Het was al laat in de nacht toen de gordijnen voor het openstaande raam op de meisjesslaapzaal zachtjes wapperde en er kort een lange schaduw over de vloer gleed. Savador stapte door het raam geruisloos naar binnen en bleef even in het raamkozijn zitten om zijn blote voetzolen te ontdoen van de viezigheid die hij van buitenaf onbewust mee had genomen. Hij had zich immers niet aangekleed en liep daarom in zijn nachtkleding rond. Het volgende moment kwam hij overeind en liep hij met langzame, zachte passen naar het midden van de zaal. Aan de regelmatige ademhaling die hier en daar te horen was, merkte hij dat niemand hem had opgemerkt en de meeste meisjes nog in diepe slaap verkeerden. Zijn mondhoeken krulden om tot een dunne glimlach. Dat was mooi. Als vanzelf liep hij op het bed af waarvan hij wist dat die van Diva was. Voorzichtig tilde hij haar dekens een stukje op en kroop bij haar in bed, om zich daarna liefkozend tegen haar aan te nestelen. 'Diva,' fluisterde hij zacht in haar oor. Savador nam de frisse nachtlucht met zich mee waardoor de kilte haar mogelijk af zou kunnen schrikken, maar door zijn armen, die nog wel warm waren, om Diva heen te slaan, hoopte hij haar gerust te stellen. Althans, hij hoopte maar dat hij juist zat met zijn gedachten en of dit inderdaad wel Diva was.

(Lekker ben jij zeg. Een topic aanmaken terwijl ik morgen weg moet xD)

Savador had in dit geval mazzel. Het was inderdaad Diva's bed waar hij in gekropen was. Al had het maar weinig gescheeld of hij had waarschijnlijk het verkeerde bed te pakken gehad. Net als de rest van haar etage genotes had Diva niet doorgehad dat er iemand de meisjesslaapzaal was binnengekomen. Maar toen Savador naast haar in bed kroop en zijn armen om haar heen sloeg werd ze in een klap wakker en schoot overeind. Het is dat ze nog net op tijd zag dat het Savador was en zichzelf de mond kon snoeren voor ze de rest alarmeerde door te gillen. Ze liet voorzichtig haar hand weer zakken en keek Savador aan. Ze keek even om zich heen of de rest inderdaad nog sliep en gooide toen de dekens over haar en Savadors hoofd. ''Wat doet u hier? U mag hier 's nachts helemaal niet komen'' fluisterde ze met trillende stem. Trillend vanwege de spanning. ''Wat moet ik nou weer zeggen als iemand u hier opmerkt'' zei ze zacht. Toch deed ze geen pogingen om Savador weg te krijgen. Integendeel, ze ging juist dichter tegen hem aanliggen. Ze had hem wel behoorlijk gemist.

(excuses =x maar ik kan wel wachten =])

Savador kon het niet laten te lachen toen hij Diva's verschrikte reactie zag, maar hij hield het met alle macht in. Hij beet op het puntje van zijn tong om de overige leerlingen op de etage niet te wekken door in lachen uit te barsten. Het enige waaraan op te merken was dat hij het stiekem wel grappig vond, was de brede grijns op zijn gezicht en zijn schouders die wat omhoog gingen. Het was een geluk dat Diva haar schrik ook wist in te houden, anders was het voorbij. Eenmaal onder de dekens, dat het geluid wat zou dempen, uitte hij na Diva's gespannen woorden toch zijn vertier in een zachte lach. 'Dat mag ik wel,' glimlachte hij koppig. 'En dat moet jij nodig zeggen. Overnachten op een plaats anders dan deze zaal mag je ook niet,' voegde hij er zacht aan toe, doelend op haar onverwachte bezoek in zijn kantoor een kleine tijd geleden, waarna ze ook de nacht met hem had doorgebracht. Hij drukte een kus op haar voorhoofd om aan te tonen dat het niet erg was. Door het duister bleef Savador Diva een tijdlang zwijgend aanstaren. Daarna kwam hij opeens wat overeind en tastte met een hand in zijn ondiepe broekzak. 'Moet je zien,' zei hij glunderend. Hij sloeg een arm om Diva's schouders en ging op zijn zij liggen om wat plaats te maken op het matras. Tussen hen in legde hij een dun lichtgevend voorwerp. Toen het stil lag was duidelijk te zien dat het een duur ogend enkelbandje was, bezet met kleine steentjes en een gegraveerde slang erin. Savador pakte het sieraad op en schudde er even kort mee, waarna de slang langzaam begon te kronkelen. Hij schonk Diva een glimlach bij het zien van dat resultaat. 'Achttien karaats goud,' zei hij voldaan. Hij draaide zich om en ging over haar heen zitten om bij haar voet te kunnen. Voorzichtig trok hij haar nachtkleding wat omhoog om het enkelbandje om haar enkel te bevestigen. Daarna ging hij weer terugliggen. Hij keek Diva glimlachend aan terwijl hij haar zacht door haar haren streek. 'Ga je mee?' vroeg Savador plotseling zacht, waarna hij haar een kleine kus op haar lippen gaf. 'Ik heb nog een andere kleine verassing.'

