Kinda like a dog with seven pupils in its eye
Kinda like a madness that refuses in subside
Kinda like everything you want just within your grasp
Kinda like how a banshee-wail dances on a living heart
Im gonna stand at the top of the world
And challenge the heavens
Gonna bring you God, gonna bring you God
In the palm of the left hand black
Gonna bring you God
AlgemeenNaam: Alphard [Al-fa(a)r]
Volledige naam: Aache Per “Pelle” Namtar
Bijnaam: Alf (elf in Noord Shadraans en tevens een afkorting van zijn naam)
Geboortedatum: 6 November 1989
Leeftijd: 25 jaar
Horoscoop: Scorpio
Geaardheid: Bi-sexueel
Nationaliteit: Noord Shadraans
Gesproken talen: [1ste taal, Noord Shadraans] Noors, [2de taal, Algemeen Shadraans] Engels, [3de taal, Kovomakaans] Nederlands. Kent alleen maar basis Puffoons sinds zijn school op Puffoon een internationale school was en hij dus vrij weinig Puffoons sprak op dagelijkse basis.
Magiesoort: Lucht magie, beheerst noodzakelijke grondbegrippen van duistere magie en kent enkele occulte spreuken en rituelen uit de Grense en Erdse magie kringen.
Magiegebruik: Chaos Magie, houdt in dat hij de magie van verschillende occulte stromingen die deel uit maken van de 7 hoofdelementen gebruikt wanneer hij dat nodig acht maar zich nooit vasthoudt aan een bepaalde richting; interesse in vervloekingen, sigils, alchemisme, ceremoniële/rituele magie, necromancy, sjamanisme, hekserij, voodoo en zwarte magie in het algemeen van vooral Lucht, Duister, Erd en Gren. Is alleen gevorderd in Lucht en goed met Duister, maar zijn kennis van Grenaans en Erds occultisme is nog vrij gering.
Dierlijke gids: Ratelslang en schorpioen
Dierlijke vorm: (Nog) geen
Religie: Atheïst, maar geïnteresseerd in occultisme en mythologie
ThemesOnce Upon a Time in the WestHoly BranchesArsonist's LullabyePumped up KicksGods and MonstersGray Smoke13Short Change HeroUiterlijkLengte: 1.89m
Gewicht: 80kg
Postuur: Lang en natuurlijk slank gebouwd. Een hard straatleven en daardoor geforceerde training sessies hebben hem pezig en gespierd gemaakt maar door zijn lichaamsbouw zal hij nooit extreem breed kunnen worden.
Huid: Door dezelfde redenen^ ruw en bedekt met littekens. Heeft ietwat van een zongebruind tintje.
Gezicht: Lang en vrij smal met fijne gelaatstrekkingen. Eigenlijk een vrij vrouwelijk gezicht op de sterke kaaklijn en lange, rechte neus na.
Ogen: IJsblauw en emotieloos, maar wanneer gewillig vol met lust en verlangen of vastberadenheid en kracht
Haar: Een bijna platina blonde, zijden waterval die golft en glimt bij iedere beweging. Het is lang en meestal draagt hij wat voorplukken naar achter in een kleinere staart over de rest van zijn haar, één lok achterlatend om een zijde van zijn gezicht te decoreren.
Stijl: Eerst altijd een mix van punkrock en gothic met een toegevoegd westers tintje. Meestal draagt hij een lange, rood leren jas met zwarte details, grijze skinny jeans en zwarte, leren cowboy boots met sporen. Alphard gaat graag shirtloos door het leven maar als de omstandigheden daarom vragen doet hij niet moeilijk en draagt gewoon een zwart of grijs shirt. Sinds hij een stage heeft, heeft hij er wel voor gekozen om zich wat rustiger en minder opvallend te kleden. Tegenwoordig draagt hij dus vaak gewoon een grijs/zwart/donker groen shirt, zwarte of grijze jeans en gympen of combat boots.
Tattoos:Aan de voorzijde van zijn lichaam: - (Op de rechterborstkast) koeienschedel met twee veren aan de hoorns. Staat voor het Westerse leven, vrijheid en bescherming.
- (Op de linkerborstkas) staat de Sigil van Lucifer, een magisch symbool dat oorspronkelijk ritueel gebruikt werd om visueel de kracht en aanwezigheid van de gevallen engel Lucifer op te roepen als drager van licht en wijsheid in de daarbij aangeroepen duisternis. De ‘X’ in het sigil staat voor de kracht en het rijk van het fysische, de passie en sensualiteit dat al het “zijn” aanstuurt. De omgedraaide driehoek staat voor water, “het Elixer van Verrukking”, waarzonder het fysische leven niet zou kunnen bestaan. De ‘V’ onderaan representeert de dualiteit der dingen: duister en licht, man en vrouw, creatie en het bestaan.
- (Op de linkerborstkas, boven het sigil) 3 kruisjes. Ieder kruisje staat voor een romantische relatie met een persoon waarvoor hij gelooft echte liefde te hebben gevoeld.
- (Center van de torso) het symbool van chaos / de chaos ster. Staat voornamelijk voor chaos en is tevens het symbool van beoefenaars van chaos magie.
- (Rondom de rechterarm) Een zilver gekleurde ratelslang die zich om zijn bovenarm tot onderarm wikkelt. Gekozen omdat de ratelslang Alphard’s spirituele gidsdier is, veelvoorkomend in de Erdse woestijnen en dus verbonden staat met zijn wilde westen droom en een dier dat vaak met de duivel gerelateerd wordt. In geval van nood of gewoon eenzaamheid kan Alphard die oproepen d.m.v. een Duistere magie spreuk en kruipt de slang uit zijn arm in de verschijning van een echt dier.
- (Linker heup, net boven de riemlijn) het nummer ‘69’. Heeft geen uitleg nodig…
Aan de achterzijde van zijn lichaam:- (Ruggenwervel) Een tribal-achtige wervel tattoo. Begint in de nek met een omgekeerd kruis, dat vaak toch onder zijn lange haar verborgen zit) en loopt dan over in grijze, haak-achtige wervels en gaat door tot de stuitwervel.
- (Schouderbladen) Uit de ruggenwervels spruiten 2 grijs gevederde vleugel tattoos die van de bladen doorlopen tot ongeveer mid-rug. Op de rest van zijn rug ‘fladderen’ enkelen losse veren. Waarschijnlijk genomen ter compensatie en onbewuste frustratie over het feit dat hij geen echte vleugels zoals een ware lucht magiër bezit.
