de druk op zijn neus toenemen, waardoor hij zich als de bliksem omdraaide en van die speciale onzichtbare watten zijn neus propte sinds zijn neus al was gaan bloeden. Godverdorie, ze mocht niet weten dat hij zó iemand was. Nadat hij daarmee klaar was, draaide hij zich weer mooi om, een glimlach sierde zijn lippen om dan, eenmaal hij zich had voorgesteld, haar hand charmant vast te nemen en zijn lippen op haar handrug te drukken en deze dan los te laten. Ze stelde zich voor als Melina, een bredere, iets nonchalantere glimlach stond op zijn lippen terwijl hij haar aankeek. “Prachtige naam voor zo’n prachtige dame zoals jij,” zei hij met een vriendelijke gebaar. Hij was een gentleman, dus hij moest zich er ook zo naar gedragen. 'Wat doe je hier, zo vroeg in de ochtend?' vroeg ze en hij dacht even na, waardoor zijn wenkbrauw naar beneden ging in een bedachtzame frons. “Ik kwam een wandeling maken volgens mij, soms kan ik mijn brein niet echt meer volgen,” sprak hij met een brede grijns, lachend. “Don’t mind me, ik ben een idioot.”

Fen wilde blijkbaar nog gestreeld worden, naar haar geroepte woorden luisterde Adrian niet en hij ging op zijn knieën zitten om nog eens door Fens vacht te gaan. Met een brede grijns op zijn lippen. “Deze man heeft aandacht nodig hé,” sprak hij al lachend tegen wolf en dan keek hij naar Melina, die zich verontschuldigde voor haar aandachtsgeilende huisdier. “Ik vind het niet erg, hij’s een lieve jongen en ik heb het altijd al gehad op canine’s,” legde hij uit terwijl hij zijn handen door de vacht van de wolf lieten gaan. “Ah, ik heb altijd al een hond of wolf gewillen, hoelang heb je deze lieverd al?” vroeg hij vrolijk terwijl hij Fen verder aaide.

tag: Melina-tchwaaan words: 443 notes: Motha, fatha gentleman! outfit: Clicketyclick

Hothothothothothothothothothothothothothot

Ze had een blos op haar wangen en dat had Adrian gemerkt, het liet hem vrolijk worden vanbinnen omdat hij toch niet zo’n waardeloos iemand was bleek. Het was een vrij frisse herfst, eentje waarbij je liever zo snel mogelijk een sjaal wilde bovenhalen en je dik wilde inpakken in een michelinjas. Maar nu was Adrian aardig schaars gekleed voor dit weer, alleen in een shirt en jeansbroek, zich verwarmend met zijn innerlijke vlam zoals hij het wel eens wilde noemen. Hij had het meisje gecomplimenteerd op haar uiterlijk want inderdaad, ze was een prachtige dame, alleen weer zoals al de rest, te hoog gegrepen voor hem, dus bij complimenten zou het vast ook wel blijven. Meiden zoals haar gunde hij al het geluk van de wereld, want ze was aardig en lief. Adrian legde haar uit wat hij hier zo vroeg op de ochtend deed, wat hij zelf eigenlijk niet wist en hij hierbij zichzelf een idioot noemde, want hij wist gewoon niet wat hij hier deed, wat best een lomp iets was. 'Nee. Je bent geen idioot! En al ben je wel een idioot, dan ben je in iedergeval een gezellige idioot,’ sprak ze en zijn wenkbrauw ging haast meteen omhoog, uit verbazing dat ze hem een gezellig iemand leek te vinden, wel dat was iets nieuws. 'Ik vind je géén idoot, trouwens. En ik kan eventueel wel mee lopen, met je wandeling? Ik bedoel Fen moet nog lopen en het zal mij ook goed doen.' Hij glimlachte en knikte instemmend: “Je mag zeker mee, met zijn gedrietjes lopen is leuker dan alleen.”