''U vind dit bijzonder grappig he?'' vroeg Diva minder geamuseerd toen Savador onder de dekens toch een zachte lach uitte. ''Toch niet midden in de nacht. Er zijn hier meiden die de zomer nachten te warm vinden en naakt slapen. Weet u hoe ongelofelijk grof het is om dan binnen te komen'' siste ze zachtjes maar kon een glimlach niet onderdrukken. Ze voelde haar wangen rood worden toen hij over haar bezoek aan zijn kantoor begon. Gelukkig maar dat het stikdonker was onder de deken. ''D....d...da...dat was iets anders. Toen waren we alleen. Nu zijn we op een etage met minstens vijfentwintig anderen'' zei ze. Diva begon die zin stamelend maar kreeg daarna iets meer zelfvertrouwen. Maar ze zweeg weer toen Savador zei dat hij haar wat wou laten zien. Ze keek met grote ogen vol ontzag naar het enkelbandje dat hij tussen hen in legde. ''Hij is prachtig'' fluisterde ze zacht. ''Hoe komt u daaraan?'' vroeg ze zachtjes terwijl ze haar blik niet van het enkelbandje afwendde. Ze bleef liggen toen Savador haar fluwelen nachtjapon wat omhoog trok. en het enkelbandje bevestigde. Ze kuste hem zachtjes terug. ''Ik weet niet. Ik heb morgen eigenlijk nog een proefwerk....'' begon ze maar ze maakte haar eigen zin niet af. Ze beet even op haar onderlip en keek Savador toen weer aan. ''Wat zou het ook. Ik sta voor dat vak toch voldoende'' zei ze zachtjes.

Wat onverschillig haalde Savador glimlachend zijn schouders op bij Diva's woorden. 'Dat zie ik toch niet?' zei hij op haar woorden dat een aantal meiden nog weleens naakt konden slapen. 'En behalve bij jou zou ik heus wel mijn ogen afdekken.' Hij legde vertederd zijn hoofd tegen dat van Diva aan toen ze stamelend antwoord gaf op zijn eerdere woorden en kon het niet laten zacht te grinniken. Schattig als ze met stomheid geslagen werd. Zijn glimlach werd wat breder toen ze haar woorden daarna op een zelfverzekerdere toon vervolgde. Maar Savador ontweek Diva's blik toen ze vroeg hoe hij aan het enkelbandje kwam. 'Het is van mijn moeder geweest,' antwoordde hij uiteindelijk zacht. Hij staarde wat droevig naar een bepaald punt onder de dekens en hoopte ergens dat Diva dit niet zag. Het volgende moment toverde hij weer een glimlach tevoorschijn. 'En het is niet echt iets voor mannen om te dragen. Daarom geef ik het aan jou. Maar ik koop nog iets persoonlijks voor je, dat beloof ik,' zei Savador zacht terwijl hij dichter tegen Diva aan kwam liggen en haar hoofd tegen zijn schouder drukte. Hij boog zich naar haar toe en gaf haar een lange zoen op haar lippen toen ze twijfelde, omdat ze morgen een proefwerk had. Zonder die zoen te verbreken, klom hij voorzichtig op haar en streek haar haren uit haar gezicht. 'Verzet het,' fluisterde hij met lichte drang in zijn stem in haar oor. Hij liet zijn lichaam nog een tijd roerloos op haar rusten voor hij zijn hoofd naar haar toedraaide om haar aan te kunnen kijken. 'We moeten wel door het raam,' zei Savador na een kleine stilte zacht.

Diva had de droeve blik van Savador wel gezien. ''Is het dan wel goed als ik dit draag?'' vroeg ze zachtjes. ''U hoeft helemaal niks voor me te kopen'' zei Diva daarna met een vertederde blik. Ze drukte zachtjes een kus op Savadors lippen. ''Ik heb veel liever alleen u bij me'' zei ze zachtjes. Ze hoefde geen goud of juwelen. Ze wou het liefste alleen maar Savador. Ze voelde haar hart even opspringen toen Savador een kus op haar lippen gaf. Een lange. Ze kuste hem net zo lang terug tot hij losliet. Al was hij daarvoor eerst bovenop haar geklommen. Zichzelf overgevend aan de drang die licht in zijn stem te horen was keek ze hem recht aan. ''Misschien maar ik hem volgende week wel maken'' zei ze zacht. ''Ga dan van me af. Anders kan ik alsnog niet mee'' grinnikte ze zachtjes toen Savador zei dat ze wel door het raam heen moesten. Diva porde hem zachtjes in zijn zij.

Savadors mondhoeken krulden om tot een kleine glimlach. 'Natuurlijk!' riep hij op een licht verontwaardigde toon uit toen Diva vroeg of het wel goed was dat ze de armband van zijn moeder droeg. Hij sloeg even kort een hand voor zijn mond. Misschien was dat iets te luid geweest. 'Natuurlijk,' herhaalde hij zijn woorden nu fluisterend. 'Anders gaf ik het je toch niet?' Hij tikte plagend met een vinger op het puntje van haar neus. 'Ik zou het alleen maar kwijt maken. En dat zou zonde zijn,' voegde hij er zacht aan toe. Door het duister staarde hij Diva ontroerd aan. Haar woorden brachten hem wat van zijn stuk. Dat hoorde hij niet vaak. 'Maar je bent de enige die me liefde wil gunnen. Daar ben ik je dankbaar voor. En ik mag mijn koningin toch wel eens verwennen zo nu en dan?' zei Savador met een zachte glimlach. Hij grinnikte daarna zacht. 'Al maak je het niet. Ik wil altijd iets voor je regelen als je in tijdnood komt te zitten, dat weet je.' Hij glimlachte terwijl hij braaf deed wat Diva hem zei. Maar hij gaf haar nog wel een por in haar zij terug voor hij de dekens van zich afsloeg en het bed uitstapte. Savador bleef met een glimlach op haar neerkijken en reikte haar een hulpbiedende hand toe.