- (Op de rechterheup, net boven de riemlijn) twee in elkaar doorlopende, omgedraaide driehoeken aka het symbool voor biseksualiteit.
Piercings: In elk oor een middelgrote, zwarte plug
Extra: Wordt door zijn gezichtskenmerken en bijzondere haar weleens voor een elf aangezien.
PersoonlijkheidMelancholisch – zwijgzaam – intelligent – verantwoordelijk wanneer het nodig is – beschermend over zijn broertjes – hard voor zichzelf – open-minded – duister – einzelgänger – goed in het hart maar met enkele immorele trekjes – seksueel – gevat – koud – volwassen - serieus – nieuwsgierig – stoïcijns – anarchistisch –
The Silent StoicLichaamstaal gaat boven woorden. Alphard is niet echt een volmondige prater. Naar zijn mening zeggen mensen vaak domme of gewetenloze dingen en zolang hij niets beters te zeggen heeft voelt hij ook niet de noodzaak om dat te doen. Lichaamstaal is bovendien veel intenser en puurder naar zijn mening. Wanneer je een gesprek over filosofie, (occulte) magie politiek, geschiedenis of kunst begint heb je wel meer kans op zijn aandacht en is hij makkelijker uitgedaagd om een gesprek langer vol te houden met zichzelf er ook echt in te werpen. Door een heftige jeugd zijn er alleen niet meer zoveel dingen die een grote indruk op hem kunnen maken. Hierdoor kan hij soms wat gevoelloos overkomen. Alphard kijkt niet weg als er iemand bij wijze van spreken voor zijn neus ligt dood te bloeden maar hij geniet er ook niet van. Het simpelweg doet hem niet meer zoveel.
An Open-minded Isolationist Ondanks een algemene desinteresse in mensen en een voorkeur voor eenzaamheid staat hij open voor ieder contact en vormt hij geen destructieve meningen over mensen op het eerste gezicht. Alphard heeft een open geest en is in staat om, na eerst een sceptische houding aan genomen te hebben, in de vreemdste dingen te geloven, want waarom niet? Zoveel onverklaarbare dingen in deze wereld dus waarom zouden er geen nog onverklaarbaardere dingen achter kunnen zitten? Hij zoekt graag dingen uit die hij niet begrijpt, een gevolg van nieuwsgierigheid, maar kan het mysterie achter dingen ook weer waarderen. Zijn interesses tho, liggen vooral in occulte verschijningen of stromingen en sinds niet iedereen dat altijd even gezellig vindt gecombineerd met hem toch al niet echt een sociale ster zijnde, onderneemt hij deze onderzoeken vaak alleen waar hij overigens geen problemen mee heeft. Als oudste van zijn broers en daarmee drager van de verantwoordelijkheden is hij al op vroege leeftijd met het alleen-zijnde bekend geraakt en daar heeft hij ook altijd vrede meegehad. Af en toe heeft hij wel een enorme drang om onder de mensen te raken en dat sociale gezelschap zoekt hij dan op in raves of festivals al is dat niet zozeer om even bij te kletsen maar is het meer een fysische noodzakelijkheid…
Freedom Seeking Cowboy from HellDe eindeloze Erdse vlaktes en woestijnen; De genadeloze hitte van een gloeiende zon op je naakte rug; Schreeuwende adelaars zwevend over de hoge bergen en brullende bergleeuwen die de nacht sfeer geven; Wilde bizons en laaiende rodeo stieren, getemd bij fucked up meiden en gestoorde jongens; Een koele bries; De geur van een sigaar en van vers gebraden vlees op de barbecue; Hij weet niet waar het vandaan komt maar al sinds vrij jonge leeftijd heeft Alphard een streven naar het “Wilde Westen” leven; de ultieme vrijheid voor hem. Een droom die hij wil doen uitkomen nadat zijn magie gepiekt is, hij zijn broertjes een veilige toekomst kan garanderen en hij geld heeft.
Lustful ChaosOnder de laag van onverschilligheid en afstandelijkheid, verschuilt een ware sexdrive, een van de weinige manieren wanneer hij écht nog iets kan voelen door zijn onverschilligheid, maar omdat hij sociaal niet zo handig is bewaart hij die gevoelens voor raves en andere vaak met drugs gemanifesteerde feestjes. Onder de invloed van vooral psychedelic drugs laat hij dan zijn passie naar boven komen en rommelt met enig ieder wat aan die er interessant uitziet en gewillig is. Dit is één van zijn hobby’s die hij expres niet op zijn broertjes heeft overgebracht. Hopend dat zij genot uit een betere manier zullen kunnen halen. In zijn nog jongere jaren was hij daar veel uitbundiger in, maar nu met een doel en een toekomst op oog is hij wat meer gesettled en staat hij meer met beide benen op de grond.
Likes: Old West, duisternis, slangen, sinaasappels, seks, roken, (psychedelic) drugs, bier, occulte magie uit vooral Erdse, Shadraanse en Grense cultuur, trance parties, zijn broertjes, religies, anarchisme, boeken, drop met pepermunt, harmonica en verven
Dislikes: Intense domheid of volhardende onwetendheid, hangovers, lawaai, veroordelende mensen, materialisme en de gevangenis
Muziek: Trance, experimental, house, verschillende soorten metal maar een voorkeur naar symphonic black metal, old west / country music en zo nu en dan Rock ’n Roll
Favoriete kleur: Zwart, grijs en rood. Wat ook terug te zien is in zijn kledingstijl
(Mentale) Aandoeningen // ziektes:Slaapgebrek, nog net geen insomnia te noemen. Alphard is gewend de meeste avonden niet alleen in zijn bed te spenderen en daardoor is zijn slaapritme aardig verpest. Sinds hij is gaan studeren op Puffoon is het ietwat beter geworden sinds het harde studeren hem ’s nachts nog te moe maakte om naar stemmen in zijn hoofd te luisteren of om uit te gaan. Het is toch wel altijd een blijvend probleem gebleven en verklaart ook de zwarte kringen onder zijn ogen die bijna deel van zijn alledaagse uiterlijk zijn geworden.
Obsessie met vuur, misschien de reden waardoor hij bepaalde beslissingen op een zekere manier heeft genomen, misschien is het toeval, maar Alphard kan minutenlang in het vuur staren zonder zijn blik af te wenden en soms zelfs zonder te knipperen. Het aanzicht van vuur heeft een bepaalde aantrekkingskracht op Alphard en houdt hem makkelijk in zijn dwang. Al helemaal wanneer hij iets “genomen” heeft denkt hij dingen in het vuur te kunnen zien en hij laat zich graag in trance zakken door deze hypnotiserende vormen.
