"Gratis portretten, helemaal gratis!" Klonk het door lege, donkere straten, gevolgd door een gesmoord gegiechel. Bijna niemand was op straat, alleen een blauwharig meisje met een donkergroene Beret op. Ze had een kwast en plankje met verschillende kleuren verf in haar handen. Naast haar stond een ezel met papier, een houten krat en één rood potlood. Het meisje giechelde continu en zwaaide met haar kwast. Duidelijk flink bezopen, maar de vraag was die haar had overgehaald midden in de nacht gratis schilderijen uit te delen op een lege straat.

Dat wist Caresse zelf niet eens. Eerst was haar plan geweest in the Jolly Jester wat te kijken, aangezien er die nacht een hoop meisjes van haar slaapzaal heen gingen. Dat was echter iets anders gelopen. Het meisje had zich verveeld en had glas achter glas in haar keel gegoten. In het begin waren het nog brave glaasjes Cola, maar uiteindelijk was ze - op verzoek van de barkeeper - overgegaan op bier. Het was lekker, dat moest ze toegeven, maar je ging er rare dingen van doen.
Halverwege de avond was er een vreemde jongen op haar afgekomen. Hij had haar helemaal enthousiast begroet, en eiste zelfs een handtekening. Waarom? Omdat ze de beroemdste schilder van Nova, Puffoon én Razen. Hij had enthousiast voorgesteld om ook hier bekend te worden, doormiddel van gratis portretten. Als de mensen hier ook van haar bestaan wisten, zou ze nóg rijker en beroemder worden, dus had ze haar spullen gepakt en was vertrokken.

En daar stond ze nu. Enthousiast haar kunsten aan biedend. Er was echter nog geen levende ziel langsgekomen, zelfs de jongen had ze niet meer gezien. Maar Caresse gaf niet op! Snel verfde ze een zwarte snor op haar bovenlip, waardoor ze een nog professionelere look zou krijgen. Het leek goed te werken, want aan de andere kant van de straat zag ze haar eerste doelwit. "Hallo! Wilt u misschien een gratis schilderij? Ik ben heel beroemd!" Riep ze met dubbele tong naar het figuur, terwijl ze enthousiast haar arm zwaaide.

~Ganzenopdracht

Ineens verscheen er een schattig, grijs visje met roze vinnen voor haar neus. "Hallo." Lalde ze, voor het meisje haar wenkbrauwen fronste. "Je bent een vis.. Vissen horen in het wa-" Haar zin werd afgekapt door een luid gekraak, een andere vis had haar plankje kapot gemaakt. Ze wilde net protesteren toen ze een scherpe steek in haar wang voelde. "Auw!" Verrast struikelde ze achteruit, waardoor ze tegen iets aanschopte en een snee in haar been kreeg. "Hou op! Ik ben maar een schilder" Jammerde ze, terwijl de tranen over de wangen van het meisje dropen. De schim die in de verte had gestaan, zag ze niet meer. Toch kon het zo zijn dat iemand in de buurt was. "Hellup" Klonk het door de lege straat, gevolgd door een boer. Waarschijnlijk zou ze niet serieus worden genomen, en daar werd ze heel boos en ook wel verdrietig van. "Laat me met rust!" Huilde ze toen een vis in haar arm stak. Met haar blote vuist sloeg ze het ding weg, waardoor er ook daar een snee én een blauwe plek ontstond. Gelukkig vloog ook die vis een eindje weg, waardoor ze zich heel even kon herstellen.

~Dit vind ik nou gemeen :c

Het was een avond geweest om even rust te nemen. Tussen alle stress van lessen, de opeens populair onder de leraren gemaakte toetsen, de troubles van een homofobe gayboyfriend en een oude vlam, had Light even een moment van rust nodig. Door de rustige straten op dit moment liep hij door de kille nacht. Het was een heerlijke nacht, overdag was het bloedje heet geweest, terwijl het 's avonds heerlijk was. De bedwelmende druk van het broeierige weer nam af, en nam plaats voor een veel lichtere lucht. Nu kon iedereen die niet van Cassia kwam ook ademhalen, omdat de vele verdampte waterdruppels uit de lucht waren. Light genoot van de nacht, met name omdat hij zijn magie door zijn lijf voelde stromen. Dit was het enige moment in de zomer dat Light zijn magie op volle sterkte kon voelen. Het was een heerlijk gevoel, het gevoel dat je magie overheersend was door de nacht voelde alsof je de gehele wereld aan kon, en je het beste wapen had kunnen grijpen in een hongerspelen.

Terwijl Light alleen maar een nieuw drankje had gehad, fris-koffie een drankje waarbij ze koffie zetten met bubbeltjes water in plaats van normaal water en het daarna in de vriezer koelden, had hij het idee dat het enige meisje op straat wat anders had gedronken. Al jallend met een enorme nepsnor op haar gezicht krijste ze tegen hem dat ze beroemd was en dat ze gratis schilderijen uitdeelde. Ugh, alcohol. Zo'n leuk goedje als je flink wou feesten, maar ó zo vervelend in de handen van mensen die er niet mee om konden gaan. Het zou niet de eerste keer zijn dat Light iemand naar de kerkers zag gaan omdat alcohol verboden was op school. Dit meisje zag er uit alsof ze ook nog terug moest naar school, en Light kreeg bijna medelijden bij het idee wat er zou gebeuren als ze het schoolhoofd tegen zou komen. Of erger, de dierencommunicatie lerares Sugar. Hij zou haar onder zijn hoede nemen, zodat hij zich in ieder geval vanavond niet schuldig hoefde te voelen. Niet omdat het meisje zo leuk leek, maar meer omdat hij niet hield van slechte gevoelens. En misschien had hij nog iets aan haar later.

Net toen hij op haar af wou stappen om haar te helpen, zag Light een paar flitsen. Van schrik sprong hij achteruit. Drie roze met grijze vissen flitsten rond het meisje. Kut. Hij had hier over gehoord, een stel levensgevaarlijke vissen waren op school gesignaleerd en waren leerlingen gaan aanvallen. Waar was dat plantaardige wijf van een Verzorging van Fabeldieren lerares als je haar nodig had?! Ze leerde hen vechten tegen draken enzo, maar de vissen liet ze achterwege? Juist nu ze zo actief waren?! Maarja, dat achterwege. Ze was er nu eenmaal niet, en Light zou te hulp moeten schieten. Net toen hij wou nadenken over een eventuele oplossing, schopte het meisje tegen een vis aan. Ze zorgde voor een snee in haar been, en een tollende vis. De vis tolde door tegen Light aan. Snel tollend was het niet, maar het beest sneed alle kleren die Light droeg aan flarden. Meteen zakte zijn broek over zijn enkels en zijn shirt vloog in drie stukken door de lucht. Fuck. Meteen rende Light in zijn boxershort naar het meisje toe, en greep het krat wat ze bij haar had gehad. Wel verdomd! Er zat iets in het krat wat leek op een pak!

Met twee handen gritste Light het pak, en trok het aan. Het was groen, en er zaten gele uitstulpsels aan. Zonder te kijken hoe het er uit zag, kwam Light meteen in actie. Zijn kapotgesneden riem greep hij in één hand, terwijl hij met de andere één van de schildersdoeken van het meisje gritste en het canvas van de lijst scheurde. "I'm sorry girl. Dit moet nou eenmaal even." Het doek knoop hij vliegensvlug aan zijn riem, zodat hij een soort slinger had. Met zijn handen maakte hij een dark-magic bal en gooide deze in het schildersdoek. Zoals hij al verwacht had, versterkte de nacht zijn magie enorm en kon hij de magie voelen vloeien in de bol. Met een snelle beweging tolde hij de slinger boven zijn hoofd tot het een geweldig geluid maakte van suizende snelheid. Nu was het tijd. Met een kleine beweging gaf hij een ruk aan de slinger en de magic-bal schoot fluitend op de vis af die het verst van de twee kinderen was. Time to fight back

Wat Light niet wist, was dat in het krat een zonnebloempak had gezeten voor één of ander artiesten voorstelling. Hij zal het later vast wel zien, en er flink van balen.

{Duck-Duck-Goose opdracht <3}

Een zonnebloem schoot haar te hulp. Hij stormde naar voren en greep een schildersdoek, die hij vervolgens kapotscheurde. "I'm sorry girl. Dit moet nou eenmaal even." Het maakte haar echter niks uit, met open mond staarde het meisje naar de bloem, waardoor ze de vissen helemaal vergat. Dit duurde echter niet lang, want een van de vissen werd knock-out geslagen door een donkere bol. "JAAA, VECHTEN!" Gilde ze overenthousiast, terwijl het meisje haar handen naar een andere vis spreidde. Ze was echter een beetje sloom, waardoor er eerst nog een snee in haar duim moest komen voor het meisje in actie kwam. Een veel te grote waterstroom schoot haar handen uit. Door de alcohol kon ze zich niet goed inhouden, dus werd Caresse door de kracht een stukje achteruit geworpen. De vis echter ook. "Oepsie.." Giechelde ze, terwijl het meisje overeind krabbelde en naar de zonnebloem wankelde. Even dacht ze het gezicht te herkennen van haar mentorklas, maar de derde vis maakte daar een einde aan door een paar diepe sneeën in haar heup te maken. Ze vond het zo vreselijk geméén! Ze was maar een schilder, een erg beroemde, maar een schilder was niet opgewassen tegen een stelletje pestkoppen! "Niet doen.." Mompelde ze, terwijl Caresse weg probeerde de wankelen. Een vis schoot echter langs haar onderbeen, waardoor ze struikelde en er bovenop viel. "IEEEEEEL" Gilde ze.

Light voelde een messcherpe snee op zijn schedeldak neerkomen. Één van de beesten was hem van boven aangevallen! Snel schuddend met zijn hoofd werd de schade zichtbaar. De capuchon van het pak dat hij had aangetrokken, viel met een zwakke kwak op de grond. Rare gele uitstulpsels zaten aan de capuchon. Nu had Light pas door wat hij al die tijd gedragen had! Hij was een freacking zonnebloem. How did this shit happened?! Well. Niks aan te doen, en doorvechten nu. Het beest wierp hij met een handgebaar van zijn hoofd af.

Caresse werd aangevallen aan haar haar, maar Light was te druk om haar te redden. Hij had nu zijn eigen moordende vis waar hij druk mee bezig was. Met zijn handen vormde hij een visnetje, en even later lag het visnetje gemaakt van Dark Magic in zijn handen. Voorwerpen van helse magie. Zijn specialiteit. Met een krachtinspanning verlengde hij de steel naar twee meter, en met het netje haalde hij uit naar de vis die hij had aangevallen. Zou het werken?