Diva hield meteen haar hoofd schuin en luisterde of ze ergens een onregelmatige ademhaling hoorde. Savador had iets te luid geroepen. Gelukkig was er niks te horen dus liet Diva haar ingehouden adem ontsnappen. Ze glimlachte om zijn woorden. Ook om zijn grinnikende woorden. ''Nee, ik regels het zelf wel met Master Kale. Iedereen noemt hem wel ongeinterresseerd maar zo'n gemene kerel is het nou ook weer niet. Tenminste niet tegen mij. Trouwens dat roepen ze ook van u en u bent ook alles behalve een gemene vent'' zei ze zelf nu ook grinnkend. Ze moest even een proest inhouden toen Savador haar een por terug gaf. Precies op de plek waar het kietelde. Ze nam zijn hand aan en stapte hij bed uit terwijl ze de lichte stof van haar nachtjapon om haar benen voelde vallen. Het enkelbandje tikte even zachtjes tegen het hout van het bed aan. ''Na u. U weet waar we heen moeten'' zei ze fluisterend.

Wat beschaamd streek Savador wat lokken achter zijn schouders. 'Vind je?' vroeg hij met lichte verlegenheid toen Diva beweerde dat hij alles behalve een gemene vent was, omdat hij zichzelf niet echt een houding wist te geven. Hij was in ieder geval opgelucht dat Diva hem wel erkende zoals hij was. Hij grijnsde breed toen ze een proest onderdrukte nadat hij haar terug had gepakt. Zwijgend nam hij haar hand daarna aan en bood haar steun toen Diva haar bed uitstapte. Savador drukte een elegante kus op haar hand. 'Na mij,' stemde hij er zacht mee in. Zachtjes en zo stil mogelijk trok hij haar mee naar het raam, waar hij haar hand even los moest laten om over de vensterbank te klimmen. Hij pakte haar hand weer beet om haar er ook over te helpen. Met een wat peinzende blik richtte hij zijn blik daarna naar links, waar een smalle stenen rand die langs de ramen liep een brug vormde naar een ruime plek op een lager plat dak. Al was het waarschijnlijk nauwelijks nodig met haar vaardigheden als Suasama, voor de zekerheid pakte Savador toch Diva's hand beet om haar over de smalle rand te leiden. Zelf gleed hij een paar enkele keren bijna van de rand af, maar wist zich steeds nog net op tijd vast te grijpen. Eenmaal bij het platte dak was er een klein hekje om de ruimte heen waar hij met lichte moeite overheen klom. Hij hielp Diva er ook bij en glimlachte toen ze uiteindelijk veilig en wel op het dak stonden. Savador knipte zacht in zijn vingers, waarna er tientallen kaarsen die her en der in kandelaars verspreid stonden spontaan ontvlamden. In het midden stond een ronde tafel voor twee, met de grootste kandelaar in het midden en met borden afgedekt door schalen ieders aan een zijde. Hij had er hard aan gewerkt alles zo te zetten zodat het naar zijn smaak precies goed was. Savador liep naar een stoel aan de tafel en schoof deze uitnodigend naar achteren. 'Het diner is gereed,' zei hij Diva zacht met een kleine glimlach.

''Ik wel. Ik weet niet hoe u tegenb anderen bent als ik er niet bij ben en of u dan net zo open kunt zijn tegen mij, maar ik weet dat het binnenste van u echt niet gemeen is'' zei ze zachtjes toen Savador verlegen vroeg of ze dat echt vond. ''Waarom zou ik dat liegen tegen u?'' voegde ze zacht aan haar eigen woorden toe. Ze glimlachtge lichtjes toen Savador een kus op haar hand drukte. Ze moest ineens weer denken aan vroeger, aan thuis. Aan haar lessen etiquette. Hoe haar vader er altijd op gebrand was dat alles op de millimeter goed ging. Het was een van de weinige keren dat ze hem had zien glimlachen toen hij zijn gewenste resultaat had bereikt. Als hij haar nu gezien had, dan had hij het geheid uitgeschreeuwd van woede. De enige reden dat hij ermee ingestemd had dat Diva bij de Suasama ging was vanwege familie eer. Op Shadra was het beroep van de Suasama, hoe jong dan ook, een eervol beroep ookal vermoordde je anderen. Het gaf je familie meer aanzien ookal wist niemand dat er een Suasama bij die familie zat. En dat was de enige reden dat haar vader het goed vond.
Zonder erg veel moeite wist Diva zich met behulp van Savador over de vensterbank te krijgen. Het was sneller gegaan als ze een broek had gedragen in plaats van een nachtjapon. Voor ze vertrokken waren had Diva wel nog snel een omslagdoek van haar bed meegetrokken. De zomers waren dan wel warm maar dat gold niet als je midden in de nacht in dunne kleding naar buiten ging. Het smalle soort uitgehouwen bruggetje bracht minder moeizaamheden met zich mee. Maar zodra Savador leek weg te glippen werd de kracht in Diva's hand iets steviger zodat, als hij echt weg zou glijden, ze hem misschien nog snel op kon trekken. Zelf liep ze over de stenen reling als een ballerina. Ze liep stap voor stap en zette eerst het voorste deel van haar voetzolen neer voordat haar hielen volgde. Ze stond schuin met haar voeten om beter haar evenwicht over het smalle stuk steen te verdelen. Het dakje vond Diva nog wel het ergst. Ze bleef bijna vasthaken met haar nachtjapon en kon eigenlijk pas weer ontspannen toen ze vaste stenen grond onder haar voeten voelde en niet zo'n wiebelig hek. Toen Savador de kaarsen ontstak sloeg Diva even een hand voor haar mond zodat hij niet zo zou openvallen van verbazing. Hij moest hier vast heel hard aan gewerkt hebben. Ze keek Savador weer aan die naar een mooi opgetogen tafel was gelopen met twee afgedekte schalen. Terwijl ze naar hem toen liep sloeg ze de omslagdoek om haar schouders. ''Middernacht diner. Orgineel'' glimlachte ze naar hem terwijl ze ging zitten.