Schaduw van Stemmen. Alphard draagt eeb overschaduwende duisternis met zich mee. Het is een beetje te vergelijken met de typische chakra die alle Shadranen hebben maar het heeft een heel andere 'feel to it' en daarbij staat het los van de Shadraanse afkomst. Kort op zijn geboorte is de schaduw over hem heen komen te hangen en heeft sindsdien altijd gediend als een plek om zijn gedachten te ordenen en om voor raad te komen. De raad haalde hij uit de fluisteringen van stemmen die hij er kan horen, maar het heeft hem in het verleden ook aangemoedigd om heel andere dingen te doen. Alphard weet niet precies wat het is, heeft er één keer onderzoek naar gedaan en het geconfronteerd maar dat was zo slecht uitgelopen dat hij het er nu maar bij laat. Sommigen dingen zijn niet bedoeld om ontdekt te worden.
De schaduw was op zijn sterkst toen de relatie met Judas intenser werd, maar sinds Alphard serieuzere plannen voor zijn toekomst begon te maken en al helemaal sinds zijn tijd op Puffoon is het steeds verder afgenomen en verzwakt. In het begin was hij daar niet zo blij mee - opeens was die chaotische maar veilige baken weg - en probeerde het vergeefs achterna te jagen. Naarmate de tijd vooruit ging begon Alphard eraan gewend te raken en nu op StarShine is op de spirituele restanten die nog wel als een laag over hem heen zweeft na, niet te veel van te merken.
- Emoties:
Sinds de moord op zijn ouders zijn vele van Alphard’s innerlijke gevoelens bijna uitgedoofd. De jaren opbouwend tot die dag zaten vol met onderdrukte wrok en haat maar nadat het er allemaal uitgekomen was in die ene daad bleef er alleen nog maar een leegte over. Een leegte die hij probeerde op te vullen met lichamelijk genot of pijn; het enige wat hij nog écht kon voelen. Door de jaren heen heeft hij zo nu en dan gedacht ware liefde gekend te hebben maar nadat dat tot drie keer toe op niets is uitgelopen heeft hij ook daar het geloof in verloren. Wel heeft zijn broederliefde altijd stand gehouden al vraagt hij zich steeds vaker af of alles wat hij voor zijn broertjes gedaan heeft uit liefde was of uit schuldgevoelens.
Woede: Succes met Alphard uit zijn slof te laten schieten! Als kind heeft hij de nodige mishandeling al gehad, als tiener heeft hij elk slecht woord al weleens naar zijn hoofd geslingerd gekregen en als adolescent leerde hij wat teleurstelling werkelijk inhield. Bovendien voelt hij zich nu echt wel te verstandig om zich nog zo te laten provoceren dat hij zich naar een lager niveau van uitgesproken woede zou laten zakken. Als je hem al pissig maakt dan laat hij dat merken door venijnige opmerkingen te maken maar nog dan alsnog in monotone stem.
Verdriet: Echt verdriet voelt Alpard niet meer, maar hij heeft wel zijn melancholische droommomentjes waarin hij begerig maar met pijn in het hart terugdenkt aan zijn relaties of een meer algemene terugblik werpt op zijn leven. Hij is er zeker niet trots op, heeft absoluut geen zelfmedelijden, maar zou af en toe wensen dat het anders gelopen was. Zijn jeugd vermelden maakt hem trouwens niet triest of zwak sinds hij het aardig goed verwerkt heeft en zou in gevecht dus ook geen voordeel opleveren.
Blijdschap: Niet. Alphard vindt alleen maar genot in seks en spirituele lifting. De gedachte dat het allemaal goed komt met zijn broertjes en hem en met hun toekomst geeft hem motivatie om door te zetten en stelt hem gerust, maar geeft hem geen ware blijdschap. Hij voelt zich beter onder de invloed van drugs of wanneer een ritueel goed verloopt en hij werkelijk dingen kan zien maar anders blijft hij er behoorlijk stoïcijns onder. Al maakt een sinaasappel hem wel altijd in een beter humeur..
Liefde: Alphard is aangetrokken tot speciale schoonheid. Hij onbewust heeft een liking voor tatoeages en piercings, out-of-the-tone kleding en alles dat een mens origineel en apart maakt. Hij is niet materialistisch en dus hoef je geen topmodel of de mooiste van de school te zijn om hem aan te trekken. Veel belangrijker vind hij charisma, durf en dat aparte trekje. Alphard ziet vaak de imperfecties van mensen maar ziet dat als de dingen die mensen tot een individu maken. Zo zag hij dat zijn eerste vriend zijn mond ietwat scheef was, zijn vriendin haar ogen niet helemaal gelijk waren en zijn laatste vriendin had breed gebouwde heupen en miste dus de ‘oh-zo-speciale’ tigh-gap. Over het algemeen is Alphard meer een volger dan een leider. Hij vindt het fijn om voor eens niet alle beslissingen te moeten nemen en van de ride te kunnen genieten al is hij zeker niet onderschikkend en kan hij zelf ook erg dominant uit de hoek komen (dit geldt voor jongen-jongen én jongen-meisje relaties). Stiekem heeft hij ook SM-achtige trekjes..
History; A Story better kept untold0 to 13 years old:
Innocence LostI was ten years old
Bloody nosed in my face
And I watched you watching
In the darkest of the day
You said that I'd be fine
But first I wore you with hurts
It takes a little hell
To know what heaven is worth
That some other time
You gotta lose what's right
For you to know
What's really worth the fight
Alphard’s ouders waren twee arme Noord-Shadranen die zich uit de angst voor een eenzaam bestaan en de behoefte om aan de verwachtingen te voldoen met elkaar hebben verbonden. Er was weinig liefde en, met elke geboorte van een nieuw kind, meer geweld. Moeder was overspannen, kon het moederschap niet aan en vader was gefrustreerd door het tekort aan waardering op zijn werk waar hij toch al zo’n hekel aan had. Iedere dag kwam hij vermoeid en geïrriteerd thuis waar zijn hysterische vrouw dan de gevolgen van merkte wat zich later dan weer doorspeelde op haar oudste zoontje, Aache. Máár ze gingen wel iedere zondag naar de kerk en na elk pak rammel zeiden ze wel “may God have mercy upon your soul”. Aache heeft heel wat te verduren gehad van beiden ouders. In het begin maakte het hem nog aan het huilen, raakte het hem nog emotioneel, maar na een tijdje werd het bijna een standaardprocedure en onderging hij het stilletjes en zonder nog maar een kik te geven. Dit was ook de tijd waarin hij stemmen begon te horen. Het was alsof er een donkere mantel over hem heen hing waar hij zich mentaal in kon terugtrekken en steun of juist aanmoediging kreeg van de stemmen. Het was geen normale Shadraanse aura maar het is een moeilijk iets om te benoemen sinds het ook geen mentale stoornis betreft. Het is ook geen demonisch ietsel al komt het wel het dichts bij iets hel-achtigs in de buurt.
