Voor Savador was dat Madeline hem terugkuste een aantoning om zich gewoon te laten gaan. Hij versnelde het zoenen wat, en tijdens die handeling liet hij één van Madeline's handen los om door haar blonde lokken te kunnen woelen. Zijn hart roffelde wild in zijn borstkas terwijl hij genoot. 'Madeline,' zei hij zacht tussen het zoenen door. Na een kleine tijd opende hij zijn ogen weer en scheurde hij zijn lippen van de hare los. Hij staarde vertederd op haar neer terwijl de lokken uit haar gezicht werden geblazen door zijn zware gehijg. Hij wilde nog wel even doorgaan, het zo lang laten duren als mogelijk is, maar hij moest haar dit nu even zeggen. 'Ik heb niet zomaar een zwak voor je. Ik hou van je. Dat weet je, is het niet?' zei Savador nog nahijgend. 'Als ik het eerder had gezegd.. als ik eerder bekend had gemaakt dat ik wat voor je voelde, dan zou je voor mij hebben gekozen, nietwaar?' Hij gaf haar nog even tijd om te antwoorden, maar niet lang omdat hij gewoon niet al te lang kon wachten. Daarna zocht Savador al snel Madeline's volmaakte lippen weer op om verder te gaan waar hij gebleven was. Hij bracht zelfs een aantal keer zijn tong naar binnen om haar mond te verkennen. Het voelde te goed om het alleen bij zoenen van buitenaf te houden.

Toen Savador een van haar handen losliet verstrengelde Madeline die eerst in zijn haar en kneep haar hand daarna zachtjes tot een vuist maar keek wel uit dat ze niet hard aan zijn haren trok. Ook zij hijgde toen Savador haar daarna losliet. Ze knikte zwakjes toen hij vroeg of ze wist dat hij van haar hield. Dat had hij inderdaad wel eens eerder gezegd. Maar zijn vraag veroorzaakte tweestrijd. Voor het eerst in haar leven, voelde Madeline twee strijken in haar hart. En ze bevochten elkaar alsof ze op een slagveld stonden. De een probeerde de ander te overheersen. De een was goed en de ander slecht. Zonder de drank in haar lichaam had zeker weten de goede kant gewonnen. Maar nu was die verzwakt, verlamd door de alcohol en voelde haar slechte kant dat hij tijd was voor een revolutie. Een opstand om de macht te grijpen al was het maar voor even. ''Ja'' antwoordde ze daarom zachtjes op Savadors vraag. Ze voelde daarna direct weer zijn lippen op de hare. Maar nu voelde ze zo af en toe ook zijn tong.

Savador hief zijn hoofd wat op om met een kleine voldane grijns op Madeline neer te kijken toen ze toegaf op zijn vraag. Hij drukte een kus op haar wang waarna hij zijn hoofd naast het hare, tussen haar nek en schouder in liet rusten. 'Wees eens eerlijk, schat. Wat heb je tot nu toe aan Norwood gehad?' vroeg hij plotseling. Hij draaide zijn hoofd wat zodat zijn gouden ogen haar vanuit zijn ooghoeken en door een aantal strengen zwart haar konden aankijken. 'Hij geeft les, heeft een positie verkregen die hij niet verdient en heeft zijn eigentijdse hobbies. Een doodnormale kerel. Daarbij komt hij van Gren, dat woudlopersvolk. Wat zie je daar toch in? Maar bovendien laat hij je in de steek. Jullie hebben een relatie, jullie zijn getrouwd. Maar het is net alsof daar het boek dicht wordt geklapt, is het niet? Hij besteedt er nauwelijks aandacht aan. En een Grenaan en een half Shadraanse Novaan..' Savador schudde glimlachend zijn hoofd. 'Dat gaat botsen.' Hij hief zijn hand op om Madeline zacht over haar wang te kunnen aaien. Maar daar bleef het alleen niet bij. Zijn vingertoppen gingen haar gezicht af alsof hij ieder contour en iedere vorm in zich op wilde nemen. 'Als je voor mij kiest, dan garandeer ik je glorie en rijkdom. Alles wat je maar wilt. Met een dubbele baan hier op deze school is het geld binnen komen stromen. Maar geld maakt niet alleen gelukkig. In tegenstelling tot Norwood zal ik je wel gelukkig maken. Niet alleen met geld, maar met liefde. Daarbij kunnen we één geheel paar vormen. Jij, Diva en ik. Vind je dat geen idee?' Savador pakte Madeline vast en draaide op zijn rug, zodat zij nu bovenop hem lag. 'We denken te moeilijk,' vervolgde hij zacht terwijl hij door haar haren streek. 'En Diva hoeft zich dan geen zorgen meer te maken dat ik een prettige tijd doormaak met een andere vrouw. Jullie kunnen me delen, niet? En jullie kunnen leren ook van elkaar op aan te gaan, zodat jullie niet alleen met mij, maar ook met elkaar meer dan goed overweg kunnen.' Hij legde een hand op Madeline's achterhoofd en duwde haar hoofd voorzichtig naar beneden zodat hij haar op haar lippen kon kussen. 'Je moet weten.. jij en Diva zijn voor mij nog veel belangrijker dan mijn positie als opvolger van Heer der Duisternis. En jullie zijn voor mij beide veel meer waard dan hier de macht te hebben,' eindigde Savador zacht. Hij keek nog steeds wat wazig uit zijn ogen, want de alcohol was nog niet uit zijn lijf verdwenen. Maar hij meende ieder woord wat hij zojuist gezegd had.