Er was een stilte geweest die hem niet was bevallen. De stilte had hem onrustig gemaakt, had hem enigszins laten smakken naar iets uitdagends, iets luidruchtigs, iets actiefs.
Geen enkel fragmentje in zijn leven was stil geweest. Nathan was de herrie gewend. Alle herrie die zijn broers maakten met hun geruzie, de herrie die altijd ontstond in hun achterwijkje als er een gevecht aan de gang was, de herrie van loeiharde muziek en af en toe een bom of geweersschot door de straten. Er was altijd herrie geweest. Nu was er geen herrie en het maakte hem lichtelijk gek.
De stilte had hij al vlug weggejaagd met zijn muziek a.k.a. industriële herrie, maar het had niet lang geduurd voordat zijn apparaatje was uitgevallen en hij weer omringd werd door stilte. In hemelsnaam, waar waren zijn vrienden als hij ze nodig had?

Nate's stappen luidden stevig door de lege donkere straten van Oaks Field, waar er hier en daar wat herrie opdoemde van schreeuwende dronkelappen of zingende idioten. De kroegen waren zoals altijd bezet, het was immers zomer en vakantie voor de meesten dus er was meer ruimte voor avonden uit. Ergens in zijn achterhoofd wist Nathan dat hij nog geen vakantie had, maar hij besloot er met de pet naar te gooien en gewoon zijn tijd te verdoen hier: sowieso had hij geen zin in morgen en met een kater had hij nog meer redenen om gewoon niet te gaan - geen valide reden, maar hij verzon wel wat. Zijn lichtblauwe kijkers gingen lui langs de bordjes van de kroegen voordat hij er uiteindelijk één uitkoos. Het was eigenlijk geen kroeg, meer een combinatie van een kroeg en een herberg, maar hij had gehoord dat ze er goed spul serveerden en er was ruimte om te zitten daar. Sigaret erbij, een aantal venten uitdagen voor een potje kaarten - hij vond het prima.

De deur naar binnen liet een gepiep horen toen hij naar binnen stapte. Van buiten had het er oud en krakkemikkig uit gezien, maar van binnen had het prima interieur en was het warm genoeg. Toen hij even naar buiten keek, merkte hij pas hoe ver hij was gelopen. Dit was bijna buiten Oaks Field, ergens waar hij nog niet echt gekomen was - grotendeels omdat de meeste hotspots dichter in het centrum gevestigd waren. Hij haalde uiteindelijk zijn schouders op en nam plaats aan een tafel. De geur van vlees en alcohol drong zijn neusgaten in en heel even dacht hij weer terug aan al die oude kroegen waar hij was geweest met zijn broers. Bah, het waren smerige plaatsen met smerige gewoontes en zijn broers moesten altijd elkaar naar huis dragen. Nou was Nathan geen engel, hij was ook vaak genoeg naar huis gedragen omdat hij te dronken was geweest.
Nu hij zo terug keek, merkte hij dat hij het niet miste. Tuurlijk, hij hield nog wel van een borrel, maar hij had niet meer het uitgaansleven dat hij vroeger had. Nu was het vervangen door studie, lol trappen in de schoolgangen en het leven leven zoals het was en zoals het kwam. Zijn gedachten gingen willekeurig naar een zeker persoon, maar hij werd afgeleid door een ober die zijn bestelling vroeg. 'Whiskey. Zonder ijs.' sprak Nathan en leunde wat achterover op zijn stoel. Zijn droge beschadigde handen zochten in zijn jaszak naar een sigaret, welke hij tussen zijn lippen stak toen hij het eenmaal vond. De ober schonk hem een afgunstige blik, maar Nathan lette er niet op en stak zijn sigaret aan met een klein vlammetje dat uit het topje van zijn wijsvinger schoot.
Terwijl hij wachtte op zijn bestelling, kwam er een persoon voor hem zitten. Hij had blijkbaar de enige lege tafel in beslag genomen, sinds er overal wel mensen zaten. Zijn scherpe ogen gingen naar de vreemde, maar hij kon zijn gezicht niet precies zien. De persoon was gehuld in een zwarte mantel en als Nathan een woord moest kiezen om degene te omschrijven, zou dat ''obscuur'' zijn.
'Oi, het is geen verkleedpartijtje.' mompelde Nathan met een opgetrokken wenkbrauw, niet helemaal zeker over hoe hij deze persoon moest beoordelen.

Hey daar, welkom bij de RPG training! Ik ben Ruuz en ik zal je hier verder op weg helpen. Als je nog vragen hebt, stel ze gerust!

Ik heb je post beoordeeld en ik ben op een aantal punten uitgekomen waar je misschien aan zou kunnen werken.
Ten eerste wil ik zeggen dat je schrijfstel erg goed is. Je bent al redelijk ver wat schrijven betreft en ik geloof dat je zo het RPG in zou kunnen springen. Uiteraard zijn er verbeterpunten te noemen, maar ik vind wel dat je goed op weg bent - dus kudos to you!
Nu de punten waar ik op kwam toen ik je post door keek:

• Af en toe heb ik een paar verkeerde zinnen gemerkt. Deze zinnen hebben of een verkeerde opbouw, of ze missen net een woord. Dit kan gebeuren, we zijn immers allemaal niet foutloos en hebben soms moeite met taal, maar probeer hier wel op te letten. Het is misschien nuttig om je post eens te ''reviewen'' nadat je het af hebt geschreven, zodat je die foutjes eruit kan vissen.
  
• Het is misschien nuttig om eens de site door te kijken en een indruk te krijgen van wat hier de bedoeling is. Ik bedoel dit niet verkeerd, maar ik heb een aantal elementen in je post opgemerkt die niet binnen het RPG vallen of niet kloppen met de vestiging. Zo is het vervoer anders geregeld. Koetsen bestaan wel, maar Starshine is op een mini-planeet gebouwd en die kunnen mensen alleen bereiken met shuttles - een soort van raketten.
  Dit was slechts een voorbeeld, maar ik heb meer van deze elementen gemerkt. Het is eigenlijk niet aan mij om je hierop te attenderen, maar ik dacht ''waarom niet''. Probeer dus wel rekening te houden met de elementen van Starshine en dergelijke.
  

Ik heb slechts deze twee punten voor nu. Je RPG-stijl is nogmaals wel goed, het heeft alleen wat ''fine-tuning'' nodig :]