Langzamerhand begon Aache het een plekje te geven. Hij was altijd al een vrij volwassen en serieus jongentje voor zijn leeftijd. Zijn dwaze ouders moesten hun eigen nietige kwellingen kwijt en daar was hij nou eenmaal voor. Daar kon hij meeleven. Het werd pas naar toen zijn eerste broertje geboren werd. Leonard huilde veel als baby, nog veel meer dan Aache ooit gedaan had, en dat bracht het hele huis op stelten, zowel overdags als ’s nachts. Het hele gezin leed hierdoor aan slaapgebrek. Vader presteerde nog slechter op werk wat de oncontroleerbare woede nog intenser maakte. Moeder kon de mishandeling én de baby niet aan. Ze raakte ongelofelijk gestrest, uitte dat zoals gewoonlijk op Aache, maar in haar ogen ‘die baby, oh, die baby!’ was de werkelijke kwaaddoener. ‘Hou je bek! HOU. JE. BEK!!’ schreeuwde ze bijna dagelijks tegen de kleine Leo met Aache toekijkend, zijn eigen ideeën over de situatie vormend. Soms vraagt hij zich weleens af of deze behandeling tijdens Leonard’s babyperiode invloed heeft gehad op de persoonlijkheid die de jongen later zou ontwikkelen. Wat hij wel zeker weet is dat die keer dat zijn moeder de baby in een vlaag van woede en controleverlies liet vallen ervoor heeft gezorgd dat de jongen nu last heeft van ademhalingsproblemen. Op het zekere moment wist Aache niet waarom hij er zo zeker van was, maar nu denkt hij dat dat waarschijnlijk is omdat hij een lucht magiër is. Iets wat hij toentertijd nog niet helemaal ontdekt had. Het was naast de eerste keer dat hij iets voelde van zijn lucht magie ook de eerste keer dat hij een bijbel heeft verbrand (een actie waar de shaduw zich op voedde) en zich officieel van het geloof van zijn ouders afkeerde. Ondanks alles groeide Leonard op als een gezonde, stabiele jongen. Hij vertoont enige tekens van ADHD en heeft nog altijd last van zijn ademhalingsproblemen, maar over het algemeen doet hij het goed. Ook al heeft hij er ook van langs gehad van zijn ouders ondanks de pogingen van Aache hem tegen de mishandeling te beschermen. De stap van Aache naar Leonard bracht steeds meer duisterdere ideeën in zijn hoofd. Dat hun ouders hém gebruikten voor hun frustraties, okay, dat kon hij accepteren, hij was er immers aan gewend, maar waarom moesten ze ook zijn kleine broertje pakken? Aache probeerde hem zoveel mogelijk in bescherming te houden, maar kreeg dat helaas niet altijd voor elkaar. De haat jegens zijn ouders vergroeide met de jaren, maar besteeg een hoogtepunt toen zijn ouders, ongewild, een derde kind kregen. Nogmaals een zoon, geboren met een mentale handicap die hem een langzame en chaotische denker maakt met een sociale achterstand, maar deze keer besloten ze niet weer door de problemen van opvoeding te gaan en zich er van te ontdoen. Heel stijlloos door de huilende baby achter hun huis, in een nauw straatje, in een container te leggen. Aache, die ondertussen een meester was geworden in het bespieden van zijn ouders, zag dit gebeuren en zo gauw als zijn ouders uit het zicht verdwenen waren haastte hij zich naar de container, op de voet gevolgd door de kleine Leonard. Voorzichtig opende hij de container en tilde de blondharige er teder uit. Hij huste de baby, wiegde hem zachtjes op en neer zoals hij dacht dat een ouder dat hoorde te doen en stopte niet voordat hij gekalmeerd was. Nooit zou hij zijn ouders hun kleine broertje laten vermoorden. Hij was één van hun. Samen met Leonard besloot hij de baby te houden en op te voeden. Toen ze de baby mee terug naar huis namen stond er opeens een vreemde man met hun moeder in de kale gang.
‘
Oh my baby! My beautiful baby! I thought I had lost you forever!’ huilde ze uit.
En vol gespeelde blijdschap onttrok ze de baby van Aache’s handen waarna ze hem dicht tegen haar borst aandrukte. De man, een detective, legde uit dat iemand in de wijk gezien dacht te hebben dat ze haar baby in de container had gelegd, maar hun moeder gaf als excuus dat het haar twee andere zoontjes moeten zijn geweest want zij wist hier niets vanaf. De detective gaf de twee een minachtende blik en zei tegen hun moeder dat ze hen maar een gepaste straf moest geven. En deze keer met niet zozeer gespeelde haat beloofde ze dat inderdaad te doen. En dat was de eerste belofte die ze hield.
Aache was er klaar mee. De duistere plannen en de aanmoedigende stemmen werden steeds realistischer en aandringender en hij begon daadwerkelijk uit te zoeken hoe hij zich het beste kon voorbereiden. Hij wachtte tot Denzel, hun jongste broertje, de iele leeftijd van 3 jaar had, wanneer hij zou kunnen lopen, praten en zou weten wanneer stil te zijn. Leonard was op dat moment 6 jaar en Aache was zelf 13 jaar toen hij zijn moeder half gedrogeerd en met benzine besprenkeld de grote kast in sleepte om die vervolgens op slot te doen en in de hens te steken. Haar geschreeuw en gesmeek staat nog steeds in zijn geheugen geplant, maar ondanks de gemixte gevoelens heeft hij er nooit een traan om gelaten. Hier ging er een knop om. Hij had nog maar een doel voor ogen en dat was zijn broertjes tegen wie of wat dan ook te beschermen. Starend in the vlammen en met de rook die zijn ogen als etterige demoontjes irriteerden heeft hij daar gestaan totdat de gehele kast en daarbij zijn emoties afgebrand waren. Geen traan gelaten, geen spiertje vertrokken, geen spijt gevoeld. De tijd van hopeloos tot hun zondagse God bidden was lang voorbij. Dit was een duivelshuis en Aache zou ervoor zorgen dat zijn ouders dat ook zouden weten. Niemand zou hen nog komen helpen. En terwijl hij met bloeddoorlopen ogen de vlammen in staarde, de stemmen zich transformeerden in een vergiftigd geschreeuw, kon hij zweren het gezicht van Satan hemzelf te zien. Hij was niet eens verbaasd. God was nep, maar als je het verklootte was er wel een hel om naar uit te kijken. Dat was hoe het werkte, en niet anders.