(Het kan zijn dat ik hierna een lange tijd even niet meer zal posten, of we moeten nog een keer stoppen en ik moet op die rustplaats dan verbinding krijgen. Maar anders moet ik kijken of ik in ons hotel verbinding heb en anders daar een internet cafe zoeken xD)

(Doe maar rustig aan meid. Kan het begrijpen als je je nu meer op andere dingen moet concentreren dan SSA. Doe je ding en zoek een internetcafé of iets op wanneer je er zelf behoefte aan hebt. Keej? ;d

Er gleed een glunderende uitdrukking over zijn bleke gezicht toen hij het ongeloof op Diva's gelaat zag. Dat was precies het effect dat hij vannacht had willen bereiken. Savador glimlachte breed om haar woorden. 'Een origineel idee voor een originele vrouw,' zei hij zacht in haar oor terwijl hij zorgvuldig haar stoel aanschoof. Hij deed haar omslagdoek wat goed en drukte haar daarna een kus op haar wang. Zijn gouden ogen fonkelden licht toen hij de schaal over haar bord bij het handvat beetpakte. 'Hopelijk is het te eten.' Met beleid tilde hij de zilveren schaal op, waarna zich een luxe ogende maaltijd op haar bord onthulde. Allerlei groenten, vlees en vis lagen erop verspreid. Het was allemaal zo gek niet te bedenken, maar alles leek keurig een plaats op het bord te hebben dat het er overzichtelijk en alles behalve rommelig uitzag. Savador legde een hand op Diva's schouder. 'Ik heb het je nooit verteld, maar..,' begon hij zacht. 'Koken kan ik toch wel aardig. Vooral Shadraans.' Hij gaf een zacht kneepje in haar schouder voor hij een fles rode wijn tevoorschijn haalde en het wijnglas naast Diva's bord er mee vulde. 'Dus als we ooit samen mochten gaan wonen, laat het koken maar aan mij over. Jij hoeft je handen niet vuil te maken, snoes.' Savador vulde ook zijn eigen glas en verwijderde de schaal over zijn eigen bord voor hij op de stoel tegenover Diva neerzeeg. Hij bleef haar nog een kleine tijd met een beminnelijke glimlach over de brandende kaarsen van de kandelaar in het midden van de tafel aanstaren. Een moment later pakte hij zijn wijnglas en hief het op. 'Op onze relatie,' proostte Savador zacht. 'En dat het nog lang mag duren tot de dood ons scheidt.'

(Dank je. Nou ik heb gelukkig in het hotel gewoon verbinding. Ik heb vandaag mijn eerste wedstrijd achter de rug zitten. Ben bij het oefenen maar een keertje onderuit gegaan. Het was weer even wennen op een snowboard te staan. Maar het ging goed. Ik ben als tweede geëindigd vandaag en sta daarmee nu op een gedeelde tweede plaats samen met een jongen uit Duitsland. Wolfgang heet hij xD)

Diva bloosde licht toen ze de woorden van Savador hoorde. Ze keek met nieuwe verbazing naar het eten dat Savador had klaargemaakt. ''Dat ziet er erg goed uit'' zei ze met een kleine glimlach terwijl ze hem even aankeek. Ze hoorde zijn volgende woorden. ''Ik moet in elk geval zeggen dat het er lekker uit ziet'' zei ze tegen hem maar nu zonder hem aan te kijken. ''Ik vrees dat jij toch wel zou moeten koken als we ooit gaan samen wonen want ik zelf voor geen meter koken. Dat heb ik nooit geleerd'' zei ze zacht. Diva leerde vroeger altijd andere dingen. Kleding verstellen kon ze bijvoorbeeld wel. En ze kon twee verschillende muziek instrumenten bespelen. Maar koken en schoonmaken en veel andere huishoudelijke dingen, die werden al haar hele leven voor haar gedaan. Ze wist wel hoe een tafel gedekt moest worden en wist alles van de juiste etiquette. En tegenwoordig kon ze ook wel een bed opmaken, maar dat had ze van haar etage genotes geleerd. Maar meer zou je niet van Diva moeten vragen. Ze omsloot de de breekbare steel van haar wijnglas met haar slanke vingers toen Savador wijn erin had geschonken en inmiddels tegenover haar zat met zijn wijnglas opgeheven om te toosten. ''Op onze relatie'' zei Diva hem zachtjes na en hief haar glas ook even. Daarna bracht ze hem naar haar lippen en nam er een klein slokje van. Ze zat kaarsrecht tegen de rugleuning van haar stoel aan. Meer onbewust omdat het haar zo was aangeleerd.

(Omg gefeliciteerd! één keer onderuit gegaan is niet veel. Succes nog met je volgende wedstrijden als je die nog hebt. Doe Wolfgang de Grüßen enzo xd)

Savador voelde zich van binnen gloeien van trots toen Diva verbaasd, maar bovenal tevreden was over zijn kookkunsten. 'Eerst kon ik nog nauwelijks een ei bakken. Ik moest het in het begin vooral doen met kant en klare opwarmmaaltijden. Maar hoe langer ik op mezelf woonde in mijn eenzame appartement, hoe beter mijn kookvaardigheden werden,' legde hij met een kleine glimlach om zijn dunne lippen uit. 'Als ik geen eten op tafel bracht, deed niemand het.' Na het proosten volgde Savador Diva's voorbeeld en bracht zijn wijnglas ook naar zijn lippen om er een slok uit te nemen. Hij zette het volgende moment zijn glas weer naast zijn bord en keek Diva glimlachend aan. 'Je hoeft het ook niet te leren, lieve schat. Je hoeft helemaal niets te doen van mij. Mijn koningin moet als een koningin behandeld worden. Ik ben al dolgelukkig als het enige wat je doet het houden van mij is en je deel blijft uitmaken van onze familie,' sprak hij zacht over haar eerdere woorden. Hij wist dat Diva een heel team bestaande uit personeelslieden in haar Villa had rondliepen, die alles voor haar zouden doen. Savador pakte het mes en vork op naast zijn bord en begon met beleid de vis aan te snijden. Ten alle tijden bleef hij Diva liefkozend aanstaren. 'Ik had nog een laatste verassing,' zei hij plotseling zacht. Er verscheen een glimlach op zijn gezicht. 'Dat is echt de laatste verassing, lieverd, dat beloof ik,' voegde hij er grappend aan toe. Hij nam zijn glas tussen wijs- en middelvinger om zijn droge keel wat te bevochtigen. 'Maar dat komt later. Eet eerst wat.' Savador had het glas nog in een bleke hand opgeheven en wierp haar een hartelijke blik toe, die hij daarna over de sterrenhemel liet glijden. Hij had nooit gedacht hier te kunnen zitten met een vrouw. Laat staan zijn vrouw. Hij wilde het haar straks ook graag duidelijkmaken hoe gelukkig Diva hem had gemaakt.

