Een lichte grijns verspreidde zich om Yoshiki's lippen toen hij zichzelf aankeek in de spiegel. Een shirt dat om zijn al redelijk gespierde borstkas spande, een joggingbroek die losjes om zijn benen hing en stevige sportschoenen waren het resultaat van zijn kledingkast doorspitten deze ochtend. Hij had vandaag bijles. Van een bijles zou je eigenlijk verwachten dat je wat nettere kleding moest dragen, maar het was op naam van de leerkracht dat hij het aandeed. Hoe heette die leerkracht ook alweer? Master... Wood? In elk geval iets met hout. Hij sloeg zijn agenda open waar hij zijn lessen van die dag had genoteerd. Norwood. Ah ja, dat was het. Hij zat er in elk geval niet ver vanaf. De jongen wierp een blik op zijn digitale klok, welke hij had gevestigd op zijn nachtkastje. Sinds hij te veel ruzie kreeg met de gasten op zijn slaapzaal - Yoshiki was nogal opvliegerig soms - had hij besloten om toch maar alleen te gaan slapen. Niet omdat hij zich liet wegjagen door die gasten, maar eerder omdat hij zichzelf had beloofd dat hij ging verbeteren. Hij was van andere scholen getrapt omdat ze hem als een ruziemaker aanzagen, omdat ze een oordeel over hem hadden zonder dat ze hem echt kenden. Hij had, sinds hij op zat Starshine zat, steeds goed zijn best gedaan om de leerkrachten te imponeren en hun het idee te geven dat hij echt geen ruziemaker was. En ja, zo nu en dan ging hij wel eens op de vuist met een andere leerling, maar was dat niet meer dan normaal? Als hij alles perfect moest doen, kon hij maar beter van elke planeet af springen. Hij wierp weer een blik op zijn klok en besefte dat hij nu toch echt wel moest vertrekken. Met zijn handen in zijn zakken slenterde de blonde jongen over de verlaten gangen. De meesten waren nu al naar hun lessen gegaan, dus Yoshiki verwachtte niet al te veel problemen onderweg. Zijn comfortabele kledij zorgde ervoor dat hij zich meer op zijn gemak begon te voelen over die Norwood. Echt wel een chille gast. Welke leerling mocht immers - buiten voor het vak sporten - in zijn joggingkledij een officiële bijles bijwonen? Hij grijnsde. Ja, echt wel fantastisch. Als hij zulke regels al opstelde, kon het toch niet anders zijn dan dat hij wel mee viel? De jongen zag de sportzaal al in zijn vizier opdoemen en haastte zich de laatste meters om op tijd te zijn.

Yoshiki haalde zijn handen uit zijn zakken toen de leerkracht naar hem toe kwam. Hij knikte op de vraag en glimlachte al even vriendelijk naar de man. Hij leek niet erg oud, had lichtbruin haar en leek opvallend vriendelijk. Hij deed moeite om de naam te onthouden, maar kwam niet verder dan Norwood. Zou dat heel erg zijn? Hij dacht na over zijn eigen achternaam. Sinds hij zich van zijn ouders had losgemaakt, had hij geen van beiden eigenlijk willen gebruiken. Hij zou gewoon zijn naam zeggen en zien of de leerkracht daar tevreden mee was. 'Je kan me eigenlijk gewoon Yoshiki noemen,' zei hij met een brede grijns, waarna hij zijn hand uitstak. 'Ik denk dat ik trouwens uw bijles nog wel het leukste vind. Ik heb nog nooit zo'n comfortabele kledij mogen dragen voor een bijles. Echt chill.' Hij lachte nu vriendelijk, maar zijn blik werd serieus. 'Ik moet u eerlijk vertellen dat ik de magie van woud helemaal niet onder controle heb.' Hij haalde zijn hand een tikkeltje schuldig en beschaamd over zijn achterhoofd. Hij hoopte dat hij iets bij kon leren voor vandaag, want hij wilde echt wel goed zijn best doen.

OOC: Yahiko? Wut? xD