Fen, het huisdier van het meisje wilde klaarblijkelijk nog geaaid worden, dus hij gaf toe aan dit aandachtszoekertje van de wolf. Hij knielde weer, negeerde de roepende woorden van het meisje naar haar huisdier en hij haalde zijn handen door de zachte vacht van het dier. Hij vond het alles behalve erg om dieren aandacht te geven, hij had het altijd al gehad op honden en wolven. Dat had hij het meisje dan ook duidelijk gemaakt. Een brede glimlach sierde zijn gezicht, de wolf was ondertussen al meer naar zijn aanraking aan het leunen en het liet hem glunderen. Toen hij vroeg hoe lang ze haar huisdier al had, was er even stilte, waarna ze hem antwoord gaf: 'iets minder dan twee jaar. Hij is nu zo'n 2,5 jaar oud. Ik kreeg hem toen ongeveer 7 maanden oud was van mijn vader, zodat ik altijd gezelschap had hier, maar dat we al wel een band hadden.' Oh dat was een leuke gesture van haar vader geweest en Adrian zocht in zijn tas naar iets wat hij vreemd genoeg altijd bijhad, leftovers voor aan huisdieren te geven. De blonde jongeman was immers iemand die graag kookte en dus liever niets wilde weggooien. Het waren kleine soort van brokjes met een vlezige binnenkant en hij gaf er eentje aan Fen. “Ik weet wel dat huisdieren opzich veel gehoorzamer zijn als je ze beloond met een snoepje als ze zich goed gedragen, misschien een tip voor hem te trainen? Hij’s immers nog jong dus nog kneedbaar van geest,” sprak hij zachtjes toen hij rechtstond en gewoon Melina de brokjes gaf die waren gemaakt uit restjes eten dat hij gisteren had bereid. Toen hij de waterachtige glimlach op haar gezicht zag staan, keek hij bezorgd. “Hé, Melina, alles oke?” vroeg hij zachtjes terwijl hij zijn hand op haar schouder legde en zijn blauwe oog haar aankeek, stand bezorgd.

tag: Melina-tchwaaan words: 579 notes: Pampampaaam outfit: Clicketyclick

Hothothothothothothothothothothothothothot

Een wandeling leek hem prima, eventjes de beentjes strekken en terwijl lekker babbelen met een geweldig prachtige meid en dat maakte hem helemaal op en top blij. Ze stemde in met wat hij zei over met drie lopen was gezelliger dan alleen en dat was al fijn dat ze dat inzag. Dus hij stond recht, gaf het zakje brokjes aan Melina die ze mocht gebruiken voor de training van haar wolf en hij legde uit dat hem belonen een goede manier was om gedrag te stimuleren. 'Ja, dat heb je helemaal juist.' Knikte ze 'Ik had hondenkoekjes maar die zijn op. En ik heb nog geen tijd om langs het dorpje te gaan. Oaksfield, heet het toch? Ik train hem nu met zijn normale brokken maar dat is natuurlijk minder lekker.' Natuurlijk had hij zich meteen zorgen gemaakt toen hij de waterachtige glimlach op haar gelaat had opgemerkt, zijn hand legde hij op haar schouder en hij vroeg hierna of alles oke was met haar.

'Niets...ergs' zei ze en ze slikte even. 'Ik moest even denken aan mijn ouders... Korte verzie? Ze zijn net gescheiden' Hij keek vol medeleven naar haar en wreef bemoedigend over haar schouder, als een troostgebaar, alleen was hij niet zo’n held in troosten, dus veel nut had die bemoedigend wrijven niet echt waarschijnlijk. Ach, het was het proberen waard geweest. Ze nam de snoepjes voor Fen aan Adrian glimlachte met twinkelingen in zijn blauwe oog. Toen ze wees naar zijn kleding en vroeg of hij het koud had, kreeg hij niet de tijd om nee te schudden, in plaats daarvan ging ze verder, alsof ze het onderwerp ouders wilde vermijden: 'Ik zou je mijn jas geven, maar... ik denk niet dat je hem past?' Hij schudde zijn hoofd zachtjes en moest lachen. Als ze er niet over wilde praten, dan ging hij er ook niet verder over in terwijl hij haar schouder losliet. 'Je kunt hem altijd over je schouders hangen natuurlijk. Zeg maar als je hem wilt.'
“Nee is prima zo, maak je maar geen zorgen, ik ben warm genoeg van mezelf,” sprak hij met een warme glimlach waarop ze vroeg welke magiesoort hij bezat. “Vuur en dark, jij?” vroeg hij met een vrolijke expressie terwijl hij Melina met een licht loopje inhaalde en naast haar ging wandelen met zijn handen nonchalant in zijn broekzakken gestopt. “Hou je van lezen?” vroeg hij met een vrolijke glimlach op zijn gezicht, misschien was ze wel net zo’n boekenwurm als hij was, wie weet. Het was random in zijn hoofd gekomen die vraag en eigenlijk had hij er gewoon weinig over nagedacht en de woorden uitgesproken.

tag: Melina-tchwaaan words: 439 notes: Bookworm outfit: Clicketyclick

Hothothothothothothothothothothothothothot

Hij wist dat er nog meer aan de hand was dan alleen een scheiding tussen haar beide ouders, maar achter meer durfde hij niet te vragen, want hij was eerlijk gezegd een beetje bang dat als hij doorvroeg, dat ze gewoon ging weggaan, omdat hij een curieuzeneus was. Toen ze had gevraagd of hij haar jas wilde lenen, had hij dat aanbod vriendelijk afgewezen, want in alle eerlijkheid, hij had het niet koud. 'Oké. Maar het offer staat nog open' sprak ze al lachend en hij schonk haar een vriendelijke glimlach terug, het was immers aardig van haar om zo haar jas aan te bieden. Hierna beantwoordde hij haar vraag welke magiesoort hij had, namelijk vuur en dark, dus hierdoor was het makkelijk zichzelf warm te houden door middel van zijn innerlijke vlam te activeren zeg maar. Natuurlijk wilde hij ook weten welke magiesoort hij had en hierop kreeg Adrian het mooie antwoord: 'Light en Vuur.'
'Light is mijn hoofd magie en Vuur mijn sub, en als ik eerlijk ben, vind ik mijn vuur magie prettiger. Leuker.'

Ondertussen waren ze aan het wandelen en met een vrolijke grijns op zijn gelaat had hij zijn handen in zijn broekzakken gestoken terwijl hij naast haar wandelde. Daarom kwam hij random op de vraag kwam of ze hield van lezen, misschien hadden ze wat in common? WIe weet. 'Jazeker! Al.. Al lees ik alleen fictie. Leren en mijn schoolboeken lezen vind ik dan weer niet zo leuk. Jij?' vroeg ze en meteen was hij nog vrolijker dan voorheen, ze hield van lezen. "Erm... ik ben een nerd, ik lees vanalles, maar dan ook echt vanalles," sprak hij met een kleine schaapachtige grijns terwijl hij zijn hand uit zijn broekzak haalde en over de achterkant van zijn hoofd wreef. 'Hoe kom je aan die geweldige wenkbrauw van je?' Zijn oog werd kort voor een seconde groter terwijl hij vol ongeloof naar Melina keek. Geweldige wenkbrauw? Wow, dat had hij nog nooit eerder gehoord. Met een lichtelijke blos op zijn wangen keek hij weg terwijl hij zijn oog gericht hield op de grond. Zelfs Taars had nooit echt zo'n lieve opmerking gegeven over zijn aangeboren 'misvorming'. 'Als ik iets vraag of...iets, waar je geen antwoord op wil geven... Ik bedoel...' ze zuchtte. 'Je weet wat ik bedoel toch?'
Hij knikte langzaam en richtte zijn blik weer op haar en glimlachte. "Het is fijn om eens een keer te horen dat iemand het leuk vindt, eerlijk. Het is een aangeboren afwijking waardoor ik op één of andere onverklaarbare rede, extensief haargroei heb in de vorm van dan, een krul met m'n wenkbrauwen," legde hij uit met een glimlach terwijl hij verder wandelde. "Vanwaar de interesse?"

tag: Melina-tchwaaan words: x notes: Bookworm outfit: Clicketyclick

Hothothothothothothothothothothothothothot

Het was fijn om eens met iemand mee te lopen, er was zelfs een enthousiaste twinkeling in zijn ogen verschenen puur omdat het hem super leuk leek om eens voor een keertje niet alleen over het schoolterrein te lopen zoals hij normaal altijd alleen deed. Zijn expressie was maar voor een luttele seconde toen ze was begonnen over zijn wenkbrauw. Het verbaasde hem over hoe Melina het wel leuk vond en Taars er nooit een woord over had gerept alsof het probleem er gewoon niet was. Misschien vond ze het lelijk, misschien niet, hij zou het waarschijnlijk nooit weten. Hij had er vrolijk over gesproken, fijn dat iemand het wel mooi vond en stiekem was hij innerlijk helemaal aan het smelten over het feit hoe dit meisje zo lief voor hem was. Het was zo leuk om gewaardeerd te worden voor een keer. De vraag naar zijn andere wenkbrauw had hij genegeerd met de rede dat ze zijn blinde oog niet hoefde te zien. Het zou haar alleen maar afschrikken. Ze excuseerde zich voor haar nieuwsgierigheid, maar hij vond het niet erg om er over te vertellen en dat maakte hij haar ook duidelijk. Met een glimlach keek hij haar aan en sprak over hoe het 'speciaal' was. Alhoewel dat hij meer als een misvorming zag dan wat anders maar swat. Ook sprak hij over het feit dat mensen hem moesten nemen zoals hij was maar dat nam niet weg dat mensen vreemd omkeken naar de vorm van zijn wenkbrauw, iets waarmee hij andere mensen nog niet mee had zien lopen. Vroeger maakte hij er een hels probleem van dat hij 'anders' was, maar nu kon het hem eerlijk gezegd nog weinig schelen. Misschien was het gewoon een puberlijke drift geweest die hem zijn eigen lichaam deed haten, ja, dat was vast het probleem wel. 'Ik ben het helemaal met je eens. Mensen moeten je nemen zoals je bent en anders helemaal niet.' Hij draaide zijn hoofd naar haar toe, zag de vrolijke brede glimlach op haar gezicht en moest hierdoor ook weer glimlachen, maar alleen breder.

"Hoe vind je het hier al op Starshine?" vroeg hij met een glimlach. Ze bleven op hetzelfde tempo lopen. ´Nou, Tot nu toe is het leuk, en zijn de lessen nog niet zó zwaar en moeilijk´ begon ze, zachtjes lachend. ´Ik heb een aantal leraren ontmoet, gesproken, en les van gehad, trouwens. Waaronder Master Savador.´ Ze maakte haar lippen even vochtig met haar tong. Zijn ogen bleven voor kort even op de spot hangen waar ze net haar lippen had bevochtigd en onbewust beet hij lichtjes op zijn eigen onderlip. ´En verder heb ik nu jou ontmoet en een meisje van rond onze leeftijd. Ze zei dat jullie elkaar kennen. Tári, heet ze.´ De naam van zijn ex bracht hem werkelijk weer bij de realiteit en even werden zijn ogen groot. "Ah, ja... we kennen elkaar ja. Ze is een... zeer goede vriendin van me," beantwoordde hij haar terwijl zijn gezichtsuitdrukking sad werd. Adrian kon moeilijk tentoon stellen dat Tári zijn ex was, want dan kreeg hij vast een hele hoop vragen over zich heen die het er voor hem alleen maar moeilijker om zouden maken. "Hoe gaat het met haar?" vroeg hij zachtjes, zijn blik uiteindelijk weer op Melina richtend, hopend dat haar antwoord zou zijn dat ze in orde was.

tag: Melina-tchwaaan words: 559 notes: Yum outfit: Clicketyclick

Hothothothothothothothothothothothothothot

Adrian moest hondseerlijk tegen zichzelf zijn, het was aangenaam om met iemand te wandelen die niet terugdeinsde voor zijn uiterlijke kenmerken op zijn gezicht. Zijn goatee die maar eigenlijk vrij lichte baardgroei was en dus voor geen meter wilde doorgroeien, maar ook de stoppels op zijn lippen die hij eigenlijk amper moest scheren omdat het gewoon niet doorgroeide. Het leek wel alsof alle doorgroei was gestopt in die krulwenkbrauw van hem. Elke keer als hij probeerde dat weg te scheren, stond het er een dag later wel weer terug, dus dat had hij gewoonweg opgegeven. Hij had het meisje dat naast hem wandelde gevraagd hoe ze het op Starshine vond en het positieve antwoord vond hij al zeker fijn. Het was goed dat ze het hier fijn vond en nog geen enkel probleem was tegengekomen op haar weg naar afstuderen. Toen ze vroeg over Taars, was het vast duidelijk geworden dat het een lastig onderwerp was, want hij had nog niet zo lang geleden haar gedumpt omdat ze beter verdiende dan hem en daar had hij zo hard gelijk in gehad. Toen hij Meline vroeg hoe het met Taars ging, luisterde hij naar haar antwoord: 'Wat ik van haar heb gezien en gehoord ging het op zich wel goed met haar.' zei ze knikkend 'Ze leek me erg aardig en Terra is een schatje.'
Hij glimlachte, hij was blij dat alles oké met haar was, het was fijn om te horen dat ze het goed deed en geen idiote dingen uithaalde. 'Kom.' zei ze terwijl ze even een arm om zijn schouder heen sloeg en hem een klein klopje gaf. 'Laten we ergens gaan zitten en dan straks verder lopen?' vroeg ze met een glimlach, terwijl ze haar arm weer van zijn schouder haalde. 'Of had je iets anders in gedachte?'
"Hier zitten is goed voor me?" Sprak hij al lachend terwijl hij zijn hand op haar schouder legde om haar te stoppen om dan te gaan zitten en zijn tas nam om er een zelfgemaakt broodje uit te halen. Hij deelde het in twee en van zodra zij ook ging zitten, bood hij de helft aan. "Eens proberen? Ik heb het zelf gemaakt," sprak hij met een vrolijke glimlach terwijl hij zelf met zijn eigen broodje begon. Hij wilde niet gaan spreken over hoe hij en Taars een koppel waren tot een week geleden, het deed hem pijn om er aan terug te denken en het liefste wilde hij een vrolijker onderwerp dat hem in zijn goede humeurstoestand hield.

tag: Melina-tchwaaan words: notes: Yum outfit: Clicketyclick

Hothothothothothothothothothothothothothot

Oké, misschien had hij iets te veel hitte in zich op dit moment. Zijn haast gloeiend hete hand had hij op haar schouder gelegd toen ze ondertussen was verder gelopen terwijl je hier eigenlijk gewoon perfect kon gaan zitten voor een lekker ontbijt. Zijn maag gromde, dus hij was gaan zitten nadat ze had ingestemd dat hier zitten goed was. Lichtelijk onhandig haalde hij zijn ingepakt broodje er uit waarvan hij zelf wist dat het eigenlijk te groot was om alleen op te krijgen, maar hij maakte alles altijd voor één dag zodat hij altijd nog eens kon grijpen naar zijn tas waar altijd wel iets van ingepakt restant zat van die dag en hij kon knabbelen tussendoor. "Eens proberen? Ik heb het zelf gemaakt," Sprak hij met een glimlach. Melina knikte. 'Ja, ja ik wil dat zeker eens proberen. Vooral omdat jij het zelf heb gemaakt.' Een lichte blos verscheen op zijn wangen bij die woorden en hij wreef even over zijn achterhoofd voor hij zelf een hap nam van zijn broodje. Het was een smos kaas maar dan in plaats van met sla, had hij het met spinazie gemaakt om eens uit te proberen, de saus was een zoete tartaarsaus, er lagen eitjes op, twee schelletjes tomaat, een plakje kaas en een plakje hesp. Een glimlach verscheen op zijn gezicht, een genietende glimlach toen hij besefte dat dit een verdomd lekkere combinatie was. 'Mmh. Dit is een lekker broodje.' zei ze breed glimlachend voor ze weer een hap nam. 'Wat heb je er allemaal op?' vroeg ze nieuwsgierig. 'Want ik krijg mijn broodjes niet zo lekker hoor!' lachte ze daarna. De wolf van Melina kwam erbij liggen om te genieten van de ochtendzon en hij slikte zijn hap door om dan mooi te kunnen antwoorden: “Dit is een smos kaas hesp met spinazie in plaats van sla en een speciale zoete tartaar die ik hem gemaakt,” sprak hij met een vrolijke expressie om dan weer een hap te nemen van zijn broodje. Eenmaal zijn broodje op was, gleed zijn oog naar het kleine detail van hoe ze de kruimels van haar kleding veegde, zijn oog bleef even hangen op een specifiek punt om dan zo rood als een tomaat te worden terwijl hij verwoed zelf de kruimels wegveegde en besloot zo nonchalant mogelijk te mompelen dat het best warm was voor een herfstdag. Uit zijn tas nam hij een flesje water, deed de stop er af en dronk om het dan naar Melina uit te houden. “Dorst?” vroeg hij met een vragende blik terwijl hij het flesje aanbood.

tag: Melina-tchwaaan words: 430 notes: Broodje Adrian fso outfit: Clicketyclick