Diva glimlachte ook even. ''Ik kan niet eens thee zetten'' grinnikte ze zachtjes toen hij vertelde dat hij vroeger niet eens een ei kon bakken. Maar daarbij dronk Diva ook weinig thee. Zij was meer een koffie drinker. Maar sommige thee was ook niet verkeerd vond ze. ''Nou ik zal ook niet altijd alleen maar zitten en niets doen. Ik zal u natuurlijk altijd helpen, maar sommige dingen kan ik nou eenmaal niet'' zei ze met een kleine grijns. Zij pakte haar bestek nu ook en begon met rustige halen het vlees te snijden. Haar handen hadden bij elke beweging hoe dan ook een sierlijke en elegante houding. Ze bracht haar vork naar haar mond en stak daarmee het stukje vlees in haar mond. Ze bleef met haar rug strak tegen de rugleuning zitten. Je bracht het eten altijd naar jezelf toe en je boog je niet naar voren naar je eten. Ze hield haar vork links en haar mes rechts. Dat mocht nooit andersom. Diva wist ook niet precies waarom maar dat was gewoon zo. Ze liet haar mes en vork gekruist even rusten op haar bord en keek Savador aan toen hij tegen haar sprak. ''Nog een verrassing? Ik denk dat ik wel de gelukkigste vrouw ben met al die verrassingen die ik van u krijg'' grinnikte ze zachtjes. Ze pakte haar bestek weer op, er zorgvuldig op lettend dat ze ze niet liet kletteren tegen het bord. Ze maakte er geen enkel geluid mee dan de echt noodzakelijke. Diva stak, op de woorden van Savador, nog een hap in haar mond.

(Ik zal Wolfgang de groeten doen. Ik zie hem bij het eten straks want hij verblijft in hetzelfde hotel)

(haha okee ;D)

Terwijl hij zijn glas weer op tafel neerzette, liet Savador een zachte lach om Diva's woorden horen. 'Dat neem ik je niet kwalijk. Thee zetten is ook heel moeilijk,' zei hij sarcastisch, maar nog zacht nalachend ten teken dat het niet gemeend was. Hij vergat zelf bijna het eten op zijn bord nu Diva tegenover hem zat en hij al zijn aandacht op haar vestigde. Hij prikte zijn vork in een klein stuk vis en maakte er een nonchalant gebaar mee voor hij het in zijn mond liet verdwijnen. 'Laat die dingen maar aan mij over. Je vaders denkbeeld was immers belachelijk. Vrouwen moeten niet alleen gezien, maar ook gehoord worden. Daarom zal ik je zo min mogelijk laten doen en zal ik je veel voor het zeggen laten hebben in de familie. Dat de man altijd het hoofd van het gezin moet zijn is klinkklare onzin. We zullen het allebei leiden. Macht is iets waar ik naar grijp, maar niet op het gebied wat betreft ons gezin,' zei Savador zacht na het weg hebben gewerkt van de vis in zijn mond. Hij glimlachte bij het zien van Diva's elegante en vooral nette houding. Het herinnerde hem eraan zelf ook met wat fatsoen aan tafel te zitten. Tafelmanieren die hij in tegenstelling tot Diva nooit geleerd had. Hij bleef met zijn vuisten onder zijn kin gevouwen en er met zijn hoofd op steunend tevreden toekijken hoe Diva rustig door at. Daar had je het al, zijn onfatsoen. Ellebogen op tafel was ook al zoiets dat als een regelrechte schande zou worden aangezien. Hij liet gauw zijn armen zakken maar stond daarbij op. Zacht en kalm, om de rustige sfeer niet te verstoren, tilde hij zijn stoel op en zette dat naast Diva neer. 'Dat is ook precies mijn bedoeling; je zo gelukkig mogelijk maken,' reageerde Savador grijnzend terwijl hij een kleine doos optilde en het op zijn schoot zette nadat hij was gaan zitten. Met kalme bewegingen ontvouwde hij de doos. Hij keek Diva even met lichte twijfel in zijn blik aan voor hij de laatste flap opzij vouwde. 'Ik hoop dat je het leuk genoeg vind. Anders kun je het altijd nog als kussen gebruiken.' Hij richtte zich weer op de doos om de laatste flap weg te halen. Meteen stak een klein katachtig beest haar kop nieuwsgierig buiten de doos en staarde eerst Savador en daarna Diva met twee helderblauwe ogen aan. Savador keek Diva glimlachend aan terwijl hij het kleine zwarte panter welpje onder haar voorpoten optilde en op Diva's schoot neerzette. Daar wankelde het even als een pasgeboren kalf rond waarna het even later kalm op haar achterpoten bleef zitten. Om haar dunne nekje droeg ze een rode halsband afgezet met kleine fonkelende steentjes. 'Zelf heb ik het niet zo op katachtigen maar.. als het jou gelukkig maakt, maakt het mij ook gelukkig,' glimlachte Savador zonder zijn blik van het welpje los te scheuren.

Diva glimlachte even om Savadors woorden al werd die iets minder toen hij over haar vader begon. ''En ook als u het geen klinkklare onzin had gevonden, dan nog zou ik er zelf wel voor gezorgd hebben dat ik iets te zeggen had in huis'' grijnsde ze algauw weer met een brede grijns om haar herinneringen aan haar vader weg te wuiven. Diva keek even tersluiks hoe Savador gauw zijn ellebogen van tafel haalde. Ze wist dat hij nooit etiquette had gehad, maar dat maakte haar maar weinig uit. Het was niettemin schattig om te zien dat hij zich voor haar wou aanpassen aan haar bekrompen levensstijl. Ze legde haar bestek weer neer toen Savador het volgend moment naast haar kwam zitten. Ze had zo het gevoel dat hij haar de verrassing ging laten zien die hij had meegenomen voor haar. Ze draaide zich iets op haar stoel zodat ze er beter voor zat. Ze keek Savador even vluchtig aan bij het horen van zijn woorden maar richtte haar aandacht weer op de doos toen er een klein zwart panter koppie uit tevoorschijn kwam. ''Is dat een panter?'' vroeg ze zacht en vol ongeloof. Ze zag er zo klein en hulpeloos uit. Diva keek met een vertederde blik neer op het kleine diertje en aaide haar zachtjes van haar kop naar haar staart. Het kleine welpje genoot er direct zichtbaar van en ging met haar voorpoten laag en haar achterpoten hoog staan zodat haar kont de lucht in stak. Diva grinnikte zachtjes toen het kleine diertje omviel op haar schoot en op haar rug Diva nieuwsgierig aankeek. ''Ze is zo klein'' zei Diva haast fluisterend en vertederd. Ze was direct gek op het dier. En ze wist ook direct een naam. ''Ik noem haar Eris'' zei ze zachtjes. ''Wijd open gooide ik het raam, met veel gefluit en gefladder. Daarin stapte een statige raaf van de dagen van weleer. Niet de minste buiging maakte hij. Niet een minuut stopte of verbleef hij. Maar ging met de gelaatsuitdrukking van Heer of Vrouwe hoog boven mijn kamerdeur zitten. Lag, op een buste van Eris net boven mijn kamerdeur. Lag, en zat, en niets meer dan dat'' fluisterde ze zachtjes. Ze keek op naar Savador. ''Het is een alinea uit een gedicht nu even vertaald uit het Shadraans. In het Shadraans rijmt het. Het gedicht gaat over een man die op een dag bezoek in zijn kamer krijgt van een raaf. Die raaf voorspelt hem zijn dood. Die avond nog wordt de man gestoord en sterft aan zijn gekte terwijl hij de naam Lenore blijft fluisteren. In zijn kamer staat een buste van Eris. Eris is de Godin van twist en tweedracht. Daar ging de raaf op zitten'' zei ze zachtjes. ''Het gedicht gaat over mijn familie naam daarom noem ik haar Eris'' zei ze zacht. Ze bleef onophoudelijk Eris aaien.

Savador keek vanuit zijn ooghoeken tussen zijn zwarte sluike lokken door glunderend van Diva naar het welpje, en weer terug. Hij onderdrukte een zachte grinnik bij het zien dat Diva meteen verkocht was door het kleine diertje, deels ook opgelucht dat ze er maar wat blij mee was. Zijn aandacht ging ook meer naar haar uit dan naar het panterjong. Zoals Diva vertederd werd door het kleine welpje, werd hij vertederd bij het zien van haar aanzicht. Hij had vaak zijn momenten waarin hij zich vaak met veel moeite moest bedaren zich niet plotseling op haar te storten om zijn overvloed aan liefde voor haar te uiten. Dat zou Diva ongetwijfeld onfatsoenlijk en vooral pijnlijk vinden. Daarom maakte hij het meer dan eens duidelijk in cadeau's of woorden. Hij wist dat er weer zo'n moment zat aan te komen. 'Des te meer reden om goed voor haar te zorgen,' zei Savador glimlachend toen Diva zei dat het welpje zo klein was. 'Ze was niet makkelijk aan te komen en weinig heeft ze me ook niet gekost. Maar dat geeft niets. Nog geen miljoen aan waarde is aan jou te vergelijken. Jij bent veel meer dan dat.' Hij streek zacht een lok achter haar oor zonder zijn blik van haar af te wenden. Hij zweeg toen Diva over iets totaal anders begon te vertellen. Het leek wel een klein verhaaltje dat hem niets duidelijkmaakte totdat ze het na het vertellen begon uit te leggen. Glimlachend keek hij op haar neer toen ze naar hem opkeek en het hem duidelijkmaakte. 'Hoe verassend. Ik wist niet dat er gedichtjes over je familie bestonden,' zei hij zacht. Hij gaf een kleine knik op haar laatste woorden. 'Eris is een mooie naam.' Savador bleef nog een kleine tijd in de stilte die daarna volgde toekijken hoe Diva Eris onophoudelijk aaide. 'Diva,' begon hij zacht. Hij sloeg een arm om haar heen en staarde even naar de grond om zijn woorden zorgvuldig te kiezen. 'Mag ik je even iets zeggen? Mag ik je bijbrengen dat je mijn verslaving en tegelijkertijd ook mijn medicijn bent? Mijn opkomende zon en mijn toevluchtsoord.. echt.. je bent het wonder in mijn leven.' Tijdens het spreken had Savador Diva's gezicht voorzichtig beetgepakt en zijn hoofd met gesloten ogen er tegen aan laten leunen. 'Geen enkele andere vrouw zou zich zo ver met mij in een relatie willen wagen. Je maakt me als geen ander gelukkig, weet je dat? Daarom wil ik even zeggen dat wat ik ook doe of wat ik ook zeg, je altijd datgene zal blijven wat de lege plek in mijn hart vult. En hoe erg je mij ook zou mogen haten en doodwensen, ik je altijd lief zal hebben. Dat wilde ik even zeggen.' Savador drukte een kleine kus op Diva's lippen en liet haar daarna voorzichtig los. Zijn stem was tijdens zijn laatste woorden wat gaan trillen, maar hij liet niet blijken hoe emotioneel hij ervan kon worden om liefde terug te krijgen. Puur omdat hij dat nauwelijks gewend was.

Diva glimlachte licht. ''Mijn familie geschiedenis gaat ongelofelijk ver terug. Ik denk dat een van mijn voorouders erg belangrijk is geweest'' zei ze zacht. Diva kon natuurlijk niet weten dat de oudste Lenore nog steeds in leven was en leefde als demon in het Rijk der Schaduwen. Toen Savador haar naam had gezegd had Diva haar blik van Eris losgescheurd en naar hem gekeken. Ze sloot ook haar eigen ogen toen hij met zijn voorhoofd tegen de hare aan steunde. Ze luisterde zwijgend naar zijn woorden. En terwijl ze dat deed voelde ze een warme zoute traan over haar wang glijden. De traan viel precies overal tussendoor en spatte uiteen op de grond. Toen Savador haar losliet en Diva haar ogen weer opende voelde ze no een traan vrijkomen. Haar blik was ontroerd. Diva snufte even en veegde zachtjes de tranen weg. Ze zette Eris even voorzichtig op de grond en legde haar armen om Savadors hals. Ze trok hem dicht tegen zich aan. Ze schokschouderde van het zachte huilen. ''U wilt niet weten hoeveel deze woorden voor me betekenen'' fluisterde ze zachtjes met onvaste stem van het huilen. Na een tijdje liet ze hem weer los en veegde opnieuw haar tranen weg. ''Sorry'' mompelde ze zacht doelend op die huilbui.

Zodra Savador haar weer los had gelaten, merkte hij met wat ontzag de tranen in Diva's ogen op. Zijn blik veranderde van ontzetting naar geschrokken en uiteindelijk naar kalm. Daarbij gleed ook een kleine glimlach over zijn gezicht. Hij nam haar gezicht weer voorzichtig tussen handen. 'Lieverd toch,' zei hij in een zachte lach terwijl hij Diva's wangen met zijn duimen droogveegde. 'Het spijt me, het was niet mijn bedoeling je aan het huilen te krijgen. Dat moet je niet doen, anders ga ik ook huilen.' Savador zette de doos waar Eris in had gezeten onder zijn stoel neer om Diva alle ruimte te bieden toen ze haar armen om zijn hals legde. Hij sloeg zijn armen om haar heen en trok haar ook dicht tegen zich aan. Hij bleef zo even in de omhelzing zitten en probeerde Diva te troosten door met een hand over haar schokkende schouders en rug te wrijven. Dat versnelde zich wat bij het horen van haar fluisterende, huilerige stem. 'Stil maar, lieverd,' suste hij haar zacht toe. Maar er stond een brede glimlach op Savadors gezicht en tegelijkertijd voelde hij dat hij zijn tranen ook niet meer in kon houden. Hij drukte een kus op Diva's achterhoofd voor ze hem weer losliet. Met zijn vingertoppen streek hij gauw de tranen in zijn ogen weg en glimlachte naar haar. Savador veegde de laatste tranen op Diva's gezicht weg met de zoom van zijn zwarte shirt. Hij liet zich daarna met een zachte zucht tegen de leuning van zijn stoel vallen en liet zijn bleke armen rusten op de rand van de leuning en Diva's schouder. 'Hehe,' glimlachte hij opgelucht. 'Was me dat even emotioneel.' Hij stond het volgende moment weer op en leunde over de tafel om zijn wijnglas te pakken. Hij zeeg met het glas in een hand weer in zijn stoel neer en nam er gelijk ook een slok van. Terug op zijn eigen plaats wilde Savador niet meer zitten. Hij zat meer dan goed naast Diva. Het werd ook steeds moeilijker van haar zijde te wijken.

Diva voelde hoe Savador haar ook stevig tegen zich aan trok. Ze begroef haar gezicht in zijn nek. Ze voelde hoe ze langzaam aan weer normaal ademhaalde en niet langer met horten en stoten. Ze vertoonde een waterige glimlach toen ze zag dat Savador zijn tranen ook niet binnen had kunnen houden. ''Ik hou van u'' zei ze zachtjes tegen hem toen ze haar stem weer onder controle had. Het waren maar vier simpele woorden. Maar wel de woorden die ze uit de grond van haar hart meende. Diva keek even naar beneden toen ze iets zachts langs haar benen voelde strijken. Ze zag met een glimlach dat het Eris was. Ze klopte zachtjes twee keer op haar been waarna Eris op schoot sprong bij Diva en zich tegen haar buik aan nestelde. Al gauw was het geronk te horen dat aantoonde dat het panter jong in slaap was gevallen tegen haar aan. Helemaal stijf tegen Diva's buik aangedrukt en opgerold als een klein zwart bolletje wol. Het kleine, tere lijfje bewoog licht op en neer door de rustige ademhaling van het diertje. Zachtjes en liefdevol streek Diva Eris over haar rug met herhaaldelijke bewegingen. Met haar vrije hand pakte Diva haar wijn glas ook weer op en nam een kleine slok.

Savador liet zich wat onderuit zakken in zijn stoel zodat hij met zijn achterhoofd tegen zijn stoelleuning kon leunen. Zijn armen lagen nog over de leuning van zijn stoel en om Diva's schouder heen. Zijn gezicht was met een glimlach haar richting op gedraaid. Hij grinnikte zacht toen ze zacht zei dat ze van hem hield, waarna hij plagend met een hand wat snel over haar hoofd aaide, en zo haar haar wat door de war bracht. 'En ik hou van jou,' zei hij glimlachend maar gemeend terug. 'Je wilt niet weten hoeveel.' Savador schoof zijn stoel wat dichter naar Diva toe, zodat zijn rechterbeen tegen haar linkerbeen aandrukte. Hij legde zijn hoofd te rusten tegen haar schouder, alsof zij de man was in plaats van andersom. Hij had zijn ogen even gesloten om van haar geur te genieten. Diva rook naar fris; naar pasgewaste haren, naar exotische bloemen en naar dure parfum. Savador opende even later loom zijn ogen weer toen hij twee zachte klopjes hoorde en zag dat Eris op Diva's schoot sprong. Hij glimlachte zwak bij het zien dat het welpje haast direct in slaap viel nadat het zich tegen Diva's buik had aangenesteld. Hij sprong met het aaien met zijn eigen bleke hand in en liet zijn vingers over het zachte, haast pluizige gitzwarte vachtje gaan. De botten van het kleine diertje waren duidelijk door de huid heen te voelen, voornamelijk de ribben. Af en toe raakten zijn vingers onbewust Diva's hand aan, waarna Savador haar even aankeek. Maar het aanzicht van het kleine kwetsbare diertje riep een spontane vraag bij hem op. 'Ik vraag me af hoe het gaat met onze kinderen,' zei hij plotseling zacht. Zijn hand ging van het zachte welpenvachtje beschermend naar Diva's buik, alsof ze er nog in zaten. Savador boog zijn hoofd naar Diva toe om haar zachte hals met kleine kusjes af te gaan, maar zijn blik veranderde even naar ernstig toen hij haar daarna weer aankeek. 'Johan zorgt toch wel goed voor ze?' Hij had het niet zo op die diennaar, maar hij had genoeg vertrouwen in hem om ervan op aan te gaan dat hij en de rest van de personeelslieden van Villa Lenore de zorg van hun kinderen op de schouders namen. Voornamelijk omdat Diva in Johan geloofde. Savador liet zijn hoofd weer glimlachend rusten, ditmaal niet op Diva's schouder, maar tegen de zijkant van haar hoofd. Wat zou het ook? Al waren ze nog klein en onwetend, de kinderen kwamen wel terecht. En zo niet, dan wist hij de oorzaker te vinden.

(Nou, geen eerste geworden maar ik ben uiteindelijk op een totale puntenaantal gekomen die me op de tweede plaats heeft gezet dus ik ben blij. Maar gisteren wel even een hele dag rust na een week snowboarden xD)

Diva gaf Savador zachtjes een kus op zijn voorhoofd toen hij zijn hoofd op haar schouder legde. Zo af en toe voelde ze Savadors vingers toen hij Eris ook begon te aaien. Als hij haar dan aankeek glimlachte ze even licht naar hem. Ze hoorde niet veel later zijn vraag. Ze keek even naar de sterrenhemel, meerendeel omdat haar nek zo wat meer bloot kwam te liggen en Savador er beter bij kon. Diva sloot voor enkele momenten haar ogen en genoot zwijgend van de zachte kusjes in haar nek maar keek Savador aan toen hij stopte. Zijn glimlachte even even warm toe. ''Het gaat goed met ze. Ik ga regelmatige in het weekend even langs. Ik wil u vaak meevragen maar dan kan ik u niet vinden of heeft u het te druk met de school of Heer Deshas'' zei ze zacht. Naarmate ze verder sprak klonken haar woorden steeds zachter en verdween haar glimlach meer en meer.

(Tuurlijk, de tweede plaats is ook een plaats
En rust heb je nu meer dan verdiend)

Savador genoot duidelijk van Diva's lippen op zijn voorhoofd toen ze hem er een kus op gaf, al was het maar even en eenmalig. Hij sloot er met een zwakke glimlach zijn ogen door. Hij opende zijn ogen weer, en direct nadat hij ze opende keken zijn gouden ogen in die van Diva toen ze antwoord gaf op zijn vraag. Er verscheen een glimlach op zijn gelaat toen hij hoorde dat het goed met ze ging. Het deed hem een genoegen dat te horen als vader zijnde. Savador richtte zijn hoofd weer wat op toen Diva's woorden steeds zachter klonken en uiteindelijk haar glimlach ook verdween. Hij trok één van haar mondhoeken met een vinger voorzichtig weer omhoog. 'Je bent mooier als je blijft lachen,' zei hij met een glimlach. Hij drukte het volgende moment een kus op haar wang om zich te verontschuldigen. 'Het spijt me dat ik het af en toe te druk heb, snoes. Met een dubbele baan. En mijn positie als opvolger er ook nog eens bij. Ik beloof je dat ik voortaan andere dingen meer opzij schuif voor de primaire behoeften. Dat ben jij, en dat zijn mijn kinderen. De rest kan later,' zei Savador kalm. 'Ik hoop dat ze niet al te veel gegroeid zijn in mijn afwezigheid,' vervolgde hij zacht over Elwin en Asema. Hij keek Diva daarna weer glimlachend aan, met een kleine twinkeling in zijn ogen die verried dat hij op het punt stond iets bijzonders te vertellen. 'Ik moet je nog iets zeggen, lieverd. Tijdens mijn reis in het Rijk der Schaduwen heb ik iemand ontmoet. Hij heette Belial en beweerde dat hij gerelateerd aan jou kon zijn. Ik moest het van hem tegen je zeggen.' Savador bleef Diva met een brede glimlach aanstaren, alsof het een groot nieuwtje was. Voor hem in ieder geval wel, en misschien was het dat ook wel voor Diva.