Vervolgens heeft hij gewacht tot ’s avonds wanneer hun vader thuis zou komen. Hij zei Leonard en Denzel dat ze in zijn kamer moesten wachten met hun spullen. Daarna pakte hij een groot keukenmes dat hij onder zijn bed had verstopt en sloop zijn vader achterna. Zijn vader nam hij bij verassing en met precies 66 steken heeft hij hem bloederig vermoord. Al Aache’s haat en frustratie en woede kwam er tegelijkertijd uit. Trillend veegde hij het zweet van zijn voorhoofd, haalde diep adem en keerde terug naar zijn broertjes. Diezelfde avond nog verlieten ze het huis.
13 - 19 jaar;
In the Land of Gods and Monster..
".. I was an Angel. Looking to get f*cked hard."So you’ve found your stomping grounds,grounds
Make a fist, and tear ‘em down, down,down, down
Wash your face, get all the blood, blood,blood off
Bare your teeth, and make ‘em run
Overleven op de Shadraanse straten was zwaar. Vooral daar in het hoge noorden waar het iedere dag koud en nat en donker was. Vaak werden ze bont en blauw geslagen door andere zwervers, straatjongeren of kwamen ze zelfs in gevecht met zwerfdieren. Tevens was het niet ongewoon om 's nachts alleen maar onder vieze jutenzakken te slapen, als ze geluk hadden. Aache moest snel sterk en hard worden wilden hij zijn belofte om zijn broertjes te beschermen kunnen waarmaken, want op deze manier leden zijn broertjes een nog slechter bestaan dan eerst met hun ouders.. Het was een moeilijk en zwaar eerst jaar waarin er nog helemaal niets leek te verbeteren. Hij nam nog steeds klappen voor zichzelf en voor zijn broers maar nu van vreemdelingen waar hij helemaal niets te maken mee had. Natuurlijk probeerde hij terug te vechten en met de tijd ging dat steeds beter. Vastbesloten om zijn wrede daden uit het verleden niet voor niets te laten zijn en zijn broertjes niet in een nog slechtere situatie te hebben gebracht begon hij een harde training om kracht op te doen. Terwijl zijn lichaam steeds sterker werd, begon zijn aanleg voor magie ook steeds duidelijker te worden. In het begin was Aache ietwat teleurgesteld, niet zeker wetend hoe de kracht van lucht hem verder zou helpen en liever de kracht van duisternis of vuur te hebben gehad. Hij was er in eerste instantie nog wat klunzig mee in de afwezigheid van een mentor Lucht magiër, maar gaandeweg begon hij het te voelen, het te begrijpen en te waarderen. Al snel leerde hij lastigvallers onderuit te blazen met een korte, scherpe windstoot of af te schrikken door stoomachtige lucht uit zijn neus te blazen en een duivels beeld te creëren. Nog een manier waarop duivelse tekens hem meer leken te helpen dan in de weg te staan. Daarbij vergrootte zijn nieuwsgierigheid naar het occulte met de dag en heeft hij de bibliotheek heel wat keren bezocht om zichzelf deze bijzondere, relatief weinig meer gebruikte vorm van magie aan te leren. Hij doelde daarbij vooral op beschermingscirkels, sigils met magische werkingen en, uit louter nieuwsgierigheid, geestenpraat.
Naarmate hij sterker werd, werd hij ook steeds vaker met rust gelaten. Helaas gold dat niet voor zijn broertjes die hij elke keer weer in bescherming moest nemen maar ook vaak werden belast wanneer Aache niet aanwezig was. Vooral een groepje Shadraanse schooljongens vond het bijzonder amusant. Na op een dag zijn Denzel en vooral Leonard helemaal bont en blauw geslagen gevonden te hebben besloot hij er in koele bloede een einde aan te maken. Een aantal dagen daarop is hij de school met een revolver binnengelopen en heeft de pesters en daarbij iedereen die hem in de weg stond afgemaakt. Ze hebben hem nooit kunnen oppakken.
Feit dat hij een luchtmagier was in een wereld van duister bracht wat nadelen met zich mee. Roddels spreidden zich snel en al gauw werd hij gezien als een "freak" en een outcast. Het outcast effect trok sommigen echter aan: andere outcasts. Andere kinderen van de straat wilden zich bij het gebroederlijk drietal aansluiten. Langzamerhand groeide de groep uit tot een bende en de bende tot iets wat een heuse clan te noemen viel. Een clan met rangen. Aache veranderde zijn naam naar Alphard, wat leek op alfa. Leonard, de een na oudste, werd Betagi en Denzel werd eerst Yamma, maar zakte door zijn handicap af naar Omega; iets waar hij door een onvoorwaardelijke bewondering voor zijn oudste broer nooit een tweede gedachte over heeft gehad.
Dit haalde echter nog niet de andere ideeën over hem van een luchthoofd en een vleugelloze vlieg weg, want Alphard beschikt niet over vleugels, iets waarvan hij eerst niet wist dat gewoonlijk was voor echte Puffoonsen. Hij probeerde zich in ieder geval niet veel aan te trekken van deze vooroordelen, een reden waarom hij een hekel heeft aan discriminatie en zelf juist zo onbevooroordeeld is, en zocht comfort in andere middelen. Zo kwam hij al vroeg in een soort ondergrond cultuurtje van trance, drugs en seks terecht waar een motto van leven en laten leven heerste. Iedereen rommelde maar wat met elkaar aan, maar op zijn achttiende kwam hij toch de jongen tegen die zijn eerste vaste en daarbij ook eerste homoseksuele relatie zou worden. Deze jongen, Judas, met wie hij overigens ook nog een rondje gevangenis heeft gedeeld (drugsgebruik), stimuleerde hem verder in het achterna jagen van zijn occulte, vooral Satanistische, interesses. Dit losse, uitbundige wereldje deelde hij echter niet met zijn broertjes, hopend dat er van hun in ieder geval wat beters terecht zou kunnen komen.
19 tot 21 jaar; On our WayNadat de relatie met Judas tot een abrupt en vervelend einde kwam (caught Judas cheating), gingen Aphard's ogen wijd open. Was hij werkelijk van plan zijn hele leven te spenderen in dit Shadraans gat? En legde hij datzelfde lot ook op zijn broertjes op? Het was een zoveelste turning point in zijn leven (de eerste de moord op zijn ouders zijnde en de tweede was tijd in de gevangenis uitzitten / iets met Judas beginnen). Hij realiseerde dat hij iets anders voor iedereen wilde, maar sinds hij zijn school nooit heeft afgemaakt en nergens echt talent voor had op zwarte magie na waar niemand nowadays nog interesse in had leek dat even een probleem. Het duurde even voordat het tot hem doordring dat hij nog steeds daadwerkelijk een lucht magiër was en dat dat moest zijn wat zijn toekomst zou gaan bepalen. Het was zijn enige vaardigheid die hij van nature had en waar hij, naar zijn idee, ook aardig bevorderd in was. Hij besloot naar Puffoon te gaan en daar luchtmeesters op te zoeken die hem zouden kunnen helpen. Een periode van veel en hard werken startte en binnen de kortste keren zat hij in een shuttle op weg naar Puffoon, wetende dat Leonard de taak van de clan zou vervullen. Op Puffoon zocht hij Lucht Magiërs die hem wilden helpen en mede dankzij de algemene vriendelijke Puffoonse aard was dat niet al te moeilijk. Hij kon zich aansluiten bij een aantal kleine groepjes om meer te leren in korte tijd, sinds zijn stijl een echte straatstijl was en hij nog veel in te halen had. Maar ook op Puffoon was hij weer een outcast. Deze keer omdat hij een dikke, zware en zwarte aura met zich mee droeg in plaats van de lichte Puffoonse wolk die de Puffoonsen meedroegen. Zijn persoonlijkheid, ideeën en opmerkingen waren ook altijd echt Shadraans, iets wat niet iedereen altijd kon waarderen. Omgekeerd had hij soms ook moeite met Puffoonse "raarheid" en vreemde, fladderige ideologieën. Natuurlijk was niet iedereen volgens deze generalisatie, maar de algemene sfeer was gewoon heel anders. Na een tijdje besloot hij sowieso terug naar Shadra te gaan om leiderschap over zijn clan weer op zich te nemen. Hij zou in contact blijven met zijn Puffoonse leraren en zijn opleiding blijven volgen maar dan op opstand. Het liep helaas niet zo mooi als hij gehoopt had. Zodra hij terug op Shadra was kwam hij er al snel achter dat in zijn afwezigheid een aanval was gepleegd op de clan door een professionele militie eenheid. Bijna iedereen was dood of opgepakt. Met al het geluk van de wereld hadden zijn twee broers het wel overleefd en zaten ze verscholen bij een meisje dat ze snel haar huis in gelaten had. Met datzelfde meisje heeft Alphard ook nog een kortstondige affaire gehad, maar nog steeds emotioneel niet over de breakup met Judas heen, heeft hij haar op dezelfde manier bedrogen als Judas bij hem had gedaan. Intussen was hij wel weer begonnen met werken. Dit keer om genoeg geld te verdienen om met zijn drieën naar Puffoon te verhuizen en een universitaire opleiding te beginnen. Op zijn eenentwintigste werd hij getest door zijn oud-leraren op Puffoon en behaalde toen een officiële diploma die gelijk staat aan een high school diploma.
22 tot 25 jaar: "
XXX"
Een ander jaar van werk, werk, werk. Na de aanval wilde hij zo snel mogelijk weer van Shadra af. Maar hij kon niet constant bezig zijn met zich tot de grond werken en op een avond besloot hij naar een kleine metal festival te gaan, hopend op een makkelijke vangst voor in bed. Het liep wat anders dan verwacht. Voor het eerst in zijn leven kwam hij thuis met een heuse date gepland over 5 dagen in plaats van met een mooi persoon direct in zijn bed. Ze was het meest Rock 'n Roll meisje dat hij ooit had ontmoet. MC was naar Shadra geëmigreerd van Erd en tevens degene die hem leerde zijn haar naar achter te dragen zodat zijn gezicht beter te zien was. Ze was de eerlijkste, geestigste en meest spontane geliefde die hij ooit heeft gehad. Een waar geval van opposites attract. Door haar werd zijn koude, boze kant van zijn persoonlijkheid verzacht naar een zwoele melancholie, maar leerde hij ook weer om om de kleine dingen te lachen. Helaas was het niet bestemd om voor eeuwig te duren. Alphard had zijn geld bij elkaar om naar Puffoon te gaan en MC moest terug naar Erd. Beiden vertrokken met spijt, maar in ieder geval met goede herinneringen. Op Puffoon ging Alphard naar een kleine universiteit, ontmoette de meest gestoorde Puffoonsen en kwam erachter dat de Puffoonse drugs, zeker de psychedelische drugs, toch wel de beste waren, maar misschien kwam dat wel gewoon door de toch al gealterneerde Puffoonse luchtdruk. Alphard begon zich steeds meer thuis te voelen op Puffoon, het waarderend om zijn veiligheid en de fijne mentaliteit van de mensen. Langzaam begon de aura van zijn magie te veranderen naar iets wat meer typisch Puffoons was al hangt er nog wel die sterke, duistere feel aan. Ondanks een fijn bestaan op Puffoon te leiden, heeft Alphard zich zo gauw als de kans zich voordeed ingeschreven voor een stageplaats op Kovomaka. Niet alleen om zo snel mogelijk ervaring op te doen die hem aantrekkelijker maakt voor jobs, échte jobs, maar ook om zich eindelijk tussen een mix van vele verschillende magiërs te bevinden. Een diversiteit waar hij erg nieuwsgierig naar is.
Zijn twee broertjes heeft hij meegenomen naar Kovomaka en ondergebracht in een warme “leefschuur” aan de rand van de Oak’s Field waar ze voor een paar uurtjes werken per weekdag kunnen verblijven. Alphard zelf verblijft op school, maar bezoek de twee bijna iedere dag.
Yeah, tomorrow I might wake up nice and clean
And I might believe the things I said I didn't mean
And this might turn and wind up just the way we'd dreamed
And I might become the things I swore I'd always be
Extras- Leonard heeft er zelf voor gekozen om niet naar school te gaan. Hij is niet geïnteresseerd, bezit geen vorm van magie en is tevreden met simpel werk.
- Denzel, vaker Mayhem genoemd om de problemen waar hij zichzelf altijd in brengt, kan niet naar school omdat hij veel speciale aandacht nodig heeft en niet in een klas kan met zijn vijftienjarige leeftijdsgenootjes.
- Alphard is géén hardcore Satanist ofzo, al weet hij wel hoe rituelen uit te voeren en daar ook mee geëxperimenteerd heef, maar hij heeft nog nooit een mensenoffer of zoiets geks gedaan. Het is meer een uit de hand gelopen passie naar het duistere en het onbekende dat hem altijd een handje leek te helpen.
- Ondanks dat hij vrij stil en bedenkelijk is, is Alphard geen verlegen anti-social. Hij verkiest gewoon om geen chit-chat praatjes over onzin te maken, vooral met de leerlingen. Daarbij is hij wel een goede luisteraar en geeft ook altijd doodeerlijk zijn mening.
Relatives:Father: Deceased
Mother: Deceased
Brother: Leonard Filip Namtar
Brother: Denzel “Mayhem” Anders Namtar
- - X.X.X. -:
X. JudasWith Time Slipping Away
I Can't Say What I'll Do...
You Got Nothing To Say
'Til I Tell You Who's Who
You Know Why?
‘Cause I'm The Big Bad Wolf
- What You Say? -
I'm The Big Bad Wolf
I’m gonna huff and puff and blow your house down
Alphard’s eerste officiële relatie na heel wat uitgeprobeerd en rond gerommeld te hebben. Tevens zijn eerste relatie met een jongen. Het was een relatie vol passievolle uitspattingen en nieuwe ervaringen maar startte nog slechter dan het zou eindigen. In de tijd dat Alphard’s clan langzaam aan het opstarten was, maakte de jongen op een willekeurige avond nog een late wandeling om de drukte en zorgen even van zich af te lopen. Aan de andere kant van de straat stond een groepje jongens, junkies waarschijnlijk, in een cirkel, hun aandacht gevestigd op een van hun in het speciaal. Diezelfde jongen zag Alphard, blond haar in een paardenstaart, open rood vest, slenterloopje, -oh ja dat typerende luchthoofdje- aan de andere kant passeren.
‘Hey jij! Ja jij daar,
Airhead! Kom hier! Dan kun je met ons meedoen.’
De uitnodiging om mee coke te snuiven was niet bepaald vriendelijk of aanlokkelijk te noemen en in eerste instantie was Alphard ook niet erg happig. Maar zelfs van die afstand kon hij iets zien aan die jongen met dat opgeschoren haar en strakke hemd. Iets aan zijn gezicht dat niet te weigeren was. Plus, hij was nieuwsgierig naar de drug. Maar hij werd erin geluisd (don’t do drugs kids) en kreeg, onwetend over hoe het allemaal precies hoorde te gaan, een overdosis toegediend waardoor hij zichzelf verloor en de volgende dag in een aparte rustcel in de gevangenis wakker werd. Geketend aan het bed, maar met die ene zelfde jongen zittend op een stoel naast hem, ook vastgeketend. Toch vrij snel doorhebbend wat er nou was gebeurd viel hij in een woedeaanval de verrader aan. Een korte aanvaring volgde waarin Alphard het onderspit delfde. De jongen, die zich opnieuw voorstelde met de naam Judas, had hem inderdaad expres de overdosis toegediend, maar toen de politie arriveerde en iedereen wegvluchtte, was hij bij hem gebleven en had zich vrijwillig op laten pakken uit onverklaarbare nieuwsgierigheid naar Alphard. Alsnog was Alphard razend, niet begrijpend waarom Judas hem niet weggehaald had en deze situatie voor beiden had kunnen voorkomen in plaats van samen een straf van vier jaar uit te zitten..
In de gevangenis werd ook snel duidelijk dat ze niet gelijk beste maatjes zouden zijn. Judas, niet onbekend met de gevangenis en goed op de hoogte van de regels en hoe eraan te ontkomen, liet Alphard vaak aan zijn lot over om hem te testen. Al maakte hij achter zijn rug om wel vaak bedreigingen naar viezeriken die ook maar een blik op hem wierpen en claimde hij Alphard voor zichzelf. Toch kwam Alphard ook vaak in gevecht met andere inzittenden en als resultaat van dat is hij ook meerdere malen in aanraking geweest met de isoleercel. Alphard moest Judas zijn respect echt winnen, maar die houding beviel hem niet. Hierdoor probeerde hij zich steeds meer van hem af te keren wat dan juist weer een bepaalde aantrekkingskracht op Judas had. Op een dag werd hij uitgedaagd door de boom van een man No-Soul Bob, een naam zo subtiel gekozen vanwege de man zijn roodgekleurde haar. Een man van Erdse afkomst en in de bak voor gruweldaden zo afgrijselijk dat er niets eens mee werd opgeschept. In de openbare ruimte hebben ze een bloedig gevecht uitgevochten en ondanks dat ze mid-fight uit elkaar zijn getrokken door de bewakers werd Alphard toch als de sterkere gezien. Toen hij na een week isoleercel weer onder de andere inzittenden kwam werd er ook heel anders tegen hem aangekeken en werd hij bijna als een held onthaald. Ook was dit het bewijs waar Judas op had gewacht en nu zou hij dus ook zijn serieuze move op hem maken. Met zijn charme op zak en wetende dat hij een bepaalde aantrekkingskracht op Alphard had glipte hij ’s avonds, na een wachter te hebben omgekocht, zijn cel in. Het werd de eerste avond waarop ze samen seks hebben gehad. Vanaf die avond verbeterde hun relatie met de dag, werd steeds vuriger maar ook oprechter en toen kwamen ze op dat punt dat ze besloten niet de komende vier jaar in de bak te spenderen. Na enkele onbenullige wachters te hebben omgekocht, eenmaal onrust in de kantine te hebben veroorzaakt om een mes uit de keuken te stelen en een zelfgemaakt gat in de omheining van het buitenplein voor dagen verborgen te hebben gehouden zijn ze op listige wijze ontsnapt. Ook hebben ze daarbij de hele gevangenis in de fik gezet en zijn er als enige overlevenden uit gekomen.
Na de ontsnapping is Alpard terug naar de clan gekeerd als leider maar was nu officieel in een relatie met Judas. De relatie werd intenser en intenser tot het punt waar Alphard zich erin begon te verliezen. Judas was nog vrij onafhankelijk en flirtte ook nog gewoon met anderen, maar werd wel verschrikkelijk jaloers als Alphard door iemand anders benaderd werd terwijl Alphard stand hield bij Judas maar gewend was aan Judas’ betekenisloze flirts.
‘When you talk it’s like a movie and you’re making me crazy. ‘Cause life imitates art.'
Judas is ook degene die Alphard stimuleerde in het najagen van zijn Satanistische interesses en hem vaak bijstond tijdens het uitvoeren van occulte rituelen rondom verschillende magiesoorten. Hij heeft enkelen van Alphard zijn tatoeages gezet en de anderen mee uitgedacht.
Al in al was de relatie een grote droom die tot een einde kwam wanneer Alphard Judas betrapte op het vreemdgaan met twee vrouwen. Zijn excuus was dat hij eigenlijk met zijn vieren het bed wilde delen, maar Alphard verafschuwde dit idee sinds hij Judas oprecht had gezien als zíjn geliefde. Hij heeft Judas hier dan ook abrupt bij verlaten en negeerde elke poging van Judas om hem terug te nemen tot het punt waarop Judas het opgaf.
Afkomst: Shadra
Magie: Geen
Naam geschiedenis: Judas heeft twee oudere broers en komt uit een extreem katholiek gezin. Zijn oudere broer is compleet doorgeslagen zo gauw hij het huis uit was en zit nu in een inrichting. Zijn oudste broer is juist streng gelovig zoals hun ouders en is bisschop geworden. Judas zelf heeft een hekel aan zijn familie en nadat hij weggelopen was op vijftienjarige leeftijd heeft hij zijn naam expres naar Judas verandert. Zijn echte naam is John Brown.
Beroep: Op het moment eigenaar van een show bar. Daarvoor eigenaar van een wat kleinschaligere bar en daarvoor taxichauffeur met zijn motor waar je met geld of met andere middelen kon betalen…
Droom: Rijk worden. Is goed op weg.
Extra: Doordat Denzel ooit Alphard en Judas heeft zien zoenen is hij zelf ook open komen te staan voor bi- / homoseksualiteit, want wat Alphard doet kan niet fout zijn.
XX. The StarchildTijdens de aanval op Alphard’s clan tijdens zijn afwezigheid van Shadra heeft zij Leonard en Denzel in het huis waar ze zelfstandig woonde opgenomen. Tot de tijd dat Alphard terugkwam heeft ze zich over de twee ontfermd. Alphard, nog steeds aangedaan door de break-up met Judas, kreeg eenmaal op Shadra een tweede klap te verwerken toen hij erachter kwam wat er allemaal was gebeurd. Starchild, mentaal nog wat onvolwassen, viel als een blok voor de knappe en mysterieuze clan leider met zijn softe spotje voor zijn jongere broertjes. Alphard maakte gebruik van die naïviteit om zijn eigen zorgen te laten verdwijnen of in ieder geval te laten verzachten in de enige manier waarop hij nog genot kon voelen.. Hij apprecieerde haar voor wat ze gedaan had maar in realiteit voelde niet meer dan dat voor haar. Na een tijdje werd hij moe van haar kinderlijkheid en heeft zich laten gaan met een mooie Shadraan waar hij op werd betrapt. Dat was dan ook het einde van hun kortstondige relatie. Ook al voelt Alpard weinig voor het uit elkaar gaan, hij vindt het wel jammer dat het zo is gegaan en weet diep vanbinnen dat het nog steeds wrok over Judas was die hem ertoe provoceerde. Om haar naam toch eer aan te doen heeft hij toch ook een kruisje voor haar op zijn borstkas laten tatoeëren.
Afkomst: Shadra
Magie: Geen
Naam: Heeft zichzelf vernoemd naar de Kiss-ster Paul Stanley’s bijnaam; Starchild. Haar echte naam is Solveig Birkeland, een veel voorkomende naam in Noord Shadra.
Muziekstijl: Glamrock en Glammetal
Extra: Verfde haar haar blauw en droeg dezelfde zwart-wit make-up als Paul Stanley.
XXX. MCMy lover's got humour
She's the giggle at a funeral
Knows everybody's disapproval
I should've worshipped her sooner
She tells me 'worship in the bedroom'
The only heaven I'll be sent to
Is when I'm alone with you
Alphard en MC ontmoetten elkaar op een kleinschalig metal festival. Hij was daar in de hoop een makkelijke wip te bemachtigen en zij was daar voor de muziek, al werd ze teleurgesteld. Alphard, zelf ook niet bepaald gecharmeerd van de muziek van de avond, keerde zich naar een rustigere plek om wat te drinken. De enige andere persoon aanwezig op die plek was MC om ook in alle rust een biertje tot zich te nemen. Na een geestige opmerking van MC kwamen ze snel in gesprek, maar Alphard kwam er al snel achter dat MC geen normaal metalfest meisje was. Het enige waar hij mee naar huis terugkeerde was een papiertje met haar nummer en een speelse kus op de wang. Eigenlijk was hij meer in voor one-night-stands, maar ze was interessant genoeg om toch op te bellen en een afspraak te maken. Bijna als normale mensen hadden ze een normale date in een normaal café; en sober. Iets dat voor Alphard eigenlijk buitengewoon was. Alphard kwam er al snel achter dat onder haar laag van humor en nieuwsgierigheid een heel nuchter en serieus persoon zat. MC was als echte Erdse down tot the earth en wist goed wat ze wel en niet wilde en ze wilde geen rond geslinger meer maar een stevige toekomst. Haar frequente grapjes en spontane uitbarstingen van gekkigheid maakte haar luchtiger overkomen en zorgde ervoor dat haar serieuze aard niet trekkend of saai was. Ze droeg leren jacks, pittige laarsjes en droeg haar blond geverfde haar vrijwel altijd in een staart. Ze stimuleerde Alphard ook om in ieder geval een deel van zijn haar naar achter te dragen zodat zijn gezicht beter uit zou komen. Alphard werd al gauw verliefd op haar goedlachsheid, tevredenheid met simpele dingen en oprechtheid terwijl zij zich aan hem bond dankzij zijn diepe inzicht, interessante persoonlijkheid en stiekeme liefheid. MC beïnvloedde Alphard op een goede manier. Ze leerde hem het leven niet te hard en te serieus te nemen en ook mensen met andere ideeën te accepteren terwijl Alphard haar leerde zichzelf te accepteren. Hun relatie was de meest oprechte en ware van alle drie, maar helaas mocht het niet duren. Alphard zou terugkeren naar Puffoon om te gaan studeren en MC moest terug naar Erd om haar studie daar voort te zetten. Samen namen ze de beslissing om uit elkaar te gaan.
Naam: Mary-Cate
Afkomst: Erd
Magie: Aarde
Studie: Grafisch Design
Muziekstijl: Rock ’n Roll en Heavy Metal
Extra: Was ook erg geliefd bij Denzel