Nhoa .
 PROFILEReal Name : Noa Posts : 49 MAGICIAN✦ CHARACTER ✦Magic: AirKlas: Master Norwood, the awesome onePartner: Well....HEY LOOK, A SQUIRELL!
 |  Onderwerp: Le chat blanc||Hunter  zo mei 24 2015, 16:27 | |
| Hatsjie! De pollen van de paardenbloemen vlogen in het rond. Ze had ze weg willen blazen, maar had bij het innemen van een ademteug gelijk een hoop pluizen geïnhaleerd via haar neus. Ze proestte het uit, deels van het lachen en deels van het niezen. Ijsbeer maakte rare sprongen en probeerde de pluizen te vangen. Toen hij er een te pakken kreeg, bleek die minder lekker te smaken dan gedacht. Nhoa rolde over de grond van het lachen en keek toe hoe haar kat smek-geluiden maakte in een poging de pluis uit te spugen. De zon scheen ongehinderd en leek bijna te heet op haar hoofd. Toch zocht de de schaduw niet op. Zodra ze was uitgelachen, duikelde ze een paar keer kopje, alvorens ze op haar handen ging staan en meteen omviel. De witte kat keek gefascineerd toe hoe zijn baasje met haar het gezicht in het gras viel. Ze draaide zich op haar rug en sloot haar ogen. Haar leven leek wat stiller dan normaal sinds haar tweelingzus niet meer op school zat. Ze hadden vaak veel samen gedaan, hoewel ze van elkaar verschilde. Nhoa krabde aan haar neus terwijl Ijsbeer op haar buik ging liggen en zich uitrekte. //Huntertje, kom maar op  |
|
Hunter .
PROFILE Real Name : Aylan Posts : 164 Points : 32 MAGICIAN✦ CHARACTER ✦Magic: Woud en luchtKlas: -Partner: I could learn you the passion of the tango
| | Onderwerp: Re: Le chat blanc||Hunter za sep 05 2015, 22:36 | |
| Het zou verboden moeten zijn om op zo'n geweldig mooie dag vast te moeten zitten in zo'n duf en stoffig lokaal. En precies om die reden was Hunter vanochtend langs de ziekenzaal gegaan om met, al zei hij het zelf, een prachtig stukje acteerwerk zijn ooohhh zo vreselijke buikpijn uit te leggen aan de schoolarts. Hij had een briefje mee gekregen en de arts zou het schoolbestuur inlichten. Perfect toch? Maar hij mocht niet in de school gezien worden, anders zouden de leraren zich beseffen dat hij helemaal niet ziek was en dan had hij een groot probleem. Maar Hunter kon niet binnen blijven zitten in zijn kamer. Het was een gewaagde onderneming geweest, maar hij was uit zijn raam naar buiten geklommen en rende nu over het grasveld heen, een brede grijns op zijn gezicht. Begreep hem niet verkeerd, hij vond school leuk. Om niet te zeggen erg nuttig. Maar hij was en bleef een buitenmens. Hij was opgegroeid in de natuur. En elke dag zolang binnen blijven maakte hem gewoon misselijk naar binnen. Hij moest het gras onder zijn blote voeten voelen, de wind door zijn haar en de geur van de bomen. Het meisje voor hem op de grond...wacht wat? Hunter probeerde af te remmen maar struikelde over zijn eigen voeten en belandde languit naast het blonde meisje op de grond. 'Auw,' perste hij samen met een zucht uit zijn lichaam. Hij keek op naar de persoon waar hij naast beland was en grijnsde even verlegen. 'Goeie dag. Mooi weer niet?' vroeg hij, nog altijd grijnzend